ÖNSÖZ  -  A Brief History of the Milky Way

... Anno Domini 2801, hükümetin merkezi Güneş Sisteminin üçüncü gezegeni (太陽系), Terra’dan (地球, テラ), Aldebaran (α Tauri) (アルデバラン系) sisteminin ikinci gezegeni Deolia’ya (テオリア) taşındı. Orada insanlar Galaktik Federasyonun (銀河連邦) yaratılışını duyurdular ve takvimi Evrensel Takvim (UC) (宇宙暦), 1. Yıl olarak değiştirdiler. Aynı zamanda, en derin bölgelere doğru sonsuzca genişlemeye başladılar ve Galaksinin kenarları (銀河系). MS 2700’den sonra en belirgin özellikler savaşların sıklaşması ve düzenin olmayışıydı. Bu durum insanoğlunun dış dünyaya doğru yayılmasının durma noktasına gelmesine neden olmuştu. Tıpkı patlamak üzere olan enerji gibi, derin bir kriz de yaklaşıyordu.

İnsanların yıldız sistemleri arasında uçmasını sağlayan "Üç Tanrıçanın (三美神)" geliştirilmesi - Alt Uzay Atlama Navigasyon Yöntemi (亜空間跳躍航法), Yerçekimi Kontrolü (重力制御) ve Atalet Kontrolü (慣性制御) - geliştirilmiş sıçramalar ve sınırlar. İnsanlar bilinmeyen dış uzayı keşfetmek için uzay gemilerine pilotluk yaptı ve yıldızlar denizinin sonuna doğru yelken açtı. "İleri! İlerlemeye devam edin!" O dönemde insanlığın ortak diliydi. Tüm insanlık biyoritimlerinin en dinç halinde olduğu ortaya çıktı. Herkes odaklanmıştı, kararlıydı ve heyecanlıydı. Zorluklarla karşı karşıya olsalar bile, kendilerine acıma gibi patolojik bir durum içinde yaşamadılar. Erkeklikle doluydular. Belki de o dönemin tüm insanları, umutsuzca tedavi edilemez ebedi iyimserler olarak tanımlanabilir! Bu, güç ve ilerlemenin özüyle yankılanan bir altın çağdı. Ancak tarihteki birkaç küçük kusur hâlâ kaçınılmazdı. İlk önce uzay korsanları vardı. MS 2700’de, Terra ve Sirius (シリウス) adlı iki ulus, insan toplumu üzerinde hegemonya kurma mücadelesinde, stratejilerinin bir parçası olarak korsanların gemileri yağmalamasını sağladı. Korsanlar bu stratejiden doğan deformasyonlardı. Elbette birkaç cesur korsan vardı ve onları yakalamayı amaçlayan Federasyon Armadası (連邦軍) ile yüzleşmeleri genellikle 3D televizyon programlarının ve filmlerinin temasıydı. Ancak sıradan gerçek şu ki, korsanların çoğunluğu, yolsuzluk yapan politikacılar veya girişimcilerle yasadışı kazanç elde etmek için ittifak kuran suç örgütleriydi. Sınır gezegenlerinin sakinleri için korsanlar veba kadar korkutucuydu. Korsanların etkin olduğu sınır yollarında elbette uzay gemilerinin sayısı da azaldı. Bu sadece arzın yenilenmesinin sorunlu hale gelmesine yol açmakla kalmadı, aynı zamanda teslim edilen malzemelerin fiyatlarının da fırlamasına neden oldu. Sonuçta orijinal maliyete bir güvenlik garantisi ücretinin eklenmesi gerekiyordu. Sorunun ciddiyeti hafife alınamaz, aksi takdirde mağdurların hoşnutsuzluğu ve endişesi derinleşecek ve federal hükümetin yönetme kabiliyetine güvensizlik duyacak, bu da sınırları geliştirme konusundaki istekliliklerinde önemli bir azalmaya yol açacaktır. 106 UC yılında Galaktik Federasyon, uzay korsanlarına baskın yapmak için tüm gücüyle saldırdı. Operasyon amiraller M. Cuffren (Ｍ・シュフラン) ve C. Wood (Ｃ・ウッド) tarafından yönetildi ve büyük bölümü iki yıl sonra tamamlandı. Bu baskın operasyonu kolay olmadı. Başkalarına alaycı bir şekilde saldırmasıyla ünlü Amiral Wood, anılarında bu bölümü şöyle yazmıştı: “...karşımda akıllı düşmanlar vardı; arkamda beceriksiz yoldaşlar vardı. İkisiyle aynı anda savaşmalıyım. Ayrıca ben de tamamen güvenilir değilim.” Amiral Wood, politikacı olduktan sonra her zaman "inatçı yaşlı adam" rolünü oynamıştı. Bu nedenle, kötü niyetli politikacılar ve girişimcilerle sinir bozucu ve sert kavgalara girdi. Bunun gibi toplumsal lezyonlar defalarca ve kesintisiz olarak meydana geldi. Eğer tüm insanlığı tek bir insan bedeni olarak düşünürsek, bu durum cilt kanseriyle eşdeğerdir. Nasıl ki tozlardan kendimizi tam olarak izole edemediğimiz gibi, bu lezyonlar da tamamen ortadan kaldırılamadı. Ancak uygun tedavi verilebildiği takdirde lezyonlar kötüleşmez veya ölüme yol açmaz. Böylece insan ameliyat masasından kurtulabilir ve iki yüzyılı aşkın sağlıklı yaşamın tadını çıkarabilir. İnsanlığın refahının ve gelişiminin zamanla zayıfladığı tek bir yer vardı, o da eski egemen devletti; Terra. Bu gezegenin tüm kaynakları yavaş yavaş tükendi. Siyasi gücü ve ekonomik potansiyeli de düştü. Nüfus keskin bir şekilde azaldı. Sonuçta yalnızca eski geleneklerine güvenilerek ayakta tutulabilen eski ve zayıf bir ülke haline geldi. Çok çalışarak güvence altına aldığı özerkliği dikkatle savundu. En tuhaf şey Terra’nın hala Samanyolu’nun hükümdarı olduğu günlerde biriktirdiği muazzam zenginlikti; Sirius’un gezegenleri gibi sınırlardan yağmalanan zenginlik de ortadan kaybolmuş gibi görünüyordu. …Çok geçmeden kanser hücreleri çoğaldı. İnsan toplumu, gelecek nesillerin "Orta Yüzyıl Durgunluğu (中世的停滞)" olarak adlandıracağı gölgeyle kuşatılmıştı. Yorgunluk ve tükenmişlik, insanların yüreklerinde umudu ve hırsı bastırdı. Olumluluğun yerini olumsuzluk aldı; İyimserliğin yerini karamsarlık aldı. Bilim ve teknolojideki yeni gelişmeler ve buluşlar halef bulamadı. Demokrasinin kolektif yönetimi de kendi kendini düzenleme yeteneğini kaybetti ve güç mücadelelerinin körüklediği gericiliğe gömüldü. Komşu yıldız bölgelerini geliştirme planları terk edildi. Sayısız yaşanabilir gezegen, onların bol kaynakları ve inşaat halindeki birçok tesis de terk edildi. Toplum ve kültür derin bir çöküşe sürüklendi. İnsanlar takip ettikleri değerleri yitirdiler ve uyuşturucuya, alkole, rastgele cinsel ilişkiye ve mistisizme yöneldiler. Suç oranları istikrarlı bir şekilde arttı, ancak raporlama oranları düştü. İnsanlar artık hayata değer vermiyordu ve ahlaki değerler alay konusu haline geliyordu. Elbette birçok insan bu olaydan endişe duyuyordu. Kenarda oturup, insanlığın çöküşünün sonunda insanların, dinozorları acımasız yok oluş yoluna doğru takip etmelerine izin vermek istemiyorlardı. İnsan toplumuna bulaşan hastalığın, kökün tedavisine başlamanın kesinlikle gerekli olduğu noktaya geldiğine inanıyorlardı. Bu inanç doğruydu. Ancak çoğunluğu tedaviye daha hızlı başlayabilmek için sabır ve azim gerektiren uzun süreli tedaviyi tercih etmedi. Bunun yerine yan etkilerin önlenemeyeceği en hızlı tedaviyi tercih ettiler. Bu güçlü ilaca “diktatörlük” adı verildi. Bu, Rudolf von Goldenbaum’un gelecekteki ilk çıkışına zemin hazırlayan türden bir ortamdı. ……Rudolf von Goldenbaum (ルドルフ・フォン・ゴールデンバウム) 268 UC’de askeri bir ailede doğdu. Büyüyünce tabii ki askere gitti.
Galaktik İmparatorluk Armada Subay Akademisi’nde (宇宙軍士官学校) summa cum laude oldu. 195 santimetre boyunda, 99 kilo ağırlığında, ağır yapılı bir adama baktığınızda sanki büyük bir demir kuleye bakıyormuşsunuz gibi geliyordu. Kocaman vücudunda bir parça bile yağ yoktu. 20 yaşındayken bir asteğmendi ve Rigel (Orion) Uzay Yolu Güvenlik Gücü’nün Hukuk Görevlisi (リゲル航路警備部隊、法務将校) altında çalışırken, ilk olarak birim içindeki disiplini yeniden tesis etmek için yola çıktı. Alkolü, kumarı, uyuşturucu kullanımını ve eşcinselliği, yani “Dört Günah”ı ortadan kaldırmak için titizlikle çalıştı. Üst düzey subayların karıştığı vakalarda bile adaletin ve hukukun bayrağını dalgalandırıyor, acımasızca soruşturuyordu. Bu nedenle, onu geçemeyen üst düzey subaylar, ona yardımcı teğmenliğe terfi etmesine izin vermek zorunda kaldılar ve ondan kurtulmak için onu Betelgeuse’ye (α Orionis) (ペテルギウス) nakletmek için özel çaba gösterdiler. Betelgeuse, "Uzay Korsanı Bulvarı" lakaplı tehlikeli bir bölgeydi. Büyük bir moralle gelen ve geniş çapta "Amiral Wood’un ikinci gelişi" olarak kabul edilen Rudolf, sert demir yumruk tarzını sergiledi. Ustalıkla ve acımasızca şiddetli saldırılar başlatarak korsan örgütlerini yok etti. Teslim olan ya da yargılanmayı bekleyenler bile uzay gemileriyle birlikte yakılarak öldürüldü. Bu acımasız ve soğukkanlı uygulama elbette eleştirileri de beraberinde getirdi ama övgü dalgaları daha da yükseldi. Övgüler, eleştirileri sel gibi yuttu. Kasvetli havası neredeyse boğucu olan bu durgun çağda uzun süredir yaşadıkları için, bu genç, cesur ve enerjik yeni kahraman ortaya çıktığında, Galaktik Federasyonun çoğu vatandaşı onu alkışlarla, kutlamalarla ve kollarını açarak karşıladı. Rudolf bu karanlık çağda çıkış yaptı ve anında dünyanın yeni süperstarı oldu. 296 UC’ye gelindiğinde, 28 yaşındaki Rudolf zaten bir Tuğamiraldi. Bu sırada ordudan istifa etti, siyasi arenaya geçti ve parlamentoda kendine yer edindi. Kısa süre sonra “Ulusal Reform İttifakı’nın (国家革新同盟)” lideri oldu. Şöhreti birçok genç politikacının ilgisini çekti. Birkaç seçim sonrasında Rudolf nüfuz alanını hızla genişletti. Çeşitli sektörlerden gelen hararetli destek, endişe, muhalefet, yenilgi ve ilgisizliğin iç içe geçmiş karmaşık duyguları arasında, sağlam bir siyasi temeli başarıyla attı. İlk olarak ulusal referandumla Başbakan oldu. Daha sonra, anayasada bireylerin eşzamanlı görevlerde bulunmasını açıkça yasaklamayan bir boşluktan yararlanılarak parlamento seçimi yoluyla Başkan seçildi. Yazılı olmayan kurallara göre bir kişi aynı anda her iki makamda görev alamamakta ve her bir makam yalnızca kendi görevi kapsamındaki yetkileri kullanabilmektedir. Her iki pozisyon da aynı kişi tarafından tutulsaydı korkunç bir kimyasal reaksiyon meydana gelirdi. Ancak Rudolf’un rejimine rakip olabilecek güce sahip bir birey aslında artık mevcut değildi. Geleceğin tarihçisi D. Sinclair (Ｄ・シンクレア) şu pasajı kaydetti: “Halkın sevdiği şey bağımsız düşünce veya bunun sonucunda ortaya çıkan sorumluluk değildir; bunun yerine emirler, itaat ve sorumlulukların ortadan kaldırılmasıdır. Rudolf’un ilk çıkışı tarihi bir tanıktı. Bir demokraside kötü yönetimin sorumluluğu, uygun olmayan bir siyasi lideri seçen insanlara aittir. Diktatörlük farklıdır. İnsanlar kendilerini düşünmek istemiyorlar; İktidardakileri gizlice ve sert bir şekilde eleştirmeyi seviyorlar ama hiçbir sorumluluk taşımıyorlar.” Yorumunun doğru olup olmadığı sorusunu bir kenara bırakırsak, o dönemin insanları gerçekten de Rudolf’u gönülden destekliyorlardı. “Güçlü bir hükümete ihtiyacımız var! Güçlü bir lidere ihtiyacımız var! Toplumun düzenini ve gücünü yeniden sağlayın!” Bu sevilen "genç, güçlü liderin" eleştiri güçlerinin var olmasına izin vermeyecek mutlak bir diktatöre ne zaman dönüştüğü bilinmiyordu. 310 UC’ye kadar kendisini "yaşam boyu yönetici (終身執政官)" olarak adlandırdı ve sonunda "Galaktik İmparatorluğun Kutsal ve Dokunulmaz Kaiser’i (神聖にして不可侵なる銀河帝国皇帝)" oldu. Pek çok insan tarihin derslerini öğrenmedikleri için kendi aptallıklarına ve cehaletlerine sövmeye başladı ve Rudolf’u her zaman eleştirenler artık son derece sert ve öfkeliydi. Ancak ona yüksek sesle tezahürat yapanların sayısı yine de öncekilerden daha fazlaydı. Bu süre zarfında, Cumhuriyetçi bir politikacı (共和主義者), Hassan Ayer Syed (ハッサン・エル・サイド), Rudolf’un taç giyme töreni tarihinde günlüğüne şunları yazdı: “Odamda, insanların şu sloganları attığını duyabiliyorum: ’ Yaşasın Kaiser Rudolf!’ Cellatı alkışlamaya başlamaları kaç gün sürer?” Bu günlük daha sonra İmparatorluk yetkilileri tarafından yasaklandı. Bu aynı zamanda Evrensel Takvimin (UC) kaldırıldığı ve İmparatorluk Takviminin (IC) (帝国暦) kabul edildiği gündü. Şu andan itibaren Galaktik Federasyon tamamen dağıldı. Galaktik İmparatorluk – Goldenbaum Hanedanı (ゴールデンバウム王朝) – doğdu! Galaktik Kaiser Rudolf I, tüm insanlığı yöneten ilk otokratik hükümdar oldum. Olağanüstü yeteneği tartışılmazdı. Güçlü siyasi liderliğinin ve metanetinin eksiksiz uygulanmasıyla disiplin yeniden sağlandı, üretkenlik arttı ve yolsuzluğa bulaşmış memurlar tasfiye edildi. Rudolf’un belirlediği standartlara göre "verimsiz", "yozlaşmış" ve "aşağılayıcı" yaşam tarzları ve eğlenceler ortadan kaldırıldı. Suç eylemlerini ve çocuk suçluluğunu keskin bir şekilde azaltmak için zalim ve acımasız yöntemler kullanıldı. Kısacası insan toplumunun iğrenç kısımları tamamen yok edildi. Ancak “Demir Dev” Kaiser Rudolf tatmin olmadı. Onun ideal toplumu, güçlü bir yönetici tarafından yönetilen ve yönetilen ve yüksek derecede tekdüzelik sergileyen bir toplumdu. Rudolf yalnızca kendi güçlü yeteneğine inanmakla kalmıyordu, aynı zamanda cennetin işini yaptığına da inanıyordu. Ona göre eleştirmenler ve muhalifler toplumun birlik ve düzenine zarar veren radikallerdi. Bu nedenle sonunda muhalifleri bastırmak için acımasız bir kampanya başlattı. Bastırma kampanyası, İmparatorluk Takvimi’nin 9. Yılında tanıtılan Düşük Genleri Hariç Tutma Yasası (劣悪遺伝子排除法) nedeniyle ateşlendi. "Evrenin kuralları her zaman orman kanunları olmuştur: en güçlü olanın hayatta kalması!" Rudolf böylece mahkumiyetini "tebaalarına" açıkladı.

“İnsan toplumu bir istisna değildir. Bir toplumdaki ’anormallerin’ sayısı belli bir düzeyin üzerine çıktığında toplum canlılığını kaybedecek ve giderek bozulacaktır. İnsan ırkının sonsuz refahını görmeyi hararetle diliyorum; bu nedenle insanlığın hükümdarı olarak zayıfları ve engellileri ortadan kaldırmak benim kutsal görevimdir.” Esasen amaç, fiziksel engellilerin, muhtaçların, yoksulların ve "mükemmel olmayanların (優秀でない)" yok olmasını sağlamaktı. Kanun, akıl hastalarına ötenazi yapılmasına ve sosyal programların feshedilmesine olanak tanıyacak. Rudolf’a göre fakir ve zayıf olmak başlı başına affedilmeyecek bir günahtı. Zayıfların korumaya mı ihtiyacı vardı? Toplumun zayıfları yalnızca nefret edilecek nesnelerdi. Bu yasa vatandaşlara açıklandığında, her zaman Rudolf’a tapan ve onu körü körüne takip edenler bile kemiklerine kadar dondu. Sonuçta pek çok insan onların mükemmel insan örnekleri olduğundan emin değildi. Herkes özel olarak şunu düşündü: "Bu fazla ileri gitmiyor mu?" Parlamentoda kalan ve kamuoyunun desteğini arkasına alan Cumhuriyetçi siyasetçilerin bir kısmı, Kaiser’in hatalarını eleştirdi. Rudolf onlarla başa çıkmak için tam bir karşı saldırı başlatmaya karar verdi. Derhal parlamentonun kalıcı olarak feshedilmesi emrini verdi. Ertesi yıl, İmparatorluk İçişleri Bakanlığı’na (帝国内務省) bağlı olarak Sosyal Disiplin Dairesi’ni (社会秩序維持局) kurdu ve siyasi suçluları şiddetle takip etti. Rudolf’un sırdaşı İçişleri Bakanı Ernst Falstrong (エルンスト・ファルストロング内務尚書), aynı zamanda daire başkanı olarak görev yaptı. “Kanun geçersizdir; subjektif yargılama kuralları” diyerek siyasi suçluları tutuklamaya, gözaltına almaya, hapsetmeye ve cezalandırmaya başladı. Bu hamle hiç şüphesiz güç ve şiddetin birleşmesiydi. Bu dönem terör siyasetinin kuluçka ortamını sağladı. Kısa sürede insan toplumunu yok eden bir tsunamiye dönüştü. O dönemde kara şakalar gizlice yayıldı. “İdam cezası almak istemiyorsanız bırakın polis sizi yakalasın. Sosyal Disiplin Dairesi tarafından yakalananlar her zaman ölüyor.” Bu gerçekti. Sosyal Disiplin Dairesi tarafından tutuklanan siyasi suçluların veya düşünce suçlularının hiçbiri resmi kayıtlarda idam cezasına çarptırılmadı. Bununla birlikte, yargılanmadan vurulan, işkenceyle öldürülen, çorak topraklara sürülen ve bir daha kendisinden haber alınamayan, ön lobotomi uygulanan, tamamen işlevsiz hale gelinceye kadar zorla narkotikle beslenen veya hapishanede “hastalık” ya da “hastalık” nedeniyle ölen mahkumların sayısı da oldukça fazla. kazalar”…toplamda dört milyardan fazla insan vardı. Bu sayı, İmparatorluğun 300 milyarlık toplam nüfusuna oran olarak bakıldığında sadece yüzde 1,3’tür. Bu nedenle Sosyal Disiplin Daire Başkanlığı yetkilileri utanmadan şunu iddia edebildiler: “Toplumdaki insanların büyük çoğunluğunun barışı ve refahı için bazı tehlikeli unsurların ortadan kaldırılması gerekiyor!” Elbette, onların “büyük çoğunluk” olarak adlandırdıkları şey, trajik kaderlere maruz kalan dört milyar insanı ya da sessiz kızgınlık, öfke ve nefret besleyen sayısız insanı içermiyordu. Muhalefetin bastırılmasına ek olarak Rudolf, "istisnai durumlar (優秀な人材)" olarak adlandırdığı şeyleri de seçti. Rudolf, imparatorluk ailesini desteklemek için aristokratlar (貴族階級) yaratarak onlara ayrıcalıklar verdi. Soyluların tamamı Kafkasyalılardı. Rudolf ayrıca onlara eski Germen soyadlarını da verdi. Rudolf’un zekası bozulma belirtileri göstermeye başlamış olabilir mi? Falstrong (ファルストロング) da başarılarından dolayı Kont unvanına layık görüldü. Ancak bir gün eve dönerken yeraltı Cumhuriyetçi teröristlerinin tuzağına düştü ve bir nötron bombasının çarpması sonucu trajik bir şekilde öldü. Rudolf kederle doldu. Kahramanın cennetteki ruhunu rahatlatmak için 20.000’den fazla şüpheliyi idam etti. IC 42 yılında Büyük Rudolf 83 yıllık uzun yaşamına son verdi. Muazzam vücudu hâlâ güçlüydü ancak duygusal acının kalbinin stresten dolayı bitkin düşmesine neden olduğu söyleniyordu. Kaiser tam anlamıyla tatmin olmamıştı. Kaiserin Elizabeth’ten (エ リ ザ ベ ー ト) olan dört çocuğunun tamamı kızdı. Tahtı devralabilecek bir oğlu yoktu. Son yıllarında, en sevdiği cariyesi Magdalena (マグダレーナ) ona bir erkek çocuk doğurdu, ancak söylentiye göre çocuğun doğuştan geriliği vardı. İmparatorluğun resmi kayıtları bu konuda sessizdi. Daha sonra sadece Magdalena değil, ebeveynleri, erkek kardeşleri ve hatta doğumuna yardım eden doktorlar ve hemşireler bile idam edildi. Yukarıdakilerden sokaklarda dolaşan dedikoduların gerçek olabileceği sonucu çıkarılabilir. Üstün bir insan ırkı geliştirmek amacıyla “Düşük Genleri Hariç Tutma Yasası”nı başlatan Rudolf için bu mesele hiç şüphesiz birdenbire ortaya çıkan bir olaydı! Rudolf’un "genler her şeyi belirler" inancına uymak için Magdalena’nın ölmesi gerekir. Sonuçta Büyük Rudolf’un zeka geriliği olan bir çocuğa sahip olacak genetik yatkınlığı kesinlikle yoktu. Tüm sorumluluk Magdalena’ya aitti. Rudolf’un ölümünden sonra, ikinci nesil Galaktik İmparatorluk kaiserinin tacını giyen kişi, Rudolf’un en büyük kızı Catalina’nın (カタリナ), Sigismund’un (ジギスムント) oğluydu. 25 yaşındaki Kaiser, babası Dük Joachim von Neue Stauffen’in (ノイエ・シュタウフェン公ヨアヒム) yardımıyla Samanyolu’nu yönetiyordu. … I. Rudolf’un ölümünden sonra Cumhuriyetçiler imparatorluğun her yerinde aynı anda isyan çıkardılar. Birçok kişi, artık Rudolf’un yol gösterici gücü ve kişiliği ortadan kaybolduğu için İmparatorluğun yakında çökeceğini düşünüyordu. Ancak biraz erken sevinmiş olabilirler. Rudolf’un uzun ömrü boyunca, 40 yıllık hükümdarlığı boyunca aristokratları, orduyu ve bürokratları birleştiren üçlü bir sistem geliştirdi. Bu sırdaşlar grubu Cumhuriyetçilerin hayal ettiğinden çok daha güçlüydü.
Bu grubu kontrol eden kişi Kaiser’in babası, İmparatorluğun Başbakanı Dük Joachim von Neue Stauffen’di. O, Rudolf’un özenle seçtiği bir damadıydı. Şimdi sakin ve metanetli liderliğini sergiledi ve zaten dezavantajlı olan isyancıları yumurta kabuğu gibi parçalara ayırdı. İsyana katılan 500 milyondan fazla insanın tamamı idam edildi. Aileleri ve akrabaları olmak üzere toplam 10 milyar insan vatandaşlıktan çıkarıldı ve serf durumuna düşürüldü. İmparatorluğun geleneğini sadakatle korudu: Konu muhalif güçlere gelince, daima öldürmek için ateş edin. Cumhuriyetçiler yine sert bir kışa girdi. Güçlü otoriter yönetim altında sert kış sonsuza dek sürecek mi? Bu, insanların en çok merak ettiği soruydu. Joachim’in ölümünden sonra Sigismund şahsen hüküm sürdü; Sigismund’un ölümünden sonra Richard (リヒャルト) tahta çıktı; Richard’dan sonra Richard’ın en büyük oğlu Otfried (オトフリート)hüküm sürdü. En yüksek otorite ancak nesilden nesile Rudolf’un soyundan gelenlerin eline geçebilirdi. Ancak kalın buz katmanlarının altında akıntılar sessizce hareket ediyordu. 164 yılında IC, altair (α Aquila) Yıldız Sisteminde (アルタイル星系) serf statüsüne indirilen ve ağır çalışmaya zorlanan asi aileler ve Cumhuriyetçiler, kendi inşa ettikleri bir uzay gemisini kullanarak başarıyla kaçtılar. Planları başarıya ulaşmadan önce birkaç nesil boyunca prova edilen ve uygulanan bir plan değildi. Bunun gibi planlanmış planların hepsi başarısız oldu. Cumhuriyetçilerin mezar taşları gün geçtikçe çoğaldı, ağıtların yerini Sosyal Disiplin Dairesi’nin alayları aldı. Bu tür trajediler durmadan tekrarlandı. Ancak sonunda başarılı oldular. Bu plan, tekliften uygulamaya kadar yalnızca üç standart takvim ayı sürdü. Plan çocuk oyunlarıyla başladı. Soğuk, sert yedinci gezegen Altair’de (α Aquila), molibden ve antimon madenciliği yapan köle çocuklar gizlice gözetleme memurunun görüş alanından çıkıyor, buz yığınlarından küçük tekneler tıraşlıyor ve oynamak için tekneleri su yüzeyine yerleştiriyorlardı. Arle Heinesen (アーレ・ハイネセン) adında genç bir adam istemeden bunu gördü ve kafasında bir ampul yandı. Görünüşe göre bu terk edilmiş gezegende sınırsız miktarda uzay gemisi malzemesi gizliydi! Altair VII’de çok az su vardı ama doğal kuru buz açısından zengindi. Heinesen kanyonun dibine gömülü devasa kuru buzu seçti. Uzunluğu 122 kilometre, genişliği ise 40 kilometreydi. Buz yığınının ortası oyulup motor alanı ve yaşam alanına bölündükten sonra buz, uçuşa uygun bir uzay gemisine dönüştürülebilir. Bundan önce kaçış planlarındaki zorluklar her zaman uzay aracı malzemelerinin edinilmesinden kaynaklanıyordu. Yasadışı malzeme elde etmek imkansızdı. Sosyal Disiplin Dairesi herhangi bir eylem izi tespit ederse, bunun başka bir acımasız baskı dalgasını ve katliam fırtınasını tetiklemesi kaçınılmazdı. Ancak bu kez burada yetkililerin fark etmediği doğal malzemeler keşfedildi. Mutlak sıfır evreninde kuru buzun buharlaşması konusunda endişelenmenize gerek yok. Motor bölmesinden ve yaşam alanından gelen ısı bloke edilebilirse uzun süreli uçuş mümkün olabilir. Daha sonra, bu dönemde, henüz yerleşmemiş gezegenlere yıldızlararası uçuşlara izin verecek yıldızlararası malzemeler veya uzay aracı malzemeleri araştırılabilir. O zaman orijinal uzay gemisinin uçmaya devam etmesine gerek kalmayacak ve terk edilebilecek. Bu beyaz, kristal, kuru buz uzay gemisine "Ion Fazekath (イオン・ファゼカス号)" adı verildi. Buz teknelerini yapan genç çocuğun adı buydu. Dört yüz bin erkek ve kadın Altair sisteminden kaçmak için bu gemiye bindi. Gelecekteki tarihçilerin "On Bin Işık Yılı Uzun Yürüyüş" olarak adlandıracağı sürecin ilk adımını attılar. Takip eden İmparatorluk Filosundan kaçınmak için kısa süre sonra isimsiz bir gezegenin yeraltına saklandılar. Burada 80 uzun menzilli yıldızlararası uzay gemisi inşa ettiler ve adım adım Samanyolu’nun derinliklerine doğru yola çıktılar. Burası süpernovalar, cüce yıldızlar ve ikili yıldızlarla dolu büyük bir tehlike bölgesiydi. Yaratıcı, kaçanların kaderiyle defalarca acımasızca flört etti. Acımasız yolculuk sırasında sevgili liderleri Heinesen’i kaybettiler. Heinesen’in iyi arkadaşı Nguyen Kim Hua (グエン・キム・ホア) rolünü devraldı. Nguyen yavaş yavaş yaşlanıp görme yeteneğini kaybettikçe, sonunda tehlike bölgesini terk ettiler ve istikrarlı, orta yaşlı takımyıldızların olduğu bir bölgeye girdiler. Altair sisteminden ayrılalı yarım yüzyıl olmuştu. Yeni dünyadaki takımyıldızlara Fenike (フェニキア) tanrılarının adı verilmiştir. Örneğin: Baalat (バーラト), Astarte (アスターテ), Melqart (メルカルト), Hadad (ハダド), vb. Baalat’ın dördüncü gezegenini üs olarak kullandılar ve başarılarını ölümsüzleştirmek için ona geçmiş liderleri Heinesen’in adını verdiler. “On Bin Işık Yılı Uzun Yürüyüş” 218 IC’de sona erdi. Bu noktada otoriter rejimden kaçan halk, İmparatorluk Takvimini terk ederek Evrensel Takvimi yeniden uygulamaya karar verdi. Galaktik Federasyonun ortodoks halefleri olduklarıyla övünüyorlardı ve Rudolf da demokratik sistemin aşağılık bir hainiydi. Aynen öyle, Özgür Gezegenler İttifakı (自由惑星同盟) kurulduğunu resmen duyurdu. 527 UC’ydi. İlk vatandaşların sayısı yalnızca 160.000 kişiydi çünkü yoldaşlarının çoğu uzun yolculuk sırasında hayatını kaybetmişti. …Bunun insan toplumunu ikiye böldüğünü söylemek biraz erken olabilir ama Özgür Gezegenler İttifakının kurucularında görülen gayret ve çalışkanlık tarihsel olarak nadirdi. Onların sıkı çalışması ve özverisi sayesinde güçleri hızla arttı ve istikrara kavuştu. Hükümet doğurganlık teşvikleri uyguladı, böylece nüfus hızla arttı. Ulusal sistem tamamlandı. Tarım ve endüstriyel verimlilik arttı. Galaktik Federasyonun altın çağı bir kez daha geldi! UC 640 yılında iki büyük güç, Galaktik İmparatorluk ve Özgür Gezegenler İttifakı nihayet ilk teması sağladı ve bu, savaş gemileri arasındaki temastı. Psikolojik olarak hazırlanan İttifak Uzay Filosu ile karşılaştırıldığında bu, İmparatorluk Uzay Filosu için birdenbire gelen bir oktu. Bu nedenle zaferin meyvesini kimin alacağı konusunda hiçbir şüphe yoktu. Doğrudan bir nötron ışınıyla vurulup bir ateş topuna dönüşmeden önce, İmparatorluk savaş gemisi sürekli olarak İmparatorluğun ana gezegenine acil durum sinyalleri gönderiyordu. Galaktik İmparatorluk memurları bilgisayarlarındaki eski belgeleri buldular ve sonunda Altair sisteminden en az bir yüzyıl önce kaçan kölelerin hala hayatta olduklarını fark ettiler!

Sonuç olarak İmparatorluk geniş bir sefer filosu düzenledi ve silahlarını “hain üssüne” doğrulttu! Ancak filo mağlup edildi. Tamamen yok edildi. Gemi sayısında ezici bir avantaja sahip olan İmparatorluk Uzay Filosu’nun kaybolmasının nedeni şuydu: Bu uzun mesafeli keşif gezisine çıkmaya zorlanan gemiler fiziksel ve zihinsel olarak yorgundu; arz sıkıntısı vardı; coğrafi çevreye aşina değillerdi; düşmanın gücünü ve savaşma isteğini hafife aldılar; stratejileri fazlasıyla basitti; ve İttifak Uzay Filosu’nun mükemmel bir komutanı vardı. İttifakın Yüksek Komutanı Lin Pao’ydu (リン・パオ). O sadece bir içici ve obur değildi, aynı zamanda bir kadın avcısıydı. Bu nedenle, eski püritenlerin ruhunu takip eden İttifak politikacılarının sık sık kötü bakışlarına maruz kaldı: Basit yaşayın; hiçbir şey istemiyorum. Ancak iş orduyu yönetmeye geldiğinde o aynı zamanda bir dahiydi. Genelkurmay başkanı Yūsuf Topparol (ユースフ・トパロウル), genellikle "Ağlayan Yūsuf" lakaplıydı. Çünkü ne zaman zahmetli ya da zor işlerle karşılaşsa şikâyetini her zaman dile getirirdi. Bu nedenle bu üne kavuştu. Bununla birlikte kesin ve dikkatli bir teorisyendi! Onu “nefes alan taktik bilgisayar” olarak tanımlamak hiç de abartı sayılmaz! Her ikisi de sadece otuz yaşındaydı, ancak Dagon Yıldız Bölgesi’nin (ダゴン星域) dış kenarında bulunan bu çift, tarihi ve nadir bir imha kuşatması gerçekleştirdi ve İttifak’ın kuruluşundan bu yana en büyük kahramanlar oldu. Bu zafer Özgür Gezegenler İttifakına nicelik olarak genişleme fırsatı verdi. İmparatorluk içindeki muhalifler, İmparatorluğa karşı savaşan bağımsız bir gücün olduğunu öğrendikten sonra, güvenli bir sığınak bulmak için büyük bir grup insan İmparatorluktan kaçtı ve Özgür Gezegenler İttifakına akın etti. Büyük Rudolf’un ölümünün üzerinden üç yüzyıl geçmişti. Bir zamanlar sağlam olan temel sarsılmaya başlıyordu. Bir dönem baskılar nedeniyle oldukça hareketli olan Sosyal Disiplin Dairesi de eski ihtişamını ve görkemini yitirdi. İmparatorluk içinde halkın hoşnutsuzluğu artmaya başladı. Öfkeli dalgalar gibi bir kızgınlık ve tatminsizlik çığı saldırdı! Özgür Gezegenler İttifakı, ülkeye akın eden bu erkek ve kadın dalgalarını “herkes hoş geldin” ruhuyla kabul etti. Bu kişiler arasında Cumhuriyetçilerin yanı sıra sarayın iç mücadelelerinde başarısız olan kraliyet mensupları ve aristokratlar da vardı. Bunları kabul ettikten sonra nüfus arttı ve Özgür Gezegenler İttifakı’nın kendi anayasası da yavaş yavaş değişti. Galaktik İmparatorluk veya Goldenbaum Hanedanlığı ve Özgür Gezegenler İttifakı, ilk temaslarından bu yana kronik bir savaş halindeydi. Ancak bazen barış yanılsamaları da vardı. Bunun ürünü, iki süper güç arasında sıkışıp kalan Fezzan yıldız sistemindeki özerk bir bölge olan "Fizzan Hakimiyeti (フェザーン自治領)" idi. Galaktik Kaiser’in bir tebaasıydı ve İmparatorluğa saygı duruşunda bulunuyordu, ancak iç işlere gelince tamamen özerkti. Bu iç ilişkiler aynı zamanda Özgür Gezegenler İttifakı ile diplomatik işleri ve ticareti de içeriyordu. Terra’dan bir iş adamı olan Leopold Lappe (レオポルド・ラープ), bu eşsiz hakimiyeti kurma hareketinde oldukça hevesliydi. Dilekçeler, lobi çalışmaları ve büyük ölçekli rüşvet yoluyla aslında perde arkasında her şeyi manipüle eden oydu. Dominion’un temsilcisi aynı zamanda Landesherr (自治領主, ランデスヘル) olarak da görev yaptı. Kaiser’in tebaasıydı. Hakimiyeti yönetiyor, İttifak ile yapılan ticarete nezaret ediyordu ve bazen diplomat olarak görev yapıyordu. Fezzan ticareti tekelleştirdiği için serveti durmadan birikiyordu. Bu nedenle toprakları küçük olsa da gücü göz ardı edilemezdi. İmparatorluk ve İttifak ilişkilerini geliştirme konusunda tamamen isteksiz değildi. 398 IC’de (707 UC), tahta çıkan Kaiser, Kaiser Helmut’un (ヘルムート) gayri meşru oğullarından biri olan Manfred II’ydi (マンフレート二世). Halen veliaht iken, saraydaki güç mücadeleleri nedeniyle suikasttan kıl payı kurtulduktan sonra Özgür Gezegenler İttifakı’na kaçmıştı. Daha sonra özgürlük havasında büyümüş ve ergenlik dönemini orada geçirmiştir. Sonuç olarak, daha sonra tahta çıkmak için geri döndüğünde barışa, diplomasiye ve iki süper güç arasında eşit statüye bağlıydı. Ayrıca İmparatorluk içinde siyasi reform gerçekleştirmeye çalıştı. Ancak büyük beklentiler taşıyan genç Kaiser, taç giyme törenine bir yıldan az bir süre kala suikasta kurban gitti ve iki süper güç arasındaki ilişki hızla soğudu. Barış umudu boşa çıktı. Görünüşte II. Manfred’i öldüren suikastçı muhalif bir aristokrattı, ancak söylentiler olayı gizlice manipüle eden kişinin ticareti tekelleştirmeyi uman Fezzan olduğunu öne sürüyordu. Bu iddia oldukça inandırıcıydı. … Evrensel Takvim 8. Yüzyıla, İmparatorluk Takvimi 5. Yüzyıla kadar İmparatorluğun hala muazzam toprakları vardı ve bahsedecek bir disiplin veya sistem yoktu. İttifak orijinal ideolojilerini de kaybetti. İki ülke, Fezzan’la ayrılmış ve düşmanlıklarını süresiz olarak sürdürmüşlerdir. Ekonomistler üç ülkenin ulusal güçlerini ölçmeye çalıştılar. Sonuçlar şöyleydi: Galaktik İmparatorluk %48, Free Planets Alliance %40, Fezzan %12; üçlü bir çıkmaz. En parlak döneminde Galaktik Federasyonun toplam nüfusu 300 milyar insandı. Uzun savaş ve parçalanma dönemlerinden sonra geriye yalnızca 40 milyar kaldı. Nüfus dağılımı şu şekilde: Galaktik İmparatorluk, 25 milyar; İttifak, 13 milyar; Fezzan, 2 milyar. Mevcut durumu aniden değiştiren kişi, Valhalla Starzone’un (ヴァルハラ系) üçüncü gezegeni Odin’de (オーディン) ortaya çıkan genç bir adamdı. Odin, antik İskandinav mitolojisindeki büyük bir tanrının adını almıştır. Aynı zamanda Rudolf’un zamanında Galaktik İmparatorluğun başkentinin göç ettiği gezegendi. Bu göz kamaştırıcı derecede yakışıklı genç adama Kont Reinhard von Lohengramm (ローエングラム伯ラインハルト) adı verildi. Reinhard’ın soyadı aslen Müsel’di (ミューゼル). Hak edilmemiş bir aristokrat ününe sahip olan ama tam bir yoksulluk içinde olan bir ailede doğdu. Yıl 467 IC (776 UC) idi. 10 yaşındayken, kendisinden beş yaş büyük olan kız kardeşi Annerose (アンネローゼ), Kaiser Friedrich IV (フリードリヒ四世) tarafından İmparatorluk haremine çağrıldı. Bu olay genç adamın kaderini sonsuza dek değiştirdi. Bu sarı saçlı, mavi gözlü, yakışıklı genç adam 15 yaşında İmparatorluk muhafızlarının (近衛師団) teğmeni oldu. Kaiser’in Annerose’a olan iltifatı ve kendi yeteneği onun hızla terfi etmesini sağladı. 20 yaşındayken “Kont Lohengramm” unvanını aldı ve ardından “Müsel” unvanını bıraktı. Yeni soyadıyla birlikte İmparatorluk yüksek amiralliğine terfi etti. Bu ancak otoriter bir ülkede olabilecek bir personel sistemidir. Her ilerlemeyle birlikte sorumluluklar da arttı. Reinhard’ın yalnızca "Kaiser’in en sevdiği cariyesinin küçük kardeşi" olmadığını kanıtlamak için statüsüne uygun bir yeterlilik göstermesi gerekiyor. Bu arada Özgür Gezegenler İttifakı’nın da elinde bir koz vardı. 767 UC’de doğdu, 20 yaşında orduya katıldı ve bir stratejik uzmandı. Adı Yang Wen-li’ydi (ヤン・ウェンリー). Başlangıçta orduya katılmayı düşünmüyordu. Eğer kaderin onu zorlayan birkaç tesadüfi eylemi olmasaydı, tarihin yaratıcısı olamazdı. Bunun yerine hayatının sonuna kadar bilinmeyen sıradan bir seyirci olacaktı. Yang’ın genel felsefesi "Başarabileceğim ve başaramayacağım şeyler var" idi. Kader söz konusu olduğunda Reinhard’dan daha pasif ve daha kapsayıcıydı. Savaş mesleği ve savaşın icrası söz konusu olduğunda her zaman uyum sağlayamayacağını hissetti; her zaman rütbesinden vazgeçip bir ömür boyu emekli olmayı umuyordu ama bu isteğini hiçbir zaman gerçekleştiremedi. 20 yaşındayken “Kont Lohengramm” unvanını aldı ve ardından “Müsel” unvanını bıraktı. Yeni soyadıyla birlikte İmparatorluk yüksek amiralliğine terfi etti. Bu ancak otoriter bir ülkede olabilecek bir personel sistemidir. Her ilerlemeyle birlikte sorumluluklar da arttı. Reinhard’ın sadece "Kaiser’in en sevdiği cariyesinin küçük kardeşi" olmadığını kanıtlamak için statüsüne uygun bir yeterlilik göstermesi gerekiyor. Bu arada Özgür Gezegenler İttifakı’nın da elinde bir koz vardı. 767 UC’de doğdu, 20 yaşında orduya katıldı ve bir stratejik uzmandı. Adı Yang Wen-li’ydi (ヤン・ウェンリー). Başlangıçta orduya katılmayı düşünmüyordu. Eğer kaderin onu zorlayan birkaç tesadüfi eylemi olmasaydı, tarihin yaratıcısı olamazdı. Bunun yerine hayatının sonuna kadar bilinmeyen sıradan bir seyirci olacaktı. Yang’ın genel felsefesi "Başarabileceğim ve başaramayacağım şeyler var" idi. Kader söz konusu olduğunda Reinhard’dan daha pasif ve daha kapsayıcıydı. Savaş mesleği ve savaşın icrası söz konusu olduğunda her zaman uyum sağlayamayacağını hissetti; her zaman rütbesinden vazgeçip bir ömür boyu emekli olmayı umuyordu ama bu isteğini hiçbir zaman gerçekleştiremedi. 20 yaşındayken “Kont Lohengramm” unvanını aldı ve ardından “Müsel” unvanını bıraktı. Yeni soyadıyla birlikte İmparatorluk yüksek amiralliğine terfi etti. Bu ancak otoriter bir ülkede olabilecek bir personel sistemidir. Her ilerlemeyle birlikte sorumluluklar da arttı. Reinhard’ın yalnızca "Kaiser’in en sevdiği cariyesinin küçük kardeşi" olmadığını kanıtlamak için statüsüne uygun bir yeterlilik göstermesi gerekiyor. Bu arada Özgür Gezegenler İttifakı’nın da elinde bir koz vardı. 767 UC’de doğdu, 20 yaşında orduya katıldı ve bir stratejik uzmandı. Adı Yang Wen-li’ydi (ヤン・ウェンリー). Başlangıçta orduya katılmayı düşünmüyordu. Eğer kaderin onu zorlayan birkaç tesadüfi eylemi olmasaydı, tarihin yaratıcısı olamazdı. Bunun yerine hayatının sonuna kadar bilinmeyen sıradan bir seyirci olacaktı. Yang’ın genel felsefesi "Başarabileceğim ve başaramayacağım şeyler var" idi. Kader söz konusu olduğunda Reinhard’dan daha pasif ve daha kapsayıcıydı. Savaş mesleği ve savaşın icrası söz konusu olduğunda her zaman uyum sağlayamayacağını hissetti; her zaman rütbesinden vazgeçip bir ömür boyu emekli olmayı umuyordu ama bu isteğini hiçbir zaman gerçekleştiremedi.
… 796 UC yılında (487 IC’nin başlangıcı), Reinhard 20.000 gemiden oluşan bir filoya liderlik etti ve uzun bir sefere çıktı. Konumunu liyakat yoluyla sağlamlaştırmak için "Özgür Gezegenler İttifakı" isyancılarının diz çöküp merhamet dilemesini sağlamayı planladı. İttifak Filosu onunla çatışmak için 40.000 gemiden oluşan bir filo düzenledi ve Yang Wen-li de yardımcıydı. Şu anda Reinhard von Lohengramm 20 yaşındaydı; Yang Wen-li, 29.

Önsöz Bitti 

Lütfen Yorum Yazmayı Unutmayın