-59-

Babam da biraz güldü.

"Blaine."

"Evet?"

"Önümüzdeki hafta Dubos ve Başkan ile ziyafete gideceğiz."

"Ben de gidebilir miyim?"

diye sorduğumda alkışlayan ve gülen Isaac, “Hayır!” diye bağırdı bir kerede.

"Çocuk, asil partilerin ne kadar sinir bozucu olduğunu biliyor musun?"

Biliyorum.

Başımı salladım ama sanki bilmiyormuşum gibi gözlerimi kırpıştırdım.

"Kilise ve imparatoriçe seni bekliyor olacak ve içeri girer girmez seni takip edecekler ve seni merkez kiliseye götürecekler."

"Evet, Leblaine. gelme."

Henry bile öyle söyledi.

'Ama kiliseyi imparatoriçeden ayıracağım.

En önemlisi sonsuza kadar böyle kalamazdım.

Dubbled güçlü bir aile ve gelecekteki talihsizliğime bulaşırlarsa en kötü senaryoda yok olacaklar.

Gücümü toplamam gerekiyordu.

Güçlü bir kadın olmalıyım ve artık imparatorluk sarayından ve kiliseden etkilenmemeliydim.

'5 yıldır bunun üzerinde çalışıyorum'

Dışarı çıkmaya hazırım.

Sandalyeden kalktım.

“O zaman şimdi babamdan ve erkek kardeşlerimden ayrı kalabilirim.”

"Ne?"

"Her şeyi biliyorum. Vasalların ve hizmetçilerin konuştuğunu duydum.”

“….”

"Sizin yüzünüzden kapalı mülkte yaşıyorum. Böyle devam edersem sosyeteden atılacağım. Bu Dubbled için kötü."

Bu doğruydu.

Ayrıca beni en çok endişelendiren kısım.

"Ben de sosyeteye girmek istiyorum."

"İşe yaramaz şeyler için endişeleniyorsun." 

“…….”

"Tamam. Ziyafete katılıyorsun."

"Heyecanlıyım!"

Babama hızlıca sarıldım.

***

İmparatorluk sarayının bahçesinde.

Dul İmparatoriçe Masha Louerg'in çay partisine katılan yaşlı bayanlar selamlaştı.

"Daha iyi görünüyorsun."

"Sanırım uzun bir süre sonra İmparatoriçe tarafından çağrıldığım için."

"Majesteleri, lütfen bizi sık sık arayın. Kış partisinin iptal olmasına çok üzüldüm.”

İmparatoriçe elinde bir çay fincanı tutarak gülümsedi.

"Kışın soğuğa dayanamadığım için elimden bir şey gelmedi."

"Majesteleri soğuğa karşı zayıftır. Gençliğinde bile kışın zor zamanlar geçirdi.”

"Bu yaşta, kış her yıl daha da soğuyor."

Samimi bir ortamda imparatoriçe mendilini sıkıca tuttu.

Deri hastalığı döküntüsü nedeniyle kaşıntıya dayanamıyordu.

Bahardan önce çok daha iyiydi.

Kışın ortasında, dizlerinden yüzüne doğru bir kızarıklık geldi, bu yüzden partiyi iptal etmek zorunda kaldı.

Rahip ona acı içinde söyledi.

"Daha sabırlı olun. Tanrı'ımız sana mutlaka merhamet edecektir."

'Onlara daha ne kadar vermeliyim.'

İmparatoriçe, bir mendili ağzının kenarlarına bastırarak içini çekti.

"Ama gerçekten iyi görünüyorsun."

"Belki de kötü artrit olmadan daha iyi olduğum içindir."

"Yeni bir doktorun olduğunu duydum. O kadar iyi mi? Lütfen bana da tanıt."

"Bir doktor yüzünden değil, bir ilaç yüzünden."

Konuşurken güldü, masadaki bayanlar ona baktı.

"Bizi gençleştiren ilacı mı kastediyorsun?"

"Öyle."

"Evet, bugünlerde sıcak bir konu. Ben de hizmetçiyi gönderip alacaktım ama kendim gitmediğim için alamadım. Tüccarlar bugünlerde gerçekten kibirli.”

"Böyle olma ve kendin git. Gerçekten işe yaradı. Kocamın ömür boyu diş ağrısı vardı ve bu etkili.”

Sonra diğer hanımlar başlarını salladılar.

“Ciltte de etkili…”

Sözleri İmparatoriçe'nin gözlerini büyüttü.

“Bir deri hastalığında bile etkili midir?”

"Evet majesteleri. Kardeşimin karnının altı bir süredir pulluydu ve kaşınıyordu, ancak bu ilacı aldıktan sonra cildi eskiye döndü.”

Kendi cilt hastalığına benziyordu.

'Benim için de işe yarayabilir...'

"Onları nerede satıyorlar?"

imparatoriçe sordu.

***

Ziyafetten önce ailem kaleden ayrıldı.

"Kale için endişelenme ve git."

Dubos babasını selamlarken, başkan hafifçe bana yaklaştı.

“Lütfen iletişim cihazını her zaman yanınızda bulundurun.”

"Evet ve kendine iyi bakmalısın."

Kaşlarımı çattım ve dedim, başkan boş yere öksürdü.

"Peki! Kendine iyi bak. Tamam mı?"

"…Evet."

Karısı ve oğlu öldüğünden beri, başkan ona bakacak kimsesi olmadığı için defalarca öğün atladı.

"Yani... onlara geçmişinden bahsetmeyecek misin?"

Başkanın sözleri üzerine babama ve kardeşlerime baktım.

"Daha fazla battaniye koy. Kızım nezle olursa, ölümlerden ölüm beğen.”

"Dalga mı geçiyorsun? Daha fazla minder, daha fazla koyun!”

"LeBlaine için sahip olduğun tek şey bu mu?"

Aileye donuk gözlerle bakan başkan başını salladı.

"Eh, gerçeği bilmeleri onlar için çok fazla olurdu."

Babamın ve kardeşlerimin kiliseyi ateşe verdiğini hayal ettiğimde tüm vücudum titredi.

"Kiliseyle savaşa girersek, Dubbled'in tüm adamları ölebilir..."

"Sessiz kalman gerekecek."

Başımı salladım.

Arabaya bindik.

***

Başkente varmamız iki gün sürdü.

Dubbled'e İmparatorluk vagonuyla ilk geldiğimde on gün sürdüğünü düşünürsek, inanılmaz hızlıydı.

Arabadan inerken ağzımı kocaman açtım.

sonsuz bir bahçe

Bakımlı bir bahçe.

Konak, şimdiye kadar gördüğüm en büyük ve en görkemli binaydı.

Neredeyse gökyüzü kadar yüksek olan üç bina birbirine bağlıydı.

Sayısız çalışan, köşk yolunda iki sıra halinde sırtlarını bükerek duruyordu.

"Ustayı selamlıyorum."

"Ustayı selamlıyorum."

Çalışanların yüksek seslerine şaşırarak babamın koluna sarıldım.

O sırada çalışanların arasında düzgün frak giymiş bir adam çıktı.

"Küçük hanımı selamlıyorum."

Babamın kolunun arkasına saklanırken sırıttı.

"Adım Hederson. Seni görmek bir onurdur."

"Benim adım Leblaine..."

"Düşündüğümden daha sevimlisin. Konaktaki herkes senin gelişini dört gözle bekliyordu.”

Babam bana sarıldı ve:

"Javelin nerede?"

Javelin, babamın üvey kız kardeşi ve o benim halam.

Geçmişte Dubbled kardeşleri arasında çıkan kılıç dövüşünden sağ kurtulan iki kişiden biri.

Artık Dubbled'in şubesinden sorumluydu.

"Partiye gitti."

"Halam partiye gittiyse, yaklaşık dört gün orada olur."

Isaac alaycı bir şekilde konuştuğunda, uşak Hederson gülümsedi.

Birlikte malikaneye girdik. İçerisi, dış görünüşünden daha görkemliydi.

Babam ve kardeşlerim doğruca kütüphaneye ve çalışmak için bir odaya gittiler, ben de odamı görmek için Hederson'ı takip ettim.

"Şimdi küçük hanım, odan burası."

'Harika!'

Kaledeki benim odam kadar büyük olmasa da çok lüks bir mutfak, giyinme odası, yatak odası, çalışma odası ve banyo vardı.

Bir misafir odasından çok bir kız odası gibiydi.

Hızla kanepeye koşup yastığa sarıldım.

Benimle gelen Lea gülümsedi ve "Beğendin mi?" diye sordu.

"Çok."

"Çok şükür."

"Ama Lea, bugün kıyafetlerin farklı."

Genellikle hizmetçi üniforması giyer, ancak bugün bir zırh ve Dubbledleri simgeleyen siyah bir pelerin giyiyor.

"Sen buradayken, ben senin korumanım."

"Vay!"

"O kadar mı mutlusun?"

"Lea çok havalı..."

"Memnun oldum."

Lea ve ben konuşurken uşak birini getirdi.

Canlı kızıl saçları, yeşil gözleri ve burnunda çilleri olan çekici bir kızdı. Yaklaşık on beş yaşında görünüyor.

"Benim adım Laura, hizmetçiniz olarak görevlendirildim."

Neşeli ve parlak bir çocuktu. Lea bana "Linda'nın kuzeni" diye fısıldadı.

'Aha.'

Diğer çalışanlar yanıma gelip beni selamladılar.

Hizmetçisinden aşçısına elli kişinin selamını aldıktan sonra en önemli soruyu sordum.

"Öyleyse önceki suçunuz ne?"

***

Beş yıl sonra köşke dönen Theodore Dubbled'in önünde herkes duruyordu.

Theodore, neredeyse bir yıldır savaş alanında olduğu için ya da 30'lu yaşlarının ortalarında olduğundan doğal olarak, daha büyük görünüyordu.

İki yanında duran kardeşler tanınmaz hale gelmişti. Büyüdükçe babalarına benzeyen ikilinin gözleri de bir o kadar çekici oluyordu.

Dük, tek dizinin üzerine çökmüş sayısız şövalyeye ve onların yanında duran sekreter ve yönetici seviyesindeki çalışanlara baktı.

Dük gelir gelmez herkesi aradı. Konağı koruyan Irie'den, Ambu'ya (Bilgi Departmanı)kadar. 

Bütün bu personelin bir araya toplanmış olduğunu görünce, iş sağlam bir şekilde kurulmuş gibi görünüyordu.

Başka bir aile ile bir onur savaşı mı?

Yoksa senato başka bir sorun mu çıkardı?

Sonunda Dük ağzını açtı.

"Eğer Leblaine burada rahatsız olursa bu tamamen sizin suçunuz."

Sözlerini anlamayanların gözleri büyüdü.

Bir parola mı?

Yoksa deyimsel bir ifade mi?

'Ne demek istiyor?'

Bunu düşünürken, Dük'ün yanındaki kardeşler dedi.

"Çocuk... Leblaine iyi uyuyamazsa bile bu yine de sizin hatanız."

"Çocuğun bir teli bile zarar görse huzur içinde ölmeyi düşünmeyin."

…ne?

Memurlar platformdaki Dük'e ve kardeşlere gözlerini kırpıştırarak baktı.

Dük'ün sesi şaşkın yüzlere sahip olanların kulaklarına ulaştı.

"Bütün orduyu Leblaine'e eşlik etmesi için görevlendireceğim. Bir çocuk ona yaklaştığında, onun kimliğini öğrenin.”

-Bölüm Sonu-