Bölüm 3706: Dönüştür ya da Kır! III


Noah, Dokumalar’ının Netleştiğ’ini Hissetmiş’ti. 


Saflığ’ı ya da Karmaşıklığ’ı Artmamış’tı ama yine de Kendi’ni Daha da Güç’lü hissediyordu.


Etraf’ına bakarken, Zihni Tarif Edilemez bir Berraklık’la dolup, taşmıştı, Gözler’i Her Şey’i ve Kendisi’ni aynı anda Görüyor gibiydi. 


Ve o anda, Varoluş Çarkı’nda neler olup, bittiğine dair Kritik bir Kavrayış’a Ulaşmış’tı. 


Her zaman Hazırlık yapabilirdi. Her zaman Hata Yapılmadığ’ından emin olabilir ya da yapıldıysa Düzeltebilir“di. Çünkü o... Varoluş, Değil mi?

O... Varoluş’tu, Değil mi?


Eğer Hatalar Yapar’sa, Onlar’ı düzeltirdi.


Ancak tüm Bunlar’dan sonra bile, Tüm Planlamalar’a, Varoluş’un Uçsuz Bucaksız Alanlar’ındaki tüm Öngörüler’e, Sayısız Değişken’i Hesapladıktan sonra bile...
Bazen...


“Boktan şeyler olur.“


WAA!


Evet.


Yürüdüğ’ü Bu Sonsuz Yol Boyun’ca bu Gerçek’le birden fazla kez Karşılaşmış’tı.


Plan yapmıştı. Hazırlanmış’tı. Ve yine de, Akıl Almaz bir şey Meydan’a gelirdi - Bşka Herhangi bir Adam ı Ray’dan çıkaracak bir şey.


Ama O her Zaman Bu’nun Üstesi’nden gelirdi. Kısa süreli Güç Patlamalar’ındaki Katıksız Patlayıcılığ’ı, Başkalar’ının Kavrayamayacağ’ı Engeller’i paramparça ederdi.


Bob, Bu’nun en son Örneği’ydi.


O’nun Baş’ına öyle şeyler gelmişti ki, Başka’sı olsa Bocalar Durur“du.


Ama Noah, Galip Gelmiş’ti. 


Bu kez, Mawbearerlar vardı. Ve Bu’nun bile bir şekilde O’nunla Bağlantı lı olduğu Söylenebilir’di. 


Sonsuz Vadiler’deki Varoluş’u bir Ölü Şey’in Bakışlar’ını Üzeri’ne Çekmiş’ti. O Yaratık doğrudan Veltraxis’e rapor vermiş ve bir Dizi Sonuc’u Doğurmuş’tu.


Bazen Olaylar Varoluş’un En Çılgın Kontrol’ünün Ötesi’nde Gelişir’di. 


Ve böyle olduğunda, Varoluş’un Yapabileceğ’i tek şey Uyum Sağlamak’tı.


Noah, şu anki Tehdi’din Üstesi’nden Gelemiyor’sa, bunu daha sonra yapacaktı.


Çünkü Yol’u Bura’da bitmeyecekti.


Ve Burada’yken, Katlanır’ken ve Devam ederken, Kader ve Dokumalar Tarafından Kendisi’ne Bağlananlar için Elin’den Gelen Her Şey’i Yapacak’tı.


Yani


Eldritch Genişliğ’i dışa doğru Uzan’dı, Varoluş Çark’ı Boyun’ca yayıldı. 


Sayısız Kanalcı O’nun oldu ve Infınıverse Varoluş’un Çark’ının Tomurcuklanan Sözcükler’iyle Birleş’ti.


En kötü Senaryo için hazırlanıyordu ama bu sadece bir Klasılık olarak kalmıştı. Bir Olasılık. Başka bir şey değil.


Ve ilerlemeye devam edecekti. Gerçek sonuçlar ne olursa olsun İlerleyecek’ti.

Sonsuz Yol’unda!


>Doğa’nız hakkında Biraz Daha Gelişmiş bir Anlayış Kazandı’nız.>


>Yaşam Çarkınız’ın Çekirdeğ’inden, Otognoz Yaşam Motor’u çiçek açar.>


>Sonsuz Büyüme Yol’uyla Kendi İç Çelişkiler’inizi otomatik olarak Düzelten Yaşayan Paradokslar Üreten bir Motor.>


>Mutlak Karmaşıklık Atlas Yaşam Çark’ının bir Yöneticisi’nden O’nun Geliştirici’si Olma’ya Doğru İlerledi’niz.>


>Yaşam Çarkınız’da, Otognoz Yaşam Motor’u, Tamamen Atladığ’nız Varoluş’un Birleşmesi Paradoks’unu Gündem’e Getirir.>


>Otognoz Yaşam Motor’unuz ilk Yaşam Paradoks’unu Ortaya Koyuyor ve Soruyor... Gerçek Kaynak nedir?>


HUUM!


Noah, Gözler’ini Kapat’tı.


Dokumalar’ının Derinlikler’inde, Bir Yaşayan Çark Dönme’ye başladı - Ve Öz’ünde, Veritarch’ın Neden’ine cevap vererek, Hakikat Doğumlu Süreklilik... Varoluş Unsurlar’ı O’nun Temel’i oldu.


Kendisi’ni - Çok az da olsa Minimum’dan bile daha az olsa da - Daha fazla Anlamış’tı. 


Ve bundan, Otognoz Yaşam Motor’u, Yaşam Çark’ının tam Merkez’inde Doğmuş’tu. 


Çark Sicimler’i Oluş’tu ve Kalbi’nden Çember’e Doğru Uzan’dı.


Otognoz.


Kendi’ni Tanıma. Varoluş’un Kendi Dinamikler’ini, Karakter’ini ve Özellikler’ini Anlama’sı.


Ve Bu An’da, Çözmesi için bir Yaşayan Paradoks Doğurmuş’tu. 


Gerçek Kaynaklar’ın Paradoks’u.


Herkes gibi o da Birleşme Süreci’nden geçmeden Bunlar’dan Herhangi Bir’ini Nasıl elde etmişti?


Böyle bir Yaşayan Paradoks’u çözmek için tabii ki... 


“Ey Paradoks.“

Cehennem Terra Firma’nın Gri Parlaklığ’ında -Aşağı’da Renksiz Deniz, Yukar’ıda Cerulean Gökyüzü- Kelimeler’i Yüksek Ses’le söylemişti. 


Ve...


>Paradoks’un Gerçek Kaynağ’ı Her Zaman Doğmuş’tur.>


...!

Kafa Karıştırı’cı bir ifade ortaya çıktı. Noah, O’nu sakince İncele’di, sonra içine baktı.


Gerçek Kaynak neydi?


Cevab’ı bulmak için Fantastik, Yaşayan ve Öl’ü Gerçek Kaynaklar’ın Dokumalar’ına Tanık Olacak ve Katılacak’tı. 


O’nun Neden’i Kesin’di.


Cevab’ı Arayacak ve Yaşayacak’tı. 


Ne olursa olsun, Dayanacak’tı.


Şu anda karşı karşıya olduğu Varoluşlat Bugün Eş’ine Rastlayamayacağ’ı bir Karmaşıklığ’a sahipti. Ya da Yarın. Hatta Gelecek Hafta.


Ama Onlar Sayesinde Öğrenecek’ti. Ve terk Etmeyi Reddettiğ’i Sonsuz Yol’unun Daha da İlerlediğ’ini görecekti.


Yani...


“Yolu Göster Paradoks.“


Kendisi’nin Çiçek açan Başka bir Parçası’yla Konuşmuş’tu. 


>Paradoks, Evrim’i ve Sınırlar’ın Ötesinde’ki Olasılıklar’ı Besleyen Çelişki’nin Yinelenen Kalp Atış’ı, Hareket Etme’ye Başla’dı. >


...!


Şu anda.


BOOM!


Sonsuz Vadiler Yırtılır’ken ve Öl’ü Şeyler’in Dokumalar’ı Çark’ın Frekanslar’ı boyunca yayılırken.


Veltraxis’in Yüzündevki neşe Ani’den durdu. Kaşlar’ını çatarak, etrafına bakınırken, Gülümseme’si Solcdu.


Bir Şeyler Değişmiş’ti. Bu’nu hissedebiliyordu Ama Tanımlayamıyor’du.


Yalnız değildi. Etrafındaki Mawbearerlar Tedirgin bir şekilde Kıpırdanmışlar’dı. Bir Şeyler Ters Gidiyor’du.


Dissonant Echo’nun 9. Mawbearer’ı bile Kaşlar’ını Çatmış’tı. Yanında Veltraxis Mırıldanmış’tı. 


“Sanki bir Şeyler Değişmiş gibi hissediyorum ama Dokumalar’ımı tam olarak yerleştiremiyorum.“


...!


Sırıtış’ı Dehşet Verici olmaya devam ediyordu ama arkasında Tedirginlik Titreşiyor’du. 


Şimdiye kadar, Uyumlaştırılmış Kaynağ’a Bağlı İkon Karmaşıklığ’ı Ölü Şeyler çoktan gönderilmiş, açıkta kalan Frekanslar’a dalarak, beslenmeye Hazır Hâle Gelmiş’ti.


“Evet, acaba ne değişti?“


Veltraxis hemen yanı başında bir Ses Duymuş’tu.


Altın İmparator Cübbe’si Giymiş bir Adam orada duruyordu. 


Veltraxis, Öl’ü Gözler’i Keskinleşene kadar sakin görünüyordu. Yumruğ’unu indirdi ve Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ının çökmekte olan Dokumalar’ından oluşan bir Şok Dalgası’nı Hava’da beliren bir Figür’e doğru serbest Bırak’tı. 


Noah.


BOOM!


Yıkıcı Dokumalar çarparak, Görüntü’yü Anın’da dağıttı.


Ancak bir Kalp Atış’ı sonra, Figür sanki hiç yok olmamış gibi, toplanan Mawbearerlar’ın Önün’de sakin bir şekilde Yeniden Canlanmıştı.


Veltraxis’in Gözler’i Parlayarak, Kan’la Boyanmış Sonsuz Gri Kül Deniz’ine doğru Dönmüş’tü. 


Yaşayan Savunucular Paramparça olmuş, Kırılmış’tı. Orada, ağır yaralı Arthur ve Tanık tarafından Kuşatılmış olan orijinal Noah Kalmış’tı.


Ve yine de... O da buradaydı.



Bir zamanlar 9. Mawbearer tarafından kilitlenen Efsanevi Gerçek İmzalar bir şekilde ortadan kaybolmuştu.


Şimdi...


Veltraxis’in Sırıtış’ı Genişlemiş’ti. 


“Bu da ne böyle? Benim için bir tehdit Olmadığ’ını hissedebiliyorum ama yine de... Dokumalar’ına Dokunamıyor muyum? Ne kadar Saçmalamalısın, Ey Göz’de Canlı?“


...!



Not: Ne oldu? Noah Öldü ama Kendi Kendine mi Canlandı? Unutmayın Herkes’in Silme Yeteneğ’i var. Noah, aslında Kendi Kendine Canlan’dı. Noah, Silinen Kozmolojiler’i Geri Diriltebilir Kendi’si Ölse Dahi Kendi Kendi’ni Geri Diriltebilir. Dostum Neler Oluyor Böyle?