Bölüm 3711: Masallar! II


Bunca Zaman’dır elindeydi ama Kaçırmış mıydı?


Gördüğü ve Varoluş’uyla Çark’ın ne kadar Eşsiz Olduğ’unu daha da kanıtlayan bir Canlı Yüzünden Varoluş Çarkı’nın Tezgâh’la ilgili bir şey İçerdiğ’ini düşünmüştü.


Ama tüm Bunlar Yanlış mıydı?


Tezgâh için Bulmaca’nın bir Parçası’nı tutan şey, Savaştığ’ı Canlı Şey miydi?


Bu... 


“Eşsiz, değil mi? O Şey’le ilgili her şey Son Derece Karmaşık ve Paradoksal. Bun’ca zamandır Kimse’nin O’nu Bulamadığ’ını Nasıl düşünürsünüz? Aradığınız şey Bun’ca zamandır Parmaklar ınızın ucundaydı ve buraya gelirken, Yanınız’dan kayıp gitmesine izin verdiniz. Ve şimdi, şu An’da yola çıksam bile, ya da siz gelmeden önce Yol’a çıksam bile, ya da Bundan bir Yıl sonra Yol’a çıksam bile, O’nu elde etmek daha Zor Hâle geldi. Artık Çok Zor.“


Bob, Bu Sözler’i duydu ve İnkar Rtti.


Ses’i yankılanırken, ağırlaşmıştı.


“O, benzersiz ama o kadar da Karmaşık Değil. En fazla, Anormal Dokumalar’ıyla, şu anda Muhteşem Monad Seviyesi’nde olması gerekir. O’nu tanıyorsam, öyle olmalı. Ama o Zaman bile, Sen’in gibi Bir’i için bir Monad’ı Alt Etmek nefes almak kadar kolay!“



Kıvrımlar’ın Taht’ında oturan Bu Varoluş için, bir Muhteşem Monad’ı veya Birleşik Mimar’ı Alt Etmek Nefes Almak kadar Kolay’dı.
Bob, Bu’nu söyledi ve hemen ardından o Varoluş’un Derin Ses’i cevap verdi.


“Evet, Küçük Bobby. Benim’le konuşurken, Bu’nu da Hatırlasan iyi edersin.“


...!


“Ve her şey Karmaşıklık’tan ibaret değil, Küçük Bobby. Bilmediğ’in çok şey var. Ve bilmeyenler cahil ve umursamazdır. Sadece Sen... Bura’ya gelirken kaç kez Gerçek Ölüm’e Yaklaştığ’ını biliyor musun?“


Ne?


Bob, sertçe dışarı bakarken, saçma görünen Sözler Yankılanmış’tı. 


Kıvrımlar’ın Tahtında’ki kadim Varoluş devam etti.


“Ben’i aradığın için, Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ını geçmen bile Sen’i yakalayıp, bir Hiçmiş’sin gibi Paramparça etmeme neden olabilirdi, eğer Sen’i Korumasaydım. Ama sen cahil olduğun için Hiçbir Ley bilmiyordun. Hiçbir Şey Hissetme’din. İşte bu yüzden Zayıflar bu kadar Mutlu, bu kadar kaygısızdır, çünkü dışarıdaki Dehşet’ten habersizdirler.“


Bu Sözler Bob’un Dokumalar’ının vızıldamasına neden olmuştu Çünkü yalan gibi Görünmüyorlar’dı.


İki kez Neredeyse Ölüyor muydu? Ne yüzünden?


O’nu geri getirene Kadar Ölemez’di.


“Ah, Sen’in ve diğerleri gibi Zayıf ve Kaygısız Olma’nın keyfi...“


Kıvrımlar’ın Tahtında’ki Varoluş bu Sözler’i söylerken, gülümseyerek, Devam Etti.


“Ben, Siz’in kadar kaygısız olamam. Çünkü biliyorum, Korkuyorum. Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ında Siz’in göremediğiniz Şeyler’den korkuyorum.“


“Sırf, He An Yok Edilmediğ’iniz için, Kendiniz’i Yolunuz’un Efendiler’i ve Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımları’nın Yerliler’i sanıyorsunuz, Her An Ezilebilecek Kurgusal Karakterler’e benzediğinizi bilmiyorsunuz. Sırf görmezden gelindiğiniz için Kendiniz’i Yenilmez sanıyorsunuz. Ah, Cahil ve Özgür olmak! Hepiniz, Her Yere Gidiyor ve Her Şey’i yapıyorsunuz. Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ında Ben’im Bil’e girmeye cesaret edemediğim Bölgeler olduğunu biliyor musunuz? Asla karışmamak için? Yine de Hepiniz o kadar özgürce hareket ediyorsunuz ki, Bu Gülünç. Haha, Gülünç!“


Ses, yankılandı ve en sonuna doğru, Varoluş’un ve Varolmama’nın Katıksız İnanılmazlığ’ı Karşısı’nda Kahkahalar’la Gürle’di.


Bob, Kıvrımlar’ın Tahtında’ki Varoluş O’na doğru bakıp, devam ederken, sert bir ifadeyle dinledi.


“Sen’in ve Ben’im gibiler, Küçük Bobby, Biz, sadece Küçük Balıklar’ız. Sonsuz’dan Bile Öte bir Tabak’ta Anlamadığ’ımız Şeyler’i Kemirme’ye çalışan Küçük Balıklar. Baz’ı Balıklar Diğerler’inden Daha Fazla Anlar ve Anlayanlar’ımız da, muazzam bir Dikkat’le hareket Eder. Hayat’ta kalmak istiyorsan, Kendi Kulvar’ında Hareket Edebilen Biraz Daha Büyük bir Balık olmayı öğrenmelisin, Küçük Bobby.“


“Şu anki Hâlin’le istediğin Şey’i elde Edemez’sin. Bana Geldiğ’inden beri, Sadece O’ndan Bilgi Edinme’ye çalışırken, Bilinmeyen’in aynı Harikalar’ını Hisseder’ken, şimdi bu Karıştığ’ın ŞEY ile ilgileniyorum. Bu, Gerçek bir Anlaşma olmalı. Ama... Ben Kendim Özgür’ce Hareket edemiyorum. Henüz eğil. Büyük bir Balık olmak için bazı Dişmanlar edindim. Çok fazla Çark’ı Yok Ettim.“


Bunlar’k söylerken, gülümseyerek, Bob’a doğru baktı, Bob ise Anlaşılmaz bir şekilde sakin kalmıştı.


Hiçbir tepki alamayınca Kıvrımlar’ın Tahtındaki Varoluş Gülümse’di ve Devam Etti.


“Bu yüzden Gücüm’ü önemli Ölçü’de Arttırmak zorunda kaldım. Eğer Hâyât’ta kalmak ve Büyük bir Balık olmak istiyorsan, Küçük Bobby, Sen de Güc’ünü önemli  Ölçü’de Arttırmalı’sın. Bu’nu bulamasan bile, Sadece Güc’ünle bile İstediğ’in Varoluş’u Geri getirebilecek Kadar Karmaşıklık Kazanabilir’sin.“


WAA!


Bu... Bu Bile Mümkün Müydü?


Bob, Kendi’ne bakarken, Dokumalar’ı Vızıldamış’tı. 


Etrafındaki Mutlak Karmaşık Gerçek Kaynak’ta.


Kesin bir Şey Söyleyemiyor’du.


Bu yüzden Baş’ını tekrar Kıvrımlar’ın Tahtında’ki Varoluş’a Çevirmiş’ti. 


Koyu Renk Saçlar’ı Işıl Işıl Parlıyor’du.


Gözler’i, Akıl Almaz Derece’de Yaşlı Gözler’i Bob’a bakarken, Parılda’dı ve Bob’un daha önce göremediği Parlaklığ’ın Kör eçEdici Alan’ına doğru işaret etti.


Bob, daha önce Saklı olanı görebildiği için Parlaklık Yavaş Yavaş Azalmış’tı. 


“Gücüm’ü artırmak ve Can Sıkıntım’ı gidermek için bunu Tasarladım. Bu’na Hüzün’lü Cam Efsanevi Eldiven diyorum. Ben, Thauron, Null Monarch tarafından yaratıldı.“


Kıvrımlar’ın Tahtındaki Varoluş. 


Thauron, Null Hükümdar’ı. 


Bob, bir Çark Büyüklüğ’ünde, Işıltı’lı bir Ölü Varoluş Çark’ı görebilirken, Thauron Gurur’la ileride Hüzün’lü Cam Efsanevi Eldiven Adın’ı verdiği Korkunç şeyi işaret Etmiş’ti. 


Büyük Ölçek’te Küçük bir Şey’di.


Yine de bu Çark benzersizdi, çünkü Jant’ında Binler’ce Öl’ü Şey vardı ve Parmaklıklar’ı Cam Gibi ve Berrak’tı, içlerinde Canlı Yeşil-Altın Parlaklığ’ı Barındırıyor Gibiydiler.


Mutlak Mucize’nin ve Yaşam’ın Yeşil-Altın Dalgalar’ı, Jant’tan, Jant Sicimler’inden ve Herkes’in içinde görebileceği Göz Kamaştırı’cı bir Cam Dairesel Tekilliğ’e akıyor gibi görünüyordu.


Ve İçin’de birkaç bin Hüzün Cam’ı Gerçek Kaynak Panacea Var’dı.


Hayır, Gerçekten değil. Canlı gibi görünen O Yeşil-Altın Işık’tan bol Miktar’da İçerdikleri için daha da Değerl’i görünüyorlardı.


Bob, Hüzünlü Cam Efsanev’i Eldiven olarak bilinen Yapı’ya bakarken.


Null Hükümdar’ı Thauron, Parlak Gözler’le O’na Bakar’ken, Sor’du.


“Küçük Bobby, Öl’ü bir Gerçek Kaynak içinde Yaşayan tek Şey’in ne olduğunu biliyor musun? Öl’ü bir Şey’in İç’inde? Ölü bir Uaşam Formu mu?“


Öl’ü bir Şey’in içinde Canlı Olan Bir Şey?


“Bu, Onlar’ın Masallar’ı. Onlar’ın Kayıtlar’ı. Yaşadıklar’ı Zamanki Hikâyeler’i. Ölüler:in içinde Yaşayan tek şey Bu’dur, Normal’de bu bile Son’unda onlarla birlikte Tamam’en ölür. Ama Ben... Ben Ölüler’in İçinde’ki Yaşam’ı Kullanma’yı öğrendim. Bu Hüzünlü Cam Efsanev’i Eldiven Aracılığ’ıyla Varoluş’un Kayıtlar’ındaki Yaşam’ı Kullanma’yı öğrendim.“


“Girmek Tamam’en Gönüllülük Esası’na dayanır. Kimse Ben’im ya da bir Başkası’nın zorlamasıyla ya da etkisiyle Bu’na adım atamaz, yoksa Her Şey Bozul’ur. Hüzünlü Cam Efsanev’i Eldiven’in gerçekleştiği bu Vorrell Pota’sına adım atmak için bir Gerçek Kaynak gereklidir ve bir kez girdiğinizde, Belir’li bir Koşul Karşılana kadar Pota’dan Asla çıkamazsınız. Gerçek Kaynaklar’ın Yüz Vahşi’si içeri girdiğinde, Eldiven başlarken, Pota tetiklenir. Varoluş’un Gerçek Kaynağ’ını kullanarak, Masal’ını Baş’tan Son’a, Tekrar Tekrar, Defalar’ca Kaydetme’si gerekecektir. Masallar’ını Gerçek Kaynaklar’ıyla her Kaydettikler’inde, Vorrell Pota’sı kayıtlar’ının Ömrü’nü tüketirken, bu Kaynak da tükenir!“


...!