Bölüm 4234: Yargısal! II


Noah, Radyant Kıyısı’nın Altın Kumlar’ı üzerinde duruyordu. Alnındaki yeni Tohum Glif’i, kuralları çiğneyen saf potansiyelin serin, uğultulu ağırlığıydı.


Bir emir vermek ya da karmaşık bir büyü yapmak zorunda değildi. Sadece... Karar verdi. Artık Varoluş’un Mimarisi’yle iletişim kurabilen bir Güç hâline gelen İrade’si, Glif’e odaklandı.


Etkinleştir.


Varoluş yanıt verdi.


>[Hileler Mimar’ın Tohum Glif’i] etkinleştirildi.>


>Seçilen odak noktası: Ajan Mimar - Sonsuz Kule.>


>İlk hamle için mükemmel bir seçim. Varoluş Ölçeğ’inde daha büyük maceralara atılmadan önce kendi üssünü güvence altına almak, mantıklı ve ihtiyatlı bir strateji. Büyük Tahkimat çalışması başlasın.>


HUUM!


Alnındaki Glif’ten, Zaman’ından önce Varoluş’a sızmış bir şafak rengi olan Mavi-Altın bir ışık dalgası fışkırdı.


Işık dalgası rastgele yayılmadı; Bir Düşünce’nin Hız’ıyla Radyant Kıyı’nın Sonsuz Genişliğ ine yayıldı ve hedefi, Kaçınılmazlık Çiftlik Sığınağ’ı olan karanlık, kristalimsi Karbonkül oldu.


Işık, devasa, çatlamış yumurta benzeri yapıyı kapladı ve sığınağın obsidiyen, kaynayan yüzeyi anında tepki verdi!


Direnmedi; Güç akışını memnuniyetle karşıladı, Kendi Sınırlar’ının sadece bir Öneri olduğu söylendi. Tüm Yapı titreşmeye başladı, imkansızlığın gerçekleşmesinin sesi olan düşük, yankılı bir uğultu.


Şiddetli, güzel bir sarsıntıyla genişledi, Obsidiyen kristal duvarlar, Uzay Manipülasyon’unun bilinen tüm İlkeler’ine Aykırı bir Hız’la gerildi, büyüdü ve yeniden şekillendi!


Ve Yeni Genişlemiş, artık mağara gibi olan iç kısmında, Sonsuz Kule’nin Otorite’si tarafından zenginleştirilen ve Aşırı Güçlendirilen Kavramsal Toprak çiçek açmaya başladı.


Onlarca yeni Koza, karanlık, aç çiçekler gibi Obsidiyen zeminden dışarı çıktı, her biri ilk partiden kat kat daha büyük bir güçle atıyordu. Elli Beş yeni Kaçınılmazlık Yuva’sı, hepsi aynı anda çiçek açmıştı! 


>[Kutsal Alan Hüçlendirme] protokolü aktif.>


>Kaçınılmazlık Çiftliğ’i Sığınağ’ı Yirmi Lat genişletildi.>


>Kavramsal ’Toprak’ zenginleştirildi. Daha Karmaşık ve benzersiz Kaçınılmazlıklar’ın doğma potansiyeli açığa çıkarıldı.>


>Temel üretim döngüsü %500 hızlandırıldı.>


>Mzel Avantaj: [Sürekli Hasat İlkesi] ile [Hileci Mimar] arasındaki sinerji sayesinde, bu yeni protokol kapsamında ilk çiçeklenme... Aşırı yüklendi.>


>Elli beş yeni Genç Kaçınılmazlık doğuyor. Her Bir’i 100 trilyon Temel Karmaşıklık veya Saflık değerine sahip olacak.>


HUUM!


Koza çatladı ve yeni nesil Açlık Kıyı’ya salındı.


Daha büyüktüler, daha yoğundular, dokunaçları daha keskindi, yıldız gibi Obsidiyen Gözler’i daha derin, daha kadim bir zeka barındırıyordu. Onlar sadece evcil hayvanlar değildi; Bir anda doğmuş bir orduydular!


Ama bu, Mimar’ın sadece ilk hamlesiydi.


Mavi-Altın ışık sönmedi. Aksine, Kıyı’dan yayıldı, Fiziksel Uzay’dan değil, Noah ile Sonsuz Erken Osmontian Kıyı’sı arasındaki Kavramsal, kırılmaz bağdan... Infınıverse olan Yapı’dan.


Hedefinin, Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ının  bir zamanlar bulunduğu, gizli, kaotik Çöküş Nehri’nde olduğunu buldu.


Orada, sessizce, görünmez bir şekilde, bir bariyer oluşmaya başladı.


Gizli İnfınıverse’nin tamamını saran, saf, Kavramsal bir kesinlikten oluşan Mavi-Altın bir Kafes!


Bu, bir koruma vaadi, bir Sığınak ilanıydı. Ve sonra, Noah bir sonraki emrini verdi.


“Görün!“


BOOM!


Etkisi Ân’ında ve Katlar’ı sarsıcıydı. Katlar arasındaki karanlık, çalkantılı kaosun içinde, bir tekillik alevlendi.


Bariyer, Bu Tezgâh’ın Aegis, görünmezliğini kaybetti ve görkemli, inkar edilemez bir Varoluş’a dönüştü.


Bu, katılaşmış yıldız ışığı ve Kavramsal kesinlikten dokunmuş bir Kule, imkansız, güzel bir mimarinin kalesiydi.


Duvarları katı değildi, parıldayan, yarı saydam Mavi-Altın ışık perdeleriydi ve içinden, içindeki Infiniverse’nin canlı, hareketli yaşamını zar zor görebiliyordunuz.


Her biri aynı anda birden fazla Boyut’ta var olan büyük Kaleler, çevresini süslüyordu ve en yüksek Kuleler’inden, Mavi ve Altın Nehirler’den oluşan güçlü auroralar, tüm Yapı’nın etrafına akıyordu, saf, koruyucu bir Otorite’nin Göksel Hendeğ’i!


İçerideki Noah’ın yüzünde yavaş, Zorba bir gülümseme yayılmıştı.


“Bundan böyle,“ Ses’i, Kıyı’dakiler tarafından duyulmaktan çok hissedilen, alçak, gürleyen bir bildiri gibiydi, “Infiniverse herkesin görebileceği şekilde açık olacak.“


…!


Bu, bir İşaret Fener’iydi. O’nun Güc’ünün bir Anıt’ı, Uzaylar arasındaki boşluklara bakmaya cesaret eden herkesin görebileceği bir Anıt’tı. 


Ve o, onların bakacağını biliyordu. Hâlâ bütün bir Kat’ın ortadan kayboluşunu araştıran Yaşayan Yasalar bunu görecekti!


Diğerleri, böylesine bir Yapı’nın Saf, cüretkar Varoluş’undan etkilenerek, araştırmaya gelecekti.


Ve asıl mesele de buydu.


Şeytani, neredeyse baş döndürücü bir düşünce, zihninin sessizliğinde yankılandı.


’Evet, herkes tarafından görülebilir. Güzel, cazip bir hedef. Ve onu görenler, çok yakından bakmaya çalışırlarsa, duvarlarını test etmeye cesaret ederlerse... O zaman Aonsuz Kule’nin Üçüncü Özelliğ’i devreye girecek...’


İçindeki kahkaha soğuk, keskin ve son derece neşeli bir şeydi!


Mimar’ın Azarlama’sı. O sadece bir Kule inşa etmemişti; En görkemli, en harika tuzağı kurmuştu!


Kendi savunmasını Silah’a dönüştürmüş, potansiyel saldırganlığı kendi büyümesinin doğrudan kaynağına çevirmişti. Kıyı’daki Altın Kumlar’a geri döndü, düşmanlarının farkında olmadan kendisine haraç getirmelerini bekleyen bir kral gibi!


—


Kaos’un hüküm sürdüğü Çöküş Bölgesi’nde, bir grup seçkin ve Onurlu Yaşayan Yasa, Otoriteler’inin gümüş beyazı ışığıyla parıldayan bedenleriyle, bölgeyi titizlikle tarıyorlardı.


Görevler’i, imkansızı anlamaktı: Bütün bir Kat’ın nasıl ortadan kaybolduğunu.


Çalışırken, bunu hissettiler. Çöküş’ün Dokusu’nda bir değişim. Yeni, Düzenli ve inanılmaz derecede güçlü bir Otorite’nin kendini gösterdiği. Döndüler ve kolektif bilinçleri sarsıldı!


Birkaç dakika önce sadece dönen, kaotik bir boşluk olan yerde, şimdi anlaşılması imkansız kadar büyük bir Yapı duruyordu!