En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

「Gece geç saatte yemek yemeyecek olsan bile neden geride bıraktığın kepçeyi geri getirmeye zahmet edesin ki?」

“Bırakmak hizmetçilerin onu atmasına neden olabilir.”

「Eğer atarlarsa, yenisini satın alabilirsin. Ateş Işığı Atölyesi zanaatkârları soğuk demirden yapılmış bir kepçe bile yapabilirler.」

“Ateş Işığı Atölyesi zanaatkarları Klan Liderinin izni olmadan kullanılamaz. ve bu kepçe… değerli bir eşyadır.”

Yi-gang gün batımına doğru yürüdü. Dışarı çıktığından beri, yürüyüşe çıkma hissinin tadını çıkarsa iyi olur.

Etrafta hizmetçilerin varlığı nedeniyle Yi-gang zihnini odakladı ve sessizce iletişim kurdu.

’Bu arada, gerçekten güçleniyor muyum?’

“Ne dedin? Hoho.」

’Bir ay boyunca Büyük Yin Akışı ile çalıştım. Ama hiçbir fark hissetmiyorum.”

Yi-gang, Kırmızı Yeşim Eğitim Salonunda her gün Büyük Yin Akışı ile eğitim alıyordu.

Büyük Yin Akışının kendisi yorucu veya karmaşık bir hareket değildi. Sorun zihinsel güçle ilgiliydi.

Ölümsüz İlahi Kılıcın rehberliğindeki Büyük Yin Akışı sadece bedeni eğiten bir dövüş sanatı değildi.

Birinci hareketten dokuzuncuya kadar her harekete iradesini dahil etme eğitimi almıştı.

“Bana vur.”

Ölümsüz İlahi Kılıcın sözleri üzerine Yi-gang hızla bir yumruk attı. Büyük Yin Akışının üçüncü hareketiydi.

Ölümsüz İlahi Kılıç tuhaf bir şekilde elini bükerek Yi-gang’ın yumruğunu avucuyla bloke etti.

Güm…

Tabii ki yumruk hayaletin vücuduna indi.

「Artık iradeyi bedenine yerleştirmeye alışmadın mı?」

“...Sahibim. Ama vücudum daha hızlı ya da daha güçlü hale gelmedi.”

Yumruğu hâlâ yavaştı ve gücü yoktu. Büyük Yin Akışında sıkı bir şekilde çalışmasına rağmen vücudunda hafif bir hafiflik hissetti.

「Dövüş sanatlarında bu kadar kolay ustalaşılsaydı kana ve tere gerek kalmazdı. Bir gün kendinizdeki değişimi deneyimleyeceksiniz.」

Yi-gang, Ölümsüz İlahi Kılıcın sakin sözlerine başını salladı.

「Merak ettiğim şey şu küçük erkek kardeşinin hikayesi...」

’Ha-jun’dan mı bahsediyorsun?’

’’Aranız pek iyi değil gibi görünüyor.’’

’Evet.’

Yi-gang kararlı bir şekilde cevap verdi.

’Gençken çok sevimliydi, bu yüzden onunla oynadım. Beni takip ederdi ve bana “ağabey, büyük kardeş” derdi.’

「Hehe, sadece iki yaş fark olmasına rağmen ondan sanki küçük bir çocukmuş gibi bahsediyorsun.」

Kardeşler arasındaki iki yıllık fark anlamlı değildi.

Ancak geçmiş yaşamında yetişkin bir genç olan Yi-gang’a göre Ha-jun gerçekten bir bebek gibi görünüyordu.

’Onu ben büyüttüm.’

“Haha!” O halde neden şimdi aranız pek iyi değil?]

’Kendimden uzaklaştım.’

Kan bağı olan prenslerin taht uğruna birbirlerini öldürmelerinin bir nedeni olmalı.

Baek Klanının Klan Başkanı, şehrin kralı Xi’an’dan farklı değildi.

Yi-gang on yaş civarında bir nöbet geçirerek bayılınca ve Genç Klan Lideri’nin veraset meselesi klanı sardığında, Yi-gang’ın karar vermekten başka seçeneği yoktu.

’Ona çok eziyet ettim. Ha-jun’un doğum günü masasını devirdim. Yanaklarını morarana kadar sıktı ve ağladı. Ağlayan arkasını tekmeledi. Hatta gizlice alkol bile içtim.’

’’Tam bir rezildin.’’

’İlk başta fark etti ama aileden ayrılmak üzereyken ilişkimiz kötüleşti.

Beni uğurlamadı bile. En iyisiydi.”

「Dövüş sanatı kardeşlerinin eninde sonunda kılıçlarını birbirlerine çekmeleri kaderdir. Bunun üzerinde durmayın.’’

’Ailenin her zaman uyumlu olması gerektiğini söylememiş miydin?’

’’Kardeşler istisnadır.’’

Yi-gang aniden Ölümsüz İlahi Kılıcın da kardeşleri olup olmadığını merak etti.

Bunu düşünürken Kırmızı Yeşim Eğitim Salonuna vardılar.

Orada, biraz önce tartıştıkları Baek Ha-jun ve Neung Ji-pyeong’u görünce şaşırdı.

Yi-gang, Ölümsüz İlahi Kılıcı ilk gördüğündeki kadar şaşırmıştı.

“...Neden şimdi buradasın?”

Üç yıl sonra tanıştığı küçük erkek kardeşi o dönemde çok büyümüştü.

12 yaşında mıydı? Hala gençti ama boyu uzamıştı. Boyu kendisinden iki yaş büyük olan Yi-gang’a benzer olabilirdi.

“...”

Baek Ha-jun aniden ortaya çıkan Yi-gang’a dik dik baktı.

Yi-gang sıcak bir karşılama beklemiyordu ama soğuk karşılama ağzında acı bir tat bıraktı.

’’Ah, bu çocuk mu?’’ Ağabeyine sanki onu öldürmek istiyormuş gibi bakıyor. Bana anlatmadığın başka bir hikaye var mı?]

’Bir keresinde Ha-jun’un değerli oyuncaklarının hepsini yok etmiştim. Tam önünde.”

「Gerçekten dünyanın düşmanı.」

Yi-gang sessizce Baek Ha-jun’a baktı.

Küçük erkek kardeş de Yi-gang’a baktı. Bakışları ve ifadesi son derece soğuktu.

Bir şey mi söylemeli? Belki de uzun zaman olduğundan beri onu selamlamak? Ya da daha önce olduğu gibi sıradan, gerilimi azaltan bir açıklama yapabilir misiniz?

“Bir ziyaretçi vardı.”

Yi-gang üçüncü bir seçim yaptı. Geride bıraktığı kepçeyi aldı ve gitmek üzere döndü.

’’Ne kadar sıkıcı bir seçim.’’

Kepçeyi ocaktan alıp arkanı dönmek için geçen süre inanılmaz derecede garip geldi.

O ana kadar Baek Ha-jun olduğu yerde duruyordu.

Yi-gang hafif bir rahatlama hissetti ve kapıya doğru döndü.

Aniden, az önce arkasında duran Baek Ha-jun kapının önünde belirerek Yi-gang’ın yolunu kapattı. Bu, Yi-gang’ın farkına bile varmadığı bir hareket tekniğiydi.

“Genç Efendi Ha-jun!”

「Ne kadar etkileyici bir Ay Gölge Adımı!」

Neung Ji-pyeong ve Ölümsüz İlahi Kılıç hep birlikte bağırdılar.

Ay Gölgesi Adımı, Baek Klanı’nın doğrudan soyuna ve hizmetlilerine öğretilen hafif bir ayak hareketi tekniğiydi. Yi-gang’ın üç yıldır görmediği Baek Ha-jun’un sergilediği teknik etkileyici derecede gelişmişti.

“Heh!” Onun çevikliği torunlarımızla kıyaslanamaz. Bana gençlik günlerimi hatırlatıyor.’’

Ölümsüz İlahi Kılıcın böyle bir iltifatı göz önünde bulundurursak, şüphesiz istisnai bir seviyede olmalı.

’Ah, bahsettiğiniz torun tam yanınızda duruyor.’

「Ne kadar ilginç, bu durum daha da eğlenceli hale geldi.」

Ölümsüz İlahi Kılıç bundan ne kadar keyif alsa da eğitim salonundaki atmosfer tuhaflaşmaya başladı.

Yi-gang’ı ayak hareketi tekniğiyle bloke eden Baek Ha-jun hiçbir şey söylemedi. Sadece Yi-gang’a baktı.

Yi-gang sessizliği bozdu.

“Ne istiyorsun?”

“...”

Yi-gang’ın soğuk sözlerine rağmen Baek Ha-jun sessiz kaldı.

「Ah, çatışma anı geldi! Kardeşler arasındaki yüzleşme, ne kadar heyecan verici!]

Yi-gang aynı fikirde değildi ama Ölümsüz İlahi Kılıç öyle düşünüyormuş gibi görünüyordu.

Yi-gang omuzlarını gevşetti, ifadesi buz gibi bir hal aldı ve ondan soğuk bir aura yayıldı.

“Birinin yolunu kesecekseniz, açıkça konuşmalısınız. Sonsuza kadar orada bir aptal gibi durmayı mı planlıyorsun?

“...”

“Görünüşe göre biz ayrıyken nasıl konuşulacağını unutmuşsun.”

Soğuk bir şekilde konuşmaya başladığında keskin dilli sözler bile kolayca ortaya çıkıyordu.

Geçmişte gözyaşı dökmüş olabilecek küçük kardeşi ifadesiz kaldı. Her zaman çocukların göz açıp kapayıncaya kadar büyüdüğünü söylerler. Belki de Yi-gang’ın soğuk tavrı yüzünden Baek Ha-jun hızla olgunlaşmak zorunda kalmıştı.

“Tsk.”

Yi-gang, Baek Ha-jun’u onaylamayarak dilini şaklattı. Tam onu görmezden gelip uzaklaşmak üzereyken sessiz Baek Ha-jun aceleyle Yi-gang’ı durdurdu.

“Bekle kardeşim!”

“...”

Yi-gang bir an olduğu yerde dondu.

“Ne dedin?”

Geçmişte sık sık duyduğu bir hitap şekliydi bu ama bu atmosferde tamamen yersiz görünüyordu.

Baek Ha-jun’un önceden soğuk ve ifadesiz yüzünde bir çatlak vardı.

“Büyük kardeş. Yani Büyük Birader...”

Uzun bir aradan sonra buluştukları için miydi? Baek Ha-jun, telaşlı haliyle, dağınık sözlerini toplamaya çalışırken, bir an için yaklaşık altı yıl önceki genç haline benzedi.

Yi-gang, ’Gökyüzü ile yeryüzü arasındaki farkı hala anlayamıyor musun?’ diyerek onu azarlayabilirdi.

Ancak-

“Ha.”

Bunun yerine Yi-gang gülmeye başladı.

「...Oldukça yumuşak bir hal aldı,」

Ölümsüz İlahi Kılıç belirtti, görünüşte hayal kırıklığına uğradı.

「Kardeşlerin arası iyi olmamalıdır.」

’Olmamaları için bir neden var mı?’

“Elbette. Kardeşler iyi geçinirse, sonunda gücü paylaşırlar. ve eğer bu gerçekleşirse, sonunda dünya parçalanır. Bu kaçınılmaz.」

’Bunda haklısın.’

「Benim de bir zamanlar bir erkek kardeşim vardı. Ama bir gün peşimden suikastçılar gönderdi. Ben de suikastçının canını aldım ve kafasını vurarak onu uyandırdım.」

’...’

’’Onu ben öldürmedim. Bunun yerine onun huzurlu bir yaşam sürmesini sağlamak için dantianını kırdım ve meridyenlerini kestim.」

Ölümsüz İlahi Kılıç tehditkar bir tonda konuştu.

Onu görmezden gelen Yi-gang, Baek Ha-jun’la konuştu.

“Bana ’ağabey’ diyemeyecek kadar yaşlı değil misin?”

“Büyük kardeş...”

“Bana sadece ’kardeşim’ de. Diğer türlüsü çok saçma geliyor.”

Doğrusunu söylemek gerekirse 12 yaşında birinin ağabeyine “ağabey” diye hitap etmesi uygunsuz değildi. Yine de Baek Ha-jun yaptığı kaymadan inanılmaz derecede utanmış görünüyordu.

Her ne kadar Yi-gang’ın yalnızca ona kızacağını düşünse de, görünüşe göre Yi-gang farklı hissediyordu.

“Peki, gitmek üzereyken neden beni durdurdun?”

“...”

Baek Ha-jun, Yi-gang’ı durdurmuştu ama o gerçekte ne söyleyeceği konusunda hazırlıksız görünüyordu.

“Yani… hım.”

Yi-gang’ın aksine, Baek Ha-jun hızlı cevap verme konusunda iyi değildi ve doğası gereği oldukça beceriksizdi. Kızgınlığını soğuk bir ifadenin arkasına saklasa da sözlerinin tutarlılığı yoktu.

“Tanıştığımızdan beri uzun zaman oldu. O halde birlikte antrenmana çıkmaya ne dersiniz?”

Baek Ha-jun konuşurken güvenini biraz yeniden kazanmış görünüyordu.

“Evet, eskiden yaptığımız gibi fikir tartışması yapmak gibi. Peki ya birlikte yarışmaya ne dersin, ağabey... yani, kardeşim!”

Çocuk ile ergenlik çağındaki Baek Ha-jun, Yi-gang’a beklenti dolu gözlerle baktı.

Ancak Yi-gang’ın yüzünde şaşkın bir ifade vardı.

“Şu anda benimle dalga mı geçiyorsun?”

“Ha...?”

“Dövüşmek için iç enerjisini bile kullanamayan birine meydan okumak mı?”

İşte o zaman Baek Ha-jun sözlerindeki hatayı fark etti.

“Yani gerçekten benden intikam almak istiyorsun, öyle mi?”

“Hayır, bu çok saçma. İntikam? Kastettiğim kesinlikle bu değildi...!”

Baek Ha-jun’un yüzü solgunlaştı. Yi-gang’la çatışmaya girmeyi planlamıştı ama sonunda onun hassas bir noktasına dokundu.

Elbette Yi-gang, Baek Ha-jun’un sözlerinden etkilenmedi.

「İlk izlenimine rağmen onunla dalga geçmek şaşırtıcı derecede kolay.」

’Sonuçta o hâlâ bir çocuk.’

Ancak tutarsız Baek Ha-jun’la bir idman maçı yapmak söz konusu değildi.

“Hâlâ çocuk gibi görünen küçük bir kardeşten nasıl dayak yiyebilirim?”

“Elbette iç enerjiyi kullanarak tartışmaktan bahsetmiyordum. Evet, iç enerjiyi kullanmadan demek istedim. Bugün, kılıç ustalığı ya da harici teknik değil, hafif ayak hareketi tekniği üzerine antrenman yaptığımız gün. Değil mi Takım Lideri Neung?”

Şaşıran Neung Ji-pyeong, onaylayarak başını salladı.

İç enerji kullanmadan bir maç mı? Yi-gang biraz meraklıydı ama kararlıydı.

“Yani sırf biraz dövüş sanatı öğrendiğin için beni küçümseyebileceğini mi düşünüyorsun? Peki öyleyse.”

“Bugünün planı ’cincüceyi yakalamak’!”

“Ne...?”

“Bu babamızın bize öğrettiği bir oyun. Birlikte oynadığımız bir oyun. Aslında bir hareketlilik tekniği eğitimiydi. Eğer o oyunsa...”

Yi-gang bir an şaşırmıştı.

“Goblin yakalamak” onların çocukluklarında keyifle oynadıkları bir tür “oyun”du. Sarkan bir kırmızı fasulye kesesi ve bir göz bağı içeriyordu.

Peki neden hareketlilik eğitimi bağlamında bu oyundan bahsediliyor?

「Ah, yarattığım eğitim yöntemi hâlâ aktarılıyor. Hımm, eğer o oyunsa...]

’’Goblin’i yakalamak’ bir eğitim yöntemi miydi?’

“Evet öyleydi.”

Bu Yi-gang’ın daha önce duymadığı bir hikayeydi ama düşününce belki bu oyun hafif ayak hareketleri dövüş sanatları eğitimine gerçekten yardımcı olabilirdi.

“Peki, bu kadar uzun bir aradan sonra oyun oynamak mı istiyorsun?”

“Bu bir oyun değil, antrenman. Eğer birlikte yaparsak...”

“Buna karar vermek sana düşmez. İlk önce eğitiminizi denetleyen Takım Lideri Neung’dan izin almalıydınız. Tsk.”

“Ah.”

Yi-gang dikkatini Neung Ji-pyeong’a çevirdi ve daha mantıklı olan ikincisinin Baek Ha-jun’u durdurmasını bekledi.

Ancak işler beklenmedik bir hal aldı.

“Hmm. Eğer Genç Efendi Yi-gang katılırsa, bu kesinlikle Genç Efendi Ha-jun’un yararına olacaktır.”

Bir süre düşündükten sonra Neung Ji-pyeong onaylayarak başını salladı.

“Takım Lideri Neung da izin verdi!”

“Ne...!”

Normalde Neung Ji-pyeong, Baek Ha-jun ve Yi-gang’ı ayırırdı. Duruşunu neden bu kadar aniden değiştirdiği anlaşılmıyordu.

Gizli amaçları olabilir mi?

’Ha-jun’un beni dövmesini mi bekliyor?’

「Hehe, neden denemiyorsun? Hareketlerini daha çevik hale getirecek bazı teknikler öğreteceğim sana.」

’Affedersin?’

Ölümsüz İlahi Kılıç, herhangi bir şaka belirtisi olmadan basit bir şekilde konuştu.

’’Merak etmedin mi? Öğretilerimden dolayı bir şeylerin değişip değişmediğini görmek için mi?]

’Evet, ama…’

’’Bu iyi bir fırsat. İç enerjiyi kullanmadan “goblin yakalama” oynamaktan bahsediyorlar. Bu durumda, meridyen durumu engellenmiş bir torun için bile daha az dezavantajlı olacaktır.」

Yi-gang tereddüt etti. Hem Baek Ha-jun hem de Yi-gang’ın tam olarak anlayamadığı nedenlerden dolayı Neung Ji-pyeong ona beklenti dolu gözlerle bakıyorlardı.

Belki de geri adım atması için bir neden yoktu.

Yi-gang’ın tereddütünü yanlış anlayan Ölümsüz İlahi Kılıç, karara ağırlık kattı.

「Emin olmadığım için bundan bahsetmedim. Ama eğer soyundan gelen o çocuğu yenerse, sana ömrünü uzatacak bir ipucu vereceğim.]

’Bilseydin bunu bana daha önce söylemeliydin.’

“Seçimini yap.”

Yi-gang kararını verdi.

“Peki.”

“…!”

Baek Ha-jun’un yüzü heyecanla aydınlandı.

“Göz bağı nerede?”

“Ah, işte burada, Genç Efendi Yi-gang.”

Neung Ji-pyeong takması gereken göz bağını teslim etti. Yi-gang, görüşü engellemek için tasarlanmış göz bağına sarıldı.

’’Akıllıca bir seçim.’’

’Başka seçeneğim yoktu.’

Yi-gang biraz üzgün görünmeye çalıştı.

「Hımm, o zaman neden torunumuz gülümsüyor gibi görünüyor?」

Gülümseyen? Aniden Yi-gang ağzının kenarlarına dokundu. Aslında dudakları hafifçe yukarı kıvrılmıştı.

“O zaman hazırlanalım.”

Neung Ji-pyeong heyecanlı bir sesle “goblin yakalamaya” hazırlandı.

Yi-gang düşündü. Baek Ha-jun iç enerjisini kullanmasaydı kazanma şansı olur muydu?

Zor olurdu.

’Ha-jun bir dahidir. Yaşlılar Konseyi de onu tanıdı. Dünyanın en iyilerine rakip olabilecek bir yeteneğe sahip olduğunu söylediler.’

「Bu muhtemelen abartı değil.」

Ölümsüz İlahi Kılıç da Baek Ha-jun’un mükemmelliğini takdir etti.

「Ama soyundan, seni eğitenin kim olduğunu sanıyorsun?」

Ancak o kendinden emin ve yavaşça söylenen ifade,

「Ben Baek Sung-cheon’um, Kötü Tarikatın Kült Liderini öldüren ve tek bir kılıçla en güçlüsü haline gelen kişi.」

’...’

「Eğer o çocuk 100 yılda bir ortaya çıkan bir kapsa, o zaman seçtiğim kişi sen, onurlu, eşsiz bir kapsın.」

Yi-gang tek kelime etmeden gözlerini göz bağıyla kapattı.

「İleriye git. Git ve o cahil çocuğa gökle yer arasındaki farkı öğret.」

’Reenkarnasyondan önce yaşadığım yerde bir söz vardı.’

“Ah?”

Göz bağını sıkıca kavradı.

’Küçük kardeş asla büyük kardeşe eşit değildir.’