Part 1 Akademi Şehri. Burası batı Tokyo’nun gelişmemiş topraklarından geliştirilen bir yerdi. Tokyo’nun üçte biri büyüklüğündeydi ve onu çevreleyen yüksek bir duvar vardı. 2,3 milyonluk nüfusunun yüzde 80’i öğrencilerden oluşuyordu. Akademinin zirve şehri olmasının ve bilim ve teknolojinin her yerde ve her yerde çalışıldığı bir yer olmasının yanı sıra, başka bir yanı daha vardı; yapay araçlar ve bilimsel süreçlerle elde edilen esper geliştirme kurumu. Öğrencileri hedef alan geliştirilen “güçler”, her kişinin senaryosuna göre birçok türe ayrılacak. Daha sonra her yetenek, yeteneğin değerine, gücüne ve pratikliğine göre altı farklı seviyeye göre sıralanacak: Seviye 0 (Gücü Olmayan İnsanlar), Seviye 1 (Zayıf Güçlere Sahip İnsanlar), Seviye 2 (Olağandışı Güçlere Sahip İnsanlar), Seviye 3 (Güçlü Güçlere Sahip İnsanlar), Seviye 4 (Büyük Güçlere Sahip İnsanlar) ve Seviye 5 (Süper Güçlere Sahip İnsanlar). Bir ek not olarak, Hamazura Shiage Seviye 0’dı. Açıkça konuşursak, çıplak gözle görülebilecek hiçbir gücü yoktu, ancak farkında olmadığı çok zayıf bir güce sahip olabilirdi. Seviye 0 esperlerinin durduğu belirsiz varoluşa benziyordu. Ama bu şekilde umutsuzluğa kapılmak için henüz çok erkendi. Bu adam, Üçüncü Dünya Savaşı sırasında en yoğun bölgeden geçme konusunda nadir bir deneyime sahipti. Ayrıca 4. Seviye 5’i tek başına yenme tecrübesine sahipti. Sevdiği kız için dünyadaki savaş ve kaosu atlatmayı başarmıştı ve şu anda sıradan bir lise öğrencisi olma statüsünü biraz aşmıştı. Yoğun bir savaş bölgesindeki bir köyü Rus kuvvetleri tarafından istila edilmekten koruyan, Akademi Şehri’ndeki birkaç suikastçıya karşı savaşan ve savaş alanından büyük ödüllerle dönen bir adamdı. Ancak Yüzyılın Sonu İmparatoru Hamazura’nın sıradan gündelik hayata dönmesi için… “Hamazura!! O spor içeceğini satın almak için ne kadar zamana ihtiyacın var!?” Bağırışı restoranın her yerinde yankılanan kız, elinde birkaç cam bardak bulunan Hamazura Shiage’nin aniden omuzlarını silkmesine neden oldu. (…H-hiçbir şey değişmedi!! Bütün bunlar olmasına rağmen hayatım zerre kadar değişmedi!!) Her ne kadar Yüzyılın Sonu İmparatoru, tekrar bulaşıkçı çocuğa dönüştüğü için şikayet etse de, hayat buydu. Ne kadar savaş deneyimi kazanırsa kazansın, küçük bir karakter ancak küçük bir karakter olarak yoluna devam edebilirdi. Bir ek not olarak, içki isteyen kişi Mugino Shizuri’ydi. Hikayesini tartışmamız uzun zaman alırdı, ama yine de o #4. Seviye 5’ti. Yumuşak kahverengi saçlarıyla uyumlu, uzun ve ince bir vücuda sahip bir kızdı. Yüzünün üçte birine özel bir makyaj uygulandı ve gözbebeklerinden biri yapaydı. Masanın etrafında iki kız daha oturuyordu. Bunlardan biri Kinuhata Saiai’ydi. Bob kesimli, kısa boylu bir ortaokul öğrencisiydi ve yünlü bir elbise giyiyordu. Kalçalarını açığa çıkarmaya şevkle inanan, çoğu zaman bilmeden ama kesinlikle onları ortaya çıkarmanın yollarını araştıran bir kızdı. Diğeri ise az önce Hamazura ile film izlemeye çıkan Takitsubo Rikou’ydu. Onun özelliklerini gerçekten tanımlamak gerekirse, omuzlarına kadar uzanan siyah saçları ve her zaman giydiği pembe spor ceketiydi. Kinuhata, cep telefonu aracılığıyla bir forumu izliyor gibi görünüyordu, ancak "Rusya’daki savaş bölgelerinin yeniden inşası ve Akademi Şehri’ne asker konuşlandırılması" gibi şeylerden hızla sıkıldı. Cep telefonunu bir kenara attı ve büyük tabaktaki patates kızartmasına odaklandı. Kinuhata daha sonra ağzına bir kızartma attı ve diğer eliyle Mugino’nun yüzündeki özel makyajı nazikçe okşadı. “…Şu anda bu kadar yakın olmamıza rağmen bunu söyleyemem. Yarayı unut; Göz torbasını bile göremiyorum. Bu nasıl eşsiz bir estetik ameliyat? Sanki fotoğraf düzenlenmiş gibi; Farkı bile anlayamıyorum! “Terlemediğim için gözeneklerim normal şekilde değişmeyecek. Ten rengi sıcaklığa göre değişmeyecek ve tüylerim diken diken olmayacak. Sadece normal ortamlarda kalarak bile farkı hissedebiliyorum. Çok canlandırıcı olsa da insanın yakından hissedebileceği bir şey değil… Bir dakika, neden özel kozmetiklerden bahsediyordun?” “Benleri, yara izlerini, kanatları veya boynuzları süper eklemek için CG efektlerinin kullanıldığı bu çağda, böyle bir etki yaratmak için özel kozmetik ürünleri bile kullanabilmeleri şaşırtıcı. Tutku filmi hayranlarımın kanı kaynama noktasını çoktan geçti!! O eski slasher ve splatter filmlerini izlerken şimdiden kanımın fena halde yandığını hissedebiliyorum! (…Onlara yaklaşmayı gerçekten istemiyorum…) Hamazura dürüstçe düşündü, ama eğer böyle devam ederlerse, belli bir kişi onun makyajını gerçekten yırtıp cinayete meyilli bir manyak haline gelebilir. Ancak içecekleri teslim ettiğinde... “Çok yavaşsın Hamazura!! Peki bu nedir!? İçine doğru şekilde buz koyun! Bunu yapmazsanız içecekler soğuk kalmaz! Bunu yeniden yapmak temel bir içecek kuralıdır!!” "Ah, böyle olma. Sonuçta Hamazura süper Hamazura. Üstelik bunu yeniden yapmak epey zaman alacak. Yetişkinler olarak buna çok katlanmak zorundayız, biliyorsun." "Ağzına çok kötü davranılmış gibi görünüyor." Hamazura içini çekti ve ona saldırmayan tek kıza bakmak için döndü. “Bu kadar şikayetleri varsa kendileri de alabilirler. Hiç şikayet etmeyen prensesim hâlâ en iyi partnerim, değil mi Takitsubo? Takitsubo?” Hamazura bunu kız arkadaşına söylerken sanki hayatta bardağı taşıran son damlayı arıyormuş gibi görünüyordu. Ancak gözleri şu anda tamamen açıktı ve hiç hareket etmiyordu. …Uyuyordu… “S-uyuyor mu!? Şu ana kadar süren randevu seni yormuş olmalı, değil mi!?” “Peki, Hamazura seninle çıktığına göre, elinden bir şey gelmez, değil mi? Eğer sıkılmasaydı tuhaf olurdu.” “Tavsiye ettiğin film yüzünden! Çok aptal bir film tavsiye ettin!!” “Sondan hemen önceki doruk noktasında, Hint filinin tüm üyelerle birlikte zıpladığı süper devasa görüntü en iyisiydi. Değil mi Hamazura?” “Anlaşılması en zor kısım bu…” Saçma sapan çılgın film hayranı Kinuhata, Hamazura’nın başını avuçlarken onun duygularını anlayamıyor gibi görünüyordu. Hamazura’nın getirdiği içkiden bir yudum aldı ve %100 memnuniyetsizlikle şunları söyledi: “... Mugino süper’in söylediği gibi, bu sıcaklık bir içeceğin olması gereken sıcaklığın çok üzerinde. Ne yazık ki süper bir ceza oyunu öneriyorum. Bundan sonra Mugino, yanında derin yağda kızartılmış tereyağlı somon balığı bulunan sofra takımını nazikçe aldı (bir nevi metalik kızartma tavasına benziyordu) ve sevimli bir kedi satıyormuş gibi gülünç bir ses tonuyla şöyle dedi: "O zaman~ Peki ya biz? Sırayla Hamazura-chan’ın suratına tokat atıyorsunuz~?" “Böyle mide bulandırıcı derecede korkutucu bir ses kullanmayı bırakın!! Neyse, senin o buz gibi ses tonundan çok etkilendim! Beni arkadan ürpertiyorsun!!” Hamazura farkında olmadan acı içinde bağırdı ama Kinuhata bunun aksine sadece hafifçe iç çekti. "Mümkün değil. Bu sadece Hamazura’ya süper övgü olacak. Bu adam sadece insanlara çıplak önlükler veya cinsel açıdan süper uyarıcı şeyler giydirmeyi düşünüyor olacak. “Burası çok korkunç bir ev!! Siz ikiniz, ’aile’ kelimesini duymak zorunda kalırsam tüylerim diken diken olur, anladınız mı? Ayrıca bu durumda çıplak bir vücudu düşünmek bile son derece zor!!” Karşısında oturan Kinuhata, Hamazura’nın kükremelerine yanıt olarak yüzünde rahatsız bir ifadeyle kulaklarını kapattı. Ama belki de dirseği ona dokunduğu için masanın üzerindeki üçüncü sınıf sinema bileti Kinuhata’nın dizinden yere düştü. “Süper Hamazuuurrrrraaa!!” “Neden yine benim hatam!!? …Anladım, anladım, alacağım, alacağım, tamam mı!? Bu yüzden lütfen bu dükkanda Seviye 4 güçlerinizi dilediğiniz gibi kullanmayın!!” Bay İşçi Hamazura Shiage masanın altına inerken içini çekti. Hedefi, yani ince bileti hemen fark etti. “Yeti ’n Zombie Epic Escape Battle” yazısı vardı. Bu orijinal başlık mıydı yoksa rastgele tercüme edilmiş anlamsız bir ifade miydi? Bu filmle hiç ilgilenmeyen Hamazura gözlerini sinema biletinden ayırdı. Ve sonra tam karşısındaydı. Kinuhata Saiai’nin mini yünlü etekli kalçaları ve tabanı kaplayan sevimli kumaş parçası tam önündeydi. Tam oradaydı. Hem kişisel hem de iş hayatını dolu dolu yaşayabilen ve beklenmedik her şeyin üstesinden gelebilen bir adam, muhtemelen başka birinin kalçasına dokunup bunu şaka olarak kullanabilir. Ama Hamazura süper Hamazura’ydı. Sınırsız bir şokla yukarı doğru sıçradı. “Kinuha—Owww!!” Aptal büyük bir gürültüyle kafasını masaya çarptı ve masayı yukarıya doğru devirdi. Kurbanlar, içkisini dikkatsizce bir eliyle tutan Mugino Shizuri ve gözleri açık uyuyan Takitsubo Rikou’ydu. Bunu tanımlamanın daha doğru yolu Mugino’nun bardağındaki içeceğin Takitsubo’yu sırılsıklam etmesiydi. Takitsubo gözlerini genişletti ve yavaş yavaş odaklandı. “…Hamazura…?” “Yeterince bilgi toplamayı başaramadı ve hiç de uykulu görünmüyor. Görünüşe göre ne olursa olsun suçlunun beni olduğunu düşünüyor. Neden bu şeylerin etrafımda olmasına ihtiyacım var? Masanın altından bileti aldıktan sonra titreyerek ayağa kalkan Hamazura, şok edici bir şeye tanık oldu. Tamamen sırılsıklam olan Takitsubo, spor ceketini çıkarırken bir şeyler mırıldandı. Spor ceketin altında tek bir atletin aşağıya doğru ittiği iki tepe vardı. “(…Beklendiği gibi büyükler.)” “(…Hayır, genel anlamda süper vücut figürüm daha iyi.)” “(…Oh, hayır, sakinleşmeliyim.)” "?" Sadece Takitsubo o bulanık gözleriyle etrafına bakıyordu. Herhangi bir duygusal ifade olmadan, "Artık ayrılmamızın zamanı geldi, değil mi?" dedi. "Evet iyi. Küçük lokmaları bitirdik; Yakında süper ana noktaya girmek üzereyiz.” "Hımm." Mugino biraz sıkılmış görünüyordu, kişiliğine uymayan bir sesle yanıt verdi. Hamazura ayağa kalktı. "Peki, mekanın nerede olduğunu biliyor musun?" “Bu konuda daha önce süper kontrol ettim. Ama bahsetmişken, burası 10. Bölge’de süper bir yer." “O zaman gidelim, olur mu?” dedi Mugino soğuk bir ses tonuyla. Hamazura ses tonunu dikkatle inceledi. "Her şey yolunda mı?" "Evet." Başlangıçta Item adlı küçük bir grubun üyeleriydiler ancak ekip artık tamamlanmamıştı. Orada olması gereken bir kişi kayıptı. Mugino sanki bu yoklukla barışı vurgulamaya çalışıyormuş gibi yavaşça mırıldandı. “…Acele edip Frenda’nın mezarını ziyaret edelim.”
Part 2 Tekrar karşılaştıklarında ona ilk önce sert bir yumruk attı. Bundan sonra ona sıkıca sarıldı. Üçüncü Dünya Savaşı’nın hararetli savaş alanından dönen en güçlü Seviye 5 Accelerator, böyle bir duyguyla karşılandı. Ayrıca ona yumruk atan ve ona sarılan kişinin Yomikawa Aiho isimli spor kıyafetli kadın öğretmen olduğu belirtildi. Accelerator şu anda dairesinde ikamet ediyordu. Eşsiz beyaz saçlarında hiç renk yoktu ve anormal derecede kırmızı gözleri bir canavarın varlığına sahipti. İnce, çizgiye benzeyen vücudu modernist bir bastonla destekleniyordu ama bunun Accelerator’ın verdiği "sıska" izlenime katkıda bulunması pek mümkün değildi. Vücudu en son bilimsel etkilerle kapsamlı bir şekilde eğitilmişti; Seviye 5 olarak adlandırılan bir silahtı. Ona yumruk atmak ya da sarılmak olsun, Akademi Şehri’nde ona böyle bir "insani" şey yapabilecek muhtemelen yalnızca birkaç kişi vardı. Geniş dairenin içinde bu insanlardan bazı örnekler vardı. Örneğin. "Ah!! Neden önden, arkadan, soldan, sağdan, yukarıdan, aşağıdan, her yönden yoğun, çarpık bir ışık saldırısı var!? diyor Misaka, Misaka bu korkunç müzik setini görünce titriyor!!” On yaşlarında görünen Last Order adlı kız, gamepad’i iki eliyle sıkıca tutarken bazı tuhaf sözler bağırdı. "Kukuku, lazerler Misaka’nın etrafta koşmanı engellemek için kullandığı son kozdur... Büyük Lazer!!" Bu Misaka’nın en kötüsüydü. Görünüşü bir lise öğrencisine benzeyen ve Last Order’a benzeyen bir yüze sahip olmasına rağmen daha kötü bir versiyona benzeyen bir kızdı. “…Bu da benim bilmediğim bir plan çerçevesinde üretilen başka bir klon mu…?” Misaka Worst’un varlığına biraz şaşırmış görünen kadın araştırmacı Yoshikawa Kikyou oldu. Bahsi geçmişken, yaşanan birkaç olaydan dolayı Misaka Worst’un kolu kırılmıştı. Buna rağmen, gamepad’i iki eliyle tutan Last Order’ı ezmeye devam ederken, bir eliyle gamepad’in sapını tutuyordu (dezavantajlı L ve R geçişleri göz ardı edildi). 2 giyen Misaka Worst’un solo performansıydı . “Ohh, eğer öyleyse, Misaka bir komut vermek için Misaka beyin dalgaları tarafından oluşturulan Misaka Ağını kullanacak! Misaka diyor ki Misaka bunu yapmaya çalışıyor ama neden işe yaramıyor!?” "Fufufu, Üçüncü Sezon projesi, emrinize direnmek için Misaka’nın vücuduna her türlü mekanizmayı yerleştirmişti." İkisi de kendi sohbetlerine devam ettiler. "Bundan bahsetmişken, o etnik kostümü nereden aldın? Misaka sormaya çalışırken Misaka’ya sorar. 2 Geleneksel bir Vietnam elbisesi, artık ülkenin ulusal kostümü
“? Gerçekten mi? Bu Misaka’nın hafızası, komut direnci nedeniyle Misaka Ağı’nda depolanmıyor mu?" "Onu ona verdim." Araştırmacı Yoshikawa, yüzündeki şeytani ifade göz önüne alındığında cevap vermeye niyetli gibi görünmeyen Misaka Worst adına yanıt verdi. "Şanslı bir çekilişle kazandım ama ölçüler bana pek uymuyor." Demek yüzündeki o şeytani ve alaycı ifadeye sahip Misaka Worst’un pembe beyaz kıyafeti bu yüzden vardı. Ancak Last Order’ın şikayet ettiği şey bu değildi. “…Ve bir yetişkinin göğsünü gösteriyor, diyor Misaka, Misaka tetikte kalmaya çalışırken.” “Ben bundan bahsetmiyorum; Bel ve kalça dahil tüm faktörlerden bahsediyorum. Hazır konu açılmışken, eğer sadece baskın hakkında konuşuyorsak, onunki daha büyük, değil mi?” Last Order daha sonra gözlerini oyun konsolu ekranından uzaklaştırdı ve sessizce yanındaki ao dai’deki kıza baktı. Misaka Worst sessizce ona baktı. Daha sonra, Misaka yumruğunu sıkmaya çalışırken Misaka, "Öyle olduğunu umalım" dedi. "Hayır, Misaka Üçüncü Sezon projesinden oluşturuldu, dolayısıyla büyüme Accelerator’ın farklı olması gerekir, değil mi?" Last Order öfkeyle oyun kumandasına çarptı ama ekrandaki karakteri dövülmeye devam etti. İki kızın birbirleriyle uyumsuz bir şekilde konuştuğunu gören Yomikawa kaşlarını çattı. Kanepede yatan Accelerator’a döndü ve sordu, "Peki, liseli kız kim? O çocuğun ablası mı?” "HAYIR." Cevap veren Accelerator değil, Misaka Worst idi. Dövüş oyununun sonuçlarını beklerken kız başını Yomikawa’nın olduğu yere çevirdi ve bir gözünü kapattı. Herkese aptal muamelesi yaptığını belirten bir ses tonuyla şöyle dedi: "Soru şu ki, Misaka o çocuğun küçük kız kardeşi olacak mı?" "?"
Part 3 Parametre Listesi. Akademi Şehri’nin karanlık tarafıyla çatışan Hamazura Shiage’i ve etrafındaki insanları koruyan bir veri tabanıydı. Hamazura, farklı şekilde kullanılması halinde Akademi Şehri’ne ne kadar zarar verebileceğini düşündü ama aynı zamanda bundan kaçamayacağını da biliyordu. Başlangıçta, Akademi Şehri ile "dışarısı" arasında teknoloji açısından yirmi veya otuz yıllık bir uçurum vardı ve araştırma enstitülerinin şehir içinde yayınlamak istemediği pek çok bilgi vardı. Bilgi toplanacak olsa bile sistem kesinlikle son derece hassas bilgileri toplayacaktır. Üstelik Hamazura’nın niyeti yoktu. Amacı Akademi Şehri’ni yıkmak değil, orada huzurlu bir hayat yaşamaktı. Kendi güvenliğini sağlamak için şehri terk etme seçeneği bile vardı. Ancak şu anda bu hareketi yapmaya henüz hazır değildi. Hayatı kendisinden daha önemli olan kız Takitsubo Rikou, yaşadığı bir olay nedeniyle Akademi Şehri’nde tedavi görmek zorunda kalmıştır. Her neyse. Akademi Şehri’nde diğer şehirlerin sahip olmadığı pek çok ekipman ve tesis vardı. Şehrin her yerinde rüzgarla çalışan elektrik jeneratörleri, devriye gezen güvenlik ve temizlik robotları, hayvancılık ve tarıma yönelik gıda üretim fabrikaları vardı. Ancak başka farklılıklar da vardı. Bu şehirde ezici bir çoğunlukla az sayıda mezarlık vardı. Burada kalan nüfusun yüzde 80’i ebeveynlerini bırakıp yurtlarda kalan öğrencilerden oluşuyordu. Şehirde ölmüş olsalar bile (ve DNA haritaları okunmaz hale getirilecek şekilde yakıldıktan sonra), külleri normalde ebeveynlerine iade edilirdi. Yani burada mezarlık bulunması gibi temel bir şart yoktu. Akademi Şehri’ndeki tek mezarlık 10. Bölge’de bulunuyordu ve şekli, asansörle donatılmış çok katlı bir otoparka benziyordu.
İçinde kül külü kavanozunun bulunduğu kompakt mezar taşını otomatik olarak geçmek için asansörlerin gücünü kullanan bir yapıydı. Bunun işe yaraması için, atış poligonu gibi fıçı tahtasıyla ayrılan küçük alana bir PIN girilmesi gerekiyordu. Kalın, su geçirmez tepsi izin verdiği sürece her türlü çiçeğe ve hediyeye izin veriliyordu. Ancak sistem herhangi bir mikrop tespit ettiğinde, belli bir sınırı aştığında otomatik olarak çöp kutusuna atılıyordu. Daha önce de belirtildiği gibi burada öğrencilerin küllerine rastlamak nadirdi. Başka bir deyişle, buraya yerleştirilen ölülerin hiçbir isminin olmaması muhtemeldi. Suçlular, Çocuk Hataları olarak bilinen, terkedilmiş olanlar ve “yüzeyden” silinmiş, karanlık tarafa dahil olanlar. “…Bu Mugino çok yavaş.” diye mırıldandı Hamazura. “Mezarlık” kulesine girmemişlerdi ama girişe yakın, hiçbir duygusallık taşımayan bankta oturuyorlardı. Büyük ihtimalle sigara içilen bir yerdi ama kimsenin kullanmadığı kül tablası yalnızlığı artırıyordu. Mugino mezarlığa giren tek kişiydi. Frenda’yı öldüren oydu. Büyük ihtimalle söylemek istediği pek çok şey vardı. Söyleyeceklerini dinlemeye ya da yüzüne bakmaya hiç niyeti yoktu. Hamazura tembel tembel gökyüzüne baktı. “Frenda hayattayken neyi severdi?” "Orkinos." Cevap veren kişi yanında oturan Takitsubo’ydu. Kinuhata da içini çekti. “Konserve balık yemeyi severdi. Her zaman onları yerken süperdi. Eskiden para konusunda endişelenmezdi.” Birini geçmiş zamanda anlatırken hâlâ biraz rahatsız edici bir his vardı. Bunun ortadan kalkmasını istediler mi, istemediler mi? Hamazura hâlâ karar veremeyecek kadar olgunlaşmamıştı.
Part 4 Video oyunu Misaka Worst’un ezici zaferiyle sona erdi ve Last Order oyun kumandasını bırakırken somurtarak kaldı. On yaşında bir çocuğa benzeyen Last Order yerde yuvarlanıyordu. Misaka Worst’un belirli bir bölümünü işaret etti ve şöyle dedi: "Misaka, yenilgisinin nedenini analiz etmeye çalışırken, Misaka, bu göğüslerin Misaka’nın dikkatini dağıttığını söylüyor." “Hey, kendi öfkeni dışa vurmak için başkalarının yüz hatlarıyla alay ediyorsun. Misaka gerçekten de komutanın Misaka’lardan biri olduğunu düşünüyor. Kişiliğin çok karanlık, çok karanlık ☆ ” Misaka Worst onunla alay etse de Last Order bunu umursamadı. Yanındaki klonlama araştırmacısı Yoshikawa Kikyou’ya döndü. Misaka açık bir rapor istediğinden Misaka, "Lütfen Misaka’ya Misaka’nın bu kadar büyümek için ne yemesi gerektiğini söyleyin" diyor. "Herkes aynı şeyi yiyor, hepsi Aiho tarafından yapılıyor." Aynı zamanda dairenin de sahibi olan Aiho, beden eğitimi öğretmeni Yomikawa Aiho’ydu. Her ne kadar o kadar da göz kamaştırıcı olmayan, orta yaşlı, yeşil spor ceketli bir kadın olsa da… Last Order’a göre, bir kadının kocaman göğüsleri ve güzel bir vücuda sahip olduğu düşünülürse başka hiçbir yerine bakmaya gerek yoktu. . Misaka, "Bu mantıksız... diyor, çünkü Misaka, beslenmenin farkı açıklayamaması karşısında şaşkına dönüyor." “Aman Tanrım, bu herkesin aynı şeyi yemesinin sonucu. Bu sana da aynı olasılığı vermiyor mu?” “…!?!?” "Yani endişelenmene gerek yok. Siz zaten sıradan insanlardan farklı bir oranda büyüyorsunuz. Bunu telafi etmek için zaman geçtiğinde eminim ki büyüyünce oldukça güzel bir vücuda sahip olacaksın. Yoshikawa’nın sözleri, Last Order’ın sanki şifa veren bir ışık altında yıkanıyormuş gibi bir görünüm ortaya çıkarmasına neden oldu. O anda... Yoshikawa’nın kollarından bir şey düştü. Tuhaf görünüşlü bir sağlık ürünüydü. Bu, vücudu sarmak için kemere benzer bir şey kullanan bir eşyaydı ama yüzeyde, dişinin vücudunun bir kısmını güçlü bir şekilde değiştirmek için tasarlanmış bir şeye benziyordu. Başka bir deyişle. Bu şey göğüs büyütme makinesine benziyordu. “…………………” Bir yetişkinin kirli tarafını gören Last Order, üzgün bir görünüm sergiledi. Sonra küçük ağzını açarken titredi. “…Az önce ’doğal olarak’ güzel bir vücuda sahip olmak hakkında bir şeyler söyledin, değil mi? Misaka onaylamaya çalışırken Misaka’ya sorar. “Ho, hohoho. Aslında hayır, bu sadece üniversite arkadaşımın araştırmacı olduğum için kontrol etmemi istediği bir şey. Bu şey bilimin sahte bir ürünü gibi görünüyor…” “Misaka bir yetişkinin yalanlarına kanmayacak!! diye bağırıyor Misaka, Misaka o şeye uzanmaya çalışırken!!” “Hayır, yapamazsınız, Son Sipariş!! Bu, olgun bir kadın tarafından kullanılmadığı takdirde göğsü patlatabilecek tehlikeli bir makine!!” “İşte bu yüzden Misaka bu sözlere aldanmayacak!! diye bağırıyor Misaka, Misaka seni durdurmaya çalışırken! Olgun bir kadın vücuduna sahipsen o cihaza ihtiyacın yok!” Bir kenara bırakılan Misaka Worst, kanepede yatan Accelerator ile konuştu. "Biyoloji araştırmacıları beklenmedik bir şekilde bu şüpheli ürünlere ilgi duyuyor. Hazır konu açılmışken, böyle bir kargaşa yaratmalarına engel olmamakta bir sakınca var mı?” "Ne kadar sinir bozucu…" Tekrar uykuya daldığında ilk endişesi rahatsız edici sesti. Daha sonra evin iri göğüslü efendisi öğretmen Yomikawa Aiho, görünüşte bir arabulucu gibi, (şaka yapan) Yoshikawa Kikyou ile (kandırıldığını tartışan) Last Order’ın arasına girdi. "Tamam tamam, kes şunu. Bu Kikyou’nun çalışmadığından şikayet ettiği bir şey değil mi? Bahsi gelmişken, aynı zamanda vücuda zarar verebilecek zayıflama makinesi de var. Artık benim devreye girip senin o berbat alışkanlıklarınla baş etme zamanım geldi.” Bunu söyledikten sonra Yomikawa, her ikisinin de kavga ettiği göğüs büyütme cihazınıelinden aldı. “Buna ihtiyacı olmayan tek kişi umut ışığını elinden aldı!! Misaka titrerken Misaka’yı haykırıyor! “Hayır, yapamazsın Aiho! Makineyle göğüs seviyeniz artırılırsa bu dünya çöker-Ah!!” Ancak durum hiç beklemedikleri şekilde gelişti. “...ha? Ben hiçbir şey yapmadım, peki neden haber vermeden duman çıkıyor?” Misaka bu bilinmeyen fenomen karşısında titrerken, Misaka, "Belki de geri kalan göğüs gücü ters gitti!" diyor. “Bu bilim dışı mı…suuu!?!? Bu nasıl mümkün olaiblir!? Ama eğer Aiho ya da bu ise!!” Yoshikawa bu şok edici sahne nedeniyle bilime olan inancında tereddüt ediyordu. Bir ek not olarak, kadınlar arasında yalnızca Misaka Worst makineyle ilgilenmiyordu. Accelerator uyku pozisyonunu korumaya devam etti ve "Katılmıyor musun?" diye sordu. "Sana iliştirirlerse büyük göğüslerin olsun ilgimi çeker ."
Part 5 10. Bölge, Akademi Şehrindeki mezarlığın önünde. Hamazura, Takitsubo ve Kinuhata oldukça boş sohbetlerini ederken mezarlığın kapısı açıldı. Hamazura ve arkadaşları dönüp Mugino’nun kendilerine doğru yürüdüğünü gördüler. İfadesi değişmedi. Ağladığına dair hiçbir iz yoktu ve gözleri kırmızı görünmüyordu. Yine de içeride bir şeyler olduğu kesindi. Olan bitene gelince, Hamazura ve diğerlerinin bunu fark etmesini istemiyordu. "Bitti?" Hamazura’nın sorusuyla karşılaşan Mugino, basit bir cevap verdi. "Bitti." Gerçekte hiçbir şey bitmiş olmayabilir. Ama Mugino yine de bunu söyledi. Sanki onu izole etmeye çalışıyormuş gibiydi. ♦ Bir yan notta. Sessiz kaldıklarını açığa vurmak pek uygun olmasa da, 10. Mıntıka’daki arazi Akademi Şehri’ndeki en ucuz araziydi ve bunun nedeni de buranın en kötü güvenliğe sahip olmasıyla ünlü olmasıydı. Birçok firmanın burada mağaza açmayı reddetmesi nedeniyle tek mezarlık oradaydı ve uzun bir dönüşümden sonra nihayet bu ortama yerleşti. Böylece, oraya üç genç kız getiriyormuş gibi göründüğü için (aslında durum tam tersiydi), Hamazura Shiage-kun doğal olarak etrafta toplanan suçluların hedefi haline geldi. “Hangisi daha hızlı olurdu: otobüs mü yoksa tren mi?” Tam Hamazura onlarla konuşurken önlerine beş adam çıktı ve onları engellediler. Eğer bu bir asker ekibi olsaydı, bu suçlu grubu kahraman savaşçılara benzerdi. Karşılarındaki tek kişi olan Hamazura, muhtemelen heyecanlarını azaltmak ya da konuşma hakkını falan kazanmak için onlara tehditkar bir bakış attı. “Hoooollllll işte orada, para çocuğu. Şu anda çalışıyoruz, lütfen bize yardım edebilir misiniz? Bizim işimiz sadece insanları fena halde dövmek ve borçlarını kapatmak, hepsi bu.” “Paranı bize verirken bir şey söylesen de söylemesen de seni iyice döveriz; İster kaç, ister merhamet dile, yine de seni döveceğiz. Şimdi durumu anladın mı?” (Kahretsin… Bu çok büyük bir sorun.) Her ne kadar ölüme önemsiz bir şeymiş gibi davranan gençler olsalar da Hamazura’nın kendisi bir süper kahraman değildi, bu yüzden vücudu istemsizce titriyordu. İkincisi özellikle tehlikeliydi; Görünüşüne ve çömelme şekline bakılırsa bu konuda profesyonelmiş gibi görünüyordu. Hakemin ya da yumuşak minderin olmadığı yolda dövüşmek için şu anda insanları fırlatmak, düşmanın boynunu boğmak ya da eklemlerini sıkmak, kör silah ya da bıçak kullanan aptal amatörlerden çok daha tehlikeliydi. Hamazura bunu ilk elden deneyimlerinden anlamıştı. Olsa bile. Öte yandan Hamazura oldukça rahatlamıştı. Dövüş tekniklerine güvendikleri için, bu suçlu grubunun, yetenekleri olmadığı için suçlu hale gelmeleri açısından onun gibi olması muhtemeldi. Yer çekimini bir güreşçinin atışının on katına çıkaracak şekilde yönlendirebilen kirli insanlar olmasalardı Akademi Şehri’ndeki en korkunç tür olarak kabul edilemezlerdi, değil mi? Ayrıca Takitsubo’yu unutun; Onunla birlikte olan Mugino ve Kinuhata da Akademi Şehri’nin en korkunç türlerindendi. Mugino 4. Seviye 5’ti ve Kinuhata bir keskin nişancı savaşını bile kaldırabilecek bir Seviye 4’tü. Suçlular temelde sabit bir tanka veya bombardıman uçağına karşı savaşıyorlardı. Düşman ister bir numaralı faul serbest stil güreşçisi olsun, ister insan yiyen ayıları bir kenara atabilecek bir judo ustası olsun, Mugino ve Kinuhata’nın rakibi bile olamazlardı. Böylece. “…Hey, böyle yapma.” Hamazura, acıyla söylerken, sorun çıkarmak isteyen suçlulara dürüstçe tavsiyelerde bulunmaya çalışıyordu. Doğal olarak devam ederken Yüzyılın Sonu moduna girdi. “Çocuklar. Bunu sizin iyiliğiniz için içtenlikle söylüyorum, o yüzden söylediklerimin hepsini unutmayın, yoksa hayatta kalacağınızı garanti edemem… Bu dünyada müdahale edemeyeceğiniz bazı alemler var. Zaten o adamdan bir adım uzaktasın. Bir adım daha atarsanız bu mesafe hepinizin sonu olur. Eğer o kişinin kimliğini tespit edebiliyorsanız acele edin ve kaçışın!” Fakat. Bir sebepten dolayı Mugino ve Kinuhata birbirlerine tuhaf bakışlar attılar. “Kyaaaa. Ne kadar korkutucu. Kurtar beni Hamazura.”
Bu tiz sesin ardındaki anlamı anlayamadı. Mugino ve Kinuhata daha sonra Hamazura’nın kollarını yakaladılar ve bilinmeyen bir nedenle kollarını onunkine bağladılar. Ne amaçladıklarını bilen Hamazura aniden tüylerinin diken diken olduğunu hissetti. Ancak beş suçlu ve Takitsubo Rikou, gösterinin doğru olup olmadığını bilmeden performansa inanıyor gibiydi. Spor ceketli kız da Hamazura’nın boynunu arkadan yakalayıp Hamazura’nın onu kaldırmasına neden olarak birdenbire rekabetçi görünüyordu. “…Onu izinsiz almayın. Hamazura benimdir.” O anda... Hamazura Shiage kesinlikle bazı önemli beyin devrelerinin koptuğunu duydu. Bunlar beş suçluya aitti. "Hı-hı." Bir süre sonra şoktan ağzı yarı açık olan bir suçlu, “Ooohhhhhh!! Burada ne yapmaya çalışıyorsun? Playboy gibi davranarak ne yapmaya çalışıyorsun, seni piç!?” Çıkardığı çığlık bir fok ya da su samuru gibiydi ama düşmanın öfkesinin doruğa ulaştığı açıktı. Yaklaştı ve Hamazura’nın kafasını tutup yüzüne vurmaya hazırlanıyordu. O anda Hamazura’nın kolunu hassas bir hareketle kasıtlı olarak aşağıda tutan Mugino, vücudunu hafifçe seğirtti. Hamazura, dirseğinden gelen ağrı nedeniyle Mugino’nun hareketlerini takip etmek ve sanki bir kapıyı çeviriyormuş gibi dönmek zorunda kaldı. Böylece suçlunun kafasını hedef alan tutuşu ıskalanmış oldu. Sonunda omzuna çarptı. Ve uzattığı beş parmağı da tesadüfen sıkıştı. “Yaaaahhh, acıyor, kahretsin!!” “Kyah, Hamazura çok havalı~” Mugino, Hamazura’nın bileğini yakalayıp yarı yolda bırakıp beline tekme atarken daha da aptalca bir ses çıkardı. Hamazura, suçlular grubunun ortasına uçarak gönderildi. Diğer tarafta Kinuhata, Takitsubo’yu Hamazura’nın sırtına yapışırken güzel bir şekilde bastırdı. "N-ne...?" Daha ne olduğunu anlayamadan suçlular bir şeyin farkına varmış gibi görünüyordu. “Ciddileşmenin zamanı geldi, eeeeeeeeehhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!” "O şeytani kadına bir şeyler söylemelisin, eehhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!" Hamazura’nın tek seçeneği vardı. Kaç. Düşen suçluların görüşünü engellemek için çiçek tarhından biraz toprak atmaya karar verdi ve bu fırsatı kaçmak için kullandı.
Part 6 Sigara içilen göğüs büyütme cihazına Yomikawa tarafından el konuldu ve Yoshikawa, şimdilik HD kayıt cihazını programlamak için odasına geri döndü. Şu anda odanın içindeki televizyonda canlı yayın yapılıyordu ve Yomikawa izlemek istediği dramayı kaydetmek istediğini belirtti. Yoshikawa, "Aynı anda birden fazla kanalı yayınlayabilen bir televizyon alıcısı olsaydı harika olurdu" diye mırıldandı. Televizyonda bir haber yayınlanıyordu. Büyük ihtimalle sunucu ve yapım ekibi ön safların kokusunu bile alamıyordu. “…Üçüncü Dünya Savaşı on iki günde bitmesine rağmen savaş bittikten sonra doğaüstü olaylara ilişkin çok sayıda görgü tanığı ifadesi vardı. Uzmanlar buna Üçüncü Savaş Sendromu adını verdiler. Bu, İngiltere’deki siyasi kriz sırasında yaşanan İngiliz Cadılar Bayramı sırasında meydana gelen olaya benzer şekilde, savaş bölgesi ortamının yarattığı stres nedeniyle ortaya çıkan yaygın bir grup psikolojik sorunudur. Bazı uzmanlar, mümkün olan en kısa sürede cömert bir şekilde ödüllendirilmeleri gerektiğini düşünüyor." Accelerator sadece tembellik ediyordu. Kanepede yatıyordu, bir şeylerin yerinde olmadığı hissine kapılıyordu. Daha yakından bakıldığında Last Order küçük kanepeye gizlice girmişti. "…Ne yapıyorsun?" Misaka’nın net bir şekilde açıkladığı gibi, "Misaka biraz kestirmek istiyor," diyor Misaka. "Hey." “…” 1 numara şikayet edemeden on yaşındaki kız çoktan uyuyordu. Accelerator dilini şaklattı ve başka bir yerden başka bir ses geldi. “Huzurunu geri almaya ne dersin?” "…Ne demeye çalışıyorsun?" "Hiç bir şey." Açıkça bir şeyi ima eden bir ses tonu kullandı. Geçmişte Akademi Şehri’nde “karanlığın” varlığı vardı. Muazzam bir güce sahipti, ancak bazı nedenlerden ötürü, buna dahil olan insanlar kendilerini topluma yeniden entegre etmekte zorlanacaklardı. Bazen kendi hayatta kalmaları karşılığında arkadaşlarını kalkan olarak kullanırlar, kitap, bilgi, hatta statü gibi şeyler teklif ederler, hatta birçok “iş”in sorumluluğunu üstlenirlerdi… Öyle bir dünyaydı ki. Accelerator da bunun bir parçasıydı. Ancak bu sistem, başkası tarafından değil, III. Dünya Savaşı’nın sonunda Accelerator tarafından yok edilmişti. Tsuchimikado Motoharu. Musujime Awaki. Unabara Mitsuki…Ya da adı gerçekte her neyse. Accelerator’ın kulakları o sıkıcı huzurun tadını çıkaran yorumcuların sesini duydu.
“…Bunun arasında, gerçekten doğaüstü bir olayın var olup olmadığı bilinmiyor ama temel olarak, dünyanın her yerindeki şehirlerde geride bırakılmış devasa bir altın yüzük ve kemiğe benzer bir şeyin olduğuna dair kanıtlar var - hayır, bunu şu şekilde tanımlamak o kadar da doğru değil. altın. Birleşmiş Milletler parçayı Pasifik Okyanusu’nun oksijenden yoksun bazı bölgelerine attı ve her ne kadar onu işlemiş olsalar da okyanustaki oksijen kaynağını değiştirmek için kullandılar ve ayrıca balık ve diğer deniz ürünleri tedarikini yeniden canlandırdı. Araştırmadan atmaları için başka motivasyonların olduğunu düşünüyorum…” Bir zamanlar karanlıkta dört kişilik bir grup olarak çalışan Grubun diğer üyeleri ise şu anda nasıllardı? Accelerator bu konuda pek net değildi ama bu piç şehirde “istikrar” için çok çalışacakları muhtemeldi. Ancak eksik olan bir şeyler vardı. Bir şeylerin eksik olduğunu hissetti. Savaştan sonra Accelerator karanlıkla olan tüm bağlantıları kesmişti; dolayısıyla Akademi Şehri’nin karanlık tarafıyla ilgili gerekli bilgilere ulaşamayacaktı. Elbette kulak misafiri olmanın yolları vardı; sadece bir daha karanlığa bulaşmak istemiyordu. Dolayısıyla ister lütuf ister lanet olsun diğerlerinin güvenliğini sağlayamayacaktı. Bu savaşa katılan insanlar arasında kimler hariç tutulabilirdi? En derinlerde olan “o adam” sağ salim geri döndü mü? “…Ayrıca Akademi Şehri tarafının sıfır kayıp vermesi sevindirici, ancak Akademi Şehri aynı zamanda tüm teknik uzmanlığı ve askeri riskleri de ortaya çıkardı. Bununla ilgili olarak Akademi Şehri şunları ifade etti…” Anlamsız sözler söyleyen o TV programını sabırsızlıkla beklemeye gerek yoktu. Ama eğer öyleyse, kime güvenilebilirdi?
Part 7 Bir zamanlar #3 Seviye 5, Misaka Mikoto’nun hücrelerini kullanan bir klonlama programı vardı. Sonuç açısından bakıldığında bu bir başarısızlıktı. Gerekli spesifikasyonlar oluşturulamadığı için sonlandırıldı. Ancak bu klonlama tekniği başka bir deney için kullanıldı ve çok sayıda klon yaratıldı. Sisters. Last Order, kalan yaklaşık on bin Kız Kardeşin (Sister) komutanıydı ve Misaka Worst, bundan sonra alışılmışın dışında Üçüncü Sezon projesi aracılığıyla yaratıldı. On bine yakın beyinden oluşan elektronik ağın oluşturduğu devasa beyin, Misaka Ağını oluşturdu. Ağ, Rahibelerin sahip olduğu tüm bilgileri birbirine bağlıyordu ve ağ aynı zamanda "belirli bir amaç" için de çalışıyordu. Bir "insan müdahalesi komutanı" olarak yaratılan Last Order ve içinde "belirli bir amaç" için "kötü düşünceler ve duygular" barındıran Misaka Worst vardı. Böylece… "Gidip bir şey mi alacaksın?" Kanepede yatan Accelerator şok içinde sordu ve spor ceketli kadın öğretmen Yomikawa Aiho başını salladı. “Savaş alanından mı yoksa başka bir yerden mi döndüğünüz umurumda değil; Geri döndüğüne göre toplumun bir üyesi gibi davranmaya başlasan ve yaşamaya devam etsen iyi olur.” "Yani bu kadar sıkıcı bir şey yapmaktan mı bahsediyorsun?" "Ha?" Yomikawa devam etmeden önce kafası karışmış gibi davrandı ve bir süre düşündü. "İnsan toplumunda en acı verici şey başkalarına yardım edememek ve başkaları tarafından ihtiyaç duyulmamaktır, değil mi?" "Şe!" Hiçbir şey söyleyemeyen Accelerator ayağa kalktı. "Psikolojiye çarpık bir giriş yapmana gerek yok, seni kahrolası öğretmen!" “Olmaz, hayat danışmanlığına girmeye hiç niyetim yok. Temel olarak, ortaya çıkan her türlü sorunu bu demir yumruğumla çözeceğim. “Peki ne satın almam gerekiyor?” "Yiyecek. Listede kırmızıyla işaretlediklerim.” “…Yine böyle bir şey. Bunu yapmak gerçekten kim olduğumla eşleşmiyor. “Bu durumda çok çalışın ve alışın.” Yomikawa’nın teşvik ettiği Accelerator isteksizce koltuk değneğini kavradı ve ayağa kalktı. Böylece, uzay gemisi oyunundan bıkmış olan Last Order (misaka Worst’a tekrar meydan okumak için şekerlemeden sonra uyanmıştı) Accelerator’a baktı. “Misaka gitmek istiyor!! Misaka gitmek istiyor!! Misaka, yalnız kalmaktan rahatsızlık duyacağın için Misaka senin asistanın olmak istiyor diye haykırıyor!!” “Çok gürültülüsün!! Geleceği tahmin etmeye çalışmayı bırakın!” “Misaka gitmek istiyor, Misaka gitmek istiyor” diye bağıran Last Order dışında, Misaka Worst nedense biraz sinirli görünüyordu. Aslında ona göre bilgisayar savaşından başka bir savaş daha vardı. Bu gerçek bir savaştı. Misaka Worst’un, Misaka Ağının "belirli bir yönünden" eklenen güçlü kötü niyetli düşünce ve duygulara sahip olduğu daha önce belirtilmişti. Bu sadece öfke ve nefretle ifade edilemez. Ama aynı zamanda kıskançlık da. Her zaman Accelerator ile konuşan Yomikawa’yı kıskanıyordu. O da birlikte gitmek istiyordu. Last Order’in düşünceleri tüm Sisters’e yayıldı. “Belirli bir yöne” müdahale olduğu için Misaka Worst’u da etkiledi. Normalde komutan Last Order’dan emir almayan Misaka Worst kaçınılmaz olarak etkilenecekti. Bu sebepten dolayı... (…Uwaah!? Gitmek istiyorum. Alışverişe gitmek istiyorum!! Lanet olsun, Accelerator beni ilgilendirmez, ama ağ, ağ dayanılmaz bir duygusal dalga yayıyor, Uuwwwwaaahhhhhhhh!! Hayırhayırhayırhayırhayırhayırhayırhayırhayırhayırhayırhayır—!!) Misaka Worst, yükselen güce direnmek için elinden geleni yaptı ama sonunda yine de dayanamadı. Bunun nedeni, Misaka Worst’un o kötü niyetini ortaya çıkarmaya çalışmasına rağmen yine de bununla başa çıkamamasıydı. Kısa devre yapan Misaka Worst ayağa kalktı ve Accelerator’ın pantolonunu çekiştirerek onu yere seren Last Order’a doğru koştu. “Misaka Misaka da! Misaka birlikte alışverişe gitmek istiyor!!”
Birkaç dakika sonra. Accelerator, Yomikawa’dan bir cüzdan aldıktan sonra çok basit bir soru sordu. Kendi düşüncelerine dalmış olan Misaka Worst: "Az önce ne yapıyordun?" “…Misaka bunu kendisi de anlamıyor…”
Part 8 Hamazura suçlulardan uzaklaşmak için rastgele koşuyordu. Yöntem hedefe ve duruma göre değişebilir ama yaya kaçmak için en önemli şey yol ve sokak arasında sürekli değişiklik yapmaktı. Araba ya da bisiklet kullanmanın imkansız olduğu bir anda bir karar vermek gerekiyordu. Daha da önemlisi, eğer Anti-Skill gibi biriyse, az sayıda insanın olduğu bir yer aramak gerekiyordu. Yasayı hiçe sayan suçlular içinse kalabalık bir yeri tercih etmek daha pratikti. Ortam aynı zamanda çevredeki insanları, görüşleri ve ortak bilgiyi takipçileri engellemek için kullanmanın nedenlerinden biriydi. Bunu düşündükten sonra düz bir çizgide kaçmaktan kaçınmak önemliydi. En ufak bir açı bile olsa, birden çok kez koşarak takipçilerin gözden kaybolmasına neden olmak kolaydı. Bu yöntemler takipçileri savuşturmada etkiliydi ama dikkat edilmesi gereken bir şey vardı. (…Kahretsin! 10. Bölge’ye yabancıyım!! Kuzeye mi koşuyorum!?) Alışılmadık zeminlerde koşup dönüşler yapılması durumunda kaybolma riski vardı. Kaçmak istese bile U dönüşü yapma ve kendisini takip edenlere doğru koşma ihtimali vardı. Bunu önlemek için taktik olarak nereye koşacağına karar veriyor ve minimum açıyla dönüyordu. Aynı yönde koşmaya devam etmesi onun için etkili olmalı. Yine de, açık bir zihni olmasına rağmen şu anda suçlular tarafından kovalanıyordu. Eğer son hızla koşarken vücudunun zihnine itaat etmesine izin verebilseydi, bu onun için o kadar da zor olmazdı. "Ha!! Ha!! ...Lanet olsun, kahretsin. Mugino ve Kinuhata…Onların bunu hatırlamasını sağlayacağım. O kızların bundan sonra kıçlarına yüzlerce kez şaplak atacağım. Takitsubo elbiselerini çıkarırsa bu harika bir duygu olur.” Tam hızla koşarken kalçaları ağrımaya ve nefesi zorlaşmaya başladı. Hamazura durdu ve etrafına baktı. Takipçilerini artık bulamıyordu. Yakında tabelayı gördü; Bölge 7’ydi. Sanki ilçeleri aşmış gibiydi. Hamazura bir an, sadece bir an için Mugino’yu ve diğerlerini düşündü ama endişesi hızla dağıldı. Suçluların hepsi onu takip ediyordu ve Mugino ve diğerlerine yönelseler bile Seviye 5 ve Seviye 4 kombinasyonunun başarısız olması imkansızdı. (Onlara iyi olduğumu mesaj atmalı mıyım?) Hamazura övülmeye değer durum hakkında düşündü. (Hayır, hayır, eğer iyi olduğumu bilirlerse, yine saçma sapan bir şeyle karşılaşırım. Neredeyse ölüyormuşum gibi davransam iyi olur…) Hamazura’nın omzu birine çarptı. Kısa kahverengi saçlı, orta sınıfa benzeyen bir kızdı. "Ö-özür dilerim." Hamazura bilinçli olarak eğildi ve özür diledi ama kız cevap vermedi. Kız dengesiz bir hızla kalabalığın arasında kayboldu. (…O neydi? Bu bir Tokiwadai Ortaokulu üniforması, değil mi…?) Hamazura kızın kaybolduğu yöne baktı. (Başına büyük bir şey gelmiş gibi görünüyor… Zaten bu beni ilgilendirmez.) Onun için endişelenmeye devam etse bile ona yardım edemezdi. Aslında bir mesaj göndermek isteyen Hamazura, cep telefonunu tekrar cebine koydu. Susuzluğunu gidermek için soğuk bir içecek almak üzere etrafına bakınıyordu. "Merhaba Hamazura. Senin neyin var?” Yanından bir ses geldi. Hamazura nefesini düzenleyerek baktı. Oldukça aşina olduğu bir yüzdü. “...Hanzou?”
Satır Arası 1 Tüm grubun adı Skill-Out’du. Akademi Şehri’nin okul müfredatının temelini oluşturan esper geliştirme programından elendikten sonra bir araya gelen bir grup gençti. Aslında Skill-Out adı bir mafya ya da motosiklet çetesi gibiydi; aslında bir organizasyon değil, kolektif bir terimdi. Gruplar birbirlerine karşı çıkacak ve aynı zamanda birbirleriyle çalışacaklardı; karmaşık bir gruptu. Ama gerçeği bilmeyen dış dünya için onlar sadece okulda işe yaramaz ve pek çok belaya neden olan adamlardı. Aslında bu yanlış bir izlenimdi. Nerede doğmuş olurlarsa olsunlar, ne yaparlarsa yapsınlar hepsi toplumla mücadele edecek ahlaki aktivistlerdi. Kendilerine ait bir yer isteyen orası onlar için bir yuva haline geldi. Tüm Skill-Out çeteleri arasında lidere karar verme yolları, liderlik kapasitesi ve yönetim araçları farklıydı. Geçmişte gruplardan birinin lideri belli bir çocuktu. Adı Komaba Ritoku’ydu. Ekim ayında ölen birisi.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
