Gerçek mi sahte mi?

Ateş Cadısının İlk Ölümünün duyurulmasının üzerinden on dakika geçmişti. Ye Xiu’nun grubu ganimetleri toplamayı bitirmişti, loncalardan uzmanlar ise hâlâ olanlara inanamıyordu.

6 Seviye Bastırma. Sadece dört oyuncuları vardı ama kendilerinden altı seviye yüksek vahşi bir BOSS’u yenebildiler. Bu ne tür bir beceriydi?

Bir İlk Öldürmeyi mi kaybettiler? Şu anda hiçbir lonca bunu umursamıyordu. Sanki normal oyuncularmış gibi davranıyor ve bu dört oyuncunun gücüne saygılarını sunuyorlardı.

Bu tapınma on dakika sürdü. Ancak o zaman herkes gerçekliğe geri döndü.

"Lord Grim..... Biz zindan rekoru kırarken o vahşi bir BOSS’u öldürmeye mi gitti? Bu ne anlama geliyor?" Mavi Nehir on dakika boyunca boşluğa baktıktan sonra nihayet konuştu.

Bağlı Tekne dikkatle analiz etti: "Önceki düşünce tarzımızla devam edersek, o zaman bize gücünü gösteriyor olabilir mi? Gelecekteki vahşi BOSS’lar için İlk Öldürmeler de onun elinde mi olacak?"

Mavi Nehir boş boş baktı.

Loncalar güçlerini göstermek için çoğunlukla zindan kayıtlarını kullanırdı. Ancak, bir loncanın gücünü bu şekilde ölçmek aslında daha kapsamlı bir ölçümdü. Ne de olsa bu, doğrudan diğer loncalarla savaşırken elde edilen bir şeydi. Sonuç basitçe kimin en güçlü olduğunu kanıtlıyordu. Ama şimdi? Henüz hazırlanmaya bile başlamamışlardı ve İlk Ölüm çoktan alınmıştı.

Bunun yanı sıra, vahşi BOSS’lardan düşen ekipman ve malzemeler her büyük loncanın ihtiyaç duyduğu eşyalardı. Vahşi BOSS’ların varlığı, herhangi bir gizli BOSS’un varlığından daha önemliydi. Düşen eşyalar çok daha değerliydi. Vahşi BOSS’lar haftada sadece üç kez yeniden doğuyordu. İstedikleri eşya her seferinde düşse bile, bir yıl içinde sadece 156 tanesi düşecekti. Oyunu oynayan milyonlarca oyuncu varken, bu kadar sınırlı sayıda eşyanın değeri nasıl anlaşılamazdı?

"Kendilerinden altı seviye daha yüksek canavarlarla savaşacak güce sahipler. Ayrıca sadece dört oyuncuları var." Bağlı Tekne, boş bakışlarını gördükten sonra Mavi Nehir’e hatırlattı.

Seviye 30’dan sonra, seviye atlama alanları 3 veya 4 seviye aralığına sahipti. Kendilerinden altı seviye yüksek bir BOSS’u yenebilecek güce sahip olmak, Lord Grim’in her zaman onlardan önde olacağı anlamına geliyordu. Bu, rakipleri olmadığı için henüz savaşmaya cesaret edemedikleri herhangi bir vahşi BOSS’u İlk Öldürebileceği anlamına geliyordu.

Mavi Nehir bu meselenin ne kadar ciddi olduğunu hemen anladı. Lord Grim vahşi BOSS First Kills’i de rehin mi almıştı?

Mavi Nehir daha fazla sessiz kalamadı. Sonunda Lord Grim ile konuşmaya karar verdi.

"Brother......" Blue River bir mesaj gönderdi.

"İşte!" Ye Xiu cevap verdi.

"Tebrikler!" Mavi Nehir bunu söylerken kendini garip hissetti.

"Teşekkür ederim." Ye Xiu belli ki Mavi Nehir’in ne hakkında konuşmak istediğini biliyordu. Aslında, şu anda onunla mesajlaşan tek kişi Mavi Nehir değildi. Diğer pek çok kişi onu tanımaya başlamıştı bile. Tanışmalarının çoğu aynı şekilde başlamıştı.

"Kardeşim, çok güçlüsün. Seviye 36 Ateş Cadısı’nı Seviye 30’da öldürebilirsin." Mavi Nehir dedi ki.

"Kolay olmadı! Üç saatimizi aldı." Ye Xiu söyledi.

"Kardeşim, gelecekte ne yapmayı planlıyorsun?" Mavi Nehir bu sorunun biraz tuhaf olduğunu hissetti ama aklına daha iyi bir şey gelmedi. Kalbinde garip bir his vardı. Ne söylemek istediğini biliyordu ama bunu kelimelere dökemiyordu.

"Ne demek istiyorsun?" Ye Xiu cevap verdi.

"Uh....... gelecekte de BOSS’ları bu şekilde öldürmeye devam edecek misin?" Mavi Nehir sordu.

"Eğer öldürebiliyorsam, neden öldürmeyeyim?" Ye Xiu cevap olarak sordu.

Mavi Nehir aniden sorunun can alıcı kısmının ne olduğunu ve düşüncelerini neden kelimelere dökemediğini fark etti.


Bunun nedeni de basitçe bu mantıktı.

Eğer yapabiliyorsanız, neden yapmayasınız?!

Son derece sıradan bir muhakeme, karşı çıkılamayacak bir muhakemeydi.

Eğer Lord Grim BOSS’u öldürebilecek güce sahipse, diğerleri neye dayanarak onun BOSS’u öldürmesini engelleyebilirdi? O öldürürse, onlar öldüremeyeceği için mi? Bu ne tür bir aptalca mantıktı?

Aynı mantık zindan kayıtları için de kullanılamaz mı?

Eğer Lord Grim bir zindan rekoru kırabilecek yeteneğe sahipse, o zaman neden olmasındı? Sistemin bu tür bir yarışma düzenlemesinin nedeni bu değil miydi? Eğer büyük loncalar güçlerini kanıtlamak için rekora ihtiyaç duyuyorsa, Lord Grim bunu yapamaz mıydı? Bu tür bir mantık daha da gülünçtü.

Mavi Nehir neden bir şey söyleyemediğini biliyordu. Çünkü Lord Grim her zaman onun için normal olanı yapıyordu. Başka bir oyuncu olsaydı, onlar da aynısını yapardı. Eğer yapmazlarsa, o zaman anormal olurlardı.

Adam kaçırma mı?

Belki de Lord Grim’in başka niyetleri vardı. Ancak, ahlaksızca davranmıyordu.

Büyük loncalar kendi çıkarlarını sağlamak için onun haklarından vazgeçmesini istediler.

Rekor kırmak ve vahşi BOSS’ları öldürmek her oyuncunun sahip olduğu haklardı.

Lord Grim öldürmek istiyorsa, bırak öldürsün. İstemiyorsa, öldürmek zorunda değildi. Kimse onu kontrol etmemeliydi. Şu anda, büyük loncalar onun öldürmesini istemiyordu, bu yüzden şartlar öne sürdü. Sonra, yaptığı şeyin adam kaçırmakla aynı şey olduğunu söylediler. Bu tür bir mantık kabul edilemezdi.

Eğer öldürebiliyorsan, neden öldürmeyesin?

Basitçe söylemek gerekirse, Blue River anında öldürüldü.

Sadece o değildi. Diğerleri de onu aynı şekilde sorgulamıştı. Ye Xiu onlara da aynı şekilde cevap verdi. Hiçbiri yanıt vermedi.

Birçok lonca bu konuyu birbirleriyle tartışmaya başlamıştı bile.

Bu açık bir plan değildi. Sadece ortak bir sorunu çözüyorlardı. Lord Grim’in gücü herkesin görmesi için sergilenmişti. Koşullar gözlerinin önündeydi. Lord Grim yanlış bir şey yapmıyordu. Herkes onu görmezden gelebilir ya da durdurabilirdi. Eğer onu durdurmak istiyorlarsa, ya ona istediğini verecekler ya da onu bastırmak için güç kullanacaklardı. Ama güç kullanırlarsa, o zaman tartışabilirdi: "Başkalarının rekor kırmasını neye dayanarak engelleyebilirsiniz?

O anda Mavi Nehir ağır bir yükten kurtulmuş gibi hissetti. Eskisinden daha iyiydi. Kısa bir aradan sonra hızla canlandı ve Lord Grim’e bir mesaj gönderdi: "Kardeşim, Issız Diyar’ın rekorunun sınırı nedir sence?"

Mavi Nehir, Lord Grim’in haksız olmadığını düşündüğü için bu makul soruyu sordu. Lord Grim’in sorusuna cevap vermeyeceğine inanmıyordu.

"Muhtemelen senin rekorundan iki dakika daha hızlıdır!" Ye Xiu söyledi.

"İki dakika......"

"Bu rekor için savaşmanızı önermiyorum. Bu rekorun anahtarı son BOSS Toya’dır. Bu BOSS’a karşı, uzmanlaşmamış karakterimin diğer sınıflara göre ezici bir üstünlüğü vardı. Onu bastırmak için çok çalışsanız bile, yine de biraz daha yavaş olacaksınız."

"Neden?"

"Çünkü biz de koordine edebiliriz. Ancak, sizin uzman olmayan bir ekibiniz yok." Ye Xiu söyledi.

"Tamam...... O zaman tek seçenek harekete geçmemen için sana ödeme yapmak gibi görünüyor?" Mavi Nehir dedi ki.

"Bu da işe yarar." Ye Xiu sakince söyledi.


"Tamam kardeşim, bu sefer ne istiyorsun?" Mavi Nehir gerçeği çoktan kabullenmişti.

Bir liste gönderilmişti. Mavi Nehir listeye bakınca şaşırmadı. Onunla aceleyle pazarlık da etmedi. Her halükarda, sakince cevap verdi: "Bunu bir düşüneyim."

Mavi Nehir tekrar çevrimdışı oldu ve Göksel Alan’a gitti.

Göksel Alan’ın Mavi Dere Loncası, Mavi Nehir’in rapor edecek önemli bir şey yoksa ve genellikle iyi haberler değilse gelmeyeceğini biliyordu. Onun tekrar ortaya çıktığını gören, dün rekoru kıran dört oyuncu dondu kaldı.

"Rekor çoktan kırıldı mı?" İlk soran Spitfire Flying Brushstroke oldu.

"Şimdilik hayır." Mavi Nehir dedi ki.

"O zaman neden geri geldin?"

"Lord Grim’in şartlarını söylemek için." Mavi Nehir söyledi.

"Koşulları mı? Bu ne anlama geliyor?"

"Rekorumuzu kırmaması için gereken koşullar." Blue River söyledi.

"Mavi Köprü, rekorumuzun Lord Grim tarafından kesinlikle kırılacağını mı söylüyorsun?" Uçan Fırça Darbesi pek mutlu değildi.

"Rekorumuzu iki dakikadan fazla kırabileceğini söyledi. Sence bunu yapabilir miyiz?" Blue River söyledi.

"Onun söylediklerine inanacak mısın?"

"Evet, ona inanıyorum." Mavi Nehir söyledi.

"F*ck......" Flying Brushstroke küfretti ve suskun bir ifade gönderdi.

Değişen Bahar mesaj gönderemeyecek kadar tembeldi, bu yüzden Mavi Nehir’e her zaman gittikleri zindanın dışında beklemesini söyledi. Mavi Nehir beklerken, Uçan Fırça Darbesi bilgiyi çoktan Değişen Bahar’a bildirmişti. Karşılaştıklarında, Mavi Nehir Değişen Bahar’ın mutlu olmadığını açıkça görebiliyordu.

"Neyin var senin Mavi Köprü? Gerçekten başkalarının sana bir şaka gibi davranmasını mı istiyorsun?" Değişen Bahar sordu.

"Lord Grim’den rol yapmamasını istemezsek, o zaman herkes şaka gibi görünecek. Pişman olmak için hiç zamanımız olmaz çünkü rekoru geri alamayız." Mavi Nehir söyledi.

"Ha ha ha ha, Mavi Köprü’nün eski dostu, Lord Grim denen adamdan bu kadar mı korkuyorsun?" Elbette, Kavak Kumsalı onunla alay etme fırsatını yakalamıştı.

"İçimde onun kötü biri olmadığına dair bir his var, bu yüzden ona inanmaya hazırım." Mavi Nehir sakince konuştu.

"O kötü biri değil mi? Eğer kötü biri değilse, neden büyük loncaların kayıtlarını kaçırsın ki?" Kavak Sahili soğuk bir şekilde güldü.

"Kayıtlar büyük loncalara ait değil. Adam kaçırmayı nereden çıkardınız?" Mavi Nehir söyledi.

"Mavi Köprü...... sen?" Değişen Bahar ve diğerleri biraz tuhaf hissettiler. Mavi Nehir’in tavrı öncekinden farklıydı. Mavi Nehir daha önce Lord Grim’e kızgındı. Ancak yarım gün sonra Mavi Nehir Lord Grim’i anlamış gibi görünüyordu.

"Bu sağlam bir sebep değil mi? Eğer bir rekor kırma yeteneğiniz varsa, neden gidip kırmayasınız ki? Rakibimizi yenemiyoruz, bu yüzden rekoru kırmanın tek yolu bu." Mavi Nehir söyledi.

"Onu yenemeyeceğimizi kim söyledi!" Uçan Fırça Darbesi mutlu değildi.

"Mavi Köprü eski dostu...... ama bana gerçeği söyle, bu Lord Grim ile işbirliği mi yapıyorsun?" Poplar Beach aniden araya girdi.

Mavi Nehir onu tamamen görmezden geldi. Değişen Bahar’ın kendisinden bu şekilde şüphe edeceğini düşünmemişti.

Değişen Bahar bir süre durakladıktan sonra şöyle dedi: "Mavi Köprü, son zamanlarda çok çalışıyormuşsun gibi görünüyor. Biraz rahatla! Bu kez, bu zindan kaydı meselesini bize devret."

"Sen söylüyorsun......."

"Bırak Poplar Beach senin yerine geçsin. Beşimiz rekoru kıracağız." Değişen Bahar dedi.