Bölüm 3261: Oriole! I


Yakıcı bir His.


Bir Outerversal Morphon’un Bedenler’inden birinin Kendi’ni Patlatma’sı, Varoluşsal Aşkınlık Peçesi’ne sahip Noah’ın bile büyük Ölçü’de etkilendiği için basit bir şey değildi!


Varoluş’un Faha yüksek bir Boyutu’na, yani Varoluş’un Daja Yüksek Dokumalar’ı adını verdiği yere ve anlaşılmaz Varoluş Bob’un Genişlik olarak adlandırdığı yere adım atmamış Olanlar... yine de ona zarar verebilirdi.


Eğer Varoluşlar’ı yeterince Güçlü ve etkiliyse, yine de ona ulaşabilirlerdi.


Savitar’ın yaptığı Eylem bunu açıkça ortaya koyduğu için, Kendisi’ne Hâlâ ne Ölçü’de ulaşabildiklerini Ölçmek istiyordu.


Noah’ın Kanatlar’ı görkemli bir şekilde geri çekilip, Komuta Koruyucusu Valeria’nın Vücudu’nu sararken, bir yandan patlayan bir Outerversal Morphon’un Sonsuz Yanan Işınlar’ına dayanırken, bir yandan da Milyonlarca Bildirge’ye giden bağlantı dizilerini içine çekerken iki sonuca varılmıştı.


’Düşük rütbeli Omniversal Alem’i Varoluşlar’ının verdiği Hasar’ın Büyük çoğunluğu azaltılacak, verilen Yaralanmalar ise Önemsiz olacak.’


İlk sonuç.


Noah, Savitar’la olan bu mücadele sırasında bir önceki ifadesini teyit ederken ve Komuta Koruyucusu Valeria’nın Gücü’nü hesaba katarken, Obsidyen Işığı:nın yakıcı Işınlar’ı altında gülümsemişti. 


"Ve düşman tarafından kullanılan Varoluş Sistemi’ne bağlı olarak, Hasar’ın Azaltılması daha da artırılabilir.


Evet.


O, artık Karanlık Madde’yi Kavrama’ya başlayan bir Outerversal Morphon olarak, hatta Beden’i Karanlık Madde’den oluşan Psioneutrino ve diğer Parçacıklar’ından oluştuğu için, Varoluş’un bu Temel Yönü’ne karşı oldukça Bağışıklıydı. 


Bu nedenle, Savitar’ın Patlaması Varoluş’unum bir kısmını yakan yaralar açtığı için ağır olsa da, yine de buna dayanabilmişti! 


Tüylü Kanatlar’ının bir kısmı Hız’la iyileşirken, kavrulmuştu ve Derisi’nde Hız’la kapanmaya ve İyileşme’ye başlayan üçüncü derece yanıklar vardı.


Arkasında, Obsidyen Işıltı’sı sakin bir şekilde soldu ve orada Gerçekliğ’in tek bir zerresi bile yüzmüyordu.


Etraflar’ı Madde ve Karanlık Madde’nin Kaotik Dokumalar’ıyla Dolu’ydu, Outerversal Otorite, yavaşça Işık geri dönerken, etrafındaki her şeyi Harap etmeye devam ediyordu.


Noah’ın Kendisi’ni ve Kollar’ındaki Figür’ü saran Kanatlar’ı ardına kadar açıldı, Işkk aşağıya doğru akarak, Komuta Koruyucusu Valeria’nın Kızıl Saçlar’ında dans etti ve Valeria başını Göğsü’nden kaldırarak O’na bakmaya başladı.


Güzelliğ’i tek başına bile yürekleri titretiyordu, zira Efsanevi bir Omniverse yaratmış olan herkes öylesine Saf bir Zarafet ve Onur yayıyordu ki çok az Varoluş Başı’nı eğmeden ona bakabilirdi.


Ve yine de...


Derin ve sakin bir şekilde Noah’ın Gözler’ine baktı, o da endişesiz bir şekilde karşılık verdi.


Varoluşu’nun Onur’u.


Haysiyet’i. 


Hepsi o kadar Yüksekti ki, şaşırtıcı bir şekilde Gözler’inin sıkıştığını fark eden o olmuştu; Uzakta yanmış Varoluş Parçası’na ve uğuldayan Karanlık Madde Çekirdeği’ne doğru bakarken, Beden’i onun Bedeni’nden uzaklaşmıştı. 


Savitar’ın silindiğini doğruladıktan sonra, Ses’i yankılanırken, bakışlarını tekrar Noah’a çevirmişti. 


’Tam olarak neyin peşindesin?"


...!


"Kız Kardeşim’in durumunu ortaya çıkardınız, bundan etkilenmediniz ve Ölüm’ünü sağlamak için bir Outerversal Morphon’a karşı durdunuz. Eylemler’iniz çelişkili ve tam olarak ne istediğinizi anlamadan onu yalnız bırakamam. İhtiyar Eudemus Varoluş’unuza kefil oldu ama..."


Gözler’inde iki Altın Çark dönüyordu.


Karşısındaki Adam’ın Dokumalar’ını merak ederken, Gücü’nü yavaş yavaş geri kazanıyordu!


Noah, karşısındaki bu güçlü Bağımsız Devlet Koruyucusu’na bakıp, gülümsedi.


Kanatlar’ı sırtına doğru çekilip, Kaybolurken, Vücud’u tamamen iyileşmişti.


Ardından Manyetik Ses’i, Komuta Koruyucusu Valeria’nın Gözler’inin titremesine neden olan Sözler’le yankılanmıştı. 


"Kız Kardeşi’niz ile onu bağlayan Outerversal Morphon arasındaki Bağlantı’yı koparabilirim."


...!


Bir bombayı andıran Sözler yankılanmıştı. 


-


Yalnızca yakınlık nedeniyle, Savitar’ın bu Beden’i öldüğü anda, sahip olduğu tüm bağlantılar yok edilmeden önce kısa Süreliği’ne bir Araf’a düşecekti.


Bu belirsizlik durumunda, oradaki en yakın ve en güçlü Outerversal Morphon tüm bu Bağlantılar’ı elde edebilirdi.


Büyük Biri’nin Bedenler’inden birinin patladığı Yarı Lekeli Omniverse’nin çok yukarısında... Bir Varoluş vardı.


Ve Savitar’ın kendisi tarafından görülmemek için burada bulunan sadece Kendisi’nin bir parıltısı olsa bile, Bağlantılar’ın İpler’ini çekebilen bir Outerversal Morphon’un böyle bir etkisine sahip olan tek Varoluş O’ydu.


Böylece, Savitar’ın Güç Kaynağı’na müdahale edip, onu engelleyen Peçeli Varoluş, Savitar’ın Parlak Işığı’nın burada söndüğünü onayladığı anda, kaybolmadan önce onunla ilişkili sayısız Çizgiyi yakalamak için Otoritesi’ni yaymaya hazırlandı!


"..."


Ve.


Ve...


"Ha?"


İpler hiç gelmemişti. 


"Ne...?"


Peçeli İrade vızıldamıştı. 


Otorite’si, aşağıdaki Yarı Lekeli Omniverse de dahil olmak üzere yakındaki her şeyi kapsıyordu!


Ve hala hiçbir şey yoktu! 


Sanki Savitar’ın bu Bedeni’nin Bayrağ’ı altındaki birçok Bildirge hattı hiçbir zaman özgürce alınmamış gibiydi. 


Ya da...


"Onlar’ı başka biri mi aldı?


...!


Cesurca bir Oöasılık.


Ama sadece bu tek Olasılık vardı!


Savitar’a ondan bile daha yakın bir Outerversal Morphon vardı ve o anda Araf’taki tüm Bağlantılar’ın kontrolünü ele geçirmişlerdi.


Peki bu Kim olabilirdi?


Savitar’ın bu geçmiş Alanı’na yeni girenlerin hepsinin Kimlikler’ini biliyordu.


Bir’i hariç hepsini tanıyordu.


Koruyucu Lucretia’nın Kayıtlar’ı bu Varoluş’un Dokumalar’ından önce parlamıştı. 


Ve çok geçmeden... Bir Adam’ın sureti belirmişti


"Puslu..."


O’nu görmek bulanıktı.


Bu, onun gibi biri tarafından bile Kayıtlar’la tam olarak görülemeyecek kadar Güçlü bir Varoluş olduğunu gösteriyordu!


Ama yine de Lucretia’nın Bakışlar’ına ve Sözler’ine sahipti.


Ekiplerine katılan yeni Varoluş.


"Noah... Osmont, değil mi?


Büyük Olan’ın İrade’si, Bakışlar’ını tek bir Adam’a çevirdiğinde Parlak bir şekilde yanmıştı!