Noah’ın Varoluş’unun bir kısmı, onun ilk gizli Kıyı’sı olan o güzel, imkansız sığınakta kalarak, imkansız Hasad’ının sürekli büyümesini ve dağıtımını denetlerken, asıl odak noktası değişmişti.
Konkordat Amfitiyatrosu’ndaki bedeni, yeni ve tehlikeli bir yolculuğa çıkmak üzereydi!
Mavi Tarlalar’ın Elysia Firmhand’ının Gezgin Topraklar’ın derinliklerinden çağırdığı bir geminin güvertesinde duruyordu.
Daha iyi bir kelime bulamadığım için, bu bir Mavna idi.
Bu, şık ve zarif bir savaş gemisi değil, dayanıklılık ve tarım malzemelerinin taşınması için inşa edilmiş geniş ve sağlam bir gemiydi.
Güvertesi, taşlaşmış koyu yeşil ahşap gibi görünen geniş bir alandı ve yüzeyi, soluk, yeşil bir ışıkla titreşen karmaşık, dönen desenlerle kaplıydı.
Küçük bir Dünya Büyüklüğünde’ydi, baştan kıça belki üç bin mil uzunluğundaydı, Kaotik Varoluş Deniz’inde yüzen, istikrarlı bir Ada gibiydi.
Ve ön tarafında, katılaşmış, bronz renkli zincirlerle bağlanmış, tek bir devasa Obsidiyen Mküz vardı.
Noah’ın bakışları bu muhteşem, imkansız manzarayı süzdü, Algı’sı gemiyi ve yük hayvanını parçalara ayırdı.
>Yeşil Gemi.>
>Sınıflandırma: Aşkın Kat Sınıf’ı Mavna.>
>Ayırt Edici Özellik: İlk Çiftçi’nin Sığınağı’nın Gemi’si.>
>Birincil Özellik: Çöküş’ün çevresel etkilerine dayanabilir ve bunlarla başa çıkabilir, Varoluş arasındaki boşlukları geçebilir.>
>İkincil Özellik: Pasif bir ’Büyüme’ Âura’sı yayar, bu da O’nu Yırtıcı Kavramlar’ın hedefi olma olasılığını azaltır.>
>Özelliği: Kararlı Kılavuz. Tek bir amacı vardır: Verdant Ark’ı tüm tehlikelerden kurtarmak.>
Ho?
Bir Katrilyon’u Aşan Güc’e sahip bir Öküz... Onlar’ı Gezgin Topraklar’ın tehlikelerinden kurtaran şey bu muydu?!
Analiz’ini bitirirken, Elysia Firmhand’ın sesi güverteye yankılandı. “Yola çıkalım.“
Obsidiyen Öküz, Zaman Katlar’ının temellerini sarsacakmış gibi görünen, düşük ve gürleyen bir möö sesi çıkardı.
Mavna hareket etmeye başladı ve Konkordat Amfitiyatrosu’nun muazzam, imkansız mimarisi etraflarında kayboldu, yerine dönen, çok renkli bir ışık girdabı geldi... Katlar arasındaki kaotik, güzel Uzay!
Yolculukları başlarken, Elysia şimdi Ark’a binen On Binler’ce Yaşayan Varoluş’a döndü.
Yüzünde sert bir kararlılık vardı. “Hepiniz, Varoluş’un Gözyaşları’nı ve Aşkınlık Köken Katları’ndaki Ölüler’in dehşetini duydunuz ya da diğer Bedenler’inizle deneyimlediniz.“
Yaşayan Kökenler grubuna döndü, bakışları gerçek bir sempatiyle yumuşadı.
“Hepinizin uğradığı kayıplar için üzgünüm. Aeternitas Konkordia, Yaşayan Kökenler’in eşsiz bir anıtıydı ve şimdi yok oldu. Bu, aciliyet ve işbirliği için daha da fazla neden!“
Yaşayan Kökenler’in ifadeleri, bastırılmış keder ve öfkenin soğuk, sert maskeleriydi.
Köken Ama Gias onların önünde duruyordu, saf beyaz gözleri okunamaz duygularla doluydu.
Ama hepsinin bakışları, karşı konulmaz, korkutucu bir çekim gücüyle Noah’ın sakin, oturmuş figürüne doğru kaymaya devam ediyordu.
Özellikle Dük Gwendolyn sersemlemiş görünüyordu, bakışları onunla zar zor buluşabiliyordu. Raporları duymuştu. Noah’ın birkaç Yüz Trilyon Karmaşıklık’ta Ölüler’i kolayca yok edebilecek bir Güç sergilediğini biliyordu.
Kendi Güc’ü, 50 Trilyon’dan azdı ve buna kıyasla bir çocuk oyuncağı gibi geliyordu. Bu, Noah’ın onu herhangi bir Ân’da, Tek Bir Düşüncesiz hareketle ezip, geçebileceği anlamına gelmiyor muydu?
Bu düşünce, Varoluş’unun derinliklerinde mide bulandırıcı bir düğüm oluşturuyordu.
Ancak Köken Ama Gias soğukkanlılığını korumuştu. “Sizin kuvvetlerinizden ve diğer Yaşayan Varoluşlar’dan aldığımız destek, kayıplarımızın devam etmemesini sağlamak için yeterliydi,“ Dedi, sesi sakin ve sabit bir akıntı gibiydi. “Ancak o Kaos içinde...“
Bir zamanlar okunması imkansız olan bakışları soğuk ve keskinleşti. Toplanan grupların üzerinde dolaştıktan sonra, zehirli ve suçlayıcı bir bakışla Yaşayan Paradokslar’a kilitlendi.
“Görünüşe göre o Kaos içinde, bazıları bunu bizim Köken Kalbimiz’den bir şey çalmak için fırsat olarak kullanmış olabilir.“
Suçlama Katlar’da asılı kaldı, hissedilebilir, tehlikeli bir şey. Elysia Firmhand’ın gözleri ilgiyle kısıldı. “Ne çalındı?“
Köken Ama Gias başını salladı, bakışları hâlâ Paradokslar’a sabitlenmişti. “Önemli bir şey değil. Sadece Yaşlı, Çürümüş bir Kadın.“
Bakışlar’ı Fiziksel bir Güç’tü, güverteye atılmış bir meydan okumaydı. Ama Yaşayan Paradokslar’ın ön saflarında, devasa, yılan gibi şekilli Goliath, şimdi daha kompakt, insansı bir kılığa bürünmüş, sadece başını çevirmişti.
Ona baktı ve bakışlarında hiçbir şey yoktu. Öfke yoktu, inkar yoktu. Sadece sakin, Paradoksal bir Boşluk vardı. Yine de, o basit bakış yeterliydi.
Köken Ama Gias’ın yüzü soldu ve bakışlarını başka yöne çevirmek zorunda kaldı. Goliath’ın bakışı o kadar derin, o kadar mutlak bir tehdit oluşturuyordu ki, Birlik İşaretler’i olsa bile, sanki hiçbir sonuç olmadan hareket edebilecek, herhangi bir koruma devreye girmeden O’nun Varoluş’unu yok edebilecekmiş gibi hissediyordu!
Elysia Firmhand bu sessiz alışverişi izledi, Goliath’a baktığında, gözleri keskin bir dikkatle parlıyordu.
Bir kez başını sallayarak, onayladı, sonra dikkatini toplanan Güçler’e geri çevirdi.
“Gezgin Topraklar’da uzun ve tehlikeli bir yolculuk olacak,“ Dedi, sesi alçak ve kasvetli bir uyarıydı. “Boşluklar arasındaki Boşluklar’ı, Varoluşlar arasındaki Boşluklar’ı geçeceğiz. Sonsuz Çöküş Dokumalar’ından geçeceğiz. Sık sık, gördükleri Her Şey’e saldıran Yaşayan Çöküşler’le karşılaşacaksınız, ama Yaşayan Paradokslar’la karşılaştıklarında daha da motive oluyorlar.“
Mavnalar’da, Noah tüm bunları dinledi, bakışları sakin ve Analitik. Goliath ve Gias arasındaki etkileşimi fark etmiş, çalınan “Yaşlı Kadın“ hakkındaki bilgileri kaydetmiş ve şimdi Elysia’nın sözlerini işliyordu.
Elysia devam etti, sesi sadece tehlikeli değil, temelden yanlış bir Âlem’in resmini çiziyordu.
“İlk Çiftçi, Başka Hiçbir Varoluş’un Gerçekten Yaşayamayacağ’ı için Gezgin Topraklar’ı aradı. Orada Otorite daha Kaotikt’tir. Uzay’da Teleportasyon ve hareket sürekli başarısız olur; Hatta rastgele yerlere gönderilebilirsiniz. En Eski Katlar’da, Öl’ü Varoluşlar ortaya çıkmadan önce, herhangi bir Varoluş Çöktüğ’ünde... Varoluşlar’ının eskiden olduğu Her Şey’in parçaları Gezgin Topraklar’a aktarıldığı söylenirdi. Burası, sayısız Çöküş Dokuması’yla dolu bir mezarlık hâline geldi. Şimdi, anlaşılmaz derecede güçlü ve karmaşık Varoluşlar yok olduğunda, onların bir kısmının hâlâ Yaşayan Çöküşler haline geldiği, diğer kısmının ise... Perde’yi geçip, Ölüler hâline geldiği söylenir. Tabii ki, bunların hepsi varsayımlardır. Ama Gezgin Topraklar budur.“
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
