En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

Mektubu cebime koyup Muyeon’la birlikte sokağa çıktık.

Geçen seferki güzergahın aynısını izledim ama bu sefer nefes nefese kalmadım.

Antrenmanlarım sayesinde dayanıklılığım arttı.

’Belki de bu kadar yürümekten dolayı yorgun olmam ilk başta anormaldi.’

Bu düşünceyle sırıttım ve ara sokaktan yürüdüm.

Biraz yürüdükten sonra, geçen sefer gördüğüm aynı binayı gördüm. Hao Clan’ın şube merkezine vardım.

Geçen seferden farklı olan tek şey, herkesin şube müdürüyle aynı kıyafetleri giymesiydi.

Binaya doğru yürüdüğümde biri beni karşıladı.

“Hoş geldiniz, Genç Efendi.”

“Ha? Bu sefer resmi giyinmişsin.”

“Son kez özür dilerim.”

Geçen sefer bana küfür eden adamdı. Artık tamamen farklı bir insandı, resmi giyinmişti.

“Önemli değil, peki nereye gitmem gerekiyor? Geçen seferki gibi mahzene mi gitmem gerekiyor?”

“Buna gerek yok, Genç Efendi.”

Sese doğru döndüğümde Dwoon-Chu’nun merdivenlerden indiğini gördüm.

“Geçen seferden farklı ha, hemen geldin.”

“Değerli müşterimiz için hemen burada olmalıyım.”

“O zaman bana geçen sefer müşteri olmadığımı mı söylüyorsun?”

Dwoon-Chu küçük şakama kıkırdadı. Ben de bu konuyu daha fazla uzatmadım.

İstesem yapabilirdim ama bir an önce bu işi bitirip eve dönmek istiyordum.

Dwoon-Chu’yu ikinci kata kadar takip ettim. Her yerde toz olan birinci katın aksine, ikinci kat tertemizdi.

Yerleştiğimde Hao Klanının hizmetkarlarından biri bana çay getirdi, ancak Muyeon reddetti.

Onlara güvenmiyordu.

Muyeon’un çay teklifini reddetmesi üzerine hizmetçi biraz sinirli bir ifade takınınca Dwoon-Chu onu uyardı.

“İfadenizi düzeltin, çok değerli bir müşterinin karşısındasınız.”

Soğuk bir ses tonuyla.

“...Özür dilerim, şube müdürü.”

“Benden özür dileme, Genç Efendi’den özür dile.”

“Özür dilerim, Genç Efendi.”

Ellerimi sallayarak iyi olduğumu işaret ettim ve bakışlarımı Dwoon-Chu’ya çevirdim.

’Ne zahmet…’

Burada yaptıklarının bir oyun olduğunu zaten biliyordum.

Muyeon’un böyle davranacağını zaten biliyorlardı.

Dwoon-Chu da hizmetkarını azarladı.

Bunların hepsinin bir oyun olduğunu biliyordum.

Ya bana saygılarını göstermeye çalışıyorlardı ya da karşımda iyi görünmeye çalışıyorlardı ki bu da benim için sadece can sıkıcı bir rahatsızlıktı.

“Bana burada ne göstermeye çalıştığını bilmiyorum ama vaktimi boşa harcıyorsun, o yüzden hemen işe koyulalım, şube müdürü.”

Boş işlere ayıracak vaktim yoktu.

Dwoon-Chu sözlerimi duyunca afalladı. Okunamayan ifadesi yüzünden ne düşündüğünü okuyamadım ama sanırım mesajı ilettim.

Dwoon-Chu derin bir iç çektikten sonra konuştu.

“...Geçen sefer bize verdiğiniz bilgileri nasıl düzenleyeceğimi tam olarak bilmiyorum.”

“Geçen sefer de söylediğim gibi, size verdiğim bilgilerin hepsi doğrudur, dolayısıyla herhangi bir değişiklik yapmanıza gerek yoktur.”

Dwoon-Chu çayından küçük bir yudum alıyor ve sonunda konuya geliyor.

“Geçen sefer bizimle yaptığınız anlaşmayı yerine getirirsek bize ne kadarını ödeyeceksiniz?”

“Ne kadar? Bildiğim her şeyi açıklamamı istemeyecek misin?”

“Bilgi ticaretiyle uğraşıyoruz. İstihbaratınızın ne kadar değerli olduğunu herkesten daha iyi biliyoruz.”

Hao Klanı’nın tüm üyeleri onu ararken bile izi sürülemeyen kayıp adam.

Onun nerede olduğunu biliyordum.

Elbette, tüm bilgileri bir defada paylaşmayı planlamıyordum.

’Hao Klanı Efendisinin Geri Alınması’ olayı bundan birkaç yıl sonra gerçekleşir.

Hao Klanının Lordunun bu olay sırasında ölmesi gerekiyordu, ancak bu gerçekleşmeden önce birkaç yıl daha hayatta kalacaktı.

Ama belli ki Dwoon-Chu bunu bilmiyor, o halde çaresiz olmalı.

’Dwoon-Chu’nun Hao Klanı Lordu ile nasıl bir ilişkisi olduğunu bilmiyorum ama Dwoon-Chu’nun Hao Klanı’nın bir sonraki Lordu olacağını düşünürsek aralarında derin bir ilişki olmalı.’

Eğer aralarında bir ilişki olmasaydı, ilk etapta Hao Klanının Efendisini geri alma planını başlatmaya bile çalışmazdı.

Ama şu anki durumunda bile Dwoon-Chu benim önümde hiçbir umutsuzluk belirtisi göstermiyor.

Acaba bunu gizliyor mu, yoksa bilgiyi alabilmek için sakin kalması gerektiğini mi düşünüyordu, bilemedim.

Daha doğrusu, pek rahatsız olmadım

Dwoon-Chu’nun Hao Klanı Lordu’yla olan ilişkisi benim için önemli değildi.

Ama eğer bir tür ilişkileri olsaydı,

Bunu değerlendirmem gerekiyordu.

’Elbette, eğer kesinlikle gerekliyse.’

“Şube müdürü, bana ilk başta inanıyor musun?”

Ben bile aniden ortaya çıkan ve önemli bir şey bildiğini iddia eden bir çocuğa inanmazdım.

Dwoon-Chu soruma kıkırdadı.

“Sanki seçici olabileceğim bir durumda değilim.”

Geçen sefer de aynı sözleri söylemiştim.

“...Öyle diyorsan öyledir, ama sana ihtiyacın olan tüm bilgileri söyleyeceğim, merak etme.”

“Evet, Genç Efendi.”

Dwoon-Chu sözlerim hakkında herhangi bir yorum yapmadı. Bunun yerine isteğim hakkında açıklama yapmaya başladı.

“Bir ay kadar süreceğini düşünüyoruz. Çok yorulursak muhtemelen daha hızlı bitirebiliriz ama bir aydan geç olmaz.”

“...Bir ay ha.”

O zamana kadar yaz gelmiş olacaktı. Çok uzun bir bekleme olmadı.

Ben düşüncelerimi toparlarken Dwoon-Chu konuştu.

“...Bir soru sorabilir miyim?”

“Eğer cevaplayabilirsem.”

“Efendimiz...”

Dwoon-Chu durur. Belki de hayatta olup olmadığını sormaya çalışıyordu.

Onun için önemli bir bilgi olabileceğini biliyordum ama benim için önemli değildi.

Dwoon-Chu ile konuştum.

“Sorunuzun davanıza pek yardımcı olmayacağının farkındasınız, değil mi?”

Dwoon-Chu ve Hao Klanı Lordu’nun birbirlerini tanıdıkları konusunda sadece bir şüphem vardı. Dwoon-Chu’nun onun hakkında soru sorması sadece önemli bir ilişkileri olduğunu doğruladı.

Elbette bu bir oyun da olabilir.

Dwoon-Chu sessiz kaldı.

Çaresizlikten yaptığı bir hata mıydı, yoksa hepsi bir oyun muydu?

Maskeli yüzüne bakarak bunu anlamamın bir yolu yoktu.

Zaten bunu ilk başta yüz ifadesinin belli etmesine izin vermeyecekti.

Biraz düşündükten sonra Dwoon-Chu ile konuştum.

“Antik Dağlar.”

Sözlerimi duyunca Dwoon-Chu’nun gözleri büyüdü.

Güneyde dağlık bir alan. Tam olarak Hao Klanının Efendisi’nin olduğu yer değildi, ancak Kara Saray’ın etki alanı içindeki sıradağlardan biriydi.

’Hangi dağda tutulduğunu bilmiyorum.’

Ona bu özel dağdan bahsetmemin sebebi, Dwoon-Chu’nun orada ihtiyaç duyduğu bilgilerin bulunmasıydı.

“Bu erken bir ödeme, şimdilik yeterli.”

İnanmayı seçip seçmemesi önemli değildi.

“Eğer bunu kontrol etmeyi düşünüyorsanız yanınızda birkaç kişi getirmeniz gerekebilir.”

Kara Saray’ın bölgede güvenliği kesinlikle vardı.

Murim İttifakı’nın Kara Saray’ın ana üssünü bulmakta zorlanmasının nedeni, kendilerini nasıl gizledikleriydi.

Konuşma sona erdi.

Dwoon-Chu’dan yüzümü çevirdim ve klana geri dönmek üzere ayağa kalktım.

’Bir ay ha?’

Benim için oldukça uzun bir bekleme süresi oldu.

* * * *

Eve dönüş yolunda, sanki alışkanlık haline gelmiş gibi yakgwas satın alıyordum. Belli ki Wi Seol-Ah içindi.

Wi Seol-Ah, hizmetçilerin ona sürekli olarak bol miktarda atıştırmalık vermeleri nedeniyle biraz kilo almış gibi görünüyordu.

Yürürken hafif bir rüzgar esiyordu.

“Hala serin, çünkü hala bahar… ama önümüzdeki aydan itibaren yaz başlangıcı nedeniyle kavurucu bir cehenneme dönecek.”

Muyeon öyle dedi.

Yaz gelecek ay başlayacak. Muyeon’un dediği gibi, gelecek ay yazın başlangıcı olacak.

’Yaz ha…’

Gelecek ay hatırlamam gereken bir şey varmış gibi hissediyordum ama bunu yapmakta zorlanıyordum, bu da beni huzursuz ediyordu.

Neden bu kadar huzursuzum?

Donmak.

Adımlarımı durdurdum. Sonunda hatırlamam gerekeni hatırladım.

Ufukta büyük bir olay belirdi. Yazın gerçekleşmesi gerekiyordu.

“...Neden şimdi bunu hatırladım?”

Gelecek yaz, ’Altın Doğa’ dövüş sanatları klanının gizli kasası keşfedilecekti.

Kasayı bulan ilk klan Sichuan’dan Tang klanıydı, ancak kasayı alan kişi Unorthodox Fraksiyonu’ndan olan Heaven’s Gate Klanıydı. 1TL notu: – Romanize TL, Gaecheon Klanı’dır – Gae-cheon (“Cennetin Açılışı”) MÖ 3 Ekim 2457’yi ifade eder, bu tarih Hwanung’un (환웅) insanlıkla yaşamak için cennetten indiği tarihtir.

Her iki klan da aynı bölgeden olduğundan aralarında iyi bir ilişki yoktu.

ve bir gün şeytani tarikat ortaya çıktı ve Cennet Kapısı Klanını ele geçirdi.

’Altın Doğa Klanı’nın gizli kasası da Sichuan’dadır.’

...Bittim.

Tüm süreci düşündüm.

Gizli kasa dairesinin yaz sonuna doğru keşfedilmesi gerekiyordu ve ben de kasa dairesini Heaven’s Gate Klanı’nın eline geçmesini beklemek yerine kendim almak istiyordum ama yeri sorun teşkil ediyordu.

’Hemen Sichuan’a gitme şansım yoktu.’

Hao Klanı, talebim için bir ay süre tanıyacaklarını söyledi, bu arada Sichuan’a gitmeyi çok isterim.

Ama Sichuan’a gitmemi gerektirecek geçerli bir mazeretim yoktu.

Onlara sadece tatile gideceğimi mi söylesem?

’Klan bana bunu yapmama asla izin vermez.’

Eğer onlara rastgele oraya bir çeşit hazine almaya gittiğimi söyleseydim, bana inanmazlardı.

Altın Doğa Klanı’nın gizli kasasında gerçek anlamda altın hazineler yoktu ama bulunması zor olan dövüş sanatları parşömenleri vardı.

Bu aynı zamanda Cennet Kapısı Efendisi’nin şeytani bir insana dönüşmeden önce ’Füzyon’ alemine ulaşabilmesinin de bir nedeniydi.

’En azından Cennet Kapısı’nın kasayı ele geçirmesini engellemek istiyorum.’

Sahip olamasam bile, kasanın gelecekte şeytani insanlara dönüşecek insanların eline geçmesini istemiyordum.

Tabii ki, eğer onu alabilseydim daha iyi olurdu.

Ama yapamazsam, başka bir yol bulmam gerekiyordu.

“Belki bunu Dilenciler Tarikatı’na anlatırım.”

Söylesem bile pek çok kişi inanmaz ama belki de olayı biraz olsun değiştirebilir.

Dilenci Tarikatı’na söylesem bile söylentilerin hızla yayılacağından emin değildim.

Kolay çözümlerim olmasına rağmen bu kadar tereddüt etmemin sebebi tamamen açgözlülüğümdü.

Regresyon sayesinde bana ikinci bir şans verildiği için huzurlu bir hayat yaşayacaktım ama hazine biriktirme fırsatı gördüğüm an ona doğru ellerimi uzatmaya başladım.

“Yine bencil davranıyorum, sahip olamayacağımı anladığımda vazgeçmeyi bilmem gerekiyor.”

Önceki hayatımda çok dayak yememe rağmen hala ders almamıştım ve hala birçok şeye karşı açgözlüydüm.

Şimdi bunu neden hatırlamak zorundaydım ki...

Sadece hayal kırıklığına uğradığımı hissettim. Hayal kırıklığımı hafifletecek bir şeyler yemek için başımı çevirdim.

Çok uzaktan köftelerin buharını gördüm ve bu beni anında harekete geçirdi. Bunun sebebi geçen seferkinin ne kadar lezzetli olduğuydu.

“Siz de mantı mı alacaksınız, Genç Efendi?”

“Geçen sefer yediğim köfteler çok lezzetliydi.”

“Ama daha önce bana tüm paranı daha önce satın aldığın yakgwa’ya harcadığını söylemiştin…?”

“Onları teslim edin.”

“Ha?”

“Onları teslim edin.”

“Evet, Genç Efendi...”

Üzgünüm.

Bu kadar üzgün surat yapma. Döndüğümüzde sana ödeyeceğim…

’Şimdi düşününce, son yaptığımızda ona borcumu ödediğimi sanmıyorum…’

Parasını çeken Muyeon’dan üzgün bir ifadeyle yüzümü çevirdim.

Birden kendimi suçlu hissettim.

’Bu sefer ona gerçekten para vereceğim.’

Gerçekten yapacaktım.

Gerçekten...

Mantıları aldıktan sonra klana geri döndüm. Oraya vardığımda güneş batmak üzereydi.

Girişe doğru yürüdüğümde, Wi Seol-Ah dış giysimi almak için yanıma geldi ve ona giysiyle birlikte yakgwa verdim.

Yakgwaları görünce gülümsedi ve sevinçle hizmetçilerin yanına koştu; bu da beni mutlu etti.

’Golden Nature’daki gizli kasa olayı beni biraz üzdü, ama zaten başından beri bu benim sorunum değildi.’

Zaten ilk başta hiçbir ilişkim olmayan bir şey yüzünden hayal kırıklığına uğradığım için aptallık ettim.

Peki bu soruna bir çözüm yoksa ne yapabilirim?

...Düşündüğüm buydu ama...

“Benim adım Gu Jeolyeob. Gu Klanının doğrudan soyundan gelen biriyle düello yapmak istiyorum.”

Sorunun çözümü kendi ayaklarıyla bana geldi.

1

TL notu: – Romanize TL, Gaecheon Klanı’dır – Gae-cheon (“Cennetin Açılışı”) MÖ 3 Ekim 2457’ye, Hwanung’un (환웅) insanlıkla yaşamak için cennetten indiği tarihe atıfta bulunur.