Bölüm 3260: Varoluş Biçim’i! II


Aynı anda, Savitar’ın altındaki Noah Figür’ü, Renksiz Beyaz ve Siyah Kanatlar’ı Işıl Işıl uzanırken, Otorite’yle patlamıştı. 


Invictus Maximus.


Tercih edilen bir Sonuc’un Güvencesi’ni öngörüyordu. 


Bakışlar’ının altında, Ingeniare daha yeni yanmaya başlayan Alevler gibi Parlarken, Üçüncü Güç Mundi’si Nabız Gibi Atıyor’du.


Her şeyi bir Tavan gibi Kaplayan Kırılmaz bir Outerversal Otorite’nin yabancı Görünümü’nü gördüğünde, Gözler’inde kümelenmişlerdi. 


Ve bu Tavan, Savitar’ın Gücü’nün büyük bir kısmını ana gövdesinin olması gereken Megalos Beyond’dan etkili bir şekilde kesen bir Karanlık Madde Örtüsü’ne benziyordu!


Onlara yardım etmeye giden yabancı bir müdahale - Elbette Sebepsiz değildi.


"İlginç..."


Kendi hareketleri durmazken, Gözler’i parıldadı. Kanatlar göz kamaştırıcı Renksiz Beyaz ve Siyah Tüyler’e Dönüşmüş’tü ve Savitar’ın Uzuvlar’ını bağlamaya başlayan çizgiler oluşturmuştu; Hatta Bazılar’ı bu Varoluş’u yerinde sabitlemek için devasa Kafatası’nın etrafını sarmaya çalışırken, iki Tekerlek onun üstünde ve altında dönmüştü. 


Noah da aynı Alan’ın içindeydi, ancak bu Çarklar’ın Korkunç Güc’ü ona yönelmemişti - Ama yönelmiş olsalar bile, onlara dayanmak için Sonsuz bir özgüvene sahipti.


Ancak Komuta Koruyucusu Valeria’nın gücüyle Alay Edilmemeliydi, zira Valeria burada Amacı’na ulaşmak için Otoritesi’ni yönlendirirken, Savitar bir Büyük Varoluş’un Onur’u ve Zarafet’i şu anda tükürülürken, kükrüyordu.


"Küstahlık! Başkalarının oyununa gelirken, bir fırsat yakaladığınızı sanıyorsunuz. Başka biri bir hamle yaptı ve Sen sadece onun adına kılıç görevi görüyorsun! Başkası’nın emrini yerine getirmeden önce bir adım geri çekil ve düşün, ey Bağımsız Devletler’in Peon’u!


Otoriter Ses’i, sanki hâlâ her şeyi kontrol ediyormuş gibi gürlüyordu.


Yine de ne Noah ne de Komuta Koruyucusu Valeria, Noah’ın Kanatlar’ının Genişleme’si Varoluş Atlası Yöneticisi’nin Otorite’si ile aydınlanmaya başladığında, Eylemleri’ni durdurmamıştı! 


Renksiz Renk Ton’u çok daha Derin’di.


Neredeyse Sıvılaşmış ve daha Gerçek Görünüyor’du ve Varoluş Sistemler’inin üçünün de Güc’ü, Varoluşsal Hâkimiyet Âlemi’nin Aşamalar’ını Çok Aşan ve yalnızca Omniversal Aşama’da olanların başa çıkabileceği biri olması gereken bir Varoluş’u bastırmaya anlık olarak yardım etmek için çekilmişti. 


Yine de, Noah’ın Varoluşsal Aşkınlık Perde’si birçok şeyi mümkün kılmıştı. 


"Aptallar!"


Savitar’ın Zalim Ses’i, Otorite’si hem Noah’ı hem de Komuta Koruyucusu Valeria’yı bastıramadığı için gürlemişti - Dönen Yüzlerce Obsidyen Işıltılı Sütun Uzay’da sabitlenmeyi bırakıp, Varoluş’un eklenmiş Işınlar’ı gibi Vücudu’na doğru yaklaştıkça, Kafatası’nda Göz’le görülür Çatlaklar oluşmaya başlamıştı. 


Noah, O’nun Sözler’inin yanlış olmadığını biliyordu.


Yabancı Parazit’in ne olduğuna dair bir fikri olduğu için Zihni çoktan Tüm Olasılıklar’ı hesaplamıştı!


Bu bir Karanlık Madde Perde’si olduğuna göre, suçlu başka bir Outerversal Morphon’du.


Ve olası pek çok Outerversal Morphon arasından başka kim nerede olduklarını ve ne yaptıklarını tam olarak bilebilirdi ki?


Koruyucu Lucretia’nın Yüz’ü yükselirken, sessizce gülümsemişti. 


’Bu seni bağlayan Varoluş’un Etkisi mi?’


Kendisi’ni, Savitar’ı sızdıran yabancı Outerversal Morphon’un Bakış Açısı’na yerleştirirken, Kendi Kendi’ne böyle bir soru sormuştu. 


Bundan ne kazanabilirdi? Savitar’ın Bedeni’nin yok edilmesinden?


...!


Noah’ın Gözler’i Akıl Almaz bir Parlaklık yaymıştı. 


"Burada benimle tamamen aynı şeyi mi yapıyorsun?


Şu anda ne yapıyordu? O da müdahale ediyor ve bir Outerversal Morphon’un zayıflamış Bedeni’ni yerinde tutuyordu, böylece onun Ölümü’nden sonra...


Bağladığı Bildirge onun olacaktı!


Şimdi, aynı şeyi yapmak isteyen bir Başkası daha varmış gibi görünüyordu.


Peki Zirve’ye kim çıkacaktı? Nihai Ödül’ü kim alacaktı?


"Burada oturup, Başkalar’ı tarafından kullanılan bir grup çocuk tarafından rezil edilmeyeceğim.


Savitar’ın derin Ses’i, mücadele etmeyi bıraktığında, yankılanmıştı. 


Mor Alevler’i yukarıda, Varoluş Çarkı’nın parçalarını kontrol eden bir Göksel gibi görünen Komuta Koruyucusu Valeria’ya bakmıştı ve sonra aşağıya, Noah’a ve onu saran Sayısız İpliğ’e dönüşen Kanatlar’ına bakmıştı. 


"Bir Büyük Varoluş, Böylee olmayanlar tarafından utandırılamaz. Bugün hepiniz Öfkem’i kazanmayı başardınız ve ben de tahsil etmeye geleceğim."


Komuta Koruyucusu Valeria’nın Yüz İfade’si anında değişirken, Noah’a doğru gürleyen Niyet’i Sözler’ini yoğunlaştırmıştı. 


"Bırakın onu!"


Bu, onu bırakması için bir Haykırış’tı.


Mümkün olduğunca uzağa gitmesi için.


Ancak bu durumda bile Noah Kılını bile kıpırdatmadı ve olduğu yerde kaldı.


Kanatlar’ı ona, Amaçlar’ına ulaşmak istiyorsa burada olması gerektiğini söylüyordu!


Niyet’i son kez çınlarken, Savitar’ın yuvaları anında tüm Işıltısı’nı söndürmüştü. 


"Gazabım’ın Parıltısı’nı hisset."


...!


BOOOM!


Bu Beden’in içindeki Varoluş’un Sönmesi’ni beklememişti. 


Kendisi sona Erdirmişti - Ve bunu mümkün olan en Korkunç şekilde yapmıştı. 


Bu Beden’in temsil ettiği her şeyi Patlatmıştı. 


Büyük Biri’nin Ayrıcalığına sahip bir Varoluş, başkalarının saygısızlığı ve entrikalarıyla yüzleşmektense, Bedenler’inden birini patlatmayı tercih ederdi!


Madde’nin Tüm Dokumalar’ını çözen kör edici Obsidyen bir Işık Patladı Komuta Koruyucusu Valeria Dişler’ini sıktı, Figür’ü titreşirken, yukarıdaki Kızıl Çark’a bastı, Figür’ü kayboldu ve aşağıdaki Mavi Çark’a ışınlandı - Figür’ü yükseldi ve Noah’ı patlamanın olduğu noktadan uzaklaştırmaya çalıştı!


Aynı anda etraflarında Kırılmaz kalkanlar gibi düzinelerce canlı Hâyâlî Çark belirdi.


...!


Darbe çok ağırdı.


Her şey Kırılmış gibi Hissediliyor’du.


Obsidyen Işık o kadar kör ediciydi ki, Komuta Koruyucusu Valeria Gözler’ini kapatmak zorunda kalmıştı. 


Madde’nin Dokumalar’ı yok edilmiş gibi hissediyordu!


Herhangi bir Varoluş Biçim’i sanki kavrularak,  yok ediliyormuş gibi bir yanma hissi duyuyordu!


Ancak tüm bunların ortasında.... Varoluş’unun yandığını ve Omniversal Silahı’nın Parçalandığı’nı hissetmeye başladığında.... Komuta Koruyucu Valeria bir Beden’in onu sardığını hissetti.


...!


Başı’nın Güçlü bir Göğse doğru itildiğini ve Sırtı’nın Akıl Almaz bir Kararlılıkla Dolu Güçlü Elller tarafından sarıldığını hissetmişti. 


Ve hemen ardından Varoluş’unun yanması durmuştu. 


Varoluş’un Tüm Dokumalar’ı Kaos içindeydi, O Bile neler olduğunu kolayca göremiyordu.


Ancak onun üzerinde, tek bir Adam’dan başka kimsenin göremediği Bildirge’ye bağlanan Milyonlarca Göz Kamaştırıcı İplik çok kısa bir süre Parlamış’tı. 


Ve bu süre içinde, tüm bu İplikler Renksiz Beyaz ve Siyah Kanatlar’a dönüşerek  İkinci Güç Mundi’sinde Hız’la ilerlemişti!