Madenna farren'i sadece büyü yetenekleri için seçmedi. Geçmiş hayatında bir kez Farren ile tanışmıştı.

Suzanne'ın ergenlik töreninden sonraydı. Farren, suzanne yurtdışında okurken bizzat Madenna'yı ziyaret etmişti. O sırada suzanne'nin dürüst bir çocuk olduğunu düşündüğü için romanın kötü adamı Farren'i görmeye isteksizdi. o

Onu malikaneden atmayı planlıyordu ama sonunda onu geri göndermeden önce çay alıp ikram etmeye karar verdi.

Farren ne kadar kötü olursa olsun, kötü adam unvanı hala Madenna'nın merakını çekiyordu. Gerçek hayattaki kötü adam olarak ne kadar aldatıcı olduğunu görmek istiyor. söylemek abartı değildi, uzakları yüz yüze gördüğü için şaşkına dönmüştü.

Suzanne'nin yardımcısı sayesinde, hiç kimse Suzanne'nin güzelliğine ayak uyduramadığından çekici görünüşe sahip çoğu insandan kontes etkilenmemişti. ama Farren farklıydı, farkında olmadan birinin nefesini çalabilecek bir güzelliğe sahipti. simsiyah saçları ve kanlı kırmızı gözlerinin birleşimi şeytani bir çekicilik yayıyordu.

"Kötü adamken bu kadar yakışıklı olmak gerekli mi?"

Yine de, Farren Madenna ile yüz yüze oturur oturmaz, ona garip sözler söyledi.

"Kontes Rodenherg. Suzanne'e dikkat etsen iyi olur."

Onu, Suzanne'nin onu alt etmeye çalıştığı konusunda uyarmıştı. Arkasından birçok kötü niyetli plan yapıyordu.

Madenna bunu duyduğunda, öfkenin ötesine geçti ve hemen onu kovdu.

O sırada Suzanne'a o kadar inanmıştı ki samimiyetinden asla şüphe etmeyecekti.

Romanın kahraman olarak suzanne tasviri, aynı zamanda onu Madenna zihninde iyi bir insan olarak resmetmesine yardımcı oldu. Bu madenna'nın Farren ile son karşılaşmasıydı, o zamandan beri onu görmemişti.

Romanda, Farren Madenna idam edildikten sonra ortaya çıktı, bu yüzden doğal olarak onunla çok az etkileşimi vardı ya da hiç etkileşimi yoktu.

Suzanne tarafından ihanete uğradığını tam olarak anladıktan sonra, Madenna'nın aklından ilk geçen kişi Farren oldu.

Farren, suzanne'ın gerçek doğasını bilen ve ona dikkatli olmasını tavsiye eden tek kişiydi.

Geçmişe döndüğünde madenna ona sponsor olmaktan çekinmedi. o da kârı hesaplamıştı.

Suzanne olarak sihir yeteneğine sahip olan parasını ona yatırmaya karar verip yeteneklerini parlatırsa, arkadan bıçaklamadan muazzam getiriler getirirdi.

"İşte buradayız Kontes."

Hafıza şeridinde yürüyüşe çıkan Madenna, Suzanne'nin sesini duyunca başını kaldırdı. Suzanne'nin işaret ettiği yöne baktı.

Gözlerinin önüne ikinci katın köşesine küçük bir kapı koydu. Kapının üstüne insan yüzü büyüklüğünde küçük bir delik açıldı. delik camla kaplıydı, ama gündüz olmasına rağmen oda karanlıktı, bu yüzden içinden hiçbir şey göremiyordu. Kapıyı açmaya çalıştı, maalesef sıkıca kapandı. İçeri girmek için bir anahtara ihtiyacım var.

"Sende mi? "diye sordu madenna.

"Hayır, bilmiyorum."masum bir gülümsemeyle cevap verdi.

"O zaman neden öne çıkıp beni buraya kadar götürdü?"

"Ama kapıdaki delikten içeriyi görebilirsiniz. o Farren denen kişi.O gerçekten şiddetli bir çocuk. Onunla yüz yüze görüşmektense buradan görmek daha iyi olur. "

Bir çocuğun yansıma odası. Madenna'nın elbette Suzanne'ı takip etmeye niyeti yoktu, bu yüzden anahtarı getirmesi gerektiğini düşündü. Tam tahmin ettiği gibi, arkalarından acil bir ses geldi.

" Kontes! "diye bağırdı Lanthan, ikisini gecikmeli olarak takip etti.

"Suzanne! Kontes için kaba olmamalısın."
"Hayır. Kontes ona etrafı gezdirmemi istedi."

Aslında ona yardım teklif eden suzanne idi, ancak ifadesini değiştirdiğinde, ondan yardım isteyen kişinin Madenna olduğunu gösterdi. Lanthan tavrını yumuşattı ve dedi ki,

"eğer durum buysa ... "

Madenna'ya döndü.

"Kontes, gördüğünüz gibi o bir baş belası ki, onu düşünme odasında cezalandırmalıyız."

"Kapıyı benim için aç. ".

"Evet." lanthan belinden bir paket anahtar çıkarıp yansıma odasının kapısını açmadan önce tereddüt etti. Kapıyı açar açmaz, havaya küf kokusu yayıldı. .

"Farren! kontes burada. kalk ve davranışlarına dikkat et! "

Odanın penceresi yoktu. Belki de müdür tarafından kendini yansıtma odası haline getirilmiş bir depoydu.

"Karanlık" dedi Madenna.

Kontesin yorumunu duyan müdür hızla sesini yumuşattı ve

" İşıkları hemen açana kadar dedi! "

Lanthan hızla odadaki ışıkları açtı. loş alanın köşesinde bir siluet görüldü. oturan siluet yavaşça yükseldi. Madenna çocuğun loş ışığa maruz kalan yüzünü görür görmez neredeyse farkında olmadan ağlayacaktı. Hafızasında kalan genç adamın güzel yüzünü bulmak zordu. Yüzündeki morluklar çok şiddetliydi ve gözleri şişmişti.

"..neden böyle görünüyor? "

Lanthan hemen cevapladı,

"Dediğim gibi, o gerçekten kibirli, pişmanlık duymayan bir piç. bu yüzden - "

"Bu yüzden onu dövdün?

Madenna alçak sesle sorguladı. dayak ne demek? Sadece günahları için uygun bedensel ceza verdik" yapsa bile tedavi edilmesi uygun olmazdı. bu şekilde bir kişi. Madenna tek kelime etmeden Farren'e yaklaştı. Farren, kararsız bir şekilde ayakta dururken, yaklaştığını görünce şaşırdı.

"Bana bir anlığına vücudunu gösterebilir misin? "

Madenna kibarca sorduğunda, çocuk nihayet cevap vermeden önce tereddüt etti. Bakışlarını başka yöne çevirirken

"kirli" dedi.

"tamam." nazikçe yanıtladı. cevabını duyunca, farren yavaşça kollarını kaldırdı ve vücudunu incelemesine izin verdi. Madenna kirli gömleğinin düğmelerini açtı ve Farren'in vücuduna baktı.

Beklediği gibi, istismarın işareti sadece yüzünde değildi. Tam tersine, dışarıda görülmesi zor olan vücuttaki yaralar sandığından daha ağırdı. Fiziksel bir ceza için pek uygun görünmüyor. Kontes, işte bu kadar yanlış yaptı.

"Bu doğru değil. O sırada müdürün elini tutan Suzanne nihayet konuştu." Fa-farren beni rahatsız etti! "

Farren, duyduğu anda kaşlarını çattı.

"Bu doğru Kontes. Suzanne'yi rahatsız ettiği için cezalandırılması gerekiyor ..."

Müdür Lanthan Suzanne'ın iddiasını hemen destekledi, maalesef sözleri sağır kulaklara takıldı. Madenna onu duymazdan geldi ve onun yerine Farren'e sordu.

"Kız doğru mu dedi?"

" Hayır dersem inanır mısın bana?"

" Tabii ki, yalancılardan nefret ederim."

" Carren bir yalancı! ona inanma Kontes!"

Suzanne lafa girdi.Madenna onu görmezden geldi ve soğuk bir şekilde yönetmene,

"yönetmen, çocuklarını başkalarının konuşmalarına karışmamaları için eğitmedin mi?

" Suzanne, dışarı çık! müdürü duyunca Suzanne gözyaşlarına boğuldu."

"Ama Farren eşyalarımı çaldı! "

"Evet, biliyorum. biliyorum ama şimdi kontesin önündesin, bu yüzden kibar olmalısın."

Gözlerini dışarı çıkarırken nasıl göründüğünü kolayca hayal edebiliyordum. güzel mavi gözleri o kadar çok üzüntü ifade eder ki bu herkesin kendini suçlu hissetmesine neden olur.

Ama Madenna zaten Suzanne'ın ağlayan yüzüne yeterince sahipti, arkasına bakmadı ve bunun yerine bir kez daha Darren'e sordu.

"Bana gerçeği söyler misin? "

Farren fısıldayarak başını kaldırdı.

" Hiçbir şey çalmadım. "

Madenna'nın gözleri şişmiş gözlerle karşılaştı. görüntü acınacak haldeydi ama gözleri kararlılıkla parlıyordu.

"yalancı! aldanmayın, kontes. Farren dikkatinizi çekmeye çalışıyor."

"..."

Madenna bir an düşündü. Şimdi Suzanne'nin gerçek doğasını bilmeme rağmen, bu, Farren'e kolayca güvenmem gerektiği anlamına gelmiyordu.

"Bana olayı anlat lütfen .. "

Müdür lanthan olayı ayrıntılı olarak anlatmaya başladı.

" Geçen ay merkezi hükümetten sosyal yardım görevlileri ziyaret etti. Genellikle yılda bir veya iki kez geliyor. Yetkililerden biri Suzanne'ye gümüş bir broş verdi."

Madenna, hikayenin geri kalanını sormasa bile, yetkililerin küçük bir kıza nasıl değerli bir broş vermeyi başardığını çoktan biliyordu. Suzanne insanları manipüle etme sanatında çok yetenekli bir çocuktu.
"Görünüşe göre bakıcılardan biri sevimliliğine düştü ve ona küçük mücevherleri hediye etti. Suzanne broşu sevdi ve bununla övündü. ancak bir hafta kadar sonra broş kayboldu."

Onun kolunun boşluğundan mor mücevherlerle süslenmiş gümüş bir broş görülebiliyordu.

"o broş hediye olmalı."

"yani?"

"Her yere baktım. bir yere düşürdüğümü sanıyordum, bu yüzden her yeri aradım ..."

Madenna, Suzanne'a baktı, ona bakışlarıyla hikayeye devam etmesini emretti.

" Kişisel çekmecemi yanlış yerleştirirsem diye kontrol ettim. nasıl olduysa kazayla çekmeceyi açtı ve içinde broşu buldu. "O kadar şaşırdım. Farren'in broşu çalacağını bilmiyordum. Genelde beni rahatsız ederdi ama eşyalarımı çalmazdı. "

Parıldayan mavisinden gözyaşları döküldü. o korkunç deneyimi hatırladığı gibi gözler ..

düşündüğüm gibi o gerçekten iyi bir oyuncu. madenna dilinin ucundaki azarlamayı yuttu.

"... iddia ettiği buydu. ben çalmadım. ilk etapta onun şeyini çalsaydım, onu kolayca bulunabileceği hiçbir yerde bırakmazdım"

diye savundu farren.

"Bunun da mantıklı olduğunu sanmıyorum, ama bu tek taraflı savunmanız. Herhangi bir kanıtınız var mı? Masum olduğuna tanıklık edebilecek biri"

Farren aşağı baktı ve Madenna'nın sorusuna kızardı. belli ki onu onaylayacak kimsenin olmaması.

Müdür, Farren'in mağlup bakışını görünce hemen haykırdı.

"ona bak! Kanıtın bile yok. Eminim suzanne'nin broşunu çok düşünmeden çalmışsındır. Artık onun saçmalıklarını dinlemene gerek yok Kontes. "

"Öyleyse, kanıt varsa, bu çocuğun masum olduğuna inanacaksınız, müdür?

"pardon?"
müdür kaşlarını çattı, madenna'nın ani sorusuna şaşkınlıkla baktı.
"Hayır , kanıt varsa ona güvenirim.

" tamam. "Madenna başını çevirdi ve hafifçe güldü.

"Çözüm aslında çok basit. Sadece o broş üzerine bir projeksiyon büyüsü uygulamanız gerekiyor."

"yansıtma büyüsü"

müdüe Lanthan ve Suzanne'nin yüz ifadeleri sihirden söz edildiğinde düştü. yansıtma büyüsü, büyünün ihmal edildiği bir toplumda yaşamalarına rağmen, nesnede kalan hafızayı bir görüntü biçiminde gösteren bir sihirdi. ceza davalarını araştırmak için kanun uygulayıcıları tarafından genellikle
projeksiyon büyüsü kullanılmıştır.

"Evet, projeksiyon büyüsünü kullanabilecek bir büyücü kirala. benim için kolay. yansıtma büyüsü ile suçluyu hemen yakalayabileceğiz.


".. Kontes sırf çocuklar arasındaki bir olay yüzünden bunu yapmak zorunda değilsin,"

lanthan kekeledi, kontesin bir şey yapmasını engellemeye çalışıyor.

"Daha önce söyledim değil mi? yalancılardan nefret ediyorum."


Madenna'nın gözleri Suzanne'nin sert gözlerine bağlı.

"Gerçeği açıklamadan gitmek istemiyorum. "