ARİA BÖLÜM 22: DEĞİŞEN GELECEK, KISIM ALTI
 
"Uh ... uh? Ne zaman uyudum…? "
 
"Oh, bunu aniden yapmana şaşırdım."
 
John uyandı ve yarı kapalı gözlerini ovuşturarak koltuktan kalktı.
 
"Nasıl fark etmedim? Zaten çok geç oldu. "
 
"Beklendiği gibi... Anlıyorum."
 
Talihsizlikti, ama daha fazlasını öğrenmesinin bir yolu yoktu, bu yüzden John bakkaldan ayrıldı ve malikâneye yöneldi.
 
Sabahları bir araba çağırmak için zor bir zamandı, bu yüzden kontun ailesinin malikânesine gün doğumuna kadar ulaşmamıştı ve sabah olur olmaz, muhafız lideri tarafından sert bir şekilde azarlandı. Sadece yarım günlük bir soruşturmaydı, ancak herhangi bir sonuç vermedi ve bunu Aria'ya öğlene kadar bildirmedi.
 
Cezanın kafasına bir şimşek gibi düşmesini beklerken, asla gelmedi. Aksine, onu araştırmayı bırakması için ısrar etti.
 
“Ben seni arayana kadar gelmek zorunda değilsin. Senden ne yapmanı istediğimi unutmadın, değil mi? "
 
"Evet, evet! Elbette."
 
Aria, John'dan adını asla açıklamamasını istedi. Birinin adını vermesi gereken bir durum varsa, ona sadece Leydi Roscent'ten bahsetmesini emretti.
 
“Ama dün gece hiçbir şey duymadın mı?”
 
"Hayır... Bütün gece bakkalda haber bekliyordum, ama hiçbir şey ..."
 
"… Tamam. Şu andan itibaren önüme çıkma. Ancak Mielle'e olabildiğince yakın ol. "
 
“Bayan Mielle mi demek istiyorsunuz?”
 
“Evet, Mielle.”
 
"… Tamam."
 
Aria teşekkür sözleriyle ona altın sikke uzattı ve John boş, teneke gibi kafasını birkaç kez eğdi.
 
Odadan çıkarken Aria kaşlarını çattı ve vazoları süsleyen taze çiçekleri buruşturdu.
 
‘Vikont Lupre'nin dün gece kumarhanenin yakınındaki eski püskü bir handa yakalandığını nasıl bilemez?’ Ne kadar aptalca.
 
Halka duyurulmamıştı, ancak John gece dönmeyince, Aria ne olduğunu öğrenmek için başka bir şövalyeyi, Paul, göndermişti. Kraliyet şövalyelerinin gece yarısı civarında bir handa saklanan ve onu kasıtlı olarak gürültülü bir şekilde dışarı sürükleyerek Vikont Lupre'yi tutukladıklarını söylemişti.
 
Aria onun biraz aptal olduğunu düşünüyordu ama çok aptal olduğu için ondan şüphe etmekten başka seçeneği yoktu. ‘Bana yalan mı söyledi?’ Belki de kör ve sağır olduğu için bilmiyordu.
 
Her neyse, zayıflığını bulmuş olsa bile, onu yakın tutmak iyi değildi. Aptal köpeğin yeteneğini Mielle çevresinde göstermesi onun için daha iyi olurdu. Bu arada, Mielle hakkında bir şey bulursa, bu da iyi olur.
 
‘Gerekirse onu atarım.’
 
Bir yerde bilinmeyen bir olay oldu ama Vikont Lupre tutuklandığından beri geçmiş geri geldi ve işler ters gitmeyecekti.
 
Mielle hala nakış işlerinden dolayı acı çekiyordu ama Aria özgürdü. Yörünge yoluna geri döndüğünde, Aria pozisyonunu yeniden kurmaya ve yaşayacağından emin olmaya geri döndü.
 
Aria uzun bir süre sonra annesini ziyaret etti. Annesinin görünüşü bir mücevheri andırıyordu ve tamamen mücevherlerle süslenmişti. Annesi seramik bir oyuncak bebek gibiydi ve böyle giyinmişti, hayatının ne zaman biteceğinin farkında değildi.
 
Elbette geleceği bilmemesi onun için doğal olurdu. Güzel görünümü ona statüsünde çok büyük bir yükseliş getirmişti.
 
Belki de Aria'yı kontun ailesine katmaktan ve onu hayatta tutmaktan memnun olduğundandı, annesi onu pek çağırmadı. Yapacak hiçbir şeyi olmadığı veya boş zamanlarında çay içtiği zamanlar dışında, dışarı çıktı ve tutkuyla elbiseler ve mücevherler satın alarak zamanını geçirdi.
 
Ancak bu, Aria'nın annesinden hoşlanmadığı veya onu garip bulduğu anlamına gelmiyordu. Annesi en iyi özelliklerinden yararlanarak kendi mutluluğunu buldu.
 
Ayrıca, başarılarına rağmen silahını sürekli keskinleştirebilen bir zanaatkârdı. Hedeflerine ulaştıklarında yorulan ve dağılan sıradan insanlar gibi değildi.
 
Annesi bir zanaatkârdı, görünüşünü, en büyük erdemini, cömertçe parlatan usta bir zanaatkârdı.
 
‘Ayrıca hayatımı sana borçluyum, bu yüzden övülmeyi hak ediyorsun.’
 
Annesinin olgunlaşmamış davranışına gelince, kızının işleri doğru yapması yeterli olacaktır. Bu, kazandığı tüm parayı süslemelerle boşa harcayan, ancak cehennem gibi gecekondu mahallelerinden çıkmasına yardım eden annesi için küçük bir hediye olacaktı.
 
Aynaya bakıp hangi çift küpeyi takması gerektiğini kontrol eden kontes arkasına bakmadan Aria'ya sordu, “Seni buraya getiren nedir? Biraz sonra çıkıyorum, bu yüzden fazla vaktim yok. "
 
"Büyük bir sorun değil. Benim için de özel öğretmenler almanı istiyorum. "
 
"Özel öğretmen? Ama daha önce hayır dedin. Son zamanlarda değiştin. "
 
Kontun ailesine ilk geldiğinde, özel öğretmenlere sahip olma fikrini geri çevirdi. Yerde yuvarlanıp "Çalışmaktan nefret ediyorum!" Dediğini hatırladı.
 
Yine de, bazı özel öğretmenler Aria'ya "Görgü kuralları önemlidir" diyerek ders vermişlerdi, ancak ne zaman öğrendikleriyle övündüğünde, Mielle defalarca onu inisiyatifinden soymuş ve onu küçük düşürmüştü. Utancı görgü kurallarından daha erken öğrendikten sonra, öğrenmesine yetişememişti.
 
Ama şimdi işler farklıydı. Kötü kız Mielle'in tek başına oynamasını önlemek için bağlantılar kurmak gerekiyordu. Hâlâ genç olduğu için nakış işlerinden övgüyle bahsetti ve gruba katılabildi, ancak bundan sonra her şeyin farklı olacağını biliyordu.
 
Geçmişin Aria'sı, görünüşünü öven kalabalık dışında diğer gruplar tarafından tamamen görmezden gelinmişti. İnsanlar güzel bir yüz isteseler, bunu genelevlerde bulabilirlerdi. Soylular arasında, Mielle'i aşağı çeken bir fahişenin utanç verici kızından başka bir şey değildi.
 
Onu bir partiye davet etmiş olsalar da, konuşmaları ya da tanışmaları için değildi, onlar için sadece bakacakları bir süs eşyasıydı. Bu kasıtlı bir aşağılama biçimi olarak yapıldı, normalde toplantılardaki dışlanmışlar için ayrılmıştı.
 
Saf kanı olsaydı, farklı olabilirdi, ama aniden rütbesi yükselen aptal küçük bir kıza, soylular sıradanlardan daha kötü davrandı. Şimdiye kadar yaptığı en ufak bir bağlantı bile aptal kalsaydı kesinlikle yok olurdu.
 
‘Şimdilik kültür, tarih ve edebiyat güzel olacak. Gerçekten öğrenmek istediğim bir şey var, ama şimdi imkânsız… Yavaş yavaş öğrenebilirim, bu yüzden önceliğimi kişisel ağımı oluşturmaya vereceğim. '
 
——————–
 
Aria bunu daha önce bilmiyordu, ama şimdi düşündüğüne göre, Mielle'in etrafında çok küçüklüğünden beri destekçisi olacak bir grup insan vardı. Kişisel ağını oluşturmak için onları öncelikle özel öğretmen olarak tutmuştu. Bir öğretmen ile öğrenci arasındaki ilişki, ömür boyu sürecek harika bir ilişkiydi.
 
Elbette bunu kendi gücüyle değil kontun yardımıyla yapmıştı. Yine de, çok yardımcı oldukları doğruydu.
 
——————–
 
Ancak çoğunlukla ihmal edilen Aria, kendi destekçilerini tek başına hazırlamak zorunda kaldı. İlk başta Mielle'in öğretmenlerini devralmayı düşünmüştü ama bu çok aptalca bir fikirdi.
 
——————–
 
Mielle'in eğitmenlerinin hepsi yüksek asaletti ve birçok yönden iyi biliniyordu. Doğuştan kutsanmış Mielle gibi, kirli, kötü bir kadından gelen bir toz zerresinden bile korkacaklardı, böylece Aria ile göz teması bile kurmayacaklardı. Çoğunlukla kontes ve çocuklarından oluşan grup, Aria'ya pislikten bile daha düşük bir şekilde davrandı.
 
Onları doğru bir şekilde nasıl karşılayacağını bilmeyen Aria, onlara tek kelime edemedi. Bunların arasında mütevazı bir statüden doğmuş olan Aria'ya düzgün davranan kimse yoktu.
 
——————–
 
Dahası, geleceği ne kadar bilse bilsin, zaten çıkarları ve görüşleri olanlara verebileceği çok az bilgi vardı.
 
‘Belki onlardan bilgi alabilirim ama onlara yaklaşmanın hiçbir yolu yok. Alay edilmek istemiyorum. '