Bölüm 11

 
‘… Prenses bunu annemle gerçekten tartışmadı, değil mi?’
 
Bu dolaylı kanıtı hipotezine eklerken kaşlarını çattı.
 
Çocuğunun karmaşık iç düşüncelerinden habersiz olan annesi, kadınları övmeye devam etti.
 
“Hepsi bilge ve erdemli genç kadınlar” dedi.
 
Raphael ağzını nemlendirmek için demli çaydan bir yudum aldı.
 
"Bilge ve erdemli bir genç kadın ..."
 
Cayena'nın bahsettiği potansiyel ortaklarının farklı özelliklerini hatırladı.
 
Piyano ve nakış konusunda yetenekli olan ancak kan görünce bayılan Dolores Avon.
 
Şiddete eğilimli olan ve bir şövalye olarak eğitilmiş olan Rita Brukin.
 
Ve annesi tarafından desteklenen ve prenses tarafından tavsiye edilen Olivia Grace.
 
‘… Sanırım bana bir işaret verildi.’
 
Prenses ona çok kesin bilgiler vermişti. Ve eğer sözleri doğruysa ...
 
‘Hiçbiri düşes olmaya uygun değil. Bundan eminim.'
 
Düşes bir portreyi gösterdi.
 
“Lady Grace hakkında ne düşünüyorsun? Hiçbir şekilde eksik değil ve çok zeki. "
 
Raphael, "Evlenmeye hiç niyetim yok, anne" diye yanıtladı.
 
Rasyonel olarak, annesi haklıydı. Aile için en önemli şey onun konumunu sağlamlaştırmasıydı.
 
Ancak, Raphael, tensel temastan ve birisinin onunla ilgilenmesi düşüncesinden tiksinirdi.
 
Böyleyken nasıl bir eş seçebilirdi?
 
Eğer sadece yemek sırasında birlikte oturacak birini seçmesi gerekseydi, çoktan yapardı. Ancak Raphael kendisinden başka kimseye şefkat duymuyordu. Kendi annesine bile asla sevgi duymamıştı.
 
Onun topraklarındaki varlığı ona büyük bir stres yaratırdı.
 
“Ciddi olamazsın” dedi. “Bu evliliği hızlandırmanın, ailenin iyiliği için olduğunu unutma, Raphy.”
 
Ona bahşettiği dostça takma isme uymayan soğuk bir hatırlatmaydı.
 
Düşes, söylemek zorunda olduğu şeyi söyler söylemez hemen ayağa kalktı. Sonra gitti ve kapı arkasından sıkıca kapandı.
 
Raphael, bir kez daha masaya düzgün şekilde yerleştirilmiş portrelere baktı. Gözleri Olivia'nın görüntüsünde durdu.
 
Buğday renginde saçları ve yeşil gözleri ile etkileyici bir güzellikti.
 
Cayena bunu nasıl bildi? Nasıl oldu da potansiyel eşini onunla doğru zamanda tartışmaya başladı?
 
Raphael yemek odasına giren bir uşakla konuştu. “Jeremy'ye Majesteleri Cayena'dan bir görüşme talep etmesini söyle.”
 
"Evet efendim."
 
Prensesi merak ediyordu.
 
***
 
Cayena sarayına varır varmaz yatak odasının dağınık olduğunu fark etti.
 
“Görüyorum ki bu odayı temizlememişsin.”
 
“Özür dilerim, Majesteleri!”
 
Odayı temizlemekten sorumlu nedime şaşırdı ve dizlerinin üzerine çöktü.
 
"Bu hatayı bir daha yapmadığınızdan emin olun."
 
"Evet majesteleri!"
 
Nedimeler, Cayena'nın bu hatayı cömertçe affettiğini görünce gizlice birbirlerine baktılar.
 
Prenses kesinlikle değişmişti. Artık çok daha olgundu.
 
Ve ona oldukça yakın oldukları için, onun ne kadar değiştiğini gören de onlardı.
 
“Şimdi dinlenmek istiyorum, gidebilirsiniz.”
 
“Öyleyse, müsaadenizle.”
 
Kadınlar Cayena’nın odasından çıkıp salona girdiler. (personel salonu gibi bir şey)
 
Bazı hizmetçiler nedimelerin molası için çay ve içecek getirdiler. Ortaya çıkardıkları ürünler eskisinden çok daha kaliteli idi.
 
"Lydia."
 
Vera, yatak odasını temizlemekten sorumlu olan nedime Lydia'ya seslendi.
 
"Görevlerinizi neden düzgün bir şekilde yerine getirmediniz? Böyle bir hata yapacak kadar zavallı bir nedime değilsin. "
 
Lydia, Vera’nın azarlamasına hoşnutsuz bir şekilde baktı.
 
"Majesteleri beni affetti, öyleyse neden bunu gündeme getiriyorsun?"
 
Hemen Lydia'yı azarlamaya başladı.
 
“Bu sadece yatak odası. Sırf bugün atladığım için - "
"Ne?"
 
Vera şaşkına döndü.
 
Lydia başlangıçta Cayena'nın sert bir mizacı olduğu için terbiyeliydi, ama gerçekte Lydia, nüfuzlu bir aileden geldiği için kibirliydi. Artık Cayena daha nazik ve daha hoşgörülü olduğu için, Lydia hızla gerçek kişiliğini gösterdi.
 
“Ve beni işe alan Prenses Cayena değil, Prens Rezef'ti.”
 
Buradaki nedimelerin hepsinin durumu aynı değil miydi?
 
Hepsi Rezef tarafından Cayena’nın nedimeleri olmaları için getirilmişlerdi.
 
"Majesteleri Rezef beni yine de koruyacak. Ailemin gücüne ihtiyacı var. "
 
Lydia'nın etrafındaki hizmetçiler ona teker teker katılmaya başladılar.
 
"Gerçekten, misyonumuzu unutmaması gereken kişi Vera. Biz Prens Rezef’in adamlarıyız. "
 
"Prenses Cayena’nın etkisinin çok güçlü olmasına izin veremeyeceğimizi bilmiyor musun?"
 
"…"
 
Vera bu aptalca sohbeti dinlerken konuşamıyordu.
 
‘Bunun farkındalar, ama neden onun nedimeleri dikildiğimizi anlamıyorlar.’
 
Bunun nedeni, aralarındaki en güçlü aileden gelen Lydia Benzeman'ı görünce açığa çıktı
 
Tavuk kaburga gibiydiler. Başka bir deyişle, çok değerli değillerdi ama onları atmaktansa onlara sahip olmak daha iyiydi.
 
Vera onları azarlama isteğini kaybetti. Dostları olmayan aptallardı.
 
"Neden karışıyorsun ve yaygara yapıyorsun?" Vera'nın yanından geçerlerken mırıldandılar.
 
"…"
 
Kendini üzgün hissetti. Ve şimdi bir zamanlar meslektaşları olduğuna inandığı kişilerin gerçek doğasını gördüğünden, kendini yorgun hissediyordu.
 
‘Bu yerde kabul görüleceğimi nasıl düşündüm?’
 
Aslında burada toplanan hizmetçilerin çoğu Rezef'i hedefliyordu.
 
İmparatorluğun tek prensiydi ve yumuşak ve nazik görünümü kalplerini sallıyordu.
 
Onu kurtarabilecekleri, soğuk ve zalim doğasını eritebileceklerini sanıyorlardı.
 
‘Sanki bu olabilirmiş gibi.’
 
Vera bunun nasıl ilerleyeceğini biliyordu. Hiçbiri Rezef ile olamazdı.
 
Ona gelince, sadece kendi yetenekleriyle tanınmak istiyordu. Tanınabilseydi, bu asalet unvanı almak veya ailesinin nüfuzunu sağlamak için yeterli olabilirdi.
 
‘Majestelerinin bir nedenden ötürü bugün onunla kalmamı istediğine eminim.’ (Cayena Raphael’le çay içerken sadece Verayı yanında tutmuştu ondan bahsediyor)
 
Vera’nın zihni kargaşa içindeydi.
 
***
 
Nedimelere çıkmalarını söyledikten sonra Cayena rahat bir şekilde kanepeye yaslandı.
 
‘Vera doğası gereği işini ihmal etmeyecek.’
 
O ve diğer çalışanlar arasındaki bölünme planlandığı gibi gidiyordu. Cayena’nın ilk yaşamında da durum böyleydi.
 
Orijinalde, Vera diğer nedimeleri beceriksizlik ve ihmalle suçlayarak etkisini artırdı. Ama şimdi durum biraz farklıydı.
 
‘Rezef'in umursamadığını anlamaya başlayacak.’
 
Ancak Rezef, bir sonraki imparator olacağından emindi. Vera'nın tereddüt etmesinin en büyük nedeni buydu.
 
Yani Cayena’nın, Vera’nın kafasındaki kafa karışıklığını yatıştırması gerekecekti.
 
"Bunu yapmanın en iyi yolu ne olabilir?"
 
Mırıldanmasıyla, hizmetçiler yatak odasını temizlemeye devam etmeden önce kısaca başlarını kaldırdılar.
 
Nedimelerin aksine, hizmetçiler mütevazı koşullardan geliyordu. Çoğu okuyup yazamadığı için nispeten Rezef'in kontrolü dışındaydılar.
 
Yani Cayena'nın odasında şu anda sadece hizmetçiler vardı.
 
"Çok etraflıca temizlemeyin. Bunu yapmakta isteksizmişsiniz gibi görünmesini sağlayın. "
 
"Evet majesteleri."
 
Rezef, hizmetçilerin kontrolünü nedimelere bıraktı, ancak bugün onlardan sorumlu olan kadın sorun haline gelmişti.
 
“Akıllılığınız kendinizi kurtardı.”
 
Hizmetçiler Donna ve Annie gülümsedi.
 
Lydia onlara bugün yatak odasını temizlememelerini emrettiği anda, gerçeği Cayena'ya gizlice bildirdiler.
 
Cayena, Lydia'nın hizmetçiler arasında oldukça nefret edildiğini fark etti.
 
"İhtiyacın olan ilacı almak için adımı kullanabilirsin."
 
Daha sonra Donna yere yattı.
 
"Teşekkür ederim, Majesteleri!"
 
Donna’nın ebeveynleri hastaydı ama bir hizmetçinin maaşı ilaç ücretini karşılamaya yetmiyordu.
 
Donna, Cayena'nın tarafında olmanın kesinlikle iyi olduğunu düşündü.
 
Yumruğunu sıktı. Bu, onun doğrudan üstü olan Lydia'nın halletmesi gereken bir şeydi.
 
Ancak Lydia, Cayena'dan bir şey isteme fikrinden nefret ediyordu.
 
Bir sonraki İmparatoriçe olabileceğini düşündüğünden ona bu kadar önemsiz bir ricada bulunmak onun gururunu incitirdi.   (Lydia Rezef’i elde edebileceğine inanıp imparatoriçe olmayı düşünüyor)
 
‘Lydia daha pervasız ve aptal olacak.’
 
Cayena’nın ilk yaşamında Lydia Cayena’nın öfkesinden korkmadı ve sonuna kadar asi davranarak ona boyun eğmeyi reddetti.
 
Cayena’nın her hareketini Rezef’e bildirmek de görevlerinin bir parçasıydı.
 
‘Bir an önce buradan çıkması onun için en iyisi olacaktır.’
 
Lydia sonunda Rezef için idam edilmişti. Cayena onun kuyruğunu kesmeye çalışırken, en azından kızın hayatını koruyacaktı.
 
‘Artık daha güçlüyüm ve daha fazla güce sahip olduğuma göre, bu gücü kullanmalıyım.’
 
Orijinal roman Raphael’in Olivia’ya evlenme teklifi etmesiyle başladı.
 
Cayena o ana hazırlanmak zorundaydı. Olivia’nın sarayına giriş zamanlamasını koordine etmesi gerekiyordu.
 
Cayena, Rezef'e Olivia'yı nedimelerinden biri olarak istediğini söyledi. Ancak, Olivia Kedrey Dükalığı tarafından desteklendiği için Rezef'in onu getirmesi zor olurdu.
(Hatırlamayan varsa Raphael, Kedrey ailesinden. Kedrey ailesi ile imparatorluğun arası pek iyi değil ve kedrey ailesi olivianın ailesini destekliyor gibi bir şey)
 
‘İmparatorun isteği yerine Rezef’in isteği üzerine bir nedime olursa, Kedrey düklüğünden uzaklaşacaktır.’
 
O zaman Raphael ve Olivia'nın evlenmesi siyasi bir sorun olur.
 
Cayena ikisini bir araya getirmeye çalışıyordu. Onların yoluna çıkmaya niyeti yoktu.
 
“Annie, bana biraz kırtasiye malzemesi getir.”
 
"Evet majesteleri."
 
Cayena, süslü başlangıçları hiçe sayarak çok kısa bir mektup yazdı.
‘Olivia, Rezef'in emirleriyle hareket etmeyecek. Rezef'ten bağımsız olarak benim insanlarımdan biri olması için bunu yapmalıyım.’
Grace ailesi alçakgönüllü ama sadıktı. Destekçileri Kedreylere asla ihanet etmezlerdi.
 
Şu anda Rezef'in kızlarını istediğini bilmiyormuş gibi yapıyorlardı, ama Rezef sonunda onlara baskı uygulayacaktı.
 
Çünkü Rezef meydan okunmaktan ya da aşağılanmaktan nefret ediyordu. Bu kadar düşük statüde bir ailenin onun isteğini görmezden gelmeye cesaret ettiğine kızabilirdi.
 
Cayena, balmumunun kırmızı mum çubuğundan damlamasına izin verdi, ardından mühürlemek için oyulmuş bir damga ile balmumu üzerine bastırdı.
 
Gizli mektubu tamamlandı.
 
“Annie. “
 
"Evet majesteleri."
 
Annie, diğerleriyle aynı üniforma içinde bile çok şık görünüyordu.
 
Yeterince iyi bir elbise giyerse asil gibi görünürdü.
 
“Senin için bir ayak işim var.”
 
Cayena mühürlü mektubu Annie'ye uzattı.
 
“Bunu Lawrence Caddesi'ndeki Marreth Salonuna götür.”
 
Bu arada Rezef'in dikkatini dağıtması gerekecekti. Cayena ayağa kalktı ve "Prensin sarayına gideceğim" dedi.


Bloguma daha erken yüklüyorum bölümleri. İlgilenenler için link