Siyah kapüşonlu bir figür, sessiz gece ormanında ilerliyordu.
Figür, Bennett Lohr’un odasından yeni çıkmıştı.
Okuldan atılmış olan Bennett’in odasının üç gün içinde boşaltılması gerekiyordu. O zamandan önce, Jin Kirihara’nın Bennett’in odasına bir ziyaret gerçekleştireceği kesindi. Jin muhtemelen, ihtimal neredeyse sıfır olsa da, hâlâ faydalı bilgiler elde edebileceğine inanıyordu. Bu yüzden, kesinlikle aramaya gelecekti.
Dolayısıyla, siyah kapüşonlu kişi onun için bir hediye hazırlamıştı.
Üzerinde sadece tek bir cümlenin olduğu bir kâğıt parçası: [Tanıştığımıza memnun oldum].
Sadece bu bile Jin’in anlaması için yeterli olmalıydı. Siyah kapüşonlu figür, Jin’in aslında neyin peşinde olduğunu biliyordu ve onun hakkında her şeyi biliyordu. Bunun farkında olmasına rağmen, hâlâ onun saçma oyununa eşlik edecek kadar merhametliydi.
En başından beri, kapüşonlu figür Jin’in eylemlerinde garip bir şeyler hissetmişti.
Heiberg Akademisi’ndeki hayatta kalma yarışında ilk olarak giriş sınavından muaf tutulan grubu hedef alması aptalcaydı.
Üstelik, Bennett’e karşı olan savaşta, Jin sadece 53 puan kazanmıştı.
İster çok sayıda puan kazanmak, ister sağlam bir itibar kazanmak olsun, ona karşı kazanabileceği çok daha kolay rakipler vardı.
Böylesine aceleci bir hamle, Jin’le ilk tanıştığında bıraktığı izlenimle uyuşmuyordu.
Aklında başka bir hedef olduğu açıktı.
Örneğin, her sınıfta gizlendiği varsayılan <-Çoban Köpekleri->’ni bulmak gibi.
Eğer bu kadar çok öğrenciyi içeren büyük bir manevra yaparsa, herkes ’Jin Kirihara’nın aktif olarak giriş sınavından muaf tutulan grupları yok etmeye çalıştığını’ anlayacaktı. Bennett’in sahte olduğu ortaya çıktığında, Jin rotayı yine de dikkat çekmeye yöneltti.
Jin’in dişlerinin <-Çoban Köpekleri->’ne ulaşma olasılığı ortaya çıkar çıkmaz, onların Jin’e yaklaşmaktan başka çaresi kalmayacaktı.
Gerçekten de temizlenmesi gereken tehlikeli bir kişi olup olmadığını belirlemek için. Ne kadar bilgiye sahip olduğunu görmek için.
Başka bir deyişle, Jin bundan sonra kendisine yaklaşan herkesten şüphelenebilecekti. İki tarafın da gerçek yüzlerini göstermeden birbirlerinin niyetini yoklayabileceği, kötü niyetli yalanlarla dolu bir aldatmaca oyunu başlamak üzereydi.
Eğer bu tahmin doğruysa, onun büyük bir entrikacı olduğu varsayılabilir.
Kapüşonlu figür, Jin’in psişik yetenekleri etkisiz hale getirme yeteneği de dahil olmak üzere, onda akıl almaz bir şeyler hissetti. En azından şimdilik, bu spekülasyonları sadece aşırı düşünme olarak bir kenara atamazdı.
“......İlginç.“
Sesinin dışarı sızdığını fark etti.
Bir milimetre ötesini bile göremediği karanlıkta, kimsenin onu duymasından endişelenmesine gerek yoktu. Bu yüzden bu kapüşonunu ve maskesini çıkarırsa bir sorun olmazdı.
“Aldatmaca, tesadüfen benim de uzmanlık alanım.“
Solgun ay ışığı, ağaçların arasındaki bir boşluktan süzüldü.
Turuncu saçları ve koyu yeşil gözleri kısaca ortaya çıktı ve çok geçmeden karanlığın içinde eriyip gitti.
Cebinden çıkardığı bir lolipopu emerken boğazının derinliklerinden güldü.
Devam Edecek...
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
