Noah, Beyaz-Altın Alevi̇’ni̇n Işığ’ı uzanıp, bu Alan’ı ve bu Fi̇gür’ü Aydınlattığ’ı an bunu net bi̇r şeki̇lde gözlemlemişti...
Vızıltı!
Gözler’i̇ni̇n Açılmasıyla bi̇rli̇kte, her şeyi̇n efendi̇si̇nden arta kalan Dokumalar’dan Ağır Karmaşıklık’ta yaylar çıkmıştı?
Açıldıklar’ı anda, Korkunç bir vahşet ve Güç Işığı’yla doldular, O’nu uyandıran her neyse onu çökertmeye hazırdılar!
Ama bir an sonra kim olduğunu anlamıştı.
"..."
OMNİFATHER’DEN geriye kalan Dokumalar’daki Vahşi ifade daha sonra durakladı, Noah’a yakından bakarken, Gözler’i sakinleşti.
Etrafında Yanan Altın Alev’e.
Kimse’ni̇n kolayca gözlemleyemeyeceği̇ Madde ve hatta Karanlik Madde’ni̇n Saki̇n Dokumalar’ına!
Noah sessi̇z kalıp, bi̇r an sonra Zihni̇’ni̇n deri̇nli̇kleri̇nde bi̇r şeyi̇n teti̇klenmesi̇ni̇ beklerken, OMNİFATHER’IN Kalıntı Dokumalar’ı tüm Bunlar’ı gözlemlemişti...
>Yakın mesafedeki hedefin, OMNİFATHER’IN Kırmızı Katman’lı Aşkın Kaynak Karmaşıklığ’ı Dokumalar’ı olduğu kabul edildi.>
...!
RUİNATİON’UN saçma Nimetler’i hemen başladığında, Yüzü’nde Göz’le görülür bir gülümseme belirmişti.
Ayrıca yeni bir şey daha kavradı: Kırmızı Katman Aşkın Kaynak Karmaşıklığ’ı Dokumalar’ı!
Bir an sonra Önündeki Varoluş’un ağzı açılıp, derinlik dolu Kadim bir Ses ortaya çıkarken, şu anda baktığı şey buydu.
"Bunca zaman sonra neden bir Şarkı Söyleyen benim bir Bölüm Dokumam’ın önünde belirdi? Daha önce hepinize geldim ve aramızda Dokumalar’ın Dolaşıklığ’ı olmayacağına söz vererek, beni geri çevirdiniz. Peki neden?"
...!
Noah, başını eğerek, OMNİFATHER’IN Kalıntı Dokuması’na doğru bakarken, ağır bir Bilgi Patlama’sı gelmişti!
Parlak Gözler’le Sordu.
"Beni hiç tanımıyor musun? Tresorverse Âyet’inizde olup bitenlerle ilgili hiçbir şey Siz’in tarafınızdan gözlemlenmiyor mu?"
WAA!
Bunu söylediği anda, önündeki OMNİFATHER’IN Kalıntı Dokuması’nın Gözbebekler’i daha da büyük bir Işık’la Parlama’ya başlamadan önce Hafif’çe titredi.
"Tresorverse Âyet’i... Evet, o vardı."
Sanki uzun zaman öncesine ait bir şeyi hatırlıyormuş gibi konuşmuştu.
Uzun zamandır unuttuğu bir şeyi!
Noah, kaşlarını çatarken, Bu Varoluş’un yüzündeki ifadeye bakmıştı.
"Ne oldu sana böyle? Megalos Ynnere’de neler olup bittiğini artık bilmiyor musun? Genişlik? Köken Frekans’ı?"
Özgürce ve endişelenmeden sordu.
O kadar özgürce ki, önündeki Kalıntı Dokuma Kaşlar’ını kaldırdı ve bu konuda yorum yaptı!
"Kim olduğumu bilmene rağmen zerre kadar Korkmadan konuşuyorsun. Benim bu Kalıntı’mın bile seninkini Aşan Karmaşıklığı’nı hissetmen gerektiği halde. Sırf Çark tarafından Şarkı Söyleniyor’sun diye Sana hiçbir şey yapmayacağıma bu kadar mı güveniyorsun? Dokumalar’ınızın bir kısmı burada diye, O’nu Kaynak Kökenini’ze kadar izleyemeyeceğimi mi düşünüyorsunuz? Sadece birkaç döngüden sonra Şarkı Söyleyenler’in Kalite’si bu kadar mı düştü?"
...!
OMNİFATHER’IN Kalıntı Dokuması’nın Gözler’i tehlikeli bir şekilde parlamıştı.
Bu soru karşısında Noah, endişelenmedi bile ve sakince başını salladı.
"Buradaki Beden’e ne olursa olsun, bunun bir önemi olmayacak. Ve eğer sadece bu Beden’den Köken Dokumalar’ımın izini sürebileceğinizi düşünüyorsanız, her zaman deneyebilirsiniz. Korku göstermiyorum çünkü buna ihtiyacım olduğunu düşünmedim. Tresoverse Âyet’inde sizden aldığım yardım nedeniyle Saygı’mı koruyorum. Ayrıca Adı’nı geride bırakıp, ortadan kaybolan OMNİFATHER’I da merak ediyordum. Her zaman aklımda birçok soru vardı ve şimdi gerçekten sormak için bir fırsat varken, cevap alsam da almasam da sormak zorundayım."
Cevab’ı sakindi.
Dokumalar’ı gerçekten ve tamamen Koparılmış olduğu için izinin bulunmasından endişe duymuyordu.
Bunun bir başka Özelliği’nin ve Nimetinin de, Kimse’nin O’nun bir Bedeni’ni alıp, bir başkasını bulmak için kullanamayacağı gerçeği olduğunu içten içe biliyordu.
Elde ettiği şey sayesinde, aralarında bir Ayrılık Hissi yaratabiliyordu.
Gerçek Koparma Sayesi’nde!
OMNİFATHER’IN Kalıntı Dokuma’sı yavaşça ifadesini değiştirdi ve tekrar konuşmadan önce sakince Noah’a baktı.
"Görünüşe göre tüm bunları bilmiyorsanız, diğerleriyle temas kurmamış bir Şarkı Söyleyen’siniz. Eşsiz. Çark’ın hala daha fazla Şarkı Söyleyen üretmeyi umursadığını düşünmüyordum, Alevi’ne neredeyse olanlardan sonra değil... Ah, önemli değil. Dokumalar’ımın senin için bir önemi yok. Benim Yol’um Kendim’e ait ve sizinkiyle çakışmıyor. Hatta aramızda Onarılamaz Seviyeler’e ulaşan Dolaşıklıklar’ın olmamasına sevinmelisin, çünkü o zaman... Sen’i sadece acı ve hayal kırıklığı bekliyor olacak. Varoluş’un Dokumalar’ı Akıl Almaz derecede Geniş’tir ve Dolaşıklıktır... Sadece acı getirir."
WAA!
O, konuşurken, Noah sessizce dinlerken, Gözler’i çok fazla şey hatırlıyor gibiydi.
Megalonyalılar için Olaylar zincirini neyin başlattığını hatırladı.
Kendi’si ve bir Megalonya’lı arasındaki Aşk Hikâyesi’ni.
Bunu düşünürken, etrafında Çok Renkli bir Parlaklık Kaynaşma’ya başladığında, Eli’ni kaldırdı.
İçindeki Megalos’un Kaynağ’ı parlak bir şekilde yandı ve en ön safta ortaya çıktı.
Bir Megalonyalı’nın Koparılmış Dokumalar’ı bir sonraki anda O’ndan patladı ve çok net bir şekilde ortaya çıktı, OMNİFATHER’IN Kalıntı Dokum’ası bunu gözbebekleri Titrerken gördü!
Bir sonraki anda Bakışlar’ı son derece kasvetli bir hal aldı ve sanki ölü bir Adam’a bakıyormuş gibi Noah’a doğru baktı.
"Anlıyorum."
HUUM!
"Şu anda gerçekten çok karışmış durumdasınız. Ve bu... Tresoverse Âyet’ine gittiğin için benim de hatam olmalı. Ah, eski İdealist Dokumalar’ım şimdi bile beni ısırmak için geri geliyor. Pekâlâ. Genç Dostum, bana bir Megalonyalı’nın Dokumalar’ından başka kimsenin haberi olmadığını söyle."
...!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
