https://novelci.com/

Öğretici oyun mu? 

Yani her şey sadece bir öğretici miydi? 

Yüzen hologram panellerinin arasından biri çıktı. 

"Fiyuv, işte başlıyoruz... AH?"

Figür Jaehwan’a baktı. 

"VAY! Nihayet tanıştık!"

Aslan kafası olan takım elbiseli bir adamdı. Başında centilmen beyefendilerin taktığı şapkalardan vardı. Aslan kafalı konuştu. 

"Şok oldum! Buraya kadar bütün yolu yalnız geldin! Bu daha önce hiç olmamıştı!"

"Bu saçmalıklar da ne demek oluyor?"

"Vay, ne kadar korkunç bir adam! Hâlâ dövüşmek istiyorsun, eh? Sen gerçekten de in bütün Lordlarının dikkatini çeken Yürüyensin."

"Sen de kimsin lanet olası?"

"Doğru! Görgü kurallarına uymalıyım."

Aslan kafalı şapkasını çıkardı ve muhteşem bir reverans yaptı. 

"Ben Şeytan Beastlain. Az önce tamamladığın -Kabuslar Kulesi-nin ve 294. Dünyanın öğretici oyununun efendisiyim."

Oyun. Öğretici oyun. Yanılmamıştı. İnsanlığın sonunu getiren o şeylerin hepsi bir öğreticiydi. Jaehwan hiçbir şey söyleyemedi. Çelişkili duygularıyla mücadele ediyordu. Bir kısmı ona gerçekliği kabul etmesini söylerken diğer kısmı aklını yitirmek istiyordu. 

Bir süre sonra sağduyusunu geri kazandı. Hayır,artık gözlerinde daha soğuk bir bakış vardı. 

Bestlain etkilenmiş görünüyordu. 

"Ah? Kendini çok hızlı toparladın."

Jaehwan, Bestlain’e ifadesiz bir bakış attı. Eğer şaşkınlığıyla başa çıkamayacak olsaydı tek başına buraya kadar gelemezdi. 

"Eğer bu öğreticiyse beni bekleyen bir ana oyun olduğu anlamına mı geliyor?"

"AH HA! Kesinlikle çok hızlı kavrıyorsun! Bitirmeyi başaran birçok Yürüyen ya bana kılıç çekmeyi denedi ya da kafayı yedi."

"Ana oyun ne?"

"Beklediğin gibi."

Bestlain o anda dehşet verici, insanı ürperten bir kahkaha attı ve parmaklarını şıklattı. Hologram panelleri hemen bir sürü sahne gösterdiler. 

-1. Kat-

Jaehwan kalabalık bir grubun içinde duruyordu. 

"Bu da ne? Tıpkı oyuna benziyor."

Jaehwan’ın ilk çağırıldığı zamandı. 

-7. Kat-

Üç kişi takım oluşturuyorlardı. Biri konuşmaya başladı. 

"Ben Yoonhwan. Bu da Seoyul."

Bu Yoonhwan ve Seoyul ile ilk tanıştığı zamandı. 

-32. Kat-

Jaehwan bir aylık ’Gölge Mağarası Testleri’ boyunca hayatta kalmayı başarmıştı. 

Bu [Saplama]sının güçlendiği ilk zamandı. 

-54. Kat-

Jaehwan ayaktaydı ve etrafında insanlar vardı. 

"Ben Jaehwan. Seoul’denim ve sınıfım Kılıç Ustası."

O zaman -Kılıçlı Yürüyenler-e katılmıştı. 

66. Kat

Boss canavarı Succubus ile savaşırken yanındaki kadına bakmıştı. 

Bu aşık olduğu ilk andı. 

76. Kat

Ölümsüzlerin kemikleri arasında, Jaehwan kadını tutarken feryat ediyordu. 

Kalbi parçalanırcasına acıyordu. Bu, Seoyul’u Ölü Şövalye’nin saldırısında kaybettiği andı. 

77. Kat

İnsanlar ışıklarla yok oluyorlardı. Öfkeliydi. 

Bu, [Dönüş Taşı]nın bulunduğu ve -Kılıçlı Yürüyenler-in dağıldığı andı. 

85. Kat

Az önce katı temizleyenler haykırıyordu. 

-Carpediem-in kuruluş günü. 

98. Kat

Canavar Giltikas. 

Yoonhwan’ı kaybettikten sonra yalnız kaldığı zaman. 

99. Kat

Buz Ejderhasını öldürdükten kısa bir süre sonra. 

"Bu..."

Jaehwan konuşmadı. Bütün bu zaman boyunca yaptığı her şey kaydedilmişti. 

"Bu 30 yıl süren destansı bir oyun! Sana sahip olduğum için çok memnunum! Bilirsin, burada tekrar tekrar aynı şeyi yaparak kalırsan, senin gibi bir hikayesi olan adamla karşılaşmak çok iyi hissettiriyor! -Ulu Araziler-in lordlarının senin hikayene bakınca memnun olacaklarından neredeyse eminim."

Beastlain hevesle açıkladı. 

’-Ulu Arazi-nin lordları kim?’

Jaehwan’ın bir sürü sorusu vardı ama içinde tuttu. 

"Amacın ne?"

"Basit. Şimdi oyuna yeniden başlayabilirsin." Beastlain devam etti, "Bütün anılarınla birlikte elbette. Bu sadece öğretici oyunu tamamlayabilenlere verilen bir ayrıcalık! Muhteşem değil mi? Bu, senin dünyanda sadece romanlarda var olan bir şey! Bütün anılarıyla birlikte baştan başlayan biri! Harika değil mi? Çok cazip değil mi? Beğendin mi?"

Jaehwan şaşkındı. Ödülün bu olduğunu söylüyordu. Ama kuleyi temizlemenin ödülü insanlığın kurtuluşu değil miydi? Ya da zirveye ulaşmanın gerçek ödülü tam olarak neydi? Kule bundan bahsetmiş miydi? 

Hayır. 

Kule ’Bitirme Ödülü’nden bahsetmemişti. 

Bu sadece insanlığın dileğiydi. Otomatik olarak tıpkı diğer klasik oyunlarda olduğu gibi kuleyi temizlerlerse kurtuluşla ödüllendirileceklerini düşünmüşlerdi. 

Hedef sadece yukarıda belirmişti ve insanlığın yapabileceği tek şey hedefe ulaşmaya çalışmaktı.

Ve işte. Bitirme ödülü Jaehwan’ın önünde duruyordu. Sadece ona verilmişti. 

"Yani benden her şeyi baştan tekrar yapmamı mı istiyorsun?"

"Şey, öyle de diyebilirsin. Küçük farklarla birlikte elbette."

Jaehwan neler olduğunu anlamıyordu. O sadece dünyayı kurtarmak için savaşmıştı. Herkesin terkettiği o dünyayı kurtarmak için. Onu aklı başında bir insan olarak tutan amaç buydu. Ama kuleyi temizlemeyi başardıktan sonra ona bırakılan tek şey dünyadan vazgeçme isteğiydi. 

"Yani... Benden geçmişe dönmemi istiyorsun." Jaehwan’ın ses tonu buz gibi oldu. "Eğer beni izlediysen bilirsin. Geçmişe dönmeyeceğim."

Bestlain afalladı. 

"Geçmiş mi? Geçmişten mi bahsediyorsun?"

"Evet."

Çılgın bir kahkaha attı. 

"Komik olan ne?"

"HAHAHA! DOĞRU! Kesinlikle haklısın. Sen asla geçmişe gitmeyecek olan tipsin. Aksi takdirde bu kadar ileri gidemezdin. HAHAHAHAHA!"

Bestlain uzun bir süre deli gibi güldü. Sonra ansızın durdu. 

"Sana bir gerçeği itiraf edeyim. Çok acımasız ama bir o kadar da gerçek olan bir şey."

Soğuk, ürpertici bir ses tonuyla konuşmaya başladı. 

"Ne bu kulenin içindeki ne dışındaki, hatta -Ulu Araziler-deki hiçbir item bile seni zamanda geri gönderemez."


https://novelci.com/ dan oku
https://discord.com/invite/rpAKEfetEh
[Çevirmen ihtiyacımız var, başvurmaktan çekinmeyin.]