Karuizawa, Ayanokouji’nin eski sevgilisi olarak onunla en çok vakit geçiren kişiydi.
Bu nedenle sınıftaki herkes şu anda en çok onun ne diyeceğini merak ediyordu.

“Karuizawa-san, sana bir şey söyledi mi?”

“…Bilmiyorum. Gerçekten hiçbir şey bilmiyorum. Bir şey sakladığım için değil, gerçekten hiçbir şey bilmiyorum.”

Karuizawa, gözlerini sınıf arkadaşlarına bile çevirmeden, duygusuz bir ses tonuyla cevap verdi.
Horikita’ya göre, Karuizawa’nın bu donuk ifadesi sadece Ayanokouji’nin sınıf değiştirmesinden dolayı değil—aynı zamanda bu kararın, onunla ayrılığı başlatan kişi olarak kendisinden kaynaklandığını düşünmesindendi.

Hayır, şimdi mesele bu değil, diye düşündü Horikita. Bu düşünceleri kafasından silip attı.

Eğer Ayanokouji gerçekten sınıf değiştirdiyse, bu başka her şeyin önüne geçerdi.

“Peki bu değişiklik iptal edilebilir mi?”

“Eğer yasa dışı bir değişiklikse, iptal edilme olasılığı vardır… Ancak öyleyse, bu sahtekârlığı yapan kişi ağır bir cezayla karşılaşır. Oklar da doğrudan Ayanokouji’ye döner.”

Ayanokouji tarafından başlatılmış bir sahtekârlık...

Bu, Horikita için imkânsız bir ihtimaldi.

“Ama bunun bir sahtekârlık olma ihtimali düşük. Çünkü okul bunu resmen kabul etti…”

“Yine de emin olamayız, değil mi? Belki tehdit edilmiştir. Belki de bazı açıklayamadığı nedenler yüzünden bu kararı almak zorunda kalmıştır.”

Horikita, başka bir açıklama bulamıyordu.

Bu kadar aniden, hiçbir şey söylemeden sınıf değiştirmesi... kabul edilemezdi.

“Hayır, bu…”

“Horikita-san.”

Hirata’nın sakin sesi, onun panik dolu düşüncelerini bastırdı.

“Bence önce gerçeği kabullenmeliyiz.”

“Gerçek mi? Ne demek istiyorsun?”

“Yani tam olarak şu: Ayanokouji-kun sınıf değiştirdi. Bu, değiştirilemeyecek bir gerçek.
Okul bunu onayladı ve artık burada olmayışı da bunun kanıtı.”

“Hayır… bu yeterli kanıt değil. Belki hastadır, ya da bu bir hata olabilir…”

“Sensei’nin de söylediği gibi, Ayanokouji’nin transferi OAA’da da görünüyor. Ne kadar inanmak istemesek de, önce bunu kabul etmeliyiz.”

Horikita, Hirata’nın bu mantıklı sözleri karşısında söyleyecek söz bulamadı.

Bu sakin konuşma tarzı, Kushida’nın da ilgisini çekti.

“Bu kadar sakin olman tuhaf, Hirata-kun. İster transfer olsun, ister okuldan atılma, sınıfımızdan biri gitmişken bu kadar soğukkanlı olman normal değil.”

Hirata, geçmişte her zaman bir öğrencinin okuldan atılması ihtimalinde en çok üzülen kişiydi.

Ama şimdi...

“Transfer ve okuldan atılma farklı şeyler. Özellikle kendi kararıysa. Ayrıca, ne kadar üzülsek de geri dönmeyecek. Sakin olmak daha mantıklı.”

“Ama bu yanlış! Horikita-san hâlâ bunun bir hata olabileceğini düşünüyor. Onu desteklemen gerekmez mi?”

“Artık Ayanokouji-kun’un transferi OAA’da da görünüyor. Ne kadar acıtsa da, bu artık bir gerçek.”

Horikita sustu.

Sadece sınıf değil, öğretmenleri bile nedenini bilmiyordu.

“Merak ediyorum, gerçekten neden yaptı bunu…” dedi Horikita içinden.

“Cevaplar yalnızca Ayanokouji-kun’da.”

Ama o artık sınıflarında değildi.