Herkes böyle bir yere geldiklerini biliyordu ve Hayatlarıının ne kadar değişken olabileceğini hissedebiliyorlardı.
Birçoğu buraya gelmişti çünkü Genişlik Saraylar’ı Onlar’ı Megalonyalılar’ın olası Dokumalar’ını doğrulamak ve elde etmek için göndermişti.
Kesin bir doğrulama elde edememişlerdi ama şimdiye kadar gördükleri her şey tek bir sonuca işaret ediyordu.
Ve şimdi, Kendiler’i gibi Varoluşlar’a yönelik Çok Gerçek bir Ölüm Tehdidi yüzünden sahip oldukları her şeyi verirlerken, Yollar’ı Işıl Işıl Parlıyor’du.
Varoluş’un Küme Düşme Bölgesi’nin çevresinde, Varoluş’u Koparan Varoluşlar’da da vardı ve yine de tüm bu savaş boyunca sadece Öncüler katıldığı için şok edici bir şekilde görmezden gelinmişlerdi!
Her biri, şu anda bile Koparma Aura’sı yayan BEYONDER’İN Enstrümanı’na karşı dönmüştü.
Ama...
"Bu Varoluş’un Koparılma’sı değil..."
...!
Beyaz cüppeler giymiş bir grup İnsan’sı Varoluş Koparan Varoluş, kalan Öncüler’inin Ozymandias’a doğru ilerleyişini izlerlerken, Yüzler’inde Kül Rengi İfadeler vardı. Bir Yay Kirişi’ni çeken ve ağır Karmaşıklık patlamalarını serbest bırakan bu Varoluş’a baktılarında, O’nun tamamen farklı bir Lig’de göründüğünü tekrar tekrar doğrulamışlardı!
En az Yirmi Varoluş Koparılma’sı Dokuma göstermişti. Bu, Bedeni’nde yirmi Varoluşu Koparan Varoluş’a Eşdeğer bir Güç bulundurduğu anlamına mı geliyordu?
Hayır!
Şu anda bu bile yanlış geliyordu, çünkü Aura’sı Varoluş’u Koparmak gibi hissettirse de, Varoluş’u Koparmak gibi görünse ve koksa da, öyle olmadığına ikna olmuşlardı!
Arka planda, Duvar Çiçekler’i haline gelen bu Varoluş Koparan Varoluşlar, Ozymandias’tan tanıdıkları ünlü Öncüler’le aynı boğucu hissi duymuşlardı.
Ve bu his daha da müstehcen bir Şekilde yükselmeye devam ediyordu. Karmaşıklığ’ı Tırmanma’ya devam ediyordu!
Bunun devam etmesine izin verilemezdi!
Varoluş’u Kesen Saray Ustalar’ı bunu biliyordu ve Öncüler bunu daha da iyi biliyordu.
Böylece son saldırı başlamıştı.
Öncü Yollar Gelişmiştti. Tüm bunların ortasında Ozymandias, Genesis’in Akan Aura’sıyşa dolu Göz Kamaştırıcı Beyaz bir Yay tutuyor, Kirişi’i çekip, Chronos’un Koparılmış Dokumalar’ıyla dolu Oklar’ı fırlatırken, Eller’i hiç durmadan hareket ediyordu!
O anda, Zaman yavaşlamış gibiydi.
Sonunda Mühürlenip, Varoluş’un Küme Düşme Bölgesi’nin Sınırlar’ına doğru gönderilen 20’den fazla Öncü yok olurken, etrafında Öncüler’in Kanı’ndan Nehirler Akıyor’du.
Tüm Çökmüş Dokumalar’ı ve Kanlar’ı O’na aktı ve tek bir Öncü’nün yaklaşık 25+ Küre Kan’dan daha fazlasını verdiği tahmin ediliyordu.
Bu, 500 Kürecik’ten fazla Öncü Kan’ı Kazanım’ı anlamına geliyordu.
"..."
Yavaşlayan Zaman’da, Öncüler Hayatlar’ı pahasına savaşmak için etrafını sararken, Ozymandias, buraya nasıl geldiğini düşünmek için duraklamıştı.
Mavi bir Gezegen’den gelen Genç bir Adam, Kendisi’nden Sayısız Desilyonlarca Yıl önce yaşamış Olan Varoluşlar... O’nun Araçlar’ı yüzünden ölürken, nasıl oluyor da, Genişlik olarak bilinen bir yerde duruyordu.
Öncüler.
Mühürler’i açılmış olan tüm Tüzükler’ini hissederken, Gözler’ini kapatmıştı.
Dokumalar’ını! O’nu olduğu Varoluş yapan şey. Şu anda yaptığı şeyi Hiçbir Pişmanlık duymadan ya da Gelecek’te sonuçlarının ne olabileceği konusunda endişelenmeden yapmasını sağlayan şey.
Her şeyi hissetti... Şu anda, Akıl açAlmaz Derece’de Parlaklaşır’ken.
>Tüm Varoluş Tüzükler’iniz en azından Tek bir Kopuş geçirdi.>
>Dokumalar’ınız tüm Unsurlar’ın tamamen Koparılması’nı istiyor.>
...!
O, farklı bir Yol izledi.
Öncüler’in Kan’ı ile Kendisi’nin Yönler’ini Koparabiliyor’du ve şimdi buraya gelmek için neredeyse hepsini Koparmış’tı.
Neredeyse hepsini.
>Invictus Maximus ilk Kopuşu’nu yaşıyor.>
>Varoluş’un Megalos Rün’ünün Amarantos Rüya’sı ilk Koparılışı’nı yaşıyor, O’nu Yaratılmış Olan’ın Kaynağı’ndan Kopma’ya ve Sadece Siz’in olmaya çalışıyor.>
>Varoluş’un Kutsal İlkel Göz’ü ilk Kopuşu’nu yaşıyor.>
>Infınıverse Megalos Tohum’u ile olan bağlantınız ilk Kopuşu’nu yaşıyor.>
Kendisi’nin Tüm Küçük, Minicik Yönler’inin her biri, yeterli Miktar’ın bunu yapmasının ardından Kendi Koparılması’na ulaşmışyı...
>Varoluş Dokumaları’nızın Kritik bir Yüzde’si Koparılma sürecinden geçmiştir. Tüm Varoluş’unuzu Kesilmiş bir Varoluş Karmaşıklığ’ı olarak düşünmek ve ayırt etmek yeterlidir.>
>Takımyıldız’ı Karmaşıklığı’nın Zirveler’ine doğru Yeni bir Yol İnşa Ediyor ve bu Yol’a giriyorsunuz.>
WAA!
Eşsiz Derinlik durumunda, Derin bir Sevinç ve kayıp duygusunu aynı anda hissederken, tüm Dokumalar’ının bir şeyden Koptuğu’nu hissetmişti.
Kendi’ni bir tüy kadar hafif hissediyordu.
Çok daha Karmaşık şeyleri çok daha kolaylıkla ve daha Az Otorite gereksinimi ile yapabileceğini hissediyordu!
Ancak kayıp duygusu da muazzamdı çünkü Kendisi’ni her zaman bir Parça’sı olduğu bir şeyden tamamen ve tamamen Kpparmış gibi hissediyordu. Genel Varolu’ştan. Varoluş’un Genel Dokuması’ndan!
Parlaktılar ve çok net bir Yollar’ı vardı ama kendi Düzenlemeler’i ve Akışlar’ıyla birlikte geliyorlardı.
Tüm Varoluşlar bu Akış’ı takip etmek zorundaydı.
Ancak Varoluş Kendi’ni bir kez kopardığında, bu Akış’tan ayrılır ve çevresindeki Varoluş Dokumalar’ının Korkunç etkilerini elde etmek için kendi Akışlar’ını - Kendi Düzenlemeler’ini dayatabilecekleri Güç’lü bir Durum’a Erişirler’di!
Normalde.
Genellikle.
Varoluşlar’ın büyük çoğunluğu için.
Koparılma sürecinden geçtiklerinde, ilk olarak Kavramlar’ıyla birleşerek, O’nu tamamen Kendiler’inin bir parçası haline getirmişlerdi ve Koparıldık’tan sonra bile Onlar’a Karşı Hâlâ bir bağlılık duygusu vardı.
Varoluş ile. Sonuçta, Varoluş’tan Kaynaklanan bir Kavram’la tamamen bir olmuşlardı.
Noah Osmont tarafından hiçbir Birleştirme yapılmamıştı.
Ozymandias tarafından hiçbir Birleştirme yapılmamıştı.
Ve sonra, Dokumalar’ı daha da ileri giderek, Kendisi’nin pek çok Küçük Yönü’nü Varoluştan tek başına ve tamamen Koparmış’tı.
Tümüyle Koparıldığ’ı Zaman.
SAAA!
Tüm Sesler kaybolurken, Akıl Almaz bir fenomen meydana gelmişti.
Öncüler’in ve diğer tüm Varoluşlar’ın görüntüsü kaybolmuştu!
Not: Ne diyeceğimi bilemiyorum. Ldldldlddll. Biz Ne ara buraya geldik. Hele Önümüzdeki 2 3 Bölüm’ü görün var yaaa...
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
