Tabii ki Cyric, Hannah’nın ne düşündüğünü biliyor. Cyric dese ki, eğer sorun değilse, bizimle gel, o zaman Hannah tereddüt etmeden kabul eder ve Cyric ile karışmaya devam eder.

Dürüst olmak gerekirse, bu deniz günlerinde, Cyrek her gün bu güzel kızla birlikteyken çok daha az yalnızdı, ama Cyrek, şimdi birlikte kalmanın kesinlikle uygun olmadığını biliyordu.

Kendi partiniz sadece bir "rastgele karşılaşma". Almanya’ya gidip birlikte kalmaya devam ederseniz, bu nedir? Özellikle, Gustav ne düşünürdü? Şimdi, Krupp ailesi, kendi çabalarımın hedefi ve kesinlikle kötü bir izlenim bırakılmamalı!

Bu nedenle, Cyric, Hannah’dan ayrılmak zorunda.

Ayrıca, bu ayrılık bir sonraki buluşma içindir. Hala birçok fırsat var, örneğin bu arabaları geri vermek, örneğin, o Amca Guderian’ı aramak, örneğin, Gustav ile şahsen tanışmak.

"Çok teşekkür ederim, Hannah, Alfred." dedi Cyric, "Önce gitmemiz gerekiyor. Yakında tekrar görüşeceğimize inanıyorum."

"Gerçekten mi? Yarın buluşabilir miyiz?" Hannah hemen sordu.

Sonra, Cyric sadece gülerek konuşamadı.

"Hannah, Cyrek büyük bir iş adamı, her zaman başkalarına musallat olma." Alfred yüksek sesle durdu.

Bu yüzden Cyric’in insanları alıp arabaya binmesini, motorun kükremesini ve limandan ayrılmasını izlediler, Hannah ise kalbinde boş hissetti.

Cyric, büyük bir kahraman, benim büyük kahramanım! Geri döndüğünde, babamla konuş! Hannah karar verdi.

Birkaç kamyonun zenginliği, hatta Alman topraklarında bile, kolayca yağmalanabilir. Bu nedenle, Cyrek ve diğerleri buraya geldiklerinde oldukça gergindi, sürekli hareket planlarını değiştiriyorlardı. Sonunda, üç gün sonra, Münih’teki ana kampa ulaştılar.

"Cyric, çok çalıştın." Uzun süredir bekleyen Hitler, grubun geri dönmesini görmekten çok mutluydu.

"Eylem sırasında, başka bir ekiple karşılaştık, bir oyun oynadık ve zaman kaybettik, aksi takdirde daha fazla zenginlik getirmek için beklemeliydik." dedi Cyric.

"Bu zaten çok iyi." dedi Hitler: "Bu günlerde gazetelerin manşetlerinde, Hindistan tapınaklarından servet hırsızlığı var. İnsanlar Fransızlarla savaşıyor."

O sırada, sadece Graf’ın savaşıyla, Fransızlar yok edildi ve Hindistan, bir İngiliz kolonisi, zenginliğin kendisine ait olduğunu zaten kabul etmişti. Şimdi, Fransızlar çalmaya cesaret ediyor ve İngilizler çok memnun değildi!

Oraya giden o Fransızlar için kârsız değil. Şimdi, kimse Cyric’in bunu yaptığından şüphelenmiyor!

"Cyric, tam zamanında geri döndün, Roma’ya gidiyoruz." Hitler’in arkasında, Goring Cyric’e dedi.

Goering’in yüzü gülümsemelerle doluydu ve Cyric çok miktarda servet getirdi, bu da İşçi Partisi’ne büyük katkı sağladı! Cyric’in şu anda partide belirsiz bir şekilde ikinci kişi olduğu söylenebilir. Tabii ki, Goering fikrini değiştirmek zorunda ve şimdi sürekli Cyric’e hoş görünmeye çalışıyor.

"Roma’ya mı?" dedi Cyric, "Şef, İtalya’ya gideceksek, daha fazla hazırlık yapmalıyız. İtalya bizim için çok önemli."

Daha fazla hazırlık mı? Cyric’in dediklerini duyan Hitler bile şaşırdı. İtalya’ya sadece Mussolini ile görüşmek için gitmişti.

"Cyric, ne hazırlamalıyız?" diye sordu Hitler Cyric’e.

"Şimdi, Versailles Antlaşması, yerli askeri teknolojimizin tüm gelişimini kısıtlıyor." dedi Cyric: "İmparatorluğumuzun güçlü olmasını istiyorsak, Versailles Antlaşması’nın sınırlamalarını aşmalıyız. İtalya iyi bir çıkış noktası."

Birinci Dünya Savaşı sırasında, Almanya küçük düşürücü bir şekilde başarısız oldu ve Versailles Antlaşması’nı imzaladı. Bu antlaşma, Alman ordusunun başında bir lanet gibidir. İngiltere ve Fransa, bu yöntemle Alman ordusunun tamamen gerilemesini sağlamak istedi.

Almanya gerçekten gerileme içinde. Örneğin, yirmi yıllık teknik sınırlamalar, Almanya’nın topçularını yirmi yıl önceki teknoloji haline getirdi. Sözde Bismarck savaş gemisi, İkinci Dünya Savaşı’ndaki Birinci Dünya Savaşı’nın en güçlü savaş gemisidir!

Şimdi, İtalya ile işbirliği yapabiliyorsanız, bu en iyi seçimdir!

Aynı zamanda, İtalya’nın kendisi dışında, Kuzey Afrika’daki İtalyan kolonisi, Libya, Cyric için daha da önemlidir!

Geçiş yapan kişinin avantajı, sonraki nesillerin genel bilgisidir. Bu çağda, bu güçlü bir avantaj haline gelir!

Örneğin, Libya hala çok fakirdir,

Daha sonraki İkinci Dünya Savaşı tarihinde, Kuzey Afrika cephesi de bir yardımcı cepheydi. O sırada, Mihver ve Müttefik kuvvetler, Kuzey Afrika çölünde ileri geri göründüler ve binlerce tank, Libya’nın çakıl taşlarının üzerinde ezildi.

O zaman durumu kurtarabilecek tek şey, Hitler’in en sevdiği general, "çöl tilkisi" Rommel’di. Ne yazık ki, lojistik desteğin eksikliği nedeniyle, Rommel’in birlikleri sonunda yakıt eksikliği nedeniyle yok edildi.

O zaman, savaş alanından 100 milden daha az bir mesafede çok miktarda petrol olduğunu bilmiyorlardı.

Hatta, İkinci Dünya Savaşı’ndan 10 yıl sonrasına kadar, Libya’da kum dışında her şeyden yoksun olan Libya, sadece iki şey ihraç edebilirdi. Biri, banknot kağıdı üretmek için gereken Stipa sylvestris, diğeri ise Libya’da İngiliz ve Alman orduları arasındaki çatışma sırasında tahrip edilen askeri araçların enkazıydı, bunlar hurda demir olarak ihraç edildi.

Libya ne kadar fakirdi? Libya’nın yaşlı Kralı Idris I’in cebinde sık sık 5 dolardan az cep harçlığı vardı.

Yaşlı kral oldukça sıkılmıştı. Gerçekten monark olmak istemiyordu. Birkaç kez tahtan feragat etmek için yazdı, ancak art niyetli kabile şefleri tarafından durduruldu.

Bütün bir hayatını fakirlik içinde geçirdiği söylenebilir, ta ki yaşlılığa kadar, 1950’lerin ortalarında, giderek daha fazla jeolog, Libya’nın yeraltı petrol zenginliğini doğrulayana kadar.

Ne yazık ki, önceki yılların çalışmaları başarılı olmadı. 1955’ten itibaren, Libya Krallığı, birkaç küçük imtiyaz sağlayan "Petrol Yasası"nı yürürlüğe koydu. 1957’ye kadar, Libya ilk tur madencilik ihalelerini uyguladı ve 17 Amerikan ve Avrupa şirketi 84 imtiyaz için madencilik haklarını kazandı.

Aralarından, iki yıl sürdü ve keşif çalışmaları iyi gitmedi. Trafikte ve diğer alanlarda geri kalmışlığın yanı sıra, daha korkutucu olan şey, İkinci Dünya Savaşı nedeniyle, Libya çölünde 3 milyondan fazla mayın vardı, mühendisler ve sondaj işçileri sık sık öldü ve yaralandı!

O zamanki çalışmalar o kadar tatmin edici değildi ki, BP dahil birçok büyük şirket eve dönmeyi bile düşünüyordu. Ancak, 1959 Nisan’ında, New Jersey Standart Petrol Şirketi SONJ, neredeyse terk edilecek olan deneme madenciliği alanında yüksek verimli bir petrol kuyusu buldu ve o zamandan beri Libya’nın ihtişamı başladı!