“Özel şartlar var.”
Soo Hyuk bundan emindi. Bir kullanıcı bir görevi almak için gereken şartları yerine getirdiğinde kitabın rengi değişiyordu.
“Bunu sormamın sebebi. Ben bu görevi çoktan tamamladım. Ama benden sonra başka kullanıcılar da tamamlayabilir mi? Merak ettim.”
“Ah.”
Soo Hyuk genç adamın sözlerinin farkına vararak haykırdı. Bu kişinin neden kitabın rengini sorduğunu anlamıştı.
“Bu söyleniyor.”
Soo Hyuk bunu da düşünmüştü.
“Eğer beyaz görüyorsanız, sanırım diğer insanların zaten temizlemiş olduğu görevleri temizleyemezsiniz.”
Dedi genç adam.
“Evet, ama……”
Soo Hyuk onun sözleri karşısında başını eğdi. Önemli bir detayın eksik olduğunu düşündü.
“Gereklilikleri yerine getirmediğim için olabilir, değil mi?”
Soo Hyuk henüz gereklilikleri yerine getirmediği için de olabilirdi, yani kitabın maviye dönme ihtimali hâlâ vardı.
“Gereklilikleri yerine getirmediğim için olamaz mı?”
Soo Hyuk genç adama sordu.
“Hayır. Gereklilikleri yerine getirmiş olman gerekirdi. Görevi aldığımda henüz 10. seviyede bir Büyücü olmuştum.”
“Sonra……”
Soo Hyuk’un sözü kesildi. Onun sözlerine göre, Soo Hyuk bu görevi almak için gereken şartları yerine getirmiş olmalıydı. Ama mavi yerine beyazdı.
“Evet. Bu, bir görev temizlendiğinde beyaz renge döndüğü anlamına geliyor. Elbette, bazı görevler birden fazla kez temizlenebilir.”
Soo Hyuk onun sözlerini başıyla onayladı.
Tartışmanın ardından tekrar sessizlik çöktü. Sessizlik çok garip bir hal almadan önce genç adam oturduğu yerden ayağa kalktı.
“O zaman ben artık gideyim.”
Genç adam ayağa kalkarken Soo Hyuk’a seslendi.
“Ah, evet. Sizinle tanıştığıma memnun oldum.”
Soo Hyuk hafifçe eğilerek karşılık verdi. Genç adam bu jest karşısında gülümsedi ve ardından kütüphane girişine doğru yöneldi. Genç adam gittikten sonra Soo Hyuk masasını temizlemeye başladı.
“Eğer bir görevi tamamlarsanız, başkaları onu tekrar tamamlayamaz.”
Genç adamın sözlerine göre, özel görevler yalnızca bir kez alınabiliyordu. Hayır, daha doğrusu sadece bir kez tamamlanabilir. Çünkü zaten tamamlanmışsa ödülü alamazsınız.
“Yani, bu bir yarış.”
Kimin önce bulup tamamlayacağını görmek için bir yarış.
“Sonra……”
Aldığı miras ve statü görevleri henüz tamamlanmamıştı. Ama ‘Lapis’in Halefi’ terfi görevi tamamlanmıştı. Bu ‘Baş Büyücünün Soyu’nun Soo Hyuk’a özgü olduğu anlamına gelmiyor mu?
Ama bu doğrulanmadı. ‘Baş Büyücünün Soyundan Gelen’e dönüşmek için başka yollar da olabilirdi. Özel bir iş olması sadece tek bir kişinin alabileceği anlamına gelmiyordu.
“……Hoo.”
Soo Hyuk derin bir nefes aldı. Zihnini temizledi ve başka bir kitap açtı. Saniyeler içinde, Soo Hyuk kendi dünyasındaydı.
* * *
“İşte jetonunuz.”
“Çalışmalarınız için teşekkürler!”
NPC’yi selamlayan Walter kütüphaneden çıktı ve jetonunu aldı. Sonra, kütüphanenin dışındaki sokağa doğru yürürken düşündü.
“Sanırım büyük olacak.”
Tekrar karşılaşacaklarını hissetti. Ve genç adamın yakında Pangea’ya bir fırtına getireceğini.
“Bu konsantrasyon. Ayrıca mavi kitapları da biliyor.”
İçgüdüsel hislerinden başka nedenleri de vardı. Birincisi, bu genç adam akıl almaz bir konsantrasyona sahipti. Ama hepsi bu değildi. O kadar konsantre bir şekilde beyaz bir kitap okuyordu ve ona mavi gibi de görünmüyordu. Eğer bu adam şimdiye kadar böyle okumuşsa, Walter ne kadar bilgelik sahibi olduğunu hayal bile edemezdi.
İkincisi, mavi kitapları da biliyordu. Çoğu kullanıcı bırakın mavi kitapları, beyaz kitapları bile bilmiyordu. Bunun nedeni kullanıcıların büyük çoğunluğunun daha önce bir kütüphaneyi hiç ziyaret etmemiş olması ve Pangea ana sayfasında bu konuda herhangi bir makale bulunmamasıydı.
Elbette arkadaşlar birbirlerine anlatabilirdi ama kimse ana sayfaya herhangi bir makale yüklememişti. Bu da onlar hakkında hiçbir bilgi olmadığı için çoğu insanın onlardan haberdar olmadığı anlamına geliyordu.
Walter da aynıydı. Soo Hyuk dışında hiç kimseye onlardan bahsetmemiş veya herhangi bir makale yüklememişti.
Bunu zaten bilen Soo Hyuk’a açıklamasının nedeni sistemi çözmek ve bir arkadaş edinmekti. Belki Walter’dan daha fazlasını biliyordu. Eğer biliyorsa, belki de bir sonraki karşılaşmalarında sorması gerekirdi.
Walter bir bankta durdu ve yeni görevini görmek için görev sekmesini açtı.



“Alerian Sıradağları……”
Walter görev için Alerian Dağları’na gitmek zorundaydı.
“Bu çok zor olacak.”
Pangea devasa bir dünyaydı ama Walter Alerian Dağları’nı çok iyi biliyordu. Hayır, bilmemesine imkân yoktu. Şu anda en üst rütbelilerin avlandığı yer orasıydı. Bu canavarlar 300. seviyede.
Alerian Dağları, dikkatsiz davranırlarsa rütbelilerin bile ölebileceği bir yerdi. Üç elementli bir Büyücü olsa bile, Alerian Dağları’nı keşfetmek onun seviyesindeki Walter için sadece boş bir hayaldi.
“Şimdilik seviyeleri ezberleyelim.”
Walter görevi kapattı. Bu, şu anda tamamlayabileceği bir görev değildi. Görevi kapattıktan sonra Avlanma Alanına doğru yürümeye başladı.
* * *
“Haa……Bugün de bir karar alınmadı.”
Şifa Lordu Kachu iç çekerken usulca mırıldandı. Toplantının başlamasından bu yana dördüncü gündü.
“Yarına kadar bir karara varmak zorundayız.”
Ölçülemez yetenek iki gün sonra Merkez Spire’a gidiyordu. O zamana kadar hangi kuleye gideceğine karar vermeleri gerekiyordu.
“Bu nasıl sızdı ki?”
Yarın seçim yapmak zorundaydılar. Çünkü bilgi çoktan Pangea’daki diğer gruplara yayılmıştı.
“Perin zaten biliyor.”
Pade İmparatorluğu’nun İmparatorluk Baş Büyücüsü, Matab’ın 10 Spire Lordu’na eşit büyü gücüne ve etkisine sahip. Aslında Kachu’yu eski bir dost olarak ziyaret ediyordu, ancak şimdi koşullar değişti çünkü yeni ölçülemez yeteneği duymuştu.
“Bu hızla giderse, İmparatorluk yeni yeteneği ele geçirecek.”
Eğer İmparatorluk yeni yeteneği gerçekten ele geçirirse, bu diğer Spire Lordlarının yeteneği ele geçirmesinden daha kötü olurdu.
“Yakında bir karar vermeliyiz.”
Kachu Spire Lordlarının her birine baktı.
“İtmek için gitmeliyim.”
Diğer Spire Lordları gibi Kachu da ölçülemez yeteneği arzuluyordu. Ancak açgözlülüğünün daha kötü bir duruma yol açmasını da istemiyordu. Eğer bir karara varamazlarsa, Kachu diğerlerinin fikirlerine bakmaksızın yeteneği rastgele bir kuleye itecekti.
“Hepiniz yorgun görünüyorsunuz.”
Kachu başladı.
“İyice dinlendikten sonra neden yarın tekrar başlamıyoruz?”
“Evet.”
“Öyle yapalım.”
“İyi fikir.”
Diğer Spire Lordları sanki Kachu’nun sözlerini bekliyorlarmış gibi hemen kabul ettiler. Ardından koltuklar birbiri ardına boşalmaya başladı.
Kachu da oturduğu yerden kalktı ve Şifa Kulesi’ne gitmek için sihirli bir çembere yöneldi.
Kachu hedefini belirledi ve sihirli çember aydınlanmaya başladı.
“……?”
Kachu o anda arkasına baktı.
“Pavian?”
Arayan, toplantıya geç gelen Pavian’dı. Ayağa kalkmıştı.
Ancak Pavian sihirli çemberine doğru gitmedi. Kachu nereye gittiğini görmek için Pavian’a bakmaya devam etti.
“Kako?”
* * *
Pavian, Toprak Kulesi Lordu Kako’ya doğru ilerliyordu.
“Beklendiği gibi.”
Kako, Pavian’ın kendisine doğru geldiğini fark ettiğinde düşündü.
“Leto haklıydı.”
Birinin ona yaklaşma ihtimalinin yüksek olduğunu söylemişti.
“Eğer bu Zehir Kulesi ise……”
Pavian henüz Kako’ya ulaşmamıştı ama yaklaşma sebebini çoktan tahmin etmişti.
“Kara Ejder’in Özü!”
İstediği hazineyi düşünen Kako, yaklaşan Pavian’a beklenti dolu bir gülümsemeyle baktı.
“Kako.”
Pavian, Kako’nun yanındaki koltuğu çekip otururken seslendi.
“Biraz konuşabilir miyiz?”
“Neden?”
“Sen zaten biliyorsun.”
“……Hehe.”
Kako Pavian’ın sözleri karşısında daha da geniş gülümsedi.
“Ne istiyorsun?”
Pavian Kako’ya sordu.
“Kara Ejder’in Özü’nü.”
Kako açıkça cevap verdi.
“……Hmm.”
Pavian onun cevabını beklemiyor muydu? Yoksa Kara Ejder’in Özü’nün değerini mi düşünüyordu?
Pavian, Kako’nun cevabı karşısında düşünceye daldı. Elbette, sadece rol yapıyordu.
“Tamam.”
Pavian biraz düşündükten sonra Kako’ya şöyle dedi.
“SSS derecesi bize gelirse, sana 200 gr öz vereceğiz.”
“200g?”
“……Neden? Yeterli değil mi?”
Pavian, Kako’nun tepkisi karşısında telaşlı bir ifade takındı.
“Hayır, düşündüğümden daha fazlaydı. Ben 100 gram civarında bekliyordum.”
Kako Pavian’a cevap verdi. Pavian onun beklenmedik sözleri karşısında hafifçe gülümsedi ve devam etti,
“O zaman bize yardım edecek misin?”
“Evet.”
Ama Pavian tepki vermeden önce, Kako aceleyle ekledi.
“Ama!”
Daha sözünü bitirmemişti.
“Şartları değiştir.”
Pavian’ın şartları yalnızca Zehir Kulesi yeteneği ele geçirirse uygulanacaktı. Peki ya Kako yardım etmesine rağmen yeteneği alamazlarsa?
O zaman Zehir Kulesi’ne yardım ettikten ve şanslarından vazgeçtikten sonra hiçbir şey alamayacaklardı.
Bu da anlaşmanın büyük ölçüde Zehir Kulesi’nin lehine olduğu anlamına geliyordu ve Kako tüm avantajların suyunu çıkarmak istiyordu.
“……How?”
Aslında Pavian çoktan şartları değiştirmeyi düşünüyordu. Ne de olsa Kako aptal değildi. Bir garanti olmadan anlaşmayı nasıl kabul edebilirdi ki?
“Önce Özü ver. Sonra ben yardım edeceğim.”
“Hoo.”
Pavian rahat bir nefes aldı.
“Evet, bunu zaten bekliyordum, değil mi?”
Kako’nun değişimi Pavian’ın zaten düşündüğü şeylerden biriydi, bu yüzden Pavian bunu duyduğunda rahatlayarak iç çekmekten kendini alamadı.
“Yani…”
Pavian elini kaldırırken şöyle dedi.
“Bugün size göndereceğiz.”
Pavian elini uzatırken gülümsedi.
 “Özel şartlar var.”
Soo Hyuk bundan emindi. Bir kullanıcı bir görevi almak için gereken şartları yerine getirdiğinde kitabın rengi değişiyordu.
“Bunu sormamın sebebi. Ben bu görevi çoktan tamamladım. Ama benden sonra başka kullanıcılar da tamamlayabilir mi? Merak ettim.”
“Ah.”
Soo Hyuk genç adamın sözlerinin farkına vararak haykırdı. Bu kişinin neden kitabın rengini sorduğunu anlamıştı.
“Bu söyleniyor.”
Soo Hyuk bunu da düşünmüştü.
“Eğer beyaz görüyorsanız, sanırım diğer insanların zaten temizlemiş olduğu görevleri temizleyemezsiniz.”
Dedi genç adam.
“Evet, ama……”
Soo Hyuk onun sözleri karşısında başını eğdi. Önemli bir detayın eksik olduğunu düşündü.
“Gereklilikleri yerine getirmediğim için olabilir, değil mi?”
Soo Hyuk henüz gereklilikleri yerine getirmediği için de olabilirdi, yani kitabın maviye dönme ihtimali hâlâ vardı.
“Gereklilikleri yerine getirmediğim için olamaz mı?”
Soo Hyuk genç adama sordu.
“Hayır. Gereklilikleri yerine getirmiş olman gerekirdi. Görevi aldığımda henüz 10. seviyede bir Büyücü olmuştum.”
“Sonra……”
Soo Hyuk’un sözü kesildi. Onun sözlerine göre, Soo Hyuk bu görevi almak için gereken şartları yerine getirmiş olmalıydı. Ama mavi yerine beyazdı.
“Evet. Bu, bir görev temizlendiğinde beyaz renge döndüğü anlamına geliyor. Elbette, bazı görevler birden fazla kez temizlenebilir.”
Soo Hyuk onun sözlerini başıyla onayladı.
Tartışmanın ardından tekrar sessizlik çöktü. Sessizlik çok garip bir hal almadan önce genç adam oturduğu yerden ayağa kalktı.
“O zaman ben artık gideyim.”
Genç adam ayağa kalkarken Soo Hyuk’a seslendi.
“Ah, evet. Sizinle tanıştığıma memnun oldum.”
Soo Hyuk hafifçe eğilerek karşılık verdi. Genç adam bu jest karşısında gülümsedi ve ardından kütüphane girişine doğru yöneldi. Genç adam gittikten sonra Soo Hyuk masasını temizlemeye başladı.
“Eğer bir görevi tamamlarsanız, başkaları onu tekrar tamamlayamaz.”
Genç adamın sözlerine göre, özel görevler yalnızca bir kez alınabiliyordu. Hayır, daha doğrusu sadece bir kez tamamlanabilir. Çünkü zaten tamamlanmışsa ödülü alamazsınız.
“Yani, bu bir yarış.”
Kimin önce bulup tamamlayacağını görmek için bir yarış.
“Sonra……”
Aldığı miras ve statü görevleri henüz tamamlanmamıştı. Ama ‘Lapis’in Halefi’ terfi görevi tamamlanmıştı. Bu ‘Baş Büyücünün Soyu’nun Soo Hyuk’a özgü olduğu anlamına gelmiyor mu?
Ama bu doğrulanmadı. ‘Baş Büyücünün Soyundan Gelen’e dönüşmek için başka yollar da olabilirdi. Özel bir iş olması sadece tek bir kişinin alabileceği anlamına gelmiyordu.
“……Hoo.”
Soo Hyuk derin bir nefes aldı. Zihnini temizledi ve başka bir kitap açtı. Saniyeler içinde, Soo Hyuk kendi dünyasındaydı.
* * *
“İşte jetonunuz.”
“Çalışmalarınız için teşekkürler!”
NPC’yi selamlayan Walter kütüphaneden çıktı ve jetonunu aldı. Sonra, kütüphanenin dışındaki sokağa doğru yürürken düşündü.
“Sanırım büyük olacak.”
Tekrar karşılaşacaklarını hissetti. Ve genç adamın yakında Pangea’ya bir fırtına getireceğini.
“Bu konsantrasyon. Ayrıca mavi kitapları da biliyor.”
İçgüdüsel hislerinden başka nedenleri de vardı. Birincisi, bu genç adam akıl almaz bir konsantrasyona sahipti. Ama hepsi bu değildi. O kadar konsantre bir şekilde beyaz bir kitap okuyordu ve ona mavi gibi de görünmüyordu. Eğer bu adam şimdiye kadar böyle okumuşsa, Walter ne kadar bilgelik sahibi olduğunu hayal bile edemezdi.
İkincisi, mavi kitapları da biliyordu. Çoğu kullanıcı bırakın mavi kitapları, beyaz kitapları bile bilmiyordu. Bunun nedeni kullanıcıların büyük çoğunluğunun daha önce bir kütüphaneyi hiç ziyaret etmemiş olması ve Pangea ana sayfasında bu konuda herhangi bir makale bulunmamasıydı.
Elbette arkadaşlar birbirlerine anlatabilirdi ama kimse ana sayfaya herhangi bir makale yüklememişti. Bu da onlar hakkında hiçbir bilgi olmadığı için çoğu insanın onlardan haberdar olmadığı anlamına geliyordu.
Walter da aynıydı. Soo Hyuk dışında hiç kimseye onlardan bahsetmemiş veya herhangi bir makale yüklememişti.
Bunu zaten bilen Soo Hyuk’a açıklamasının nedeni sistemi çözmek ve bir arkadaş edinmekti. Belki Walter’dan daha fazlasını biliyordu. Eğer biliyorsa, belki de bir sonraki karşılaşmalarında sorması gerekirdi.
Walter bir bankta durdu ve yeni görevini görmek için görev sekmesini açtı.



“Alerian Sıradağları……”
Walter görev için Alerian Dağları’na gitmek zorundaydı.
“Bu çok zor olacak.”
Pangea devasa bir dünyaydı ama Walter Alerian Dağları’nı çok iyi biliyordu. Hayır, bilmemesine imkân yoktu. Şu anda en üst rütbelilerin avlandığı yer orasıydı. Bu canavarlar 300. seviyede.
Alerian Dağları, dikkatsiz davranırlarsa rütbelilerin bile ölebileceği bir yerdi. Üç elementli bir Büyücü olsa bile, Alerian Dağları’nı keşfetmek onun seviyesindeki Walter için sadece boş bir hayaldi.
“Şimdilik seviyeleri ezberleyelim.”
Walter görevi kapattı. Bu, şu anda tamamlayabileceği bir görev değildi. Görevi kapattıktan sonra Avlanma Alanına doğru yürümeye başladı.
* * *
“Haa……Bugün de bir karar alınmadı.”
Şifa Lordu Kachu iç çekerken usulca mırıldandı. Toplantının başlamasından bu yana dördüncü gündü.
“Yarına kadar bir karara varmak zorundayız.”
Ölçülemez yetenek iki gün sonra Merkez Spire’a gidiyordu. O zamana kadar hangi kuleye gideceğine karar vermeleri gerekiyordu.
“Bu nasıl sızdı ki?”
Yarın seçim yapmak zorundaydılar. Çünkü bilgi çoktan Pangea’daki diğer gruplara yayılmıştı.
“Perin zaten biliyor.”
Pade İmparatorluğu’nun İmparatorluk Baş Büyücüsü, Matab’ın 10 Spire Lordu’na eşit büyü gücüne ve etkisine sahip. Aslında Kachu’yu eski bir dost olarak ziyaret ediyordu, ancak şimdi koşullar değişti çünkü yeni ölçülemez yeteneği duymuştu.
“Bu hızla giderse, İmparatorluk yeni yeteneği ele geçirecek.”
Eğer İmparatorluk yeni yeteneği gerçekten ele geçirirse, bu diğer Spire Lordlarının yeteneği ele geçirmesinden daha kötü olurdu.
“Yakında bir karar vermeliyiz.”
Kachu Spire Lordlarının her birine baktı.
“İtmek için gitmeliyim.”
Diğer Spire Lordları gibi Kachu da ölçülemez yeteneği arzuluyordu. Ancak açgözlülüğünün daha kötü bir duruma yol açmasını da istemiyordu. Eğer bir karara varamazlarsa, Kachu diğerlerinin fikirlerine bakmaksızın yeteneği rastgele bir kuleye itecekti.
“Hepiniz yorgun görünüyorsunuz.”
Kachu başladı.
“İyice dinlendikten sonra neden yarın tekrar başlamıyoruz?”
“Evet.”
“Öyle yapalım.”
“İyi fikir.”
Diğer Spire Lordları sanki Kachu’nun sözlerini bekliyorlarmış gibi hemen kabul ettiler. Ardından koltuklar birbiri ardına boşalmaya başladı.
Kachu da oturduğu yerden kalktı ve Şifa Kulesi’ne gitmek için sihirli bir çembere yöneldi.
Kachu hedefini belirledi ve sihirli çember aydınlanmaya başladı.
“……?”
Kachu o anda arkasına baktı.
“Pavian?”
Arayan, toplantıya geç gelen Pavian’dı. Ayağa kalkmıştı.
Ancak Pavian sihirli çemberine doğru gitmedi. Kachu nereye gittiğini görmek için Pavian’a bakmaya devam etti.
“Kako?”
* * *
Pavian, Toprak Kulesi Lordu Kako’ya doğru ilerliyordu.
“Beklendiği gibi.”
Kako, Pavian’ın kendisine doğru geldiğini fark ettiğinde düşündü.
“Leto haklıydı.”
Birinin ona yaklaşma ihtimalinin yüksek olduğunu söylemişti.
“Eğer bu Zehir Kulesi ise……”
Pavian henüz Kako’ya ulaşmamıştı ama yaklaşma sebebini çoktan tahmin etmişti.
“Kara Ejder’in Özü!”
İstediği hazineyi düşünen Kako, yaklaşan Pavian’a beklenti dolu bir gülümsemeyle baktı.
“Kako.”
Pavian, Kako’nun yanındaki koltuğu çekip otururken seslendi.
“Biraz konuşabilir miyiz?”
“Neden?”
“Sen zaten biliyorsun.”
“……Hehe.”
Kako Pavian’ın sözleri karşısında daha da geniş gülümsedi.
“Ne istiyorsun?”
Pavian Kako’ya sordu.
“Kara Ejder’in Özü’nü.”
Kako açıkça cevap verdi.
“……Hmm.”
Pavian onun cevabını beklemiyor muydu? Yoksa Kara Ejder’in Özü’nün değerini mi düşünüyordu?
Pavian, Kako’nun cevabı karşısında düşünceye daldı. Elbette, sadece rol yapıyordu.
“Tamam.”
Pavian biraz düşündükten sonra Kako’ya şöyle dedi.
“SSS derecesi bize gelirse, sana 200 gr öz vereceğiz.”
“200g?”
“……Neden? Yeterli değil mi?”
Pavian, Kako’nun tepkisi karşısında telaşlı bir ifade takındı.
“Hayır, düşündüğümden daha fazlaydı. Ben 100 gram civarında bekliyordum.”
Kako Pavian’a cevap verdi. Pavian onun beklenmedik sözleri karşısında hafifçe gülümsedi ve devam etti,
“O zaman bize yardım edecek misin?”
“Evet.”
Ama Pavian tepki vermeden önce, Kako aceleyle ekledi.
“Ama!”
Daha sözünü bitirmemişti.
“Şartları değiştir.”
Pavian’ın şartları yalnızca Zehir Kulesi yeteneği ele geçirirse uygulanacaktı. Peki ya Kako yardım etmesine rağmen yeteneği alamazlarsa?
O zaman Zehir Kulesi’ne yardım ettikten ve şanslarından vazgeçtikten sonra hiçbir şey alamayacaklardı.
Bu da anlaşmanın büyük ölçüde Zehir Kulesi’nin lehine olduğu anlamına geliyordu ve Kako tüm avantajların suyunu çıkarmak istiyordu.
“……How?”
Aslında Pavian çoktan şartları değiştirmeyi düşünüyordu. Ne de olsa Kako aptal değildi. Bir garanti olmadan anlaşmayı nasıl kabul edebilirdi ki?
“Önce Özü ver. Sonra ben yardım edeceğim.”
“Hoo.”
Pavian rahat bir nefes aldı.
“Evet, bunu zaten bekliyordum, değil mi?”
Kako’nun değişimi Pavian’ın zaten düşündüğü şeylerden biriydi, bu yüzden Pavian bunu duyduğunda rahatlayarak iç çekmekten kendini alamadı.
“Yani…”
Pavian elini kaldırırken şöyle dedi.
“Bugün size göndereceğiz.”
Pavian elini uzatırken gülümsedi.

Daha fazla bölüm için sitemizi ziyaret edin: Novel Okur