Bölüm 3259: Varoluş Biçim’i! I


Noah, Varoluşsal Aşkınlık Perdesi’nin Sınırlar’ını test ederken.


Yarı Lekeli Omniverse’ye yöneltilmiş başka bir Bakış daha vardı ve bu Bakış bitmek tükenmek bilmeyen bir Vahşet ve Yoğun bir Kurnazlık’la doluydu.


Yarı Lekeli Omniverse’nin çok yukarısında.


Bir Karanlık Bulut’u, Çevrede’ki Outerversal Otorite Dallar’ıyla birleştiği için Zar Zor görülebiliyordu.


Aşağıdaki Yarı Lekeli Omniverse’de Büyük Bir ayrıcalığına sahip başka bir Varoluş’un Varoluşu’na rağmen, bu Parlaklık Bulut’u keşfedilememişti! 


"Sana teşekkür borçluyum, Küçük Bildirgem."


Derin Bakışlar’ı, Koruyucu Lucretia’nın komutasındaki Parlak Dönen Çarklar tarafından öldürülen ya da itilen Varoluş Azrailler’i kalabalığının ötesine bakmıştı. 


Kızıl Saçlar’ı, çok az kişinin anlayabileceği bir şeyi taklit etmeye çalışırken, göz kamaştırıcı Kızıl Tekerlekler dönerken, Yanan Alevler’e benziyordu.


"Kız Kardeşi’nin henüz Varoluş’la Bir Olamamış olması çok yazık."


Varoluş’la Bir!


Varoluş’un Konsantrasyonu’nun ve Varoluş’unun çevresindeki Omniverse ile olan Etkileşimler’inin o kadar Uyumlu ve Rezonans dolu olduğu korkunç bir Varoluş hali ki, içsel olarak çevresindeki Varoluş’la bir oluyordu.


Harekete geçtiklerinde, aynı sonucu elde etmek için Otoriteler’inin çok azına ihtiyaç duyduklarını göreceklerdi.


Eğer Omniversaş Aşamada’ki bir Düşman’ı yaralayabilecek bir saldırıyı serbest bırakmak zorunda kalsalardı, aynı saldırıyı serbest bırakabileceklerini, ancak bunu yapmak için gereken Otorite’nin ancak yüzde biri ile yapabileceklerini göreceklerdi!


Yapabilecekler’i şeyler Sonsuz Olasılıklar’la Dolu’ydu.


Varoluşlar’ıyla bu kadar Yüksek bir Seviye’ye ulaşmış olan Koruyucular, Megalos Ynnere’deki Büyük Varoluşlar’ın ve diğer Outerversal Morphonalar’ın Bedenler’inin sıklıkla savaştığı Varoluşlar’dı. 


"Pekâlâ, Savitar’ın bu Bedeni’nin kesilmesini sağlamak için biraz yardımda bulunabilirim. Bir şeylerden şüphelenecektir... Ama tam olarak emin olamayacaktır ve o tepki verene kadar, ben onun Bedeni’ne bağlı tüm Bildirgeler’i bağlamış olurum.


Bulutlu Bakışlar şu anda görmekten daha fazlasını yaptığı için titremişti. Yarı Lekeli Omniverse’nin üstünden Korkunç ama sessiz bir Otorite sızmaya ve Yürüyen’in Alanı’nı kaplamaya başlamıştı 


Yakınlardaki tüm Varoluş Dokumalar’ıyla öyle bir Rezonans Dalga’sı yaydı ki, sanki tamamen onun bir Parçası’ymış gibi görünüyorlardı!


-


"Ne diyorsun, tuhaf şey?"


Yürüyen, Komuta Koruyucusu Valeria’nın Korkunç Tekerlekler’ini geri çevirdi, Bakışlar’ı tam olarak anlayamadığı bir şekilde ilgisini çekmeye devam eden Noah Figüründe’ydi.


Her nedense, Varoluş’unun içindeki Karanlık Madde Dokumalar’ı, Uzuvlar’ı onunla çarpıştıkça, bu Varoluş’u ona getirmek isteyen Baştan Çıkarıcı bir çekim hissetmişti. 


Yürüyen Varoluş tek bir kesin Sonuc’a vardı. Bu Gariplik onun korkunç Outerversal Otorite Dalgalar’ına karşı Savunma Gücü’ne sahipti ama onu Yaralayabilecek Güc’e sahip değildi.


Sanki, Korkunç bir Savunma Varoluşsal Hüneri’ne ulaşmıştı ama Saldırgan tarafı henüz onu yakalayamamıştı.


’Nasıl olur? Tam olarak ne elde ettin ki, Bağımsız Devletler’in geri kalan Peonlar’ı gibi bir Muhteşem Omniverse bile olmadan, Outerversal Otorite ile dolu Varoluş’u değiştiren Saldırılar’a karşı hayatta kalabiliyorsun?


Ne kadar çok düşünürse, bu Tuhaflık o kadar Cazip görünüyordu!


Bu Uzay’ın etrafında, Tekillikler’in etrafında dönen Obsidyen Işınlar, Komuta Koruyucusu Valeria bazılarını yok ederken, Diğerler’inden kaçarken, Korkunç bir Niyet taşıyordu; Vücud’u, karşılaştığı Her Şey’i Silen ve son derece muhteşem bir Omniverse’ye doğru genişlemeye başlıyordu. 


Omniverse.


Varoluş, böyle bir fikri Aklı’nın Ucu’ndan bile geçirebilir mi? Tek bir Varoluş’un Gücü’nün bir Omniverse’nin Kudreti’ni ve Varoluş’unu taklit etmesi?!


BOOM!


Savitar’ın sergilediği Güç Şok Edici’ydi, Komuta Koruyucusu Valeria da kendi ihtişamını gösteriyordu ama şu anda...


"Ha?"


Savitar’ın İskelet Çukurlar’ındaki Mor Alevler bir şeyi hissedince, titremişti. 


Tüm bu Yarı Lekeli Omniverse’nin ve hatta Kendisi’nin Varoluş Dokusu’na karışmış bir şey!


Savitar, Otoritesi’nin Büyük Ölçü’de kısıtlandığını hissederken, kısa süre sonra Öfke Hız’la yükselmişti. 


Sessizce!


"KİM?!"


...!


Gürleyen Bağırış’ı yankılandı ama cevap gelmedi.


Son derece sezgisel Komuta Koruyucusu Valeria, çağırdığı Ezici Tekerlekler’in çok daha az dirençle aşağı doğru hareket ettiğini Anında hissetmişti; Savitar’a doğru çok daha kolay ilerlerken, Outerversal Otorite’nin Işınlar’ını çok daha Hız’lı bir şekilde yırtmıştı! 


Savitar’ın Gücü’nün yarısı etkin bir şekilde kesilirken, Bu, benzersiz bir İlerleme’ydi.


Bunun bir plan olup, olmadığını bilmiyordu. Nedenini de bilmiyordu. Bu Şans’ı sadece bugün buradaki Hedefler’inin tamamlanmasını sağlamak için kullanmıştı. 


Savitar’ın Bedenler’inden birinin yok edilmesi ve bir Karanlık Madde Çekirdeği’nin İmha Edilme’si.


"YAA!"


Bu Fırsat’ı en güçlü Saldırılar’ından birini serbest bırakmak için kullanırken, Varoluş’u Işıl Işıl yanıyordu - Savitar’a, bu zayıf duruma düştükten sonra Gücü’nü serbest bırakma Sans’ı vermemeye çalışıyordu!


Yukarıda ve aşağıda, Parlak Kızıl ve Cerulean Çarklar oluşmuştu. 


Yukarıda kavurucu bir Cehennem, aşağıda Uçsuz Bucaksız bir Deniz.


Boyutlar’ı bozulmamıştı ama bu Çarklar’ın yaydığı Renk ve Tehlikeli Varoluş Dalgalar’ı, çok az Varoluş’un anladığı Varoluş Çarkı’nın Saf Duruşu’nu taklit etmeye ve ondan çekip, çıkarmaya çalıştığı için, bakması daha da görkemliydi!


Tekerlekler döndü ve Savitar’ın devasa Bedeni’ne Akıl Almaz derecede ağır bir baskı uyguladı, Uzuvlar’ı gıcırdıyor ve parçalanıyordu ve Outerversal Otorite’si... ilerleyişi’ni kolayca durduramıyordu.


...!


Bu, Büyük bir değişimdi.


Bir şey müdahale etmiş ve her şeyi bu hale getirmişti!


"Kim? Kim?! Kim?!’ Savitar, Gücü’yle Varoluş’un Dokumalar’ının buradaki bu Beden için Hız’la kendi lehinden uzaklaştığını hissettikçe, öfkesinin arttığını hissetmişti. 


Ve en azından bundan kimin sorumlu olduğunu bilmek istiyordu!