İlmek gelir gelmez 
"Çiğdem sana bir şey göstericem" diyor heyecanla.
Şaşırıyorum. Biraz çekinerek
"Tamam" diyorum. İlmek dolabımda siyah kapşonlu ceketimi çıkarıp giymem için tutuyor. 
"Dışarısı soğuk biraz" diyor ben ceketi giyerken.
"Dışarı mı çıkıyoruz?" 
"Fazla uzun sürmez, söz" diyor, ceketimin fermuarını çekerken. 

"Ama İlmek, babam kesinlikle bu saatte dışarı çıkmama izin vermez" diyorum. Bir yandan da bana ne göstereceğini merak ediyorum. İlmek pencerenin yanına gidiyor. İşaret parmağını dudaklarına götürüp,
"Hişşş burdan gidicez" 

Yüzümde ölü bir bakış
"Yedinci kattayız"
"Evet"
...
"Ya düşersem" 
"Bana sıkıca tutunursan bir şey olmaz, sanırım" 
"Peki" diyorum. Yapmadığımız bir bu delilik kaldı galiba. 

Yanıma gelip kapşonu iyice kafama çekiyor. "Tabi kimsenin seni görmediğine emin olmalıyım, yoksa sorun olabilir" 
Hımm demek bu yüzden siyah ceket giydirdi bana. 

Pencereyi açıp,
"Hazır mısın?" diye soruyor. Ona sıkıca sarılıp
"Hazırım" diyorum. Beni belimden sıkıca tutup pencereden dışarı atlıyoruz. Bir anda tüm vücudumda rüzgarı hissediyorum. Harika bir his. Gözlerim kapalı bu arada. Açmaya korkuyorum.  İlmek bu halimi görüp bana gülüyor. Onun bu kadar neşeli olması beni de mutlu ediyor. Uçmak böyle bir şeymiş yani. Ben de gülüyorum. 

"Geldik" diyor İlmek. Karanlık bir binanın çatısına yavaşça iniyoruz. Ben sonunda gözlerimi açabiliyorum. Gözlerimi açar açmaz İlmeğin karanlıkta bana şefkatle bakan gözlerini ve rüzgarda savrulan sarı saçlarını görüyorum ve ona bir kere daha aşık oluyorum. 

İlmek bana
"Bak" diyerek gökyüzünü gösteriyor. Sonra nefes kesen bir dolunay görüyorum. Etrafındaki bulutlar sanki ona yer açmışlar gibi tek başına gökyüzünde parlıyor. 

"Vaay" diyorum sadece. İlmek yanımda olduğu için mi bu kadar parlak görünüyor dolunay? Yanyana oturup bir süre hiç bir şey söylemeden dolunayı izliyoruz. İlmek halinden çok memnun görünüyor. 

Ders çalışıcam derken neleri kaçırıyormuşum meğer. Kafamı İlmeğin omuzuna koyuyorum. "Teşekkür ederim " diyorum. Ortamın büyüsünü bozmamak için daha fazla konuşmuyorum. Böyle güzel bir gecede yanımda İlmek olduğu için şükrediyorum. 

Bir an için tüm sıkıntılarımı unutuyorum. İlmek yanımda ve ben çok mutluyum. 

İlmek hafif bir şarkı mırıldanıyor. Öyle huzurluyum ki İlmeğin omzunda uyuyakalıyorum. Tabi haftaların yorgunluğunun da etkisi var bunda.