https://novelci.com/ dan oku

Kan durmuyordu. 
O gün önümde bir kız ölmüştü. 
Yağmur damlaları cesedin üzerine düşüyordu, gri yağmur suyuyla ıslanmıştı. Sonunda kıvranmayı bırakmıştı. 
Bu dünyanın bilinmeyen bir yerinde yaşanan bu küçük trajedi, gündelik hayatlarını yaşayan insanları içine çekmişti. 
Ambulansın üzerindeki koyu renkli yağmur damlaları polis arabasının siluetini belli belirsiz yansıtırken, merak dolu kalabalık sahneyi izliyordu. 
Siren sesi arkadan gelen gürültüyü gizliyordu. Dünya, agresifçe çalkalanan derin bir denize benziyordu. 
Kısa bir süre sonra durmadan yağan yağmur her şeyi silip süpürmüştü. 
Geride sadece kızın kanının izi kalmıştı. 
Sadece kuruduğu için bu kan izi kaybolmayacaktı. 
Ben, normal hayatına bir daha asla dönemeyecek olan ben, ayağımın yanına düşmüş bir kitapçığı almıştım. 
Koyu kırmızı bir sıvıyla sırılsıklam olmuş bir kitapçıktı. 
İçindeki resimler mahvolduğu için bir şey görmek imkansızdı. Sadece bir isim zorlukla okunabiliyordu. 
Hikari Yumesaki. 
Artık bu dünyada yaşamayan bir kızın ismi. 
Bu, kaderinde hayallerinin ve geleceğinin ışığını yakalamak yazan birine verilen bir isimdi.
Bir daha asla onun için gelmeyecek bir gelecek. 
Çoktan bitmiş olan bir hikaye artık devam edemezdi. 
Çünkü o-
"Ömrünün yarısını alacağım."
Tedirginlikle kafamı kaldırdım. 
Önümdeki karanlık kaldırımdaydı. 
Gölgeli, baştan aşağı siyah kıyafetler giyinmiş biri orada duruyordu. 
Şemsiye tutmasa bile yağmurun altında kuru kalmıştı. 
Nasıl oluyorsa, çürüyen ölü bir ağaç gibiydi... 
"Onu kurtarmak için ömrünün yarısını ver."
... Kahkahasını bastırmaya çalışan birinin ses tonuyla böyle dedi. 
Bu yüzden ben de cevapladım. 
"Hadi bakalım, piç."
O kıza bir şey sormak istiyordum. 
Bu dünyadan yok olduğu anda... Bu zalim dünya hakkında ne düşünüyordu? 

https://novelci.com/ dan oku
https://discord.com/invite/rpAKEfetEh