Bölüm 73 - Kontrol Altında Tutmak

O gece Theo ve Helvi ikinci rauntlarından sonra dinleniyorlardı.

Başları aynı yastığın üzerindeydi ve yüzleri o kadar yakındı ki, sadece hafif bir hareketle öpüşebiliyorlardı.

Eskiden bu kadar yakın olmak utançtan arkalarını dönmelerine neden olurdu ama artık bu mesafeden birbirlerinin gözlerinin içine bakarak konuşabiliyorlardı.

"Eh... Y-yani benim güçlenmem..."

Helvi az önce yaptıklarının kendisini daha da güçlendirdiğini anlattı.

Helvi'nin yüzüne olan yakınlığı onu utandırmasa da, yüzü şimdi farklı nedenlerden dolayı kızarıyordu.

"Evet. O zaman sana söylememiştim, değil mi..."

"Uu... O ikisine söyleme. Bu utanç verici.

Ama gerçekte, bunu çoktan yapmıştı. Theo'dan önce bile biliyorlardı.

(...Özür dilerim Theo, kendimi tutmaya çalıştım. Ayrıca onları kontrol altında tutmak için de işe yarıyor).

İkisinin de Theo'dan hoşlandığı çok açıktı.

Çoğunlukla küçük bir kardeş olarak, kısmen de bir erkek olarak.

Helvi onları sevimli buluyordu ama Theo'yu ellerinden almaya kalkarlarsa bu değişirdi.

Onları öldürecek kadar ileri gitmezdi ama iyice ezerdi.

Helvi'nin bakış açısına göre, Theo gardını almakta çok kötü bir iş çıkarıyordu.

Her türlü kadına nazik davranır ve onlarla sevimli bir gülümsemeyle konuşurdu. Helvi bunları birer nitelik olarak görse de, bu durum onu biraz kuşkulandırıyordu.

Buna sadece Xena ve Celia değil, Fiore ve diğer resepsiyon görevlileri de dahildi. Onlar Theo'nun tutsaklarıydı.

Diğer resepsiyon görevlileri Theo'yu rahatlatıcı bir varlık olarak görüyorlardı ve onun peşinden gitmekle pek ilgilenmiyorlardı ama Fiore'ye göz kulak olmak zorundaydı.

Özellikle de Theo onu bir abla olarak gördüğü ve ona karşı özellikle hassas olduğu için.

Helvi'nin etrafındaki herkese Theo'nun kendisine ait olduğunu gösterme konusunda bu kadar kararlı olmasının nedeni de buydu.

"Ama Helvi... Yani bunu her yaptığımızda daha da güçleniyorum..."

"Hn? Ah, evet. Her seferinde sadece küçük bir parça, bu yüzden muhtemelen fark etmiyorsun."

Xena ve Celia onun büyümesini fark edebilecek kadar yetenekliydiler ama Theo'nun kendisine söylenene kadar hiçbir fikri yoktu.

Theo'nun vücudunun tutabileceği maksimum büyü enerjisi miktarı en fazla bir ya da iki fincandı. Bu büyüme sadece bu noktada fark edilebiliyordu çünkü Helvi bu 'fincanı' taşma noktasına kadar dolduracak kadar büyü enerjisi pompalamıştı.

Bu 'fincan' büyüdükçe, tutabildiği sihirli enerji miktarı da artıyordu, ancak sonuçlarını her gün hissetmeyecekti.

"Hum, Helvi..."

"Ne oldu?"

Theo'nun yüzü biraz kızarırken Helvi'ye baktı.

Bu daha önce defalarca gördüğü bir şeydi ama yine de onu etkilemişti.

Utanmış göründüğü için, bir tur daha atmaya hazır olana kadar ona dokundu.

"Ah...!"

"Fufu. Tekrar yapmak ister misin?"

Helvi'nin dayanıklılığı kelimenin tam anlamıyla sonsuz olduğu için, bunu istediği kadar yapabilirdi.

Yeniden başlamak üzereydiler... Ama onun yerine Theo konuşmaya başladı.

"Evet ama... Daha güçlü olmak istediğim için değil, sadece bunu seninle yapmak istediğim için..."

"Ne...!?"

Theo, Helvi'nin yanlış bir fikre kapılmasını istemiyordu.

Helvi'yle her yaptığında daha da güçlenme fikri çok cazipti ama bu Theo için bir ikramiyeden fazlası değildi. Ne olursa olsun bunu yapmaya devam etmek isteyecekti.

Bunu söylerken duyduğu utanç kekelemesine ve arkasını dönmesine neden oldu.

Şüphesiz, o anın sıcaklığında bile söylenmesi utanç verici bir şeydi.

Theo, Helvi'nin bu durumdan biraz rahatsız olmasının doğal olduğunu düşündü ama birden Helvi'nin onun yanından kaybolup üzerinde belirdiğini gördü.

Şaşıran Theo başını kaldırdığında Helvi'nin büyüleyici gülümsemesi kalbini yakaladı.

"H-Helvi..."

"Fufu, Theo... Çok mutluyum... Theo..."

Çıplak vücutları doğrudan birbirine değdi ve Helvi bu pozisyonda Theo'yu öptü.

"Hn... Ben de seninle yapmak istiyorum Theo. O yüzden fazla düşünme..."

"Evet... Teşekkürler.... Hnn...!"

Theo'nun Helvi'ye teşekkür etme çabası bir öpücükle kesildi.

Bu heyecan, normalden biraz daha fazla yapmalarına neden oldu.

"Bugünkü eğitimden yorulmuşsundur. Kendini iyi hissediyor musun?"
"Evet. Masajın için teşekkürler."

Xena ve Celia ile akşam yemeği yedikten ve onlar ayrıldıktan sonra Helvi Theo'ya masajlarından birini yaptı. Bu, Theo'nun neredeyse tüm yorgunluğunun kaybolmasını sağladı.

"Ama sanırım geç yattığımız için biraz uykusuz kaldığım doğru..."

"Mu, anlıyorum... Bunun için özür dilerim."

Yorgun olmasa bile, her gün Helvi'yle birlikte bunu yapmak uyuyarak geçirdiği zamanı azaltıyordu.

"Hayır... Yani, ben de yapmak istiyorum..."

"Theo... Bu bir davetiye mi?"

"Hayır! Ve biraz uykum var..."

"Anlıyorum, uyumaya gitmeliyiz. İyi geceler Theo."

"İyi geceler."

Hafif bir öpücükten sonra aynı yatakta uyumaya başladılar.
Olması gerekenden daha az uyumaya devam edecekti ama pişmanlık duymuyordu.