Under The Oak Tree - Türkçe Çevrimiçi Oku

"Madam."
Kendini düşüncelerinden kopardı ve kapının önünde sessizce duran Rudis'in durduğunu görmek için başını çevirdi.
"Lord geri döndü. Şövalyelerle yemekhanede yemek yiyecek. Siz de aşağı inmek ister misin? "
Bir an tereddüt ettikten sonra başını salladı. Şövalyelerden rahatsızdı ama yine de onunla yemek yemek istiyordu. En azından, Bayan Calypse olarak onlarla bir nebze olsun dostça davranmalı.
"Sonra, saçına tekrar şekil vereceğim."
Hizmetçi bir tarak ve saç tokası getirdi ve saçını düzgünce kıvırdı. Makyaj masasının önüne oturdu, elbisesini ve saç stilini inceledi ve sonra odadan çıktı.
Koridorda, hizmetkarlar fışkırarak lambaları yaktılar. Max, kulaklarında hararetli bir tartışmanın sesini duyduğunda merdivenlerden aşağı inerken hepsini geçiyordu.
Durdu ve yavaşça yaygara doğru hareket etmeye başladı. Yemekhanenin kısmen açılan kapısı arasına baktığında, Riftan ve diğer üç şövalyenin birbirleriyle tartışırken onu takip ettiğini gördü.
"En azından yarına kadar kraliyet yoluna gitmeliyiz!"
"Bana kendimi tekrar ettirme. Üç gün içinde ayrılıyoruz. "
"Törene katılmalısın! Majestelerinin samimiyetini ne kadar görmezden gelmeyi düşünüyorsunuz! "
"Bu sefer Ricardo ile aynı fikirde olmalıyım. Yağmur dindi, bu yüzden yakında herhangi bir sorun çıkmayacak. "
İzinsiz girip girmeyeceğini bilmeyen ve kapının arkasında bekleyen Max kaskatı kesildi.
Bir düşünün, gezileri sırasında bundan bahsetmişti. Savaşta en çok katkıda bulunan kişiydi ve savaş biter bitmez kraliyet yoluna gitmeliydi. Max daha sonra kraliyet karayolu ile Anatol arasındaki mesafeyi tahmin etti. Hızlı seyahat etmeleri yaklaşık 15 gün sürer; değilse, genellikle yaklaşık bir ay sürer.
"Başkente çoktan bir güvercin gönderdim. Üç yıl sonra nihayet eve geldim; Kral Ruben anlayacaktır. "
Kendinizi Kral Ruben'den uzaklaştırmak istediğinizi biliyorum. Ama çok ileri giderseniz, etkiniz kaybolabilir. "
En sonunda duran şövalyenin sözleriyle, Ricardo hızla başını ona çevirdi.
"Uzaklaşmak mı?"
“Elnuma Ruben III, sizi kraliyet yoluna çağıramadığı için sabırsızlanıyor. Savaşa katkılarınızdan dolayı kraliyet ailesine bağlanabileceğiniz konusunda ihtiyatlısınız, değil mi? "
"…"
"…"
“Bu sadece siz ve Agnes arasındaki bir dava değil; Görünüşe göre kral seni sıkı bir tasma üzerinde tutmak istiyor. Ayrıca ihtiyatlı olduğunuzu da anlıyorum. Ama onlara düşmanlık edebileceğin için çok ileri gitmekten kaçınmalısın. O zaten vasallarına karşı çok temkinli. "
"Eliot haklı. Kutlama sırasında Remdragon Şövalyeleri olmazsa, kesinlikle halkının önünde aşağılandığını düşünecektir. Daha sonra ne tür bir cezayla geri döneceğini asla bilemeyiz. Uzun bir kin besleyen biri olduğunu biliyorsun. "
"Hebaron Nirta! Sözleriniz çok ileri gidiyor! "
Yükselen sesleri duyunca Max geri dönmeye başladı. Aralarındaki atmosfer iştahına elverişli değildi.
"b-bana yemeğimi odama getir," dedi Rudis'e merdivenlerden yukarı çıkıp odasına geri döner dönmez.
Max odasına dönerken hissettiği ağırlıktan kurtulamadı ve akşam yemeğini acınası bir şekilde tek başına yediğinde bile.
Riftan kaleden uzaktayken yalnız başına gerçekten iyi olacak mı? Artık herkes Max'e karşı güler yüzlüydü, ama o, belki de kalenin efendisinin etrafta olmasından kaynaklandığından endişeleniyordu. Koruyucusunu gözden kaçırmış bir çocukmuş gibi tedirgin hissediyordu.
"Madam… yemek zevkinize göre değil mi?" Sabırla yan tarafta bekleyen Rudis dikkatle sordu.
Yüzünde bir yüz buruşturma görülmüş olmalı. Max hızla başını salladı.
"Oh hayır. Çok lezzetli. Şey, ben sadece… sadece iştahım yok, ”diye zayıf bir şekilde özür diledi.
"Belki herhangi bir yerde rahatsız mısınız?"
"Sanırım yorgun olduğum için ... dinlenmek istiyorum."
"Tabağını alayım mı?" Kadın başını salladığında, hizmetçi tabağı ondan çıkardı, yemeğin büyük bir kısmı porselenin üzerinde yenmemiş halde kalmıştı.
Max masaya oturdu ve dalgın bir şekilde Aderon'un geride bıraktığı figüre baktı. Biraz önce oyuncak gibi sevimli görünen küçük heykeller artık önemsiz görünüyordu.
Neden çocuk gibi davranıyorum? Yalnız kalmanın yanlış bir tarafı yok.
Her zaman yalnız yaşamıştı, Rıftan gitse ne fark ederdi? Yirmi yıl boyunca, acımasız bir babasının altında acı çekti, soğuk kalpli üvey kız kardeşi tarafından dışlandı ve hatta kaba hizmetkarları tarafından saygısızlık edildi. Riftan'ın bir aydır yokluğunda umutsuz hissetmek için hiçbir neden yoktu.
Neden ona dikkatle bakıyorsun? Kafası karışmış, tanıdık bir ses onu kendi düşüncelerinden çıkardı.
Aniden görünmeye başlayan ele şaşkınlıkla baktı. Riftan, içeri girdiğini fark etmeden elinde mermer bir heykel tutuyor ve rastgele ve tuhaf olduğunu düşündüğünü gösteren bir ifadeyle bakıyordu.
"Bu bir model ... ziyafet salonu için dekorasyonları seçiyordum."
"Ziyafet salonu mu?"
Riftan'ın bundan bahsedilmesi üzerine yüzünde bir kaşlarını çattığını görünce Max'in kalbi düştü.
"Sen, b-benden k-kaleyi dekore etmemi istedin, bu yüzden ..." sesi kesildi.
"Hayır, hayır demiyorum." Aceleyle düzeltti, “Böyle bir yer olduğunu unutmuşum. Anlıyorum. Ziyafet salonu… Sanırım yakında bir parti veya balo planlamamız gerekecek, değil mi? "
Yutkundu. Riftan'ın beklenti gözlerinin kendisine yöneldiğini görünce boğazı kurudu. Bir balo ya da ziyafete ev sahipliği yapma düşüncesi bile onu endişeyle başını döndürdü.
"Eğer istemiyorsan ..."
"İstemediğimden değil. Yabancılarla yüksek sesli alanlara alışkın değilim. "
Sonra eğildi, ona doğru eğildi ve iğneyi saçından çekti. Max'in örgülü saçları, boynunun arkasına yavaşça yuvarlanarak düştü. Elleriyle kilitlerini nazikçe çözerken Riftan'ın yüzüne bir gülümseme yayıldı.
"Ama seni güzelce giyinmiş ve baloda dans ederken görmek istiyorum"
Max, "güzel" kelimesinin ona asla yakışmadığını hissetti ve bu, daha önce bir ziyafete hiç ayak basmamıştı. Riftan'ın beklentileri ile gerçek doğası arasındaki uçurumun çok uzaklaştığını gördüğünde, sanki görünmez bir pençe kalbini içeriden boğuyormuş gibi hissediyordu.
Çok acımasızdı.

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;