Adem bir süredir harabe sokaklarda geziyordu etrafta yıkılmış bina kalıntılarından yanmış araçlardan başka birey yoktu. Gördüğü araç kalıntılarının şekli çok değişikti bazılarının tekerlekleri yoktu bir çeşit mekanizmaya sahiptiler, bazılarının şoför koltuğunun olduğu bölge de farklı bir mekanizma vardı sanki bir çeşit otonom araç gibiydi, şekilleri de çok farklıydı kimi mermi gibi uzun oval şekillere sahipti bazıları tamamen yuvarlaktı küre şeklindeydiler araç olduklarını parçalanmış olan pencere çerçevelerinden anlamıştı, küre nasıl hareket edebiliyordu ki biraz ilginç gelmişti. 

Yürümeye devam etti yüzlerce yıkıntının arasından geçti artık yavaştan hava kararmaya başlıyordu ama hala yiyecek bir şeyler bulamamıştı.
Enerjik hali de yavaştan kayboluyordu açıklık tekrar kendini göstermeye başlamıştı ama hala daha dayanabilir gibi geliyordu. Sanki dört yada beş gün daha dayanabilir gibi hissediyordu, şimdilik yemek işini çözemeyeceği için barınma sorununu çözmeye karar verdi.

Geceleri harabeler aşırı soğuk oluyordu, burada gözlerİni ilk açtığında geceydi ve iliklerine kadar üşümüştü, hatta soğuktan hipotermi geçirip öleceğini bile düşünmüştü ama neyse ki bir iki saat yürüdükten sonra güneş doğmuştu.

Ama güneş doğduktan sonra bu seferde aşırı sıcaklıkla mücadele etmeliydi ama buna çözümü harabelerin gölgelerinde saklanarak bulmuştu harabe haldeki bazı binaların beton dışında tanımadığı bir malzemeden yapıldığını ve bunların ısı yalıtımı konusunda çok iyi olduğunu keşfetmişti ve bir iki gün burada saklanmıştı ama açlığa dayanamayınca burayı terk etmiş ve yiyecek aramaya çıkmıştı.


Şimdi yeniden bu şekil bir yapı bulmayı planlıyordu, bugün biraz şanslıydı bir müddet etrafta dolaştıktan sonra aynı o ilk gün kaldığı bina benzer bir ev buldu ev o farklı malzemeden yapılmıştı ısı yalıtımı iyiydi, çöken çatısı ve birkaç duvar dışında nispeten iyiydi. Kalacak yeri bulduktan sonra etrafta biraz dolaştı ve harabelerden hala yanmamış yada çürümemiş bazı tahta parçaları mobilya parçaları buldu ve ateş yakmaya çalıştı. 

Ufak bir sorunu vardı ateş yakmayı bilmiyordu ve çakmağı da yoktu biraz düşündükten sonra televizyonda bir programda gördüğü bir yöntemi hatırladı bir adam doğada mahsur kalırsanız sürtünme kuvvetiyle nasıl ateş yakabileceğini anlatıyordu. Bir tahta parçasını eline aldı ve üzerine bir taş parçası ile küçük bir oyuk açtı ve onu zemine yatay olarak yerleştirdi sonra bir parçadan çubuk çeklinde bir kısmı kırdı ve onu iki elinin arasına alıp bir ucunu oyuğa yerleştirip hızla elinin arasında yuvarlamaya başladı normalde çok uzun sürmesini bekliyordu ama çubuk ellerini arasında kasırga gibi dönüyordu alttaki tahta parçası resmen alev alınca kendi de şaştı kaldı çünkü tv de ki adam rahat yarım saat uğraşmıştı ateşi yakmak için. Ama gündüz o betonu nasıl fırlattığını hatırlayınca bunun güçlenen vücudu ile ilgili olduğunu düşündü ve çok fazla kafaya takamadı.


Biraz ateşin başında ısındıktan sonra daha fazla enerji harcamamak için yatmaya karar verdi ve yaktığı ateşin yanına uzandı ve yıkılmış çatıdan gök yüzünü izlerken uyuya kaldı.
Şuan evin dışında bir şeyler oluyordu, sesiz ve huzurlu gecenin karanlığında bir hareketlilik vardı. Ademin yaktığı ateşin ışığı ve dumanın kokusu bazı şeyleri harekete geçirmişti gecenin zifiri karanlığında bir çift kırmızı dört çift kan kırmızı parlayan göz ademin bulunduğu eve kitlenmişti ve yavaşça oraya doğru ilerliyordu. ....