Belirli bir Bölge’de, Işık Yıllar’ı boyunca uzanan bir İmparatorluğ’u barındıran bir Su Cennet’i varken, dingin bir Mavi Her Şeyvi Kaplıyor’du.
Bu Su Cenneti’nin Merkezi’ne doğru, Üst Beden’i bir İbsan ve Alt Beden’i bir Balık olan İnsan’sı bir Büyük Kaynak görkemli bir şekilde yüzüyordu - Güçlü bir Atlantis’li, Sağ Elin’de Mavi Altın bir Mızrak taşıyordu ve şu anda Atlantis’in İlkel Ağac’ına Mavi Işık Işınlar’ı gönderiyordu - Onlar’ı besliyor ve Fantastik Meyveler’in çiçek açmasına neden oluyordu!
Etrafı’nda Çok Renkli Devasa Balıklar sakin bir şekilde yüzüyor, birçoğu yanından geçerken, Başlar’ını saygıyla O’na doğru eğiyordu.
Uzakta, kilometrelerce uzanan Parlak Işık’lı Duvarlar bir İmparatorluğ’un canlı Akvakitadeller’ini çevrelerken, görülebiliyordu.
Büyük Kaynak Atlantislis’i işine normal bir şekilde devam ederken, aniden...
WAP!
Mızrağı’ndan çıkan Işık Anın’da Kesilmiş’ti!
"Ha?"
Ağzı’ndan Baloncuklar çıkarken, bir sonraki anda etrafındaki Suy’un Ağır Basıncı’nı hissetti ve şok geçirirken, Boynu’nun yan tarafındaki Solungaçlar Nefes Alma’ya başladı!
Nefes Alması’na gerek yoktu.
Şu anda herhangi bir Baskı da hissetmemeliydi.
Ne...
Büyük Kaynağı’nı örmek için uzandığında Zihni uğulduyordu...
"Ha? Nerede..."
Hiçbir şey hissedemediğini fark edince Dehşetce kapılmıştı.
Hiçbir şey Hissedemiyor’du!
Daha Büyük bir Kaynak Olarak, Zihni Atomla’rının hatta En Küçük Yapı’yı bile gözlemleyebilirdi ama şu anda Gözlemleyebildiğ’i tek şey Kendi Gözler’iyle görebildikleriydi.
Vücudu’nun içini görebildiği bir Tür ’İçsel Görüş’ Var Olmaktan çıkmış gibi görünüyordu!
Ayrıca, bir Omniverse’nin Çekirdeği’nden yapılan Üç Dişli Mızrak yavaşça aşağı inerken, Eli’nin battığını ve aşağı çekildiğini hissetmişti, Eli’ni bıraktığında, Yırtıcı bir Hüç hissetmişti!
Bu...
Kalbi, Korku ve Kafa Karışıklığı’yla doluydu, çünkü sanki Büyük Kaynağı ve uğruna yıllarca çalıştığı her şey... sessizce ortadan kaybolmuştu!
Böylesi’ne korkunç bir Durum’la karşı karşıyaydı.
Arkasında, O’nun muhteşem Gücü’nü hissettiklerinde, uzakta saygıyla yüzmekte Olan bir yırtıcı Balık sürüsü vardı - Bluehaven Orkalar’ı... Bir’i göz kırptı ve Gözler’i önce şaşkınlık gösterirken, Atlantis’in yönüne doğru döndü, ancak daha sonra ileri doğru hızlanırken, Yırtıcı bir Parıltı’yla kaplanmışlardı!
Hedef’i, hiçbir Güç Dalga’sı ya da Asalet salgılamayan Atlantisli’ydi ve Büyük Kaynak Atlantis’li... Arkası’ndan sessizce gelen yırtıcı Balığ’ı hissedemediği için Gözler’iyle sadece Önünde’kini görebiliyordu!
...!
Bu, bu Engin Su Frekansı’ndaki tek bir Varoluş’tu!
O’nun gibi pek çok Varoluş vardı ve sayılamayacak kadar çok Varoluş da Güç olarak O’nun altındaydı.
Bu gün.
Su Frekansı’nın içinde.
Her Bir’i Kendiler’ini herhangi bir Otorite’yi hissedemez ya da kullanamaz halde bulmuştu.
Sahip oldukları tek şey... Bedenler’inin doğuştan getirdikleriydi!
Hemen ardından hareket eden Eşsiz Varoluş, Siyah ve Beyaz Çarklar’la Bağlı Gümüş-Beyaz Alev’le birlikte bu Frekans’tan uzaklaşırken, Bu, birçoğunun İlk’i olacaktı.
Her bir Varoluş’un Varoluş Çarkı’na Erişememe’si ve O’na kanal olamaması gerektiği halde, yine de, Otorite’sini Özgürce kullanabildiği bir Frekans’tan uzaklaşmıştı.
Bunun Neden’i O’nun bir Muafiyet olması değildi.
Çünkü buradaki diğer tüm Varoluşlar’ın Kanaliz’e olduğu Gerçek Kaynak’tan çekmiyor ya da Kanaliz’e olmuyordu!
-
Son’un Asal Frekansı’nda.
Her şeyi izlerken, yeni değişiklikler Noah’ın üzerine yerleşmeye devam ediyordu; Asal Kaynak Theodosius uzakta sessizce diz çökerken, Ruination Büyük bir Odaklanma’yla Eli’ni arkasına koymuşken ve Madde’nin Kraliçe’si bir şey bekliyormuş gibi Heyecan ve Beklenti’yle Kısılmış Gözler’e sahipken, tüm bu sahne Son derece merak uyandırıcıydı!
Ancak Bekleyiş’i sırasında karşılaştığı şey ne istediği ne de beklediği bir şeydi.
Gözler’inin Reng’i Solmuş’tu.
Noah, bu ciddi değişimi görüp, ciddileştikçe, ifadesi bozuldu ve Kül Rengi’ne büründü; Madde’nin Kraliçe’si daha Kendisi’ne sorulmadan konuşmaya başlamıştı!
"Madde’nin tüm Dokumalar’ının Aqua Frekans’ı ile İletişim’i... Gitti! Gitti! Bütün bir Frekans bu şekilde Silindi mi?! Eğer bu birisi tarafından yapılan bir Eylem olsaydı, en azından arkasında ne olduğunu görebileceğim için Kademe Olurdu. Ama Bu... Hepsi bir anda yok oldu!"
Bir Anda Sayısız Varoluş’un öldüğünü hayal ederken, yüz ifadesi ağırlaşmıştı.
Sadece tek bir Varoluş böyle bir şey yapabilirdi.
Sadece tek bir Varoluş bunu yapabilecek Güc’e sahipti!
"BOB!"
Adı’nı haykırdı, Etrafındaki Sicimler’e bağlı Kitaplar vızıldarken, Dudaklar’ı öfkeyle titriyordu.
Bob.
Madde’nin Kraliçesi’nin Sözler’ini düşünürken, Noah’ın Bakışlar’ı ağırlaşmıştı ve eğer Bob’la ilgili doğru bir şey varsa... Son başarısızlığından sonra çöküp, bütün bir Varoluş Frekansı’nı Öldürmemeli’ydi!
Yani...
WAP!
Beyaz bir İmparator Cübbe’si ile süslenmiş başka bir Beden’i, Madde’nin Kraliçesi’nin Eli’ni Kavradığ’ı sırada bu yerde belirmişti.
"Bana, Su Frekansı’nın Koordinatlar’ını gönder."
Ses’i Kalın ve İnkar Edilemez bir Emir’le doluydu, sanki doğru olduğunu düşündüğü şey Bob’un o Frekans’ta olması ya da Hâlâ orada olmasıydı!
Dokuma Demetler’i O’nu terk edip, yeni ortaya çıkan Noah’ın Bedeni’ne akarken, Madde’nin Kraliçe’si uzun zamandır ilk kez Aert bir Yüz İfade’si takınmıştı.
Ve bu Dokumalar Tespit Edildiğ’i Anda...
HUUM!
Varoluş’un Girdaplı Dokumalar’ı, Madde’nin Kraliçesi’ni şaşkına çeviren Dairesel Çok Renkli Işıltı’ya benzer şekilde etraflarında Anın’da Parla’dı ve hemen ardından kayboldular!
Yabancı.
Noah’ın Dokumalar’ı... Madde’nin Kraliçe’sı O’ny normal Dokumalar olarak bilse de, Yabancı ve Belirgin bir şekilde farklı hissettiriyordu!
Ve farklı Frekanslar’a Geçiş’in Zaman ve büyük bir Otorite gerektiren yavaş süreci söz konusu olduğunda, Noah’ın bir Frekans’tan diğerine yaptığı bu Sıçrama’nın... Bir Atomiksaniye’den daha kısa sürdüğünü görecekti!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
