Under The Oak Tree - Türkçe Çevrimiçi Oku

Aderon tuhaf bir yüzle oturduğu yerden kalktı ve arkasında birkaç açıklama yazılı olan parşömen kağıdını bıraktı. Max gider gitmez aceleyle kütüphaneye gitti. Misketlerin maliyetini ve işçilerin ücretlerini kaydetmesi birkaç saatini aldı. Aniden arkasından bir şey duyduğunda acınası başarısına yorgun bir şekilde iç çekti. Şaşkınlıkla geriye baktı ve kütüphanenin uzak köşesinde, bir yığın kitapla çevrelenmiş, arkadan gelen bir adam tarafından karşılandı.
"Ru-Ruth ..."
Adam açık gri saçlarını kaşırken somurtkan gözleriyle ona baktı. Max nasıl tepki vereceğini bilmiyordu, bu yüzden sırayla boş bir bakışla cevap verdi. Şimdi değerli defterlerin başında oturuyordu. Ne zamandır orada yatıyor?
"Bugünlerde neden bu kadar gürültülüsün?"
Büyücü aniden kaşlarını çattı ve şikayet etti, görünüşe göre kütüphane katında uyurken malikanedeki bayanla karşılaşmaktan hiçbir utanç hissetmiyordu. Max, onun heybetli tavrından şaşkına dönerek karşılık verdi.
"k - Kaleyi yeniden dekore ediyorum ..."
"Kale şato, ama benim sorduğum şey, bayan Calypse'in işi."
"b-ben ...?"
"Başka kim? Son birkaç gündür kütüphanede sızlanıyorsun. Uykumu çok rahatsız ettiğini biliyor muydun? "
Ağzı açık kalmıştı, birinin onun acıklı inleme, iç geçirme ve saçını yırtma eylemlerini izlemesinden utanç duyuyordu. Aniden, acı zamanlarında varlığının yakınlarda olduğunu söylemediği için ona öfkeli hissetti ... ve özür dilemek yerine kınandığını söyledi.
Üç duygudan hangisine tepki vermesi gerektiğini bilmiyordu. Orada şaşkınlıkla ve cevap veremeyerek dururken, adam geçici rahatlığından ayağa kalktı ve hemen önüne çıktı.
"Sen ... bir muhasebeci misin?"
Aceleyle masasının üzerindeki kağıtları kaptı ve kasvetli bir şekilde gözünün önünden sakladı. Bununla birlikte, adam kağıtları gizleme çabasını görmezden geldi ve düzeltilemez el yazısını incelemek için onları kaçamak ellerinden çevik bir şekilde aldı. Sonraki an, büyücünün kaşları titredi.
"... kaç tane yanlış hesaplamanız var?"
"v-Ver ...!"
Kağıdı uzattığı kolundan uzak tutmak için arkasını döndü ve içeriğe büyük bir dehşet içinde bakmaya devam etti. Hafifçe inledi.
"Neden bir mermer tabak yirmi Liam? Eminim yanlış birimleri yazmışsındır, değil mi? Lütfen bana sadece birimleri karıştırdığını söyle. "
"t-tam şimdi ... onu tamir etmenin tam ortasındaydı ...!"
Max, öfkeyle ağzında köpüklenmenin eşiğinde olan Ruth'a umutsuzca kendini açıkladı. Şaşı gözlerle ona bakan o, anında arkasından sakladığı kitapların peşine düştü.
Onun açık sözlü davranışları karşısında şaşkına dönmüştü. Bir beyefendi, bir hanımefendinin eşyalarına asla izinsiz dokunmamalıdır, yoksa ona her zaman söylenmiştir. Bir hanımefendinin eşyalarını izinsiz zorla koparma eylemi, yalnızca bir kabadayıların yapacağı bir şeydi.
Max kırmızı yüzlü elbisesinin eteğini çekti. "G-geri ver! n-nasıl, nasıl yapabilirsin, , böyle bir şey yaparsın, bu yüzden, kaba…! "
"… Son birkaç gün içinde ne kadar harcadınız?"
Ürktü ve dikkatle ona baktı. Büyücünün yüzü korkunç bir şekilde çarpıtılmıştı ve onu görünce kalbi çöktü. Bir sorun mu var?
Ruth dişlerini sıktı ve yavaş yavaş soracak gücü topladı.
"Ne kadar?"
"p-peki, bu ..."
Bir cevap bulmaya çalışırken vücudundan aşağı soğuk ter damladı.
"Ri-Riftan ... para konusunda endişelenme dedi."
"Ama en azından ne kadar harcadığını bilmelisin, değil mi?"
Kınama, yüzünü rahatsızlıktan yaktı. Özel öğretmenin onu telaffuzları için uyardığı zamana benzer şekilde, küçüldü ve düz bakamadı.
" tam, tam sayıyı bilmiyorum .."
"Yaklaşık miktarı biliyor musunuz?"
Başını yavaşça salladığı anda, büyücü şakaklarını şiddetle ovuşturarak rahatsızlığını gidermeye çalıştı. Bir an için onun tarafından neden azarlandığını merak etti, ama sonra korkunç derecede yanlış bir şey yapmış olma korkusu onu kemirdi. Max, uzun bir tereddüt ettikten sonra itiraf etti.
"Aa-aslında… b-Bu tür işlere aşina değilim, bu yüzden…."
"Tanıdık değilseniz, en azından yardım istemelisiniz!"
Hayal kırıklığı içinde söylediği sözler o kadar doğruydu ki yanıt olarak tek kelime edemedi. Max, dünyanın en büyük aptalı gibi hissederek dehşet içinde titredi.
"Gerçekten o mu ... yanlış mı?"
"Her şeyden önce, defter bir karmaşa. Bazı eşyalar gülünç derecede ucuz, bazıları gülünç derecede pahalı… hesaplamalar hiç uyuşmuyor. Ayrıca, bu öğe alımları - çok fazla gereksiz alım var! Lord Calypse'nin ejderhaya karşı verdiği savaştan saçma bir miktar para kazandığı doğru olsa da, bunu düşünmeden harcayamazsınız! Anatol'da çok sayıda şövalye ve muhafız var ve bunların bakımından biz sorumluyuz. En önemlisi önümüzdeki yıl limanı köye bağlayacak büyük bir yol yapmayı planlıyoruz. Eklemek gerekirse, kış yaklaşıyor, bu nedenle vergi gelirlerimiz darbe alacak. Her türlü olası israfı azaltmaya çalışmalıyız! "
Max, amansız kınama saldırısı karşısında bir kaplumbağa gibi boynunu daralttı.
"Ben bilmiyordum, bilmiyordum… Bununla ilgili hiçbir şey duymadım. Sadece ne istersem onu yapmamı söyledi. "
Ruth, onun mırıldanmalarını duyduktan sonra derin bir iç çekti. Tüm enerjisini kaybetmiş gibi omuzlarını sarktı ve devam etti.
"Kaleyi yeniden dekore etmenin yanlış olduğunu söylemiyorum. Savunmadan başka hiçbir şeyi umursamayan bir askeri fabrika haline geldiğimiz doğru. Ama çok fazla. Bu şekilde para harcamaya devam ederseniz, Lord Calypse'in başka bir Ejderha Yuvasını soymaya gitmesi sadece birkaç yıl sürecektir. "
"ş-şu ..."
Max çökmek üzere geri çekildi ve sandalyeyi sıkıca kavradı. Rıftan'ı memnun etmek için kaleye devasa bir makyaj yapmaya çalışıyordu… Sonuçta, her şeyi güzel tutmak evin hanımının sorumluluğundaydı. Kocasının, önündeki adam gibi yanlış yönlendirilmiş davranışları yüzünden nasıl çılgına dönebileceğini düşünürken vücudundaki tüm kanın ayrıldığını hissetti. Max, gözlerinde yaşlarla ona baktı.
"Eğer bana neyi yanlış yaptığımı öğretirseniz, onu düzeltirim ..."

*ah kuzum ya *

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;