Yasanın Kalbi’nin el değmemiş, sessiz ihtişamından geldiler!
Paradoks’un kaotik şiddeti veya Köken’in Hâm Güc’üyle Varoluş’u parçalamadılar.
Onların seyahat yöntemi daha derin, daha tedirgin ediciydi. Varoluş’un Düzenli olmasını emrettiler ve Katlar arasındaki Uzay’ın dönen, Kanunsuz Kaos’unda bir yol basitçe... Ortaya çıktı.
Bu, mutlak emsal teşkil eden bir köprü, Kukuki kesinlik koridoru, yapılandırılmamış boşluğa İrades’ini dayatan Düz, sarsılmaz bir Gümüş-Beyaz ışık çizgisiydi.
Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ının bir zamanlar bulunduğu Çöküş bölgesinde Öaddeleştiler, gelişleri sessiz, senkronize bir Gümüş ve Altın parlamasıydı.
Zaman’ın akışı kadar sabit ve sarsılmaz bir Otorite yayan Yasa Dükler’i ön saflarda yer alıyordu.
Arkalarına, bir sürü Kraliyet, Onurlu ve Baş Yaşa yayılmıştı, toplu Varoluşlar’ı bu Sonlar’ın Âlem’inde Mutlak Yasa’nın ürpertici bir dalgası gibiydi.
Ve sonra onu gördüler.
Bu bir küfürdü. Onların değer verdiği her Yasa, Düzen ve bilinen Varoluş İlkesi’ne karşı görkemli, nefes kesici ve tam bir küfür!
Sadece kaotik, dönen bir Kat’ın kalıntılarının olması gereken yerde, imkansız güzellikte ve bilinmeyen bir tasarıma sahip bir Kale duruyordu.
Canlı Mavi ve Altın rengi ışıklarla parıldayan bir Kale, yarı saydam duvarları, içindeki gelişen mucizeyi, zar zor gözle görülür, cezbedici ve imkansız bir şekilde ortaya çıkarıyordu.
Her biri aynı anda birden fazla Boyut’ta var olan büyük Kaleler, meydan okuyan mücevherler gibi çevresini süslüyordu ve en yüksek Kuleler’inden, Mavi ve Altın rengi nehirlerden oluşan Güçlü auroralar, tüm Yapı’nın etrafına akıyordu, saf, koruyucu bir Otorite’nin Göksel Hendeğ’i gibi.
Toplanan Dükler, derin bir hoşnutsuzluğun toplu, sessiz bir ifadesi olarak kaşlarını çattılar.
Gözler’i acıtacak kadar mükemmel simetrik bir şekle sahip olan ve 700 Trilyon’luk ezici bir Karmaşıklığ’a sahip olan Dük Justinius ilk konuşan oldu.
Sesi, bir kararın verildiği sesiydi. “Algımız reddediliyor. Otorite’miz geri püskürtülüyor.“
Kraliyet Yasası Tristesse, bu eski Yasa sütunlarının huzurunda kendi Karmaşıklığ’ı neredeyse önemsiz kalırken, onun yanında süzülüyordu.
Başka bir Dük, gözleri şimdiye kadar yazılmış tüm Yasalar’ın ağırlığını taşıyor gibi görünen Themis adlı bir Kadın, öne çıktı.
“Bu, standart bir Otorite’nin işi değil,“ dedi, sesi alçak, analitik bir uğultuydu. “Bizim İrademiz’i Reddeden şey, doğrudan bir karşı koyma değil, bizim girişimizin öncülüne temel bir itiraz. Bu daha eski, daha temel bir şey gibi geliyor.“
Bakışları, korkunç bir anlayışla keskinleşmişti. “Bu, bir İlke’nin İmza’sı.“
Bu kelime, Öl’ü Kat’ta, herhangi bir Fiziksel Kütle’den daha ağır bir yük olarak asılı kaldı. Bir İlke. Bilmedikleri ve kontrol edemedikleri, Varoluş’un Temel, Kat’ı Şekillendiren bir Yasa’sı burada ortaya çıkmıştı!
“O zaman Sınırlar“ını test edelim,“ dedi başka bir, daha agresif Dük, vücudu Altın ışık zincirleriyle sarılmış halde. “Bu ’İlke’nin neyden oluştuğunu görelim.“
HUUM!
Nazik bir sondayla başladılar. Kolektif İradeler’inin birleşik bir itkisi, Aegis’e çarpan Saf, Kavramsal bir niyet dalgası.
Dağlara çarpan yumuşak bir esinti gibiydi. Mavi-Altın duvarlar parıldıyordu, ama pes etmiyordu.
Onlar tırmandılar. Otoriteler’ini göstermeye başladılar. Her Bir’i Ay Büyüklüğ’ünde Kavramsal Tokmaklar ortaya çıktı ve bariyere çarptı.
Yasa Tarih’inden dokunmuş emsal zincirleri, Yapı’yı bağlamak ve sıkıştırmak için çabalamıştı!
Saf, Katıksız Yargı Dalgalar’ı, Kıvrımlar’ı bir arada tutan Güç, duvarlara çarptı. Kalkan çatlamadı. Gerilmedi. Dalgalandı. Uğuldadı.
Yağmuru kabul eden engin bir okyanus gibi, sakin, neredeyse müzikal bir kayıtsızlıkla Enerj’iyi Emdi!
Parlak Kıyı’nın içinde, artık Geçilmez olan Infıneverse’nin tam kalbinde, Noah izliyordu.
Altın Kumlar’ın üzerine oturdu, yüzünde hafif, eğlenceli bir gülümsemeyle, kendi Otoritesi’nden dokunmuş Kavramsal bir Ekran’a yapılan beyhude saldırıyı izledi. Khor onun yanında süzülüyordu, derin gözleri neredeyse çocuksu bir zevkle parıldıyordu.
Yumuşak, melodik bir uğultuyla düşüncelere daldı. “Yolunu buldun, yabancı. Belki...“
Onun “Belki“si artık karamsarlık değil, hayranlık dolu bir notaydı. Daha önce hiç görmediği bir Güç Felsefesi’ne tanık oluyordu, düşmanlığı büyümeye dönüştüren korkutucu derecede verimli bir Sistem’e.
Dükler’in dışarıdaki saldırıları daha şiddetli, daha çaresiz hâle geldikçe, Noah yeni bir his hissetti. Bir heyecan, bir uğultu, Aegis’in duvarlarında başlayan ve doğrudan Ruh’unda yankılanan bir şarkı. Tuzak kurulmuştu.
BUM!
>[Mimarın Azar’ı] etkinleştirildi.>
>Düşmanca Enerji izleri tespit edildi. Yaşayan Yasalar... İzinsiz inşaatınızdan hoşnut değil.>
>Düşmanca Otorite’yi Emiyor: [Yaşayan Yasa - Dük Seviye’si]. Güçlü, ancak oldukça katı bir Enerji Kaynağ’ı.>
>Analiz ediyor... Dönüştürüyor...>
>Bir [Savunma Engramı] oluşturuldu. İçeriği:>
> - 31,2 trilyon Hâm, kullanılabilir Karmaşıklık ve Saflık.>
> - Dük seviyesindeki Yaşayan Yasa Otoritesi’ne karşı geçici (24 saatlik) Kısmi Direnç.>
>Öneri: Taktiksel avantaj elde etmek ve savaş alanı verilerini işlemek için hemen Em.>
Noah, bunu istedi ve Engram’ın kendisine aktığını hissetti, Saf, Râfine bir Güç dalgası ve bir anlayış seli!
Bu... Daha Güçlü Varoluşlar saldırdıkça, Sürekli Sayılar“ın akışını hayal edin, bu sadece başlangıçtı!
Noah’ın gözleri sadece bu düşünceyle parladı.
Bu düşünceler filizlenirken, yeni, korkutucu derecede verimli savunma sisteminden doğan stratejik bir genel bakış, analitik bir dizi komut onun görüşünde çiçek açtı.
>Zenith Projesi için [Mimar’ın Azarlaması] Verimliliğini Maksimize Etme.>
>Yeni Aegis’iniz, Eviniz’i Pasif bir sığınaktan Aktif, yırtıcı bir Kaynak Üretim Motor’una başarıyla dönüştürdü. Siz’e karşı Düşmanca Eylemler artık net olarak olumlu. Bu stratejik avantajı en üst düzeye çıkarmak için aşağıdaki protokoller önerilmektedir.>
>Protokol 1 (Bal Kavanozu): Aegis’in içinde bulunan ’Anlaşılmaz Hâzineler’ veya ’Kayıp Bilgiler’ hakkında kasıtlı olarak bilgi sızdırın. Bu, açgözlü, meraklı veya hırslı Yaşayan Varoluşlar’ı savunmanızı test etmeye çekecek ve Tüketiminiz ve Analiziniz için çeşitli Otorite Engramlar’ının sürekli akışını sağlayacaktır.>
>Protokol 2 (Leş Çağrısı): Zaten sahip olduğunuz Ölüler’in Özler’ini kullanın. Aegis’in dışında onların aurasını kontrollü bir şekilde serbest bırakmak, Kavramsal bir “Yem“ görevi görecek ve Potansiyel olarak Perdeyi yırtarak, diğer dolaşan Öl’ü Varoluşlar’ı, taze ve karşı konulmaz bir avın peşindeki avcılar gibi konumunuza çekecektir.>
Noah, korkutucu derecede mantıklı önerileri okudu ve yüzünde yavaş, şeytani bir gülümseme yayıldı.
Kale’si vardı. Ve şimdi, düşmanlarına onun için duvarlarını inşa ettirecekti, her seferinde acı verici, ders alınmış bir dersle!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
