Roy başlangıçta burada kalıp eski şeytanın ne zaman döneceğini görmek istiyordu ama beklemenin yedi gün süreceğini tahmin etmiyordu.

Elbette, yedi gün yalnızca bir tahmindi. Roy tam olarak ne kadar beklediğini söyleyemezdi. Kısacası, oldukça uzundu.

Bu dönemde Roy, sunağın açılmasının ara sıra olmadığını fark etti. Aksine, oldukça sıktı.

Sunaktaki büyülü oluşum ara sıra ışık saçıyor, boşluktan her türlü eşsiz kokular yayılıyordu.

Olayı birkaç kez gözlemledikten sonra Roy, büyü oluşumu her etkinleştiğinde insanların iblis çağırma girişiminde bulunmak için adak sunarak İblis Dünyası’nın Uçurumu ile iletişim kurduğunu yavaş yavaş fark etti. İlk adakta bulunan yüksek kaliteli ruh gibi adakların nadir olduğunu fark etti. Bunun yerine, kan kokusu genellikle boşluktaki havayı dolduruyordu.

Roy, kan kokusunun büyük ihtimalle çağırıcının taze kan veya iç organları adak olarak kullanmasından kaynaklandığını tahmin etti.

Ancak kanın kokusu da iblisleri çekebilse de, ruhları kullanmak kadar cezbedici değildi. Sonuçta, iblisler Abyss’te avlarını ararken sık sık kan kokusu alırlardı ve yeterince koklamışlardı.

Bu nedenle, sıradan adaklar güçlü iblisleri değil sadece canavarları veya daha zayıf ve küçük iblisleri çekerdi. Yine de, adaklar yeterince kanlı olmalıydı. Kanın kokusu yeterince güçlü değilse, canavarlar bile onu küçümserdi ve bu da büyü oluşumunun aktivasyondan kısa bir süre sonra hızla azalmasına neden olurdu.

Bu, çağırmanın başarısız olduğunu gösteriyordu.

Sunuların çekici olmaması ve büyü oluşumunun kısa aktivasyon süresinin yanı sıra, büyü oluşumunun devre dışı bırakılması nedeniyle sunuların kokusu hızla kayboldu. Bu gözlem süresi boyunca Roy, iblis çağırma girişimlerinin birçoğunun başarısız olduğunu fark etti.

Eğer büyü oluşumuyla iletişim kurmak büyü gücü gerektiriyorsa, o zaman başarısızlık muhtemelen çağırıcının sahip olduğu zayıf büyü gücünden kaynaklanıyordu.

Bu, Roy’un iblis çağırıcılarının çoğunun muhtemelen sadece amatörler olduğu gerçeğinin farkına varmasını sağladı. Sadece zayıf büyü gücüne sahip olmakla kalmıyorlardı, aynı zamanda iblislerin gerçekte ne istediğini de anlamıyorlardı!

Elbette, bu çağırıcıların üzerine suç atılamazdı, çünkü amatörler bile iblisleri başarıyla çağırmayı başarmıştı. En azından, Roy beklemesi sırasında bunu gözlemlemişti. Toplamda on iki canavar ve üç küçük iblis, büyü oluşumuna çekilip girerek başarıyla ışınlandı. Özellikle, üç küçük iblis Roy ile aynı partide yumurtadan çıkmış olabilirdi. T-Virüsü olmasaydı, Roy uzun büyüme aşamasını atlayıp doğrudan olgunluk aşamasına geçemezdi. Diğer küçük iblisler o kadar şanslı değildi ve her zamanki büyüme aşamasından geçmek zorundaydılar.

Ancak büyüme aşamasında, küçük iblislerin işi kolay değildi, avlanma ve hayatta kalma konusunda zorluklarla karşılaştılar, bu yüzden sadece bu alanda dolaşanlar kan kokusuna çekilecek ve çağrıya cevap verecekti. Bu canavarlar için de aynıydı. Roy’un gözlemlediği düşük başarı oranına yol açan şey tam da bu zayıf iblislerin ve canavarların çağrıya cevap vermesiydi.

Başarısız olan bu amatörler bir yana, şanslı ve başarılı olan küçük grup muhtemelen çağırma tekniğinde ustalaştıklarını düşünmüş ve bunu not etmiştir. Bu notların dolaşımı insanların iblisleri çağırmak için giderek daha çarpık teknikler kullanmalarına yol açmıştır.

Sonuçta, Uçurumu gerçekten anlayan çok fazla insan yoktu.

Bu hipotezlerden çıkarım yaparak, yüksek kaliteli ruha sahip iblisleri çeken ve onların dövüşerek bir kazanan seçmesini sağlayan çağırıcı, iblisleri çağırmanın nasıl çalıştığını gerçekten anlayan tek kişi olabilirdi! Sadece çağırıcının hangi dünyadan geldiğini bilmiyordu.

Roy beklerken, çağrılan iblis ve canavarlardan bazıları ara sıra geri döndü. Bu geri dönenler genellikle tatmin olmuş ifadelere sahipti, muhtemelen adakların tadını çıkarmayı başardıkları için. Ancak çok perişan görünenler de vardı. Baştan ayağa yaraları vardı ve bazıları uzuvlarını bile kaybetmişti, muhtemelen daha güçlü bir düşmanın işi. Canlı bir şekilde geri dönmelerine rağmen, bu tür yaralanmalar genellikle Uçurum’da uzun süre yaşayamayacaklarının göstergesiydi ve hızla diğer iblis ve canavarların avı olacaklardı.

Roy dayanamadı ve iki yaralı düşük rütbeli küçük şeytanı öldürdü. Ancak, hasat ettiği ruhlar sistemde ’eksik düşük kaliteli ruhlar’ olarak belirdi!

Bu, o iblislerin çağırma işlemi sırasında yaralanmış ve ruhlarının bir kısmını kaybetmiş olabilecekleri anlamına geliyordu!

Ne oldu? Roy, sihirli oluşuma aceleyle girmediği için gizlice rahatlamıştı. Bu, tahmin ettiği bir şey değildi.

Yaşlı iblis geri döndükten sonra öğreneceğini hissetti çünkü yaşlı iblis, Araniya gibi, iblis dilinde ustalaşmış biriydi. Büyü oluşumuna girerken ne kadar aşina olduğuna bakıldığında, bir çağrıya yanıt verdiği tek zaman bu olmamalıydı, bu yüzden bu iblis çağırmanın ne hakkında olduğunu kesinlikle biliyordu.

Bu yaşlı şeytanla nasıl iletişim kuracağına gelince, bunu ancak adım adım yapabilirdi.

Yedinci gün, sihirli oluşumda uyarı olmadan siyah bir nokta belirdi. Siyah nokta hızla genişledi ve bir kapı belirdi. Daha sonra, sihirli oluşumda büyük bir gölge belirdi.

Yaşlı iblis sonunda geri döndü. Ancak, ortaya çıktığında, büyük bedeni hemen sihirli oluşumun içine baş aşağı düştü ve yüksek bir gümleme sesi duyuldu. Volkan duvarındaki volkanik küller bu büyük titreşimle havada hışırdadı.

Yaşlı iblis oldukça perişan görünüyordu. Bu, Roy’un bu süre zarfında gördüğü en kötü durumdu!

İblis boynuzlarından biri tamamen kırılmıştı, bunun sonucunda başının tepesinden yüzüne mor kan akıyordu. Taş çekici yoktu ve kuyruğu da kırılmıştı. Kalın boynuzsu pullarının her yerinde yüzlerce büyük ve küçük yara vardı ve en şiddetlisi karnındaki iki metre uzunluğundaki yaraydı. Bu yara keskin bir silahla kesilmiş gibi görünüyordu ve o kadar kötüydü ki iç organları vücudundan düşüp yere düştü.

Roy, yaşlı iblisin ne kadar korkunç göründüğünü görünce şok oldu. Bu kadar ölümcül yaralarla, nasıl canlı bir şekilde geri dönebildi?!

Roy, yaşlı iblisin çağrıldıktan sonra şiddetli bir savaş yaşadığından emindi. Ancak yaşlı iblisin yaralı hali Roy’a onunla iletişim kurma fırsatı verdi, bu yüzden Roy yanardağ duvarından aşağı atladı ve sunağa gitti.

Aslında, Roy aşağı inerken, yaşlı iblis çoktan mücadele etmiş ve sunağın üzerindeki sihirli oluşumdan sürünerek çıkmıştı. Yaşlı iblis muhtemelen birisi tekrar iblis çağırırsa diye sihirli oluşumu hemen terk etme ihtiyacı hissetmişti. Tekrar çağrılırsa ne yapacaktı? Yaşlı iblis çoktan ağır yaralanmıştı ve başka bir çağrıya cevap vermek intihara benzerdi...

Yaşlı iblis sihirli oluşumdan sürünerek çıktıktan sonra, doğal olarak Roy’un ona yaklaştığını fark etti. Kanlı yüzüne rağmen, yaşlı iblis hala Roy’a tehditkar bir şekilde kükredi.

Roy’un kendisini ortadan kaldırmak için burada olduğunu düşünüyordu, bu yüzden elbette ki nazik olmayacaktı.

Ama tüm şiddetine rağmen, kükremesi içindeki titremeyi açığa vuruyor, içindeki huzursuzluğu açığa vuruyordu.

Roy bu huzursuzluğu fark etti, bu yüzden vakit kaybetmedi. Yukarı çıktı ve şeytan dilini kullanarak, "Soruma... cevap ver. Aksi takdirde... öleceksin!" dedi.

Roy, çok az sayıda iblis onunla iletişim kurabildiği için iblis dilinde akıcı değildi. Ancak iblis dilinin bir avantajı vardı; diğer tarafın konuşmacının ifade etmek istediğini hızlı bir şekilde anlamasını sağlayabiliyordu.

Roy konuşurken, pençelerini sert taş zeminde gezdirdi. Hiçbir pençe izi bırakmasa da, sürtünmeden dolayı bir zizi sesi ve kıvılcımlar çıktı. Bunu, yaşlı iblisin onu kolayca öldürebilme yeteneğine sahip olduğunu bildirmek için kullandı.

Roy’un aşırı güçlü kaslarına ve pençelerine bakan yaşlı iblis, Roy’un sadece dörtte biri boyunda olmasına rağmen, yaralı haliyle Roy’a rakip olamayacağını biliyordu. Yaşlı iblis artık sadece uzanabilirdi! Bu nedenle, yaşlı iblis hemen uzlaştı ve Roy’a "Ne bilmek istiyorsun?" diye sormak için iblis dilini kullandı.