Bölüm 3735: Kesinliğe Doğru! III


Adı: Noah Osmont


BAŞLIK: Köken Prime Osmontian Sonsuzluğ’u | Muhteşem Monad


GERÇEK KAYNAK: Mutlak Karmaşık Atlas Yaşayan Varoluş Çark’ı (Mutlak Karmaşık Gerçek Kaynak), Şarkı Söyleyenler, Sonsuzluk, Varoluş, Rünler, Yıkım, Manadinamik, Kıyamet, Katalizm, Entropi, Baş Kahraman, Yaşam, Ölüm, Paradoks...


CQ: 41.538 | PQ: 44.978


İLERLEME HIZI: Paradoksal


DURUM: Quintessential


TEHDİT DERECESİ: Ölçülemez


Varoluş’un Dokuyucu’su Unvanı’nın altında yer alan Panel aldatıcı bir şekilde küçüktü. Ancak odaklanırsa, gerçekten odaklanırsa, Sınırsız bir Kitap gibi açılıyordu, Varoluş’unun her yarığını kaydeden sürekli Genişleyen bir Kayıt.


Gördükleri, kendisi ve diğerleri arasındaki keskin uçurumu gözler önüne seriyordu.



Yaşam Çark’ı sayesinde, Karmaşıklık ve Saflık Bölümler’i, Kül’ün Gerçek Kaynağ’ının Sahibininki’ni bile çoktan aşmıştı.
Şimdi geriye kalan tek şey, korkunç bir Yapı’nın dayanılmaz gerginliğine katlanırken, Kaynaklar’ını kullanmaktı.


BOOM!


Düşünceleri Kadın’a kaydı.


Varoluş’u Varoluş’un Dokusu’na karışmış olan Kadın’a.


İnfınıverse. 


Değişmişti, tamamen dönüşmüştü.


Şimdi, Varoluş’un Gerçek Frekanslar’ının parçalarından Dokunmuş ışıltılı bir savaş giysisi içinde görkemli ve korkunç bir şekilde duruyordu. Yemyeşil Süreklilik, menekşe rengi Entropi ve parlayan mavi Manadinamik nehirleri, canlı güç damarları gibi formunda titreşiyordu. Beyaz-Altın bir maske yüzünü gizliyordu, gözlerinin olması gereken yere Sonsuzluk Semboller’i kazınmıştı- Tüm Zaman ve Mekân’ın ötesini izliyordu. Efendisi’nin onu böyle görmesini istemiyordu.


Hele de ona dayak atarken.


Varoluş’u Quintessence, Paradoks... o kadar büyük bir ağırlık yayıyordu ki, Varoluş’un kendisi bile onun etrafında eğiliyordu.


Ve bu bir abartı değildi.


İnfınıverse ile savaşmak tek bir Varoluş’la yüzleşmek değildi.


Yaşayan bir Varoluş Çark’ına meydan okumaktı.


Her vuruşu bir Gerçek Frekans’ın öfkesini taşıyordu - Sadece bir Beceri, bir Teknik değil, korkunç bir Karmaşıklık ve Saflığ’ın Beden’e bürünmüş gücüydü.


Süreklilik, Noah’ın Şarkı Söyleyenler’i püskürmesinin başlangıcını daha o salıvermeden kesip, attı. Entropi Trilyonlar’ca Rün’ü daha doğmadan aşındırdı. Ve Manadinamik... Göz açıp, kapayıncaya kadar Frekanslar arasında geçiş yapmasına izin verdi.


Birkaç Ân önce, Rüyalar’ın Gerçek Kaynağı’nın cazibesi çiçek açıp, savaş alanını yıldız kumlu altın ışıltısıyla yutarken, her Gerçek Kaynağ’ını Sonsuz Uyku’ya daldırmak isterken, altın kum ondan fışkırmıştı.


Uzaktaki Yeni Doğan Kaynak Taşıyıcı Karmaşıklık Efsaneler’i çoktan yenik düşmüş, Gerçek Kaynaklar’ı Ölüm dışında asla uyanamayacakları Sonsuz bir Rüya’ya dalmıştı.


Onunla savaşmak, Zaman’dan daha hızlı Dön’en Varoluş Çark’ının merkezinde durmak gibiydi.


Burada hayatta kalması bile kesin olmaktan çok uzaktı.


Durum paneline bir göz attı:


İSİM: İNFINIVERSE

BAŞLIK: Mutlak Karmaşık Gerçek Çark | Çark’ın Somutlaştırılma’sı


GERÇEK KAYNAK: Süreklilik, Entropi, Manadinamik, Görelilik, Rüyalar...


CQ: 51,901 | PQ: 79,346


İLERLEME ORAN’I: Tanımlanmamış


DURUM: Yaşam Çark Yükseliş’i


TEHDİT DERECESİ: Tanımlanmamış


Saflığ’ı muazzamdı.


Diğerlerinin ulaşabileceğinin çok ötesindeydi.


BOOM!


“Usta, odak noktan tam olarak benim üzerimde değil.“


İnfınıverse’nin sesi içinde yankılanırken, Noah kendini etrafı sarılmış halde bulmuştu - Dört farklı Gerçek Frekans’ın parçalanmış parçaları etrafında yüzüyordu.


Her bir parça Sınırlı Mutlak Seviyeler’de Saflık ile yanıyordu. Primarch statüsüne ulaşmamış olsa da, benzersizliği ona katlanmayı imkânsız kılıyordu.


Ve sonra...


>Ember Eternum’un Geçici Paradoksal Yaşayan Gerçek Kaynağ’ı Sınır’ını Aştı ve dinlenmeye girdi.>


>Paradoks durumunuz hem dinleniyor hem de dinlenmiyor.>


>Bir saat içinde, Ember Eternum’u tekrar çağırabilirsiniz. Durum’u hangi Sabit ve Boş Yönler’in seçildiğine bağlı olarak değişebilir.>


...!


Etrafındaki aşılmaz kalkan yok olmuştu. 


Ember Eternum soldu ve geriye sadece çekirdek Gerçek Kaynaklar’ı kaldı.


Etrafında korkunç duvarlar oluşmuştu - Entropi, Süreklilik, Manadinamik ve Rüyalar’ın parçaları her yönden aşağıya doğru çöküyordu.


Ve onun üzerinde... Şimdiye kadar neredeyse hiç hareket etmemiş olan Silah belirmişti. Hayır Yapı. 


Ruination. 


Yaşayan bir Çöküş Kehanet’i.


Formu sıkı Kızıl-Altın savaş sargıları içinde parıldıyordu - Egzotik, Kadim, Nefes Kesici idi. Avuçlar’ında, devasa Kızıl-Altın bir Pala vardı, Yıkıcı bir Aura ile titreşiyordu. Pala’sı, her biri Çark’ın farklı bir kırılmasını tasvir eden Milyonlar’ca küçük Ruination Çark’la kazınmıştı.


O, Son’un fısıltısıydı, tekrar ve tekrar.


Durum Paneli parlamıştı. 


İsim: Ruination 


BAŞLIK: Son Çöküş’ün Haberci’si | Ruination Çark | Muhteşem Monad


GERÇEK KAYNAK: Yıkım


CQ: 41.306 | PQ: 32.884


İLERLEME ORANI: Tanımlanmamış


DURUM: Ruination


TEHDİT DERECESİ: Değişken


Kaynağ’ının her zerresini, Çöküş’ün eseri olan o Yıkıcı Pala’ya akıtmıştı.


Ve Noah... Köşeye sıkışmıştı!


O da seslendi.


“Sonsuz Çiçeklenme.“


HUUUM!


Ondan, Sınırsız bir mavi Mana Okyanus’u fışkırmıştı. 

Ve Ruination’ın figürü çoğalmıştı. 


İnfınıverse tarafından fırlatılan Parçalar da çoğaldı, her saldırı Sonsuzluğ’a doğru uzandı ve bedelini ödemeye başladılar.


Tekrar. Ve yine. Saldırıları daha da yıkıcı hale gelmişti. 


Onları izleyen dağınık Efsaneler bile - Büyük Beyonder, Arthur, Muhteşem Monadlar... Dehşet’e kapılmışlardı. 


Çünkü bu Katman Katman saldırılar onları defalarca yok edebilirdi.


Ve yine de Noah... Noah ayaktaydı.


Yüzüyordu!


Büyük ve Quintessential. 


Fırtınayı kucaklıyormuş gibi kollarını açmıştı.


Sanki Ölüm’ü memnuniyetle karşılamış ve bunun gerçekleşebilmesi için Sonsuz Çiçeklenme’niin ortaya çıkmasına izin vermiş gibiydi! 


...!


BZZT!


Tüm o güç - Her çarpan parça, her yaklaşan darbe... Bir Ân sonra ondan sadece birkaç santim ötede duraklamıştı. 


Ruination, Sonsuz Mana’ya sahip olsa Dayanıklılığ’ı sonsuz olsa bile o anda nefes nefese kalmış, Palası’nı geri çekmiş ve Sayısız Sonsuz formu tekrar Varoluş’unun içinde kaybolmuştu. 


İnfınıverse’nin çağırdığı sayısız parça donmuş... Sonra geri çekilmişti. 


İnfınıverse’nin Maske’si sersemlemiş bir halde parıldamıştı. 


Ruination’ın formu titremişti. 


“B...“

“B...“


İkisi de konuşmaya çalışmıştı. 


Ve Noah... Gözleri bıçak gibi keskindi.


“Efendiniz’i öldürmeyi kendinize yediremiyor musunuz? Gerçek bir Ölüm ve tam bir Çöküş olmayacağını bile bile mi?“


...!


Son anda... Bunu yapamamışlardı. 


İnfınıverse’nin ve Ruination’un Dokumalar’ı bocalamıştı. 


Çünkü şimdi bile o Hâlâ onların Efendisi’ydi.


Onları ve neden böyle yaptıklarını anlıyordu.


Bu, bir insanın uyanıkken, ameliyata girmesine, atan Kalb’ini görmesine ve sonra bıçağı alıp, ona saplamasına benziyordu!


Doğal olmayan bir Eylem.


Ama Karmaşıklık ve Saflık uğruna...


“Ben bile ölmek zorundayım.“


HUUM!


“Bu Pota’daki herkes... Ölmek zorunda!“


...!


Not: Sonsuz Çiçeklenme harbi Başka bir şey. Sonsuz Mana ve Dayanıklılığ’ı Görmezden Gelebiliyor. Siz’e bir şey diyim mi dün ki Başlıklar’ın Adı yani bugünkü Başlıklar’ın Ad’ı Kurgusal Aşkınlık Nedir? Belki de Adui Kurgu’yu Aşma’dan falan bahsedecek. Önemli bir şey olursa ben Siz’e haber veririm. Zaten Noah en son hem Bakış Açısını değiştirdi hem de Waa hakkında Yorum Yaptı. Adam Resmen bir Nevi Kurgu Olduğunu zaten biliyor. Az kaldı Kurgu’yu Aşma’ya.