Roy geriye doğru yürüdü. Araniya’nın nehrin üzerinden atlama olasılığına karşı dikkatli olması gerekiyordu.

Ancak daha sonra çok fazla düşündüğünü fark etti. Araniya artık dayanılmaz bir acı içindeydi ve Roy’u takip edecek gücü yoktu. Sadece ona öfkeyle tıslayarak gitmesini izleyebiliyordu.

İblisler ruhlarla oynamada uzmandı. Onlarla ne kadar çok oynarlarsa, onları o kadar iyi anlıyorlardı. Ana ruhlarına zarar vermeden ruhlarının bir kısmını ayırmak için belirli yöntemler kullanabiliyorlardı. Ruh parçaları bu şekilde yaratılıyordu. Bu ruh parçaları parazitler gibi yaşayan yaratıkların içinde yaşayabiliyordu ve ruh parçaları iblisin aurasına sahip olduğundan, sıradan yaratıkları doğal olarak canavarlara dönüştürebiliyorlardı.

İblisler genellikle ruh parçalarına sahip bu canavarları avlarını yakalamalarına veya savaşmalarına yardımcı olması için kullanırlardı. Tüm algıları iblise geri gönderilirdi. Ayırdıkları ruh parçaları ne kadar çoksa, o kadar çok düğüm ve daha güçlü algı anlamına gelirdi. Bu özel bir ’ruh ağı’ydı!

Bu anlamda iblisler de ’internette gezinmeyi’ seven yaratıklardı...

Canlı bedenlerde depolanmanın yanı sıra, ruh parçaları belirli nesnelerde de depolanabilirdi. Bu nesnelere genellikle iblis yaratımları veya iblis nesneleri denirdi ve bu nesnelerin çoğu zaman çok özel işlevleri vardı...

Ancak, ruh parçalarının ayrılması yan etkiler olmadan değildi. Bu ruh parçaları yutulduğunda veya başkaları tarafından temizlendiğinde, ana ruha ciddi hasar verirdi. Ayrıca, ruh parçalarından özel yollarla iblisin gerçek adını elde etmek de mümkündü.

Ruha gelen herhangi bir hasar, bir iblisin zihinsel durumunun çökmesine, büyü enerjisinin dağılmasına ve benzeri şeylere neden olabilir ve iblisin gücünün önemli ölçüde düşmesine neden olabilir. Roy, iblis kanatlarını maddeleştirmek için Araniya’nın ruh parçalarından yaklaşık elli tanesini kullandı. Bu, onun için ciddi bir yaralanmaydı. Araniya için anında çıldırmaması zaten bir başarıydı, peki onu öldürmek için nehrin karşısına atlayacak enerjiye nasıl hala sahip olabilirdi?

Artık Araniya’nın en büyük düşmanı oydu...

Elbette, Roy henüz Demon World’ün çoğunu anlamamıştı, bu yüzden yaptığı şeyin ciddiyetini anlamamıştı. Nehir kıyısından ayrıldıktan sonra, hala biraz depresif hissediyordu.

Kötü komşuyu kovmak ne oldu? Neden kovulan ben oluyorum?

Gerçekten ’tamamen beklenmedik’ bir şeydi. Murphy Yasası’nın Murphy’si, transmigrasyondan sonra hala ruhen benimle!

Şu an için kesinlikle mağarama dönemem. En azından Araniya’yı öldürmenin bir yolunu bulmadan önce.

Ne yazık ki, böyle bir mağara bulmak oldukça zordu. Neyse ki, Roy yeraltı dünyasını rahatça keşfetmeye çoktan karar vermişti. Programı şimdi sadece öne alınmıştı, bu yüzden çok uzun süre depresyonda olmayacaktı.

Roy da bu doğrultuda bir yol seçti ve ilerlemeye başladı.

Avını aramaya başladı. Örümcek Kraliçe Araniya tarafından avlandıktan sonra Roy, bu bilinmeyen dünyada her türlü kazanın olabileceğini fark etti. Yeterince dikkatli ve akıllı olmazsa hayatını kaybedebilirdi. Bu nedenle, acil durumlarda gezinmek için yer açmak adına birkaç ruhu yedek olarak saklamak en iyi yoldu.

Böylece Roy seyahat ederken yenebileceği canavarları avlıyor ve onların ruhlarını ele geçiriyordu.

Bir ay bu şekilde geçti ve Roy bazı şeyler hakkında bazı çıkarımlarda bulunabildi.

Belki de Araniya’nın söylediği gibiydi. Daha güçlü iblisler Uçurumun alt seviyelerinde kalırken, üst seviyedekiler temelde düşük rütbeli iblislerdi!

Dövüşmek ve avlanmak bu dünyanın temel dayanağıydı. İblisler canavarları ve ayrıca kendi türlerini avladılar. Benzer şekilde, canavarlar yalnızca kendi türlerini avlamakla kalmadılar, aynı zamanda iblisleri de avladılar. Bunun nedeni canavarların iblislere dönüşme olasılığının olmasıydı!

Canavarlar iblisleri yiyerek şeytani aura biriktirebilir ve yeterli şeytani auraya sahip olduklarında kendileri de şeytana dönüşebilirler.

Bu aynı zamanda düşük rütbeli iblislerin neden bu kadar garip şekillere ve karmaşık kan hatlarına sahip olduğunu da açıklıyordu.

Tam da bu kural yüzünden bazı vahşi ve güçlü canavarlar Roy gibi küçük iblisleri avlamayı severdi. Roy, kendi boyutlarındaki küçük bir iblisin gökyüzünden aşağı doğru süzülen devasa bir kuş şeklindeki canavar tarafından yakalandığını gördü. Daha sonra canavar tarafından başı öndeyken yutuldu ve hatta canavarın boğazında hareket ederken bile mücadele etti...

Bu sahne Roy’un kalbini dondurdu. Ayrıca ona eğer çabuk olgunlaşmazsa bir gün böyle yenebileceğini anlamasını sağladı!

Hayatta kalma baskısı ve aciliyeti Roy’un avlarında giderek daha soğukkanlı hale geldiğini fark etmesini sağladı. Artık kendi türünü öldürürken gözünü bile kırpmıyordu.

Roy çok güçlü canavarları ve iblisleri öldüremezdi, ancak Roy artık özel kuyruğu sayesinde kendisiyle aynı rütbedeki rakiplerini kolayca öldürebilirdi. Gizli bir saldırı veya açık bir saldırı olması fark etmeksizin, kuyruğun öldürme verimliliği Roy’a büyük fayda sağladı.

Roy’un yeterli sayıda ruh topladıktan sonra yaptığı ilk şey iblis kanatlarını değiştirmek oldu.

Kanat açıklığının boyutunu artırdı ve iblis kanatları uzatıldıktan sonra artık iki metrelik bir kanat açıklığına sahipti. Taşıma kapasitesinin yeterli olduğunu bulduktan sonra Roy, Süzülme niteliğini Uçuşa çevirdi!

Artık kanatlarını çırparak havalanabilir ve havada özgürce uçabilirdi. Tek eksik olan şey hızıydı.

Bu nedenle Roy, iblis kanatları için yaptığı değişiklik planının bir sonraki kısmını çoktan düşünmüştü: Yüksek Hızlı Uçuş özelliğini eklemek.

Uçabilmeye başladıktan sonra Roy’un avlanma alanı çok daha genişledi ve artık uçan canavarlarla ve iblislerle savaşabilir hale geldi.

Zaman geçtikçe Roy’un keşif alanı da genişlemeye devam etti. Ancak aslında yaşadığı mağaradan sadece yaklaşık yüz kilometre uzağa ulaşmıştı. Bu dönemde, avcılık deneyimi onu şaşırtan bir şeyi keşfetmesini sağladı.

Uçurumun üst seviyesinde yaşayan tüm yaratıkların, ister canavar ister iblis olsun, savaşmak için temelde sadece bedenlerini kullandıklarını fark etti. Bazıları zehir veya asit kullansa da, bu yöntemler sadece kendi bedenlerinin ürünleriydi. Bu iblislerin ve canavarların gücünü değerlendirmek için sadece iki koşul vardı: biri vücut tipleri, diğeri de kaslarının büyüklüğüydü.

Bu tür fiziksel dövüş yöntemleri Roy’a çok heyecan verici geliyordu ama aynı zamanda onu çok şaşırtıyordu.

Peki ya büyü? Neden büyüyle savaşan şeytanlar yok?