Noah için bir Frekans’tan diğerine atlamak için tek Gereken buydu, Beyaz Cüppe’li Figür’ü etrafındaki Sonsuz Mavi Deniz’de belirirken, her şey normalden daha fazla görünüyordu!
O’nun yanında, Madde’nin Kraliçe’si şok içinde etrafına bakmaya başlamıştı ki...
"GRAGH....!"
Boğuluyormuş gibi davranırken, Vücud’u Solmuş’tu, Burnu’ndan Kan Fışkırma’ya başlarken, etrafına korkunç bir Baskı uygulanmıştı!
Noah, hemen harekete geçti, Yumruğu’nu savurdu ve Tüm Alan’da bir Hava Kabarcığ’ı oluşturdu, Diğer El’i Hâlâ Kanayan bir Burun ve kızarmış Gözler’le su kusan Madde’nin Kraliçesi’ni tutuyordu.
Etrafında’ki Kitaplar yere düştü, çünkü artık O’nu onlara bağlayacak Sicimler yoktu ve zar zor odaklanıp, Bilinci’ni koruyabildiği için Beyni uğulduyordu!
Neredeyse Eziliyor’du.
O.
Daha Büyük Bir Kaynak Karmaşıklığ’ı, Neredeyse Sonsuz Bu Deniz’in Basınc’ı altında Eziliyor’du!
Bilinci’ni kaybetmek üzereyken, Noah’tan gelen Gerçek Koparılmış Yaşam Dokumalar’ının Kör Edici Yeşil Işığ’ı içine dolmuştu, , Zihni’ne Berraklık geri dönerken, Kanama’sı Durmuş ve Rahat bir Nefes almıştı.
Ve yine de...
"Hayır...."
Hava’da asılı kalmaya devam ederken, Gözler’inden serbestçe Yaşlar süzülüyordu - bunu sadece Noah sayesinde yapabiliyordu, her tarafı Içlak olan dağınık Kitaplar’a bakarken!
Gözler’inden Yaşlar süzülürken, Kitaplar’ına doğru uzandığında, Noah, O’nunla Birlik’te aşağı süzüldü ve O’nu yere indirdi.
"Hiçbir şey Hissedemiyorum!"
WAA!
Sözler’i, sanki Hâyâtındâ’ki en büyük Acı’yı yaşıyormuş gibi Yürek Parçalayıcı’ydı.
Madde’yle olan Bağlantım, Kaynağ’ım, Varoluş’m... Bunlar’ın hiçbirini hissedemiyorum. Çok karanlık. Çok Karanlık!"
Kitaplar’ını toplayıp, açmaya çalışırken, Feryat etmişti ama bunu yapabilecek durumda değildi.
Kitaplar’da kendi Yazdığ’ı Kayıtlar vardı. Uyumak için Kendi Kendi’ne mırıldandığı Masallar!
Ve yine de, şu anda, Onlar’a Erişemiyor’du!
"Ah..."
Feryad’a benzer alçak bir Ses yankılanmıştı.
Noah, O’nun perişan haline ve buraya gelmeden önce Söyledikler’ine bakınca, ne olduğunu hemen anlamıştı.
Frekans, Hâlâ buradaydı.
Görünüşe göre hiçbir şey etkilenmemişti.
Ancak ikisi buraya geldikleri anda, Madde’nin Kraliçe’si etkilenirken, Noah... Hiç etkilenmemişti!
Bunun tek bir Neden’i vardı.
Görünüşe göre Bob son derece korkunç şeyler yaparak, işe başlamıştı ve o anda Noah, Bob’un bir şekilde bu frekans için Varoluş Çarkı’na Kanal’ı Kestiği’ni anlamıştı!
Madde’nin Kraliçe’si ancak buraya geldikten sonra etkilenmiş, Kendi’si ise tek bir sebepten dolayı iyi durumdaydı.
Ve bu nedenle aşağı süzüldü ve her şeyini kaybetmiş gibi görünen Perişan Hâlde’ki Madde’nin Kraliçesi’ne baktı.
"Aah....!"
Noah, eğilip, başını kaldırdığında, Kadın’ın Gözyaşlar’ı ve Sümükler’i serbestçe akıyordu, Figür’ü Hâlâ etrafındaki Kitaplar’ı açmaya çalışıyordu.
Her zaman Kendi’ni odasına kilitlemeye alışmış, Okuduğ’u Kitaplar’ın Dünyalar’ında kaybolmuş Genç bir Kadın’a benziyordu. Ve şimdi, bildiği ve sevdiği tüm bu Şeyler yok olmuştu.
"Sör Osmont, sahip olduğum Her Şey... Hiçbiri’ni hissedemiyorum!"
Gözler’i titrerken, Zihni odaklanamıyordu!
Noah, cevap verirken, O’na acıma duygusuyla bakmıştı.
"Biliyorum."
Biliyordu.
Şu anda sanki Mana’sına erişimini kaybetmiş gibi nasıl hissettiğini biliyordu. Şu anda elinde tuttuğu hiçbir şey yokmuş gibi.
Cehennem Terra Firma’ya gittiğinde bile, Ozymandias’ın Hâlâ Otorite’nin tadını çıkarabilecek bir Parça’sı vardı!
Ancak Madde’nin Kraliçe’si şu anda bunu tam olarak yaşıyordu, çünkü Noah O’na seslenirken perişan Hâli’yle O’na bakıyordu.
"Sahip olduğun her şeye Erişimi’ni kaybettin çünkü Gücü’nü yeterince Güç’lü biri tarafından değiştirilebilecek bir şeye yönlendiriyordun. Gücü’nü yönlendirmek için başka bir şeye ihtiyacın var ve sahip olduğun Her Şey’i Yeniden Hissedebilecek’sin. Bunu istiyor musun?"
...!
Noah’a bakarken, Sümüğü’nü ve Gözyaşlar’ını silerken, O’nun Sözler’i zihninde şimşek gibi çakmıştı!
Bunu bile yapabilir miydi?
Kızarmış Gözler’i başını sallamadan önce sadece birkaç Saniye Noah’a bakmıştı.
En kötü Hâli’yle.
Artık açamadığı Kitaplar’a sarılırken, artık kırılgan olan Eller’ini tutup, Göğsü’ne koyan Noah’ın Yüzü’ne baktı. O’nun göğsüne. Orada korkunç bir sıcaklık hissetti ve Hözler’i bir Çark’ı zar zor görebiliyordu
Çok az.
Ama hissettiği Sıcaklık, Eller’inden elektrik yayları gibi geçerek, Vücuduna kadar ilerledi ve artık var olmadığını düşündüğü bir Kaynağ’a ulaştığı anda...
HUUM!
Vücud’u şok edici bir Parlaklık’la aydınlanmaya başlarken, Figür’ü çok renkli bir Işık’la Yıkan’dı!
Göz kamaştırıcı Beyaz-Altın bir Alev Figürü’nün yanından geçip, gitti, Kaynağ’ı neredeyse bir Asal Kaynağ’a doğru dökülmeye hazır görünen Coşkulu bir Karmaşıklık fışkırırken, tüm Varoluş’u bir değişim geçirmiş gibi hissetti.
Üzerinde’ki Elbise Mavi-Altın Rengi’ne dönüşmüştü, Gözler’i görkemli bir parlaklıkla açılırken, Saçlar’ı Gümüş-Altın bir ışıltı kazanmıştı.
Her Şey’i bir kez daha hissedebildiği için şok içinde Noah’a doğru baktı ve hissettiği şey eskisinden çok daha fazlaydı!
Her zaman bağlı olduğu Kitaplar bir kez daha etrafta Yüksel’di, Varoluş’un Sağlam Altın Sicimler’iyle birbirine bağlandı, her Kitap canlı bir dairesel parıltıya sahipti, sanki Kayıtlar’ı gelecek çağlar boyunca asla kaybolmamak üzere Güçlendiriliyor’du!
Tüm Bunlar’ı Kelimeler kifayetsiz kalırken hissetmişti, inanamayarak, Başı’nı sallarken, gözlerinden Hâlâ Yaşlar süzülüyordu.
Kendi’ni o kadar özgür hissediyordu ki, Bu duygunun bile nereden geldiğini bilmiyordu.
Ancak idolleştirdiği Kahraman’ın Sözler’i birkaç şeyi netleştirmişti.
"Madde’nin Kraliçe’si, Varoluş Dokumalar’ını Varoluş Çarkı’na değil de Gerçek Kaynağım’a bağlayan ve yönlendiren ilk Yaşam Formu... nasıl hissediyorsun?"
...!
Adam’ın Sözler’i Kadın’ın titremesine neden olmuştu, çünkü kafasında pek çok şey canlandı ve aynı anda pek çok duyguyu bir arada yaşadığı için İfade’si Hız’la değişti!
Birçok şeyi söylemek istiyordu.
Her zaman çok konuşkandı.
Ancak şu anda Quintessence’n Gerçek İmparatoru’na bakarken... Söyleyecek hiçbir Söz’ü yoktu!
Her zaman söyleyecek Sözler’i olan Madde’nin Kraliçesi’nin nutku tutulmuştu!
Kadın sersemlemiş bir halde iç çekerken, Gözyaşlar’ı Yıldızlar’ın göz kamaştırıcı Işıklar’ına karışıp, kaybolurken, Noah ellerini sallamıştı.
"Ben... Tüm o gururlu Kadınlar’ın neden Kendiler’ini sana attıklarını biraz anlayabiliyorum..."
...!
Şu anda gerçekten ne hissettiğini söylemekten kaçınmak için böyle Konuşur’ken, yavaş yavaş eski haline dönmeye başlamıştı.
Nasıl da... O’nun için bakılamayacak kadar Zeki’ydi.
Ama O’nun ilk olmakla ilgili Sözler’ini ve bunun içerdiği anlamları düşündükçe...
"Ah, Bob!" Dokumalar’ı patladığında, Aniden bunu hatırlamıştı.
Ama Noah sadece Eller’ini hafifçe sallamıştı.
"Merak etme, Bob artık burada değil."
...! Artık bunu güvenle söyleyebilirdi.
Yanmış Dokumacı’nın Ek’i, Ruination tarafından bir adım daha ileri götürüldü ve mevcut güncellemesinden sonra, Haritalayabildiğ’i şey sadece bir Megalos değildi.
Artık bütün bir Frekans’ın Hâritası’nı çıkarabiliyordu!
Geldiği anda Bob’un burada olmadığını doğruladı. Bulabildiği şey... buradan birçok Işık Yıl’ı uzakta, açıkta bırakılmış göz Kamaştırıcı bir Varoluş Düğümü’ydü!
Tüm bunlar Olur’ken.
>Varoluş’un Gerçek Kaynak Atlas’ı ilk Kanallayıcısı’nı kazandı.>
>Madde’mim Kraliçesi’nin Kaynağı’nın Dokumalar’ı son derece net bir şekilde kavranmıştır ve her an çoğaltılabilir.
...!
İçinde, istemler yükselmeye başlamıştı.
Not: Bitti. Ne Hikayeydi be. Teşekkürler Adui Her Şey için. En son Bob’un Akış’ı değiştirirek sanki Bir Kitab’ın Yazar’ıymış gibi O Frekans’la İlgili Her Şey’i yapabildiğini okuduk. Ve Akış’ı da tam değiştirmiyor. Çünkü Alev’in Yarısından Az’ına sahip. Yani Akış’ı Değiştirenler bir Nevi Yazar gibi bir şey. Bunu anlamış olduk. Hikaye Mükemmel idi. Eee ne demişler Her Şey’in Bir Son’u var. Adui’ye sonsuz teşekkürler. Gerçekten Op’un je olduğunu en başından beri bizlere gösterdi. Bundan sonra bölümler biriktirmezlerse 2 şer 3 erli gelecek.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
