Vikont Marezon'un hanesi uyuşturucu dağıtımıyla ünlüydü ve Yelena daha önce Vikont Marezon ile çeşitli partilerde tanışmıştı.

Onu her gördüğünde etrafında bir grup insan vardı.

"Demek Vikont Marezon'dansın..."

Yelena tanıştığı Vikont Marezon'un orta yaşlı bir adam olduğunu hatırladı.

"Ben onun en büyük oğluyum."

Ah, öyleydi.

Yelena başını salladı. Fazla düşünmeden tokalaşmak için elini uzattı ama aniden kendini durdurdu.

Daha önce hissettiği tüyler ürpertici his  yeniden ortaya çıkmıştı.

Uzun bir düşündükten sonra, Yelena sonunda elini olabildiğince doğal bir şekilde indirdi ve onun yerine gülümsedi.

"Seni şatoya getiren nedir?"






İnkan'a unvan verilmediği için aralarında bariz bir statü farkı olduğu için Yelena'nın konuşması daha rahat olmuştu.

"İlaç vermek için buradayım."

"Şahsen?"

Marezon hane halkının ilaçları idare ettiğini bilmesine rağmen, bir Marezon'un kişisel olarak teslim etmesini asla beklemiyordu.

'Ah, sözleşmeyi yenilemenin zamanı geldi mi?'

Bu, sorumlu bir kişi gerektireceğinden mantıklı olacaktır.

Ancak İnkan, Yelena'nın tepkisini farklı yorumlamış gibi görünüyordu.

Ensesini kaşıdı ve "Ben her zaman şatoya şahsen ilaç getiririm" diye yanıtladı.

Yelena, Inkan'ın ifadesini gördüğünde, aniden tepkisinin onu yanlış yöne sürebileceğini fark etti.

"Özür dilerim. Seni kırdıysam lütfen beni affet. Kalenin operasyonları söz konusu olduğunda hala yavaşım.”

"Hayır, merak etmeyin. "

“Mm, birkaç gün kalacak mısın?”

"Doğru."

"Peki. Uzun bir yolculuk yapmış olmalısın, o yüzden lütfen buradayken iyice dinlenin.”

"İlginiz için teşekkürler."

Inkan'ın ifadesi ve tavrı kusursuzdu.

Yelena bahçeden ayrılmak için arkasını dönmeden önce bir süre daha ona baktı.

***

"Sör Inkan Marezon'u mu demek istediniz?"

Yelena, odasına girer girmez Abbie'yi aradı.

Son zamanlarda Abbie, Yelena'nın en güvendiği hizmetçisiydi ama bunun nedeni birkaç gün önce Yelena'nın görünüşü hakkında övgü yağdırması değildi.

Bunun yerine, Yelena o gün onda alışılmadık bir yetenek görmüştü.

Üstelik, yetkinliği kısa sürede kanıtlandı.

Gerçekten de kıdemli hizmetçi Abbie hayal kırıklığına uğratmadı ve İnka hakkında bildiği tüm bilgileri aktardı.

“İnkan Marezon. Yirmi yedi yaşında. Vikont Marezon'un ikinci çocuğu ve en büyük oğludur. Bir ablası ve bir erkek kardeşi var.”

“Yirmi yedi yaşında…”

Düşündüğünden daha yaşlıydı.

Aralarında sekiz yaş fark vardı.


"O evli mi?"

Aristokratlar ortalama olarak yirmili yaşlarında evlendikleri için İnkan'ın sadece evli olması değil, bir ya da iki çocuğu da olması gerekir.

Ancak Abbie başını salladı.

"Henüz kendi ailesi yok."

“Geç evliliğinin bir nedeni var mı? Belki de kadınlar arasında kötü bir söylenti?”

"Böyle bir şey yoktu."

"Yok canım?"

Yelena başka bir soru ile devam etmeden önce bir süre düşündü. "Peki ya kişiliği?"

"İyi bir üne sahip olduğunu duydum. Astlarına iyi davranır ve hırslı değildir.”

“Hırslı değil mi?”

“Evin varisi kız kardeşi Rebecca Marezon. İlgilenmediği için pozisyonu kız kardeşine verdiğine dair söylentiler dolaşıyor.”

"Hmm…"

Yelena iyi döşenmiş kanepeye oturdu.

O endişeliydi.

'Ne... Nedeni o tüylerini diken diken eden his miydi?'

Bunun bir illüzyon olabileceğinden şüphelense de hâlâ endişeliydi.

Ancak, güvenilir ve yetkin Abbie'den Inkan Marezon'u dinledikten sonra sıradan bir genç adam gibi görünüyordu.

"Abbie, bana elini verir misin?"

Abbie şüpheliydi ama yine de şikayet etmeden ulaştı.

Yelena onun elini tuttu.

“…”

Elbette Yelena olağandışı bir şey hissetmedi.

Yelena, Inkan Marezon'un koluna dokunduğu kısmı hatırladı.

"Beni buradan tut."

"Burası? "

"Biraz yukarı doğru."

Abbie, talimat verildiği gibi Yelena'nın kolunu tuttu.






"Daha sert mi tutacağım? "

“…”

"Aslında, hiçbir şey hissetmiyorum."

Cidden, neydi?

İçinde kalan duyguyu unutamayan Yelena, gözlerini kıstı ve birden aklına bir şey gelene kadar derin düşüncelere daldı ve odadan çıktı.



KNOCK KNOCK.

Kapıyı çaldığında Dük Mayhard ellerini kaldırdı.

Hizmetçiler ofisin kapısını açarak Dük Mayhard'ı görünce utanarak gülümseyen Yelena'yı ortaya çıkardılar.

"… İçeri girebilir miyim?"

Onu görmeye gelirken ilk kez bu kadar sakin kaldığı için garip ve utanmıştı.