Bölüm 25: Kükürt ve Ateşin Kokusu


Roy merak ettiği için vampir şatosuna bir göz atmaya karar verdi.

Van Helsing filminden biraz izlenimi vardı. Sonuçta, kurt adamların, vampirlerin ve Frankenstein’ın ortaya çıkması biraz akıl almazdı. En önemlisi, Hugh Jackman’ın filmde olması izlenimi derinleştirdi.

Ama sonuçta, uzun bir zaman geçmişti ve Roy içeriği çok net hatırlayamıyordu. Vampir Drakula’nın oldukça zavallı bir şey olduğunu belirsiz bir şekilde hatırlıyordu. Kısırdı ve çocuk sahibi olamıyordu, bu yüzden bilimsel tedaviler aramaya başladı. Bu daha sonra hikayenin ortaya çıkmasına yol açtı.

Drakula’nın yapmak istediği şey Roy’un işi değildi ve Roy da buna dahil olmayı planlamıyordu. Odak noktası Lucius’un ruhunu yüksek kaliteli bir ruha dönüştürmekti. Ancak meraklıydı ve vampir Drakula’nın gerçekte ne tür bir yaratık olduğunu görmek istiyordu.

Roy, Demon World’ün Uçurumundan geldi. Düşük rütbeli iblislerin kan hatları karmaşık olsa da, her türlü form ve boyutta ortaya çıksa da, Roy vampir benzeri düşük rütbeli bir iblis gördüğünü hatırlamıyordu.

Ayrıca, Lucius’a göre Drakula yaklaşık dört yüz yıldır varlığını sürdürüyordu. Eğer gerçekten Uçurum’dan gelen bir iblis olsaydı, o zaman bir anlaşma olmadan bu dünyada bu kadar uzun süre kalması kesinlikle imkansızdı. Bu nedenle Roy, Drakula’nın bir iblis olmadığından emindi.

Şimdi, Roy merak ediyordu. Drakula bir iblis değilse, o zaman o nedir? Eğer gerçekten bir iblisle sözleşme imzaladıysa ve sonra bir vampire dönüştüyse, o zaman iblis bunu nasıl yaptı?

Roy, iblislerin bazı araçlarını anlamanın gerekli olduğunu hissetti çünkü gelecekte başka dünyalara çağrılabilir ve çağırıcıların çeşitli istekleriyle karşı karşıya kalabilirdi. Eğer onları tatmin etmek için sistemdeki ruhları tüketmek zorunda kalırsa, bu onun için bir kayıp olurdu.

Ve iblisin Drakula’ya ne yaptığını anlamanın tek yolu, o kişiye sormaktı...

Roy karanlık, aysız gece göğünde uçarken, aşağıdaki küçük Transilvanya kasabası kaosa sürükleniyordu.

Drakula’nın vampir gelinlerinden biri yemek için dışarı çıktı. Geçtiğimiz yüzyıllar boyunca, bu vampirler ara sıra dışarı çıkıyordu ve kasabalılar onların görünümlerine alışmış olmalıydı. Ama aslında, hiç kimse yakalanan kişi olmak istemiyordu, bu yüzden vampirin görünümü onları büyük bir karmaşaya sürükledi. Çocuklarını, sonra kadınları ve en sonunda erkekleri sakladılar. Saldırılar genellikle kısa ömürlüydü. Kadınları ve çocukları sakladıktan sonra, erkekler çoğu zaman zamanında saklanamadıklarını gördüler, bu yüzden birbirlerinin arkasına saklanmaya çalıştılar.

Kendilerini feda etmektense başkalarını feda etmeyi tercih ederlerdi. Deneyimlerine dayanarak, vampir yerinde yemek yemek istiyorsa, iki kişinin kanını emdikten sonra doymuş olurdu. Vampir şatodaki yemeğin tadını çıkarmak istiyorsa, bir vampir aynı anda sadece iki kişiyi yakalayabilirdi. Bu nedenle, bir vampir gelini tek başına yiyecek aramaya çıktığında, çok az zayiat olurdu. İnsanların yapması gereken şey, kendilerinin bu zayiatlardan biri olmadığından emin olmaktı.

Kulağa acımasızca gelse de, insanların vampirler tarafından yok edilememesinin nedeni de buydu. Vampirler onları esir tutmuş ve altın yumurtlayan kazı öldürmüşlerdi.

Bu sefer yiyecek aramaya çıkan vampir gelin, yemeğini kaleye geri götürmeye karar verdi. Kasabanın üzerinde uçtu ve aşağıdaki panikleyen insanlara güldü. Yeterince eğlenince, aşağı indi ve pençelerini kullanarak serseri bir adamı yakaladı, ardından göğe geri döndü ve kaleye geri uçtu.

Ancak vampir gelinin fark etmediği şey, Roy’un hemen üstünde olması ve ona bakmasıydı.

Vampire dönüştükten sonra, bu vampir gelini son derece çirkin görünüyordu. Teni o kadar soluktu ki neredeyse maviydi ve o çirkin kanatlar onu ne insan ne de yarasa gibi gösteriyordu.

Roy gökyüzünde vampir gelini yavaşça takip etti ve kısa süre sonra şatoya ulaştılar.

Vampir gelin avıyla birlikte yere inerken, Roy yere inmeden önce bir süre bekledi.

Bu şirin şato eski görünüyordu ve her yerinde çöküş izleri vardı. Kalın yosunlar şato tuğlalarını ve çatlaklarını kaplamıştı. Sahibinin şatoyu yenilemeye niyeti yokmuş gibi görünüyordu.

Kalenin dışında muhafızlar yoktu, bu yüzden Roy geçitlerden kolayca geçti.

Ancak Roy, kaleye girdiğinde kalenin içi ve dışı arasında keskin bir tezat buldu. Kale parlak bir şekilde aydınlatılmıştı ve bir salon lüks halılarla kaplıydı ve tavandan sarkan abartılı Avrupa avizeleri vardı. Keman ve orgun olduğu bir grup melodik müzik çalıyordu. Salonda muhteşem kıyafetler giymiş erkekler ve kadınlar vardı, ileri geri hareket ediyorlardı.

Şatonun içinde bir balo mu var?

Roy odanın kubbesine tırmandı, karanlıkta saklandı ve aşağıdaki kalabalığa baktı. Bu adamlar ve kadınlar ellerinde bir kadeh taze kırmızı ’şarap’la neşeyle sohbet ediyorlardı. Roy tüm bu şarap kadehlerinden gelen keskin kan kokusunu aldı. Birdenbire herkesin bir vampir olduğunu ve tuttukları şeyin şarap değil kan olduğunu anladı!

Bu kadar çok vampir var mı?

Drakula’nın ısırığı pek çok vampiri dönüştürmüş gibi görünüyor...

Roy, kalabalığın arasında yiyecek aramaya çıkan vampir gelini buldu. Taze kanı tercih ediyor gibi görünüyordu ve yakaladığı adam, ondan beslendikten sonra ölmedi, bunun yerine zayıf görünüyordu. Diğer vampirler tarafından götürüldü, muhtemelen kan kölesi olarak tutulacaktı.

Onun gibi birçok kan kölesi olması muhtemel. Aksi takdirde, Drakula’nın bu kadar çok vampir astını desteklemesi dayanılmaz olurdu...

Roy, Drakula’nın da baloya katılacağını düşündü ve kalabalığın içinde onu aramaya başladı. Ancak bir süre gözlemledikten sonra Drakula’yı aralarında göremedi. Tam biraz hayal kırıklığına uğrayıp şatodaki diğer yerlere bakmak istediği sırada, salonun kapıları gürültüyle açıldı!

İçeri giren siyah saçlı Kont Drakula’ydı, ancak aristokrat statüsüyle uyuşmayan bir görünüşü vardı. Dağınık görünüyordu. Kolları karmakarışıktı ve yakası açıktı. Salona girişi sertti ve hatta salonun iki kapısını bile kırmıştı. Arkasında onu takip eden diğer iki gelini vardı ve yüzlerdeki ifade sersemlemiş görünüyordu.

Baloda bulunan vampirler, ne olduğunu anlayamayarak Drakula’ya şaşkınlıkla bakıyorlardı.

Drakula onları görmezden geldi ve gözleri kalabalığı taradı, ararken burnunu seğirtti. Alçak sesle, "Kükürt ve ateş kokusu alıyorum. Bu koku... sadece Cehennem’den gelen gerçek bir iblis böyle kokar!" dedi.

Vampirler birbirlerine bakıyorlardı, tek bir kelime bile söylemeye cesaret edemiyorlardı.

Sonunda Drakula salonun tepesine baktı ve bağırdı, "Çık dışarı! Şeytan! Orada olduğunu biliyorum!"

Oops, keşfedildim mi?

Roy, Drakula’nın burnunun bu kadar hassas olmasını beklemiyordu. Sadece gölgelerden çıkıp pençelerini gevşeterek aşağı atlayabildi.

Roy gürültülü bir şekilde yere indi ve tüm salon hafifçe titredi. Görünüşü odadaki vampirleri korkuttu. Drakula’nın üç gelini de dahil olmak üzere bu vampirler daha önce hiç gerçek bir iblis görmemişlerdi. Hemen dehşet içinde geri çekildiler ve Drakula’yı Roy’un önünde bıraktılar.

Drakula, Roy’u gördüğü anda şok oldu ve gözler
i büyüdü.

Gerçekten bir iblis! Bu iblis aurası, yıllar öncekiyle aynı...