Göz kamaştırıcı Monadlar’dan Yeni Oluşan Kaynak Taşıyıcı Karmaşıklıklar’a kadar.
Ve hepsi de Hüzün’lü Cam Eldiven’in Gerçekleştiğ’i Vorrell Pota’sının, Çark’ın Kenar’ında Duruyor ya da Oturuyor’du.
Eller’inde Obsidyen Kalemler Tutar’ken, kayıtlar’ını Yazmak için Onlar’ı hareket Ertirirler’ken Durdular veya Oturdular.
Ancak her Vuruş’ta Gerçek Kaynaklar’ının Dlgalar’ı Tükeniyor’du, Bob Sanki Bu Harcama’yla Baş’a çıkamayacakmış gibi tamamen bitkin görünen bazı Öl’ü Şeyler Görebiliyor’du.
“Varoluş’un bir Monad veya Üstü olması ya da Yeni Kaynak Taşıyı’cı Karmaşıklığ’ı olması önemli değildir. Masallar’ının içindeki Yaşam, Gerçek Canlı Hüzün Cam’ı Panacealar’ı oluşturmak üzere Pota Aracılığ’ıyla çıkarılırken, Gerçek Kaynaklar’ı Karmaşıklıklar’ına ve Saflıklar’ına göre Tükenecek’tir. Hiçbir’i Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ına dağılmış Hüzün Cam’ı Gerçek Kaynak Panacealar’ına benzemez. Bunlar, Ben’im Gerçek Yaşayan Hüzün Camı Panacealar’ım, Yaşam İçeriyor. Canlı, Hârikulâ’de bir Yaşam ve bir Hüzünlü Cam Efsanev’i Eldiven tamamlandığında... On Bin Gerçek Yaşayan Hüzün’lü Cam Panacea olacak. Ve tüm Katılımcılar arasından Eldiven’in Galib’i Bunlar’ın yarısını alır, diğer Yarısı’nı da Ben Alır’ım.“
“Ama sadece bir Galip olabilir. Masallar’ını Pota’ya kaydedebilen Son Varoluş kalır. Ve Bu, Temel bir Kural’dır. Minimum Yüz Sayısı’na ulaşıldıktan sonra Pota’ya adım atanlar, Gerçek Kaynaklar’ı Yakıt Olarak yanarken, Masallar’ını Yazmak Zorundadırlar ve eğer Herhangi Bir’i Kaydı’nı Yazma’yı bir Atomiksaniye bile Bırakır’sa... Tüm Dokumalar’ı ve Gerçek Kaynaklar’ı Ân’ında Yok Olacak’tır ve Masallar’ının sahip olduğu Yaşam’ın Herhangi bir Zerre’si Onlar yok Olur’ken, Sonluluk tarafından Yutulacak’tır.“
Her Şey, Sonluluk Tarafından Yutulacak’tı.
Kelimeler, Ağır’dı.
Kelimeler, Acımasız’dı.
Ama Null Hükümdar’ı Thauron’un Gözler’i Devam Eder’ken, Parlıyor’du.
“Ayakta kalan Son Varoluş kazanır. Ve beş bin Gerçek Yaşayan Hüzün Cam’ı Panacea’yı ele geçiren Kazan’an, Bunlar’ı Gerçek Kaynağ’ını Akıl Almaz bir Karmaşıklık ve Saflık Seviyesin,e yükseltmek için kullanabilecek ve daha önce beş bin Gerçek Yaşayan Hüzün Cam’ı Panacea’nın Tamamı’nı Alanlar’ın hepsi Yüksek Karmaşıklık ve Yüksek Saflığ’ı aşarak, sadece Birleşik Mimarlar veya Monadlar’dan daha Fazla’sı olabilecekler. Eğer Biraz daha büyük bir Balık olmak ve istediğini elde etmek istiyorsan Küçük Bobby, Sen de Diğerler’i gibi Vorrell Pota’sına girebilirsin Ve...Oh?“
Null Hükümdar’ı gülümseyerek, Vorrell Pota’sının bir Bölüm’ünü işaret ederken, Gözler’ini Kırpıştır’dı.
“Şura’ya Bak’ın...“
İşaret ettiği Yer’e.
Başında Alev Alev yanan Obsidyen bir Taç Bulun’an Obsidyen bir İskelet’e benzeyen, tamamen Haggard Görünüm’lü bir Birleşik Mimar görülebiliyordu.
Şu Ân’da, Baş’ının Üzeri’nde Taç Şeklin’i alan Siyah Alevler titreyip, sönerken, El’inde Tuttuğ’u Kalem’i kaldırmak ve Masal’ını Yazma’ya devam etmek O’nun için Akıl lmaz Derece’de Ağır Görünüyor’du.
Gerçek Kaynağ’ı ağır bir şekilde yanarken, tüm Vücud’u Titriyor Gibi’ydi, Yan’ında Bulunan Yeni Doğan Kaynak Taşıyı’cı Karmaşıklığ’ı Seviyesinde’ki İskelet Derin Deniz Ölüm’ü Kendi Kayıtlar’ını Yazma’ya devam ederken, bu konumdan uzaklaşıyordu.
Ve bir sonraki anda.
Obsidyen İskelet’in Elinde’ki Kalem durdu.
“Ah...“
Gerçek Kaynağ’ını harekete geçirmek ve Masal’ını anlatmaya devam etmek için yakmaya çalışırken, Ses’i sadece bir gıcırtıdan ibaretti, ama Hâreket edemiyordu.
Ve bir sonraki An’da.
Altındaki Zemin Titre’di, Sonluluğ’un Korkunç Dokumalar’ı Binler’ce Siyah Gölge’li El gibi uzanarak, Bedeni’ni kavradı ve aşağıdaki Pota’ya zorla çekilmeden önce donarak, O’nu tamamen Kapla’dı.
Hemen altındaki devasa Sözcük se Konsantrasyon’la Dolu iken, Yeşil-Altın bir Işık’la titreşiyordu, Artık bir tane Daha Birleşik Mimar vardı.
Bob, Gözler’i, Pota’nın tam Ortasında’ki Birkaç Bin Gerçek Yaşayan Hüzün Cam’ı Panacea’yı Gösteren Şeffaf Cam Kristal’e çekilirken, bu Sahne’yi Ağırlık’la İzlemiş’ti.
“Dokuz bin Gerçek Yaşayan Hüzün Cam’ı Panacea’nın çoktan Oluştuğ’u şu anda bir Pota Kilit’li olacaktır, ancak Ben’i başka bir Ola’sı Bulmaca’yla Uğraştırma’nın Karşılığ’ını vermek için Kurallar’ı Sen’in için Esnetebilirim, Küçük Bobby. Eğer Yeterin’ce Büyük bir Balık olabilirsen, Parmaklar’ının arasından kayıp, gitmesine izin verdiğin Canlı Şey’i elde etmene yardımcı olmak için Sen’inle birlikte hareket edeceğim. Peki... Ne yapacaksın?“
Null Hükümdar’ı Thauron sakince Konuşmuş’tu.
Ve Bob cevap bile Verme’di, bir sonraki Ân’da olduğu gibi...
Uzaktaki Vorrell Pota’sına doğru giderken, Şekli Parlak bir Yıldız gibi Parla’dı, Etrafında’ki Hâyâl’i Obsidyen Ölü Mutlak Karmaşıklık Gerçek Kaynak O girerken, Vızılda’dı.
İçeride, Öl’ü Şeyler Başlar’ını Kaldır’dı.
’Ey, Null’un Hükümdar’ı!
“Bu... Kurallar! Kurallar!“
Şikâyetler Yüksel’di.
Normalde, Pota bu kadar İkerlemiş’se Giriş’e kapatılırdı, çünkü Gerçek Kaynaklar Tamamlanma’ya yaklaştıkça, daha fazla yanardı, ta ki Yüzler’ce veya Binler’ce Varoluş arasından Sadece tek bir Galip Belirlene’ne kadar.
Ama Kurallar’la ilgili Şikayetler Olsa bile.
“Susun artık... Kurallar’ı Ben Koyar’ım.“
HUUM!
Null Hükümdar’ı Thauron’un Emredi’ci Ses’i, katılan diğer Ölü Şeyler’in yanı sıra tüm Birleşik Mimarlar’ı ve Monadlar’ı Susturur’ken, Yankılan’dı.
Bob, İniş’ini yaptı ve devasa Pota’ya indi, altında bildiği Her şey’in ötesinde bir Sonluluk Korku’su hissediyordu, Sanki Bu’nun üstesinden Gelmez’se Ölecek’ti.
Gerçek’ten Ölecek’ti.
Ve Bu Gerçekleşemez’di.
Bu yüzden.
Ortaya çıktıktan Anlar Sonra, Ön’ünde Sonluluk Dokumalar’ıyla Dolu Siyah bir Kalem Belir’di ve O’nu Kavra’dı.
O’nun Kayd’ı.
O’nun Masal’ı.
Herhangi bir Yaşam’ı olan Son Parçalar’ını içeriyordu, şu anda olduğu gibi Kalem’i Al’dı ve Yazma’ya Başla’dı.
Çünkü o Doğma’dan Önce Gerçek Anlam’da Hayat’ta Değil’di.
Sadece o Doğduğ’unda Hâyât’ı Aydınlan’dı ve Gerçek’ten Yaşama’ya Başla’dı.
“Ah, Liora...“
Kalem, Hareket Etme’ye Başla’dı.
Liora’yı Tarif Ederek, Başla’dı.
Işık Anlam’ına Gelen bir İsim.
On’un Işığ’ı.
İleri’ye Giden Yol’u Aydınlatan Işığ’ı ve en çok İhtiyaç Duyduğ’u Ân’da El’inden Alın’an Işığ’ı.
Ne Pahası’na olursa olsun O Işığ’ın bir kez daha Yeşermesi’ne izin verecekti.
Khaos, Ondan sızıp, üzerinde durduğu Çark’ın Kenar’ına akmaya başladığında, Kaydı Yazılma’ya başlandı.
Aynı anda Ayaklar’ı da yayılmaya başlayan yüzlerce Dokunaç Salma’ya Başla’dı.
Uzaktaki Kıvrımlar’ın Taht’ında oturan Thauron bunu Görün’ce Gülümseme’ye Başla’dı.
Çok geçmeden Bob’un Saldığı Dokunaçlar, Kaydı’nı Yazar’ken, Gerçek Kaynağ’ının Rezervler’ini korumaya odaklanan Uyumlaştırılmış Kaynağ’a Bağlı bir İkon’a Ulaş’tı.
Arkasından bir Dokunaç Fırla’dı ve O’nu Sırtın’dan Bıçakla’dı, Elinde’ki Obsidyen Kalem’i düşürürken, Gözler’i Korku ve Öfke’yle Parla’dı.
Kaydı Yazılma’yı Durdurmuş’tu.
Ve Dakikalar Sonra, Sonluluğ’un Devasa Gölge’li Eller’i uzandı ve Uyumlaştırılmış Kaynağ’a Bağlı İkon Öl’ü Şey’i Yakala’dı, Sahip Olduğ’u Her şey çekildi ve Kargaşa Yayılma’ya başlarken, çöktü.
Ve tüm bunların Ortası’nda, Null Hükümdar’ı Thauron Gülümsemiş’ti.
Pota’yı Kazanma’nın pek çok yolu vardı.
Savaşlar patlak Verdiğ’inde, bu Sürec’i Muazzam bir Şekil’de Hızlandırıyord’u.
“Görünüşe göre Hasat Yakın’da bol olacak. Devam Ed’in, Ey Ölüm’ün Çocuklar:ı.“
WAA!
“Yazılan Her Kayıt için, Ölüm’den Hâyât doğar. Ve İçiniz’den Bir’i Sonluluğ’un Tat’lı Nektar’ını Yudumlayacak... Geri Kalanı’nız İse Tahtım’ı besleyecek.“
...!
Ses’i Kendi İçin’de Yankılanvdı.
Ve Bura’da Korkunç Karmaşıklık’ta ve Saflık’ta Dokumalar ortaya çıkmaya devam etti.
Not: Vay Be!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
