-17-

Planlarda birkaç değişiklik oldu.

Daha doğurusu, değiştirmekten başka seçeneğim yoktu.

Kakyoin'in çuvalladığını öğrendim.

Sadece çuvallamakla da kalmadı. Sadece çuvallamadı.

Eğer "sadece" başarısız olmuş olsaydı, bu kadar şaşıracağımdan şüpheliyim.

Stand savaşları, benzerliklere sahiptir. Onun "Hierophant Green"i güçlü bir Stand, ama benim "The World" Stand'ım kadar yenilmez değil. Ayrıca onun Stand güçleri "et tomurcukları" yüzünden biraz güçsüzleşmişti. Başından beri Jotaro Kujo'ya veya herhangi bir Stand yeteneğine karşı kaybetme ihtimali vardı.

Ama asıl hayal kırıklığım, Kakyoin'in başarısızlığından sonra olanlar. Jotaro Kujo, Kakyoin'in canını bağışlamakla kalmadı, beynine yerleştirdiğim et tomurcuğunu çıkarmak için canını tehlikeye atacak kadar ileri gitti... İnanılması güç bir hikaye.

Hayır.

Sanırım burada şüpheye düşecek bir şeyin olmadığını söylemem lazım.

Böyle bir hareket tam da tanıdığım Jonathan Joestar'a benziyor.

Başka bir deyişle, onun miraslarından biri.

Yüz yıldan sonra bile, bu hala taşınıyor. Joestar ailesinin güçlü iradesi, azmi ve müthiş patlayıcı gücü şimdi bile var.

Keşke korkak olsalardı.

Ne kadar Stand yeteneği kazanmış olurlarsa olsunlar, eğer Jonathan'ın iradesini miras almasalardı, onları öylece bırakmayı yeğleyebilirdim.

Ama şimdi, bu artık bir seçenek değil.

Bu bir kader mi? O zaman öyle olsun.

Yapacağım.

Onları Cennet'e gitmek için temel taşım yapacağım.