Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası’nın sesi tekrar tekrar yankılandı.

Bu adam her zaman oynadığı oyunlara kendini kaptırırdı ve hareketlerini Hong Kong kung-fu filmlerindeki karakterler gibi bağırarak yapardı. Yumrukları ve tekmelerinin hepsi vınlayan ses efektleri taşıyordu. Bu tür sürekli bağırışlar Arena’da karşılaştığı rakiplerinin ruh halini sık sık bozuyordu. Ama doğrusu, Steamed Bun Invasion’ın dublajının onlar için hiçbir anlamı yoktu. Örneğin, bu büyük BOSS savaşında, durumu kesinlikle etkilemeyecekti. Yine de her zamanki gibi bağırmaya devam edecekti.

Ye Xiu kasıtlı olarak Tang Rou ve Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası’na pratik yapma şansı vererek Ateş Cadısı’nı durdurma fırsatına sahip olmalarını sağladı. Sadece bir BOSS öldürüyorlardı, bu yüzden zaman konusunda endişelenmelerine gerek yoktu.

Bu ikisinin deneyimi olmadığı için, dövüşme şekilleriyle, uzun BOSS savaşı sırasında bir hata yapılmaması mümkün değildi.

"İyi değil!! Kaçın!" Ye Xiu aniden bağırdı. Tang Rou Ateş Cadısı’nın Meteor Yağmuru’nu kesmekte bir adım fazla yavaş davranmıştı. Ye Xiu durumu kurtarmak için yeterli zaman olmadığını hissetti, bu yüzden aceleyle onları uyardı.

Su Mucheng’in Temizleyici Sisi zaten büyünün menzilinin dışındaydı, bu yüzden güvendeydi. Ye Xiu’nun Lord Grim’i bir Gölge Klon Tekniği kullandı ve sahte bedenini orada bırakırken, gerçek bedeni anında kaçtı. Geriye kalan oyuncular Tang Rou ve Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası ise daha zor bir durumdaydı.

İki oyuncu yakın dövüş sınıfındandı, bu yüzden büyü yapıldığında Ateş Cadısı’na en yakın olanlar onlardı. Büyü dizisi şekillendi ve üzerlerindeki hava kaynamaya başladı. Sanki tüm gökyüzü alev almış gibi görünüyordu. Farklı boyutlardaki ateş topları gökyüzünden hızla düştü. Tang Rou ve Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası karakterleri aceleyle kaçmaya başladı ama hepsinden tamamen kaçmak imkânsızdı. Sayısız meteor yağdı ve yeryüzü ile gökyüzü anında bir alev denizine dönüştü. İkisi de ateşin içinden koşarak çıktıklarında, sadece bir parça sağlıkları kalmıştı. Sefil bir şekilde bir tarafa çekildiler ve iyileşmek için iksir içmeye başladılar.

Neyse ki Meteor Düşüşü gibi büyük etki alanlı büyülerin menzili, büyücü bunları hareket halindeyken kullandığında değiştirilemiyordu. Aksi takdirde, Ateş Cadısı ikisini kovalayacak ve onlar da çoktan ölmüş ve Congee Şehrine geri dönmüş olacaklardı.

"Benim hatam." Tang Rou söyledi. Hatalarını kabul etmeyi reddeden biri değildi. Sadece kendini geliştirmek istiyordu.

"Zamanlamaya dikkat edin." Ye Xiu çok fazla konuşmadı. Ne zaman harekete geçmeleri gerektiğini zaten belirtmişti. Bunu uygulamaya koymak zamanlamayı kavramalarına bağlıydı. Her şey bireyin tepki hızına ve muhakemesine bağlıydı. Ye Xiu bu konuda onlara yardımcı olamazdı.

Başarıyla kullanılan Meteor Düşüşü Ateş Ormanı’nı ateşe verdi. Ateş Cadısı birkaç kez çığlık atıp kıkırdadıktan sonra asasını onlara doğru sallamaya devam etti.

"Endişelenmeyin! İleri!" Ye Xiu emretti.

Tang Rou ve Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası ile ilgili olarak, Ye Xiu onların serbestçe pratik yapmalarına izin vermiyordu. Örneğin, ikisi de henüz tam sağlıklı değildi. Bir büyüyü tekrar bozmayı başaramazlarsa ölebilirlerdi. Ye Xiu bu tür bir durumda görevi üstlenecekti. Mükemmel hareketleriyle onun büyülerini bozmada %100 başarı şansı vardı.

Wave Wheel Slasher!

Bu kez Ye Xiu’nun Lord Grim’i bir Spellblade becerisi kullandı. Kılıcın ucu Ateş Cadısını bir büyü dizisine kilitliyor ve Ateş Cadısını defalarca kesen bir Dalga Çarkı fırlatıyordu. Yakınlarda başka düşmanlar varsa, Dalga Çarkı onlara da zarar verirdi. Dalga Çarkı dönmeyi tamamladığında patlıyor ve hedefin, şu anda yerde olan Ateş Cadısı’na benzer şekilde uçmasına neden oluyordu.

Savaş devam etti.

Bu tür sürekli mücadelelerde, Ye Xiu gibi üst düzey profesyonel oyuncular bile bir hata yapılmayacağını garanti edemezdi. Bu yüzden Lord Grim de biraz hasar aldı. Hasar almayan tek oyuncu uzun menzilli Temizleyici Sis’ti.

Savaş saatlerce sürecekti. Birkaç dakika içinde bitirilebilecek bir şey değildi.


Zaman yavaş geçti.

Onuncu sunucudaki hiç kimse Ateş Ormanı’nda böylesine yoğun ve zorlu bir savaş yaşandığını bilmiyordu. Dört karakter, kendilerinden altı seviye yukarıda olan vahşi BOSS Ateş Cadısı’nı avlıyordu. Bu, hiçbir oyuncunun hayal bile edemeyeceği bir şeydi.

Tüm loncaların oyuncuları hâlâ kendileri için uygun seviyedeki zindanları çalıştırıyordu. Dikkat ettikleri tek vahşi BOSS’lar Frost Forest, Boneyard, Desolate Land ve Line Canyon’dakilerdi.

Yangın Ormanı mı? Doğrusu, artık zamanı gelmişti. En yüksek seviyedeki karakterlerin hepsi şu anda 32. Seviyenin yarısındaydı. Seviye 33’e ulaşır ulaşmaz, Ateş Ormanı’nın Ateş Cadısı’nı avlamaya başlayacaklardı. Line Canyon ve Desolate Land de benzer bir şekilde yapıldı.

1:00.

1:30.

2:00.

2:30.

"Eğer Issız Diyar’da koşuyorlarsa, şimdiye kadar bitirmiş olmaları gerekirdi, değil mi?" Mavi Nehir ve arkadaşları zindanı üç kez koşarak bitirmişti bile. Eğer Lord Grim rekoru kıracaksa, bu kadar geç kalmamalıydı. İki buçuk saat geçmişti ama hâlâ rekorun kırıldığına dair bir işaret yoktu. Lord Grim de biraz sorun yaşıyor olabilir miydi?

Daha ilk gündü, bu yüzden Mavi Nehir çok mutlu olmaya cesaret edemedi. Sadece rahat bir nefes aldı. Henüz gülümseyemiyordu.

"Hadi Issız Topraklar’a gidelim." Mavi Nehir söyledi. Çizgi Kanyonu’nu daha yeni geçmişlerdi.

Ancak onlar seyahat ederken, aniden bir sistem duyurusu ortaya çıktı.

Sistem Duyurusu: Lord Grim, Cleansing Mist, Soft Mist ve Steamed Bun Invasion oyuncuları Ateş Cadısı Cashew için İlk Öldürmeyi tamamladı.

Dünya kanalındaki tüm rastgele mesajların arasında, bu sistem duyurusu sanki saf bir çaylak tarafından yapılmış bir şaka gibi görünüyordu.

Ateş Kajusu İlk Ölüm!

Tepki gösterenler elbette emektarlar ve uzmanlardı!

Bu anonsun yapıldığı anda Mavi Nehir dondu kaldı. Birlikte olduğu dört arkadaşı da donmuştu.

O anda hepsi aynı tepkiyi verdi. Farelerini dünya kanalının üzerine getirdiler ve duyuruyu tekrar kontrol etmek için sohbet kutusunu sürüklediler. Her oyuncu dikkatle ve ciddiyetle tekrar baktı. Tek bir kelimesi bile yanlış değildi.

"Ateş Cadısı mı?" Mavi Nehir buna inanmak istemedi.

Yangın Ormanı’nın Yangın Cadısı mı?

Bu şüpheyi taşıyan tek kişi Mavi Nehir değildi.


Ancak, bu deneyimli Glory oyuncuları oyunda sadece bir Ateş Cadısı olduğunun farkındaydı.

"Yok artık!!"

Hatta İnternet Kafede birkaç kişi bile panik içinde bağırdı.

Onuncu sunucu açılışının ilk dalgaları çoktan geçmişti. Happy Internet Cafe’de çoğunlukla onuncu sunucuda oynayan çok fazla Glory oyuncusu yoktu. Tüm gece oynayan emektarların çoğu diğer sunuculardaydı, bu yüzden haberleri görmemişlerdi. Sonuç olarak, belli ki bu habere karşı kayıtsızdılar.

Tepki veren az sayıdaki kişi ise birbirini tanımıyordu. Şaşırtıcı haberleri yalnızca oyun içindeki arkadaşlarıyla tartışabildiler.

Neyse ki İlk Öldürme’yi gece geç saatlerde tamamlamışlardı. Eğer öyle olmasaydı, Happy Internet Cafe’de Lord Grim’in Ye Xiu tarafından oynandığını bilen herkes etrafını sarar ve onu izlerdi.

"Sonunda onu öldürdük......" Happy Internet Cafe’de Ye Xiu ve Tang Rou rahat bir nefes aldılar. Son darbe Ateş Cadısı’na isabet ettikten sonra vücudu alevler içinde kaldı. Yüzündeki acımasız ve vahşi ifade alevlerden arta kalan parçalarda görülebiliyordu. Alevler söndüğünde, birkaç ekipman ve malzeme yere düştü.

Üç buçuk saat!!

Dördü üç buçuk saat boyunca Ateş Cadısı’yla savaştı. Altı seviye daha yüksek bir vahşi BOSS’u yenmenin ne kadar zor olduğu buradan görülebiliyordu. Tang Rou’nun Yumuşak Sis ve Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası birkaç kez neredeyse ölüyordu. Su Mucheng’in Temizleyici Sis’i iyiydi. Ye Xiu’nun Lord Grim’i ise sadece oyalanıyordu. Tang Rou onun elinden geleni yapmadığını tek bir bakışta anlayabildi.

"Kolay değil, ah, kolay değil. Bakalım ne düşürmüş." Ye Xiu düşen ekipman ve malzemelere bakmaya giderken şöyle dedi.

"Alev Taşı! Evet, bunu alacağım!" Ye Xiu bu malzemeyi aldı.

"Kızıl Alev Asası, 35. Seviye Mor bir silah! Ne yazık ki bu nadir eşyayı kullanamayacağız, bu yüzden onu satmak veya ekipman takası için bırakalım!" Ye Xiu ikinci eşyaya baktı.

’Kırmızı Alev Elbisesi, Seviye 35 Mavi Kumaş Zırh. Ateş Direncini artırır..... hiçbiriniz Kumaş tipi sınıf değilsiniz, bu yüzden ona da ihtiyacımız yok. Sadece para karşılığında satılabilir." Üçüncü eşya.

"Vay canına Kızıl Ay Kemeri...... görünüşe göre bugün birinin şansı yaver gitmiş. Al bunu! Bununla setiniz tamamlanmış olacak." Ateş Cadısı 30-35. Seviye eşyalar düşürdü. Dördüncü eşya Tang Rou’ya verildi. Ona zaten sahip olsa da, eksik olan parça için onu takas edebilirdi.

"Ateş Ruhu’nun Yüzüğü...... Ateş Direncini de artırır. Ne kadar işe yaramaz......" Beşincisi de Mavi bir ekipmandı, Ateş Direncini artıran 30. Seviye bir Yüzük. Bu tür ekipmanlar yalnızca belirli düşman türlerine karşı kullanışlıydı. Normal şartlar altında, normal Büyü Direnci ile arasında pek bir fark yoktu.

"Dört ekipman düştü. Bir de Mor silah. Fena değil." Ye Xiu onaylarcasına başını salladı.

"Zengin miyiz?" Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası neşeyle sordu.

"O kadar şanslı değiliz!" Ye Xiu şöyle dedi. Sonra hepsinin bu eşyalardan vazgeçmeyi seçtiğini fark etti. Sadece Tang Rou Kızıl Ay Kemeri için zar atmıştı.

Herkesin kendisine güvendiğini gören Ye Xiu itiraz etmedi. Hepsini topladı ve ardından Kızıl Alev Asasını Buharda Pişirilmiş Çörek İstilasına verdi: "Bunu 200 Altın sikkeye satmak sorun olmaz. Bunu kendin için bir set satın almak için kullanabilirsin."

"Gerçekten mi? Müthiş!" Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası bunu heyecanla karşıladı.

Diğer iki ekipman, Kızıl Alev Elbisesi ve Ateş Ruhu Yüzüğü, uzun vadeli bir bakış açısıyla daha az önemliydi. Ancak, oyuncular şu anda 33. Seviyeye ulaşmak üzereydi. Bu Ateş Ormanı’nda rekabet edeceklerse, Ateşe Dayanıklı ekipmanlar hayatta kalma şanslarını büyük ölçüde artıracaktı, bu yüzden ne kadara satılacakları belirsizdi.

"Tamam! Hadi zindana geri dönelim!"

Bu İlk Öldürme nedeniyle tüm topluluk tamamen şok oldu. Ye Xiu yine de umursamadı. Tang Rou ve Buharda Pişirilmiş Çörek İstilası’na gelince? Ateş Cadısını pek ciddiye almadılar. 6. Seviye Bastırma yalnızca verdikleri hasarı ve becerilerinin etkilerini azalttı. Bu durum savaşı çok uzattı ve birkaç kez neredeyse ölüyor olsalar da, mekanik açıdan bakıldığında ikisi de BOSS’u öldürmenin çok zor olduğunu düşünmedi.

"Çok kolay!" Bu, Tang Rou’nun konuyla ilgili son fikriydi.