Adem ve Cesur, sis bulutunun içinde bilinçsizce süzülüyordu. Etrafları bembeyaz bir boşlukla kaplıydı ve zaman kavramı kaybolmuş gibiydi. Son savaşın yorgunluğu ve örümceğin etinden aldıkları enerjinin etkisiyle derin bir uykuya dalmışlardı.
 
Ademin bilinci bir karmaşa içindeydi , bir bilinmezin içinde sürükleniyordu ve bedeni ateş gibi yanıyordu vücudu şuan bir demir ocağında ısıtılan bir demir gibi kıp kırmızı olmuştu. Tüm vücudu ve ruhu bir değişimden geçiyordu. Aynı anda Yan tarafında cesurda aynı durumdaydı  adem kadar olmasa da o da garip bir değişimden geçiyordu. Vücudu buz mavisi bir ışık saçıyordu. Adem ve cesur kırmızı ve buz mavisi ışıklar içinde sanki evrim geçiriyordu.
 
Bir süre sonra Adem ve Cesur, metamorfoz sürecinin son aşamasına girmişlerdi. Onları saran sis küresi giderek yoğunlaşıyor ve etraflarındaki her şeyi karanlığa gömüyor gibiydi. Adem, vücudunda bir değişim hissediyordu ama ne olduğunun farkında değildi bilinci bulanıktı düşüncelerini toplayamıyordu. Kasları geriliyor ve kemikleri çatırdıyordu. Cesur ise huzursuz bir şekilde inliyor ve yere pençeleriyle vuruyordu.
 
Birdenbire, sisten bir ışık patlaması meydana geldi ve Adem ve Cesur’un etrafındaki küre dağıldı. Işık söndüğünde, Adem ve Cesur’un görünüşleri tamamen değişmişti. Adem’in boyu uzamış, kasları sertleşmiş ve gözlerinde parlak bir ışık belirmişti. Ama ufak bir sorun vardı ademin artık 4 gözü ve ağzından dışarı çıkan keskin dört dişi vardı ve diğer dişleri de sipsivri ve keskin duruyordu artık bir insanla alakası yok gibiydi. Ayrıca kollarında bacaklarında göğsünün bazı kısımlarında ve sırtında zırh gibi bazı şeyler vardı. Vücudunun etrafını doğal bir zırh kaplamıştı. Cesur ise daha iri ve daha vahşi bir üç metrelik kafasının iki tarafında ve anlının ortasında üç heybetli boynuzu olan buz mavisi renkte aslan gibi beyaza çalan bir yeleye sahip bir kurda dönüşmüştü. Dişleri iyice sivrilmiş ve pençeleri keskinleşmişti. Artık bir kurt kralı gibi gözüküyordu.
 
Adem ve Cesur şaşkınlık içinde birbirlerine baktılar. Metamorfoz tamamlanmıştı ve artık farklıydılar. Hatta farklı bile denebilir miydi ki?  Tabiri caizse resmen evrim geçirmişlerdi. Kendilerini daha güçlü, daha çevik ve daha canlı hissediyorlardı. Cesur ademin vücuduna bakarken etkilenmiş görünüyordu artık eski cılız insana benzemiyordu ademden daha güçlü bir hava hissediyordu. Birden kafasını ademin yüzüne doğru çevirdi ve aniden şok olmuş bir şekilde geriye doğru sıçradı bu heybetli kurt kıralı gibi görünen üç metrelik kurt bir korkak gibi çığlık atmış ve hızla ademden uzaklaşmıştı. Adem cesurun heybetli görünüşünden etkilenmiş bir halde onu incelerken aniden bu korkak köpeğin tepkisiyle irkilmiş ve hızla bir düşman aramak için etrafını kolaçan etmeye başladı.
 
Ama etrafında hiç bir şey göremedi ve sinirli bir şekilde tekrar bu korkak ite döndü ve “neden bağırıyorsun korkak it ödümü kopardın “ diyerek cesurun kafasına bir tane yumruk geçirdi. Cesur bu durumu protesto eder gibi garip sesler çıkararak ademe doğru sinirli bakışlar attı. Adem bu korkak itin neden aniden böyle davrandığını anlayamamıştı evet vücudunun etrafı zırhla kaplıydı ama havalı görünüyordu yani o kadarda tepki vermesine gerek olmadığını düşünüyordu. Ta ki cesur ademin elbisesinden çekiştirerek onu cam gibi görünen bir duvar parçasına götürene kadar.  Adem önündeki ayna gibi yansıtıcı duvara bakınca aynı cesur gibi bir çığlık panikle geri çekilirken bir taşa takılıp atarak götünün üzerine düştü. Adem yüzünün aynı bir canavara dönüştüğünü gördü hatta daha çok öldürdükleri örümceğe benziyordu. Bu korkak itin neden bir kız çocuğu gibi çığlık attığını anladı onu örümcek sanmıştı. Daha çok kafası örümceğe benziyordu
 
 Adem aniden depresyona girdi artık kendisi de bu garip dünyadaki canavarlardan birine dönüşmüştü artık bir insan değildi. Adem bir süre depresyonda kaldıktan sonra kendini teselli etmeye çalıştı ‘’ yani bir canavar olduysam ne olmuş zaten etrafta yaşayan tek insan benim hatta belki de tüm gezegendeki son insan benim kimse görmedikten sonra yüzümüm değişmiş vücudum değişmiş kimin umurunda hatta belki de şuan hayatta kalmam için bu yeni görünüşü daha iyi bile olabilir’’ dedi kendi kendine. Ama sonra yeniden depresyona girdi kendisi korkunç bir canavara benziyorken bu korkak it aniden daha heybetli ve yakışıklı bir görünüme bürünmüştü . bu duruma kızan adem aniden cesurun yanına yaklaşıp kafasına bir yumruk geçirdi. Ama cesur buna kızmamıştı hatta ademe bakıp alay edercesine garip garip pozlar veriyordu sanki ademe nispet yapar gibi hey bana bak ben nasıl yakışıklı ve heybetli bir kurt oldum sense garip bir örümcek yüzlü bir canavar diyordu. Adem buna daha da fazla kızdı ama elden gelen bir şey yoktu adem pes etti ve olduğun yere çöktü ve ağlamaya başladı ne kadar kendini teselli etse de yine de morali bozulmuştu. 

Bir süre ağladıktan sonra  ellerini yüzüne götürdü ve gözyaşlarını sildi ama garip bir his hisseti yüzü yumuşaktı  aniden ayağa kalktı ve ayna gibi parlak duvarın karşısına geçti ve kendine baktı, yüzü tekrardan normale dönmüştü. Tekrar bir insan gibi görünüyordu sivri dişleri ve dört gözü kaybolmuştu hatta derisindeki zırh gibi tabaka bile gitmişti.
 
 Ademin tekrardan normale döndüğünü gören cesurda çok şaşırdı aniden kendisinin de tekrar eski haline dönüşeceğini düşündü ve morali bozuldu ama garip bir biçimde cesur değişmeden kaldı tek değişiklik ademde olmuştu. Adem de bu duruma anlam veremedi ama şuan çok heyecanlıydı ve aynadan kendine bakıyordu ve aniden yüzü değişmeye başladı tekrardan o canavarımsı şekli aldı ve vücudu zırhla kaplandı. Bunu gören adem yine panikledi ama bu sefer daha çabuk sakinleşti ve sakinleşince yüzü tekrardan normale döndü adem aniden anladı yeni bir yetenek kazanmıştı ve bu yeteneği vücudunun adrenalinine heyecanına yada korkusuna göre  tepki veriyordu. Adem bir süre bunu düşündü ve bir çok deneme yaptı ve sonunda bu güce artık ayak uydurabiliyordu. Ademin bir süre düşündü sanırım yediği şeylerden bir çeşit enerji yada DNA yada başka bir şeyler elde ediyordu ve her yaratık yada nesne ona farklı bir yetenek kazandırıyordu.
Kedisine yeni bir yön bulmuş gibiydi bu çorak topraklarda artık daha cesurca hareket edebileceğini düşündü. Cesurla birlikte yavaşça avlanacak ve güçlenerek bu dünyanın tüm sırlarını çözeceğine dair kendisine bir söz verdi.