Sugiyama yine karlarla kaplı beyaz ormanın içerisinde ilerlemeye devam etti. Artık ormanı ezberlemişti. Nehri takip et, büyük sedir ağacını görünce sola dön ve yürümeye devam et… Neden bu ormanda olduğunu bilmiyordu. Tek bildiği şey kimi aradığıydı. İçinde bulunduğu beyazlıklarla kaplanmış bu ormana rağmen simsiyah olan bir geyik… Uzaklarda gördüğü siluetin sahibi olan bu geyik Sugiyama’yı kendisine doğru çağırıyordu. Belki sözleriyle veya hareketleriyle değil ama bir şekilde Sugiyama’yı çağırıyordu. Sugiyama ona yaklaşmaya başladığında koşarak kaçıyordu. Bu seferde hiçbir şey değişmemiş ve Sugiyama geyiğin gittiği yöne doğru ilerlemeye başlamıştı.
Her zamanki gibi Sedir ağacının yanına gelmişti. Sola döndü ve yürümeye devam etti. Geyiğin aksine Sugiyama koşmuyordu çünkü bu olayın defalarca tekrarlanmasında sıkılmıştı. Bıkkın bıkkın yürümeye devam etti. Geyik, her zaman yaptığı gibi Sugiyama’nın arkada kaldığını gördüğü anda koşmayı bıraktı ve onu beklemeye başladı. Sugiyama sinirlendi.
“Boşuna beni bekleme! Seni yakalamaya çalışmayı uzun süre önce bıraktım. Sadece Bu rüyadan çıkmak istiyorum ama anladığım kadarıyla da bunun tek yolu seni takip etmek.”
Geyik yerdeki karı eşeledi ve alta kalmış çimenleri açığa çıkarttı. Kafasını usulca eğip bir ısırık aldı ve çiğnemeye başladı. Sugiyama öfkeyle kükredi.
“BENİMLE TAŞAK GEÇMEYİ BIRAK!!”
Bu cümle ormanın içinde yankılandı. Geyik birden irkildi ve ağzındaki çimler birden geyiğin boğazına kaçtı. Garip iniltilerin arkasından geyik tıpkı bir insan gibi öksürmeye başladı. Sugiyama anlık boşluktan yararlanıp geyiğin üstüne doğru koşmaya başladı. Sugiyama’nın bedeni heyecandan alev alev yanıyordu. Bu sefer başaracağının ümidiyle koşmaya devam etti. Yolunun üstündeki kayayı gözüne kestirdi. koşarak kayanın üstüne çıktı. Geyik tam bu sırada öksürmeyi kesti. Kafasını kaldırdı ve Sugiyama’nın eskiden olduğu yere baktı. Görünürde ağaç ve önündeki kayadan başka bir şey yoktu. Sugiyama kayanın üstünden atladı. Önüne düşen gölgeyi gören geyik yukarı doğru baktı ve Sugiyama’nın ağzı kulaklarına varmış olan suratını gördü. Panikleyip geriye doğru adım attı. Sugiyama şeytani bir ses tonuyla seslendi...
“KAÇAMAZSIN!”
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
