Bölüm 22: Drakula


İnsanlar neden cinleri çağırmak istediler?

Bunun nedeni insanların ihtiyaçları, arzuları olmasıydı. İster güç olsun ister sonsuz gençlik, her zaman ulaşamadıkları veya yapamadıkları şeyleri başarmanın yollarını aradılar. Bu nedenle, iblis çağırma doğdu.

Genel olarak konuşursak, iblisleri çağıranlar iyi insanlar değildi. Saf ve iyi kalpli insanlar asla iblislerden yardım istemeyi düşünmezlerdi. Sadece hilekar kalpli olanlar ve doğası gereği kötü olanlar ruhlarını iblislere satardı.

Lucius böyle bir insandı. Hatta bir iblis olan Roy bile ondan nefret ediyordu.

Ancak iblislerin Lucius gibi insanlara ihtiyaç duyduğu inkar edilemezdi. Bunun nedeni, onlarla bir sözleşme imzalamanın iblislerin başka bir dünyada kalabileceğini garantilemesiydi.

Roy etrafa bakmak için bu dünyada kalmak istiyordu, ancak Lucius’un isteğine tamamen uyamadı, bu yüzden Lucius’u sözleşmenin şartlarını değiştirmeye ikna etmek için aldatmacaya başvurmuştu. Artık Roy, birçok dinin şeytanları yalanlar ve aldatmacalarla neden ilişkilendirdiğini biraz anlamıştı. Şeytanlar doğaları gereği böyle değildi, daha çok koşullar tarafından zorlanmışlardı. Bu aşırı açgözlü insanlarla karşılaştıklarında böyle olmak zorundaydılar!

Roy, Lucius’un kendisine minnettar olması gerektiğini hissetti. Roy, Uçurum Kapısı’ndaki küçük iblisi ortadan kaldırmasaydı ve çağrıya cevap vermeseydi, Lucius ve halkı o küçük iblisle karşılaşacaktı. O sırada, Lucius ve geri kalanının sadece biraz kan ve iç organları adak olarak kalacaktı. Kendi ruhlarını satmaya isteksizlerdi ve sadece biraz sadakat teklif ettiler, ancak sonsuz yaşam ve dünyanın kontrolünü talep edecek kadar küstahtılar. O küçük iblis, hepsini paramparça edecek kadar öfkelenmiş olurdu!

Bundan şüphe etmemelisiniz. Küçük bir iblis bile sıradan insanlardan çok daha güçlüydü. Lucius’u ve geri kalanını öldürmek zahmetsiz olurdu. Bir çağırıcının bir iblis çağırdığı için tepki alması alışılmadık bir durum değildi, çünkü çoğu iblis şiddetli ve kaotikti. İblis bir sözleşmeye giremeyeceğini anladığında, çağırıcıyı öldürür ve o dünyanın gücü tarafından geri püskürtülmeyi ve kovulmayı pek umursamadan ruhunu yerdi. Bu nedenle, bir çağırıcı bir iblise karşı koyacak güce sahip olmadığında, bir iblis çağırmak çok tehlikeliydi.

Belki de yalnızca Roy, Lucius’u sözleşmeyi değiştirmeye ikna edecek sabra sahip olabilirdi.

Demon World’ün Uçurumunda, iblisler ve şeytanlar aslında aynı ırktı. Tek fark, bazı iblislerin daha yüksek zekaya sahip olması ve sorunları çözmenin tek yolu olarak sadece şiddet yerine strateji kullanmayı bilmeleriydi. Daha rasyonel görünüyorlardı, bu yüzden insanlar onlara İblis diyordu. Kesin olarak konuşursak, Roy’a İblis da denebilirdi.

Lucius dileğini değiştirdiği anda, iblis sözleşmesinin metni doğal olarak değişti. Sözleşmenin detayları Lucius’un Roy’a herhangi bir kalitede yüz ruh sağlamasıydı. Karşılığında Roy, Lucius’a yüz yıllık bir ömür verecekti. Roy’un yaptığı sözleşmenin bir zaman sınırı yoktu. Bu, Lucius’un Roy’a sözleşmede belirtildiği gibi yüz ruh sağlamasına kadar, Roy’un bu sözleşmeyi dünyanın gücünün itici gücüne direnmek ve burada kalmak için kullanabileceği anlamına geliyordu.

Hepsi bu kadar değildi. Roy, Lucius’a sadece yüz yıllık bir ömür vermesi gerektiğinden ve ek bir yüz yıllık ömür vermediğinden emin olmak için kelimeleri manipüle etmişti. Lucius zaten kırk yaşında olduğu için, Roy’un sözleşmeyi yerine getirmeyi başarırsa ona sadece altmış yıllık bir ömür daha vermesi gerekiyordu!

Lucius iblis sözleşmesini görebilmesine rağmen - sonuçta aralarında bir anlaşmaydı - iblis sözleşmesi Uçurum Kapısı’ndan gelen güç tarafından yaratılmış bir tezahürdü ve doğası gereği iblislere karşı önyargılıydı, bu yüzden üzerindeki iblis yazısını tanıyamadı. Lucius sözleşmeye sadece anlaşılmaz bir şekilde bakabildi.

Son olarak, Roy parlak tırnağını uzattı ve Lucius’un imzalaması için sözleşmedeki boş bir alanı işaret etti. Sözleşme yalnızca Lucius’un imzası eklendiğinde tamamlanmıştı.

Roy’un imzalamasına gerek yoktu çünkü adı iblis sözleşmesinde en baştan beri görünüyordu. Ancak, gerçek iblis adının tamamını değil, yalnızca gerçek adının son kısmını, ’Osiris’i gösteriyordu.

Lucius sözleşmeyi imzaladıktan hemen sonra alev aldı ve yandı, bu da sözleşmenin resmen yürürlüğe girdiğini gösteriyordu. Ve Roy’un yaşadığı iğrenme hissi yavaş yavaş kayboldu.

Lucius’un bugün yaşadıkları hem çok sinir bozucu hem de heyecan vericiydi, bu yüzden tombul yüzü ter ve yağla kaplıydı, bu da onu o ateşin içinde ışıl ışıl gösteriyordu. Alevlerin iblis sözleşmesini yutmasını izlerken gözleri ateşliydi ve mırıldanıyordu, "Gerçekten mümkün. Gerçekten mümkün! Ben de bir iblisle sözleşme imzaladım. Artık o lanet vampirden korkmama gerek yok!"

Lucius bunu yüksek sesle söylememeliydi ama heyecanı sırasında ağzından kaçırdı. Elbette Roy duydu ve kalbi kıpırdadı. "Başkalarının da bir iblisle sözleşme imzaladığını mı söylüyorsun? Bu bir vampirle ilgili ne?"

Lucius, Roy’un vahşi bakışından korktu ve bilinçsizce iki adım geri çekildi. Korkuyla cevap verdi, "E-evet, Lordum! Drakula’yı kastettim, vampir Kont Drakula! Kasabada onun Villelis ailesinin atasının oğlu olduğuna dair söylentiler var. Dört yüz yıl önce vampir oldu ve bir iblisle sözleşme imzalayarak sonsuz yaşam ve güç kazandı."

Vampir Kont Drakula mı?? Roy bunu duyduğunda şaşkına döndü. Neler oluyor??

Şüphelerini gizleyen Roy, şakayla karışık sakinliğini koruyarak sordu: "Ah? Yani başlangıçta sonsuz yaşamı istediğinde, aslında vampir olmayı mı istiyordun?"

"Hayır, hayır!" Lucius hemen başını salladı. "Vampirler gibi yaratıklar temelde canavarlardır. Ben öyle olmak istemiyorum! Ruhları hayatla takas etmek daha iyidir! Kilise tarafından avlanmak istemiyorum."

Roy bir başka anahtar kelime daha duydu: Kilise!

Roy daha önce Uçurum Kapısı’ndan Dünya’ya benzer bir dünyaya çağrıldığından şüphelenmişti. Sonuçta, Lucius’a ve Dünya’dan insanlara benzeyen diğerlerine bakınca Roy bu şekilde düşünmeden edemedi. Vampirler, Drakula ve kilise gibi anahtar kelimeleri duyduktan sonra şüphesi arttı.

Roy daha fazlasını öğrenmeye karar verdi. "Bu kadar korkmuş olmanıza bakılırsa, o vampir size mi saldırıyor?"

"Evet, Lordum!" Lucius tedirginlikle bir mendil çıkardı ve başındaki teri sildi. "Son dört yüz yıldır, kasabamız her zaman vampirler tarafından taciz edildi. Ancak, Drakula o zamanlar tek vampirdi ve çok fazla kana ihtiyacı yoktu. Kasabanın nüfusu ile, bu bir sorun teşkil etmiyordu. Ancak, son on yıllarda, Drakula üç vampir gelin daha kazandı ve saldırıları giderek daha sık hale geldi. Her gün, birçok insan kanları emildiği için ölüyor ve kasabanın nüfusu azaldı. Bu hızla, kasaba bitecek."

"Kaçmayı düşünmedin mi?" diye sordu Roy.

"İmkansız. Kaçanların hepsi Drakula tarafından öldürüldü. Bu kasabadaki insanlara hayvanı gibi davranıyor, o zaman bizi nasıl bırakabilir?" diye acı bir şekilde açıkladı Lucius. "Dahası, kasabadaki hemen hemen herkes yoksul ve başka yerlere kaçmak için para yok!"

"Ama bir kilisenin varlığından bahsettiniz!" Roy giderek daha fazla şüphelendi ancak daha fazla araştırmaya devam etti. "Kilise vampirlerin serbestçe dolaşmasına izin veriyor mu?"

"Hiç de değil!" Lucius başını iki yana salladı. "Drakula vampir olduktan sonra, Villelis ailesinin atası kendini suçladı ve kiliseye gitti. Tek oğlunu öldürmeye dayanamadı, ancak soyundan gelenlerin Drakula’yı öldüreceğine dair Tanrı’ya yemin etti. Bunu başaramazlarsa, ailenin tüm ruhları Cennete gidemeyecek. Bu yemin yüzünden kilise, Villelis ailesinin Drakula ile ilgilenmesine razı oldu ve hiçbir yardım göndermedi."

"Ama durum şimdi biraz farklı!" diye devam etti Lucius. "Villelis ailesi dört yüz yıldır Drakula’yı öldürmeye çalışıyor ama nafile ve hepsi onun ellerinde birer birer öldüler. Bir zamanlar büyük olan Villelis Ailesi sadece iki üyeye kadar küçüldü. Villelis ailesinin ortadan kaybolması an meselesi. Bunu öğrendikten sonra kilise durumun ciddiyetini fark etti ve sonunda birini gönderdi!"

"Kilise birini gönderdiğinden beri, nasıl hala bir iblis çağırmaya cesaret edebiliyorsun?" Roy güldü. "Ölüme kur yapmıyor musun?"

Roy artık Lucius’un bir iblisi kandırmaya çalıştığından şüphelenmeye başlamıştı!

"Hayır, hayır! Lordum, lütfen yanlış anlamayın!" Lucius, Roy’un şüphelerini anladı ve panik içinde açıkladı, "Kilise birini gönderdi, ama kimi gönderdiklerini biliyor musun? Van Helsing! O da sadece bir canavar! Kasabadaki insanlar onun ortaya çıkmasını istemedi çünkü eğer başarısız olursa, Drakula öfkesini kasabaya yöneltecek ve kasabay
ı tamamen yok edecek! Şimdi, sana yönelmekten başka seçeneğimiz yok."