Bölüm 4564: Kötü Var, Bir De KÖTÜ Var! V


Sonsuz yanan Çaba dalgalarıyla geldi.


Başka hiç kimsenin gerçekten anlayamayacağı bir şekilde doğal, büyük ve muazzam hissettiren bir Çaba.


İlk Çiftçi varmıştı!


Elyndra, arkasında saygıyla konumlanmış hâlde, Primus Kaçınılmazlıklar savunma formasyonunun arka hatlarının gerisinden çıkarak belirdiler. Görünüşü, kasıtlı sadeliği ve dizilmiş güçlerle oluşturduğu tezatla çarpıcıydı.


İlk Çiftçi, Şu anda, bu Kıyamet benzeri yüzleşmede neredeyse komik derecede yersiz görünen Yeşil bir Hasır Şapka takıyordu. Vücudu, yıpranmış ama temiz iş kıyafetleriyle tamamlanmış Arkaik bir Çiftçi Kıyafet’iyle donatılmıştı.


Ve nasırlı ellerinde, sanki tarladaki mahsullerle ilgilenmekten yeni gelmiş gibi basit bir Çiftçi Çapa’sı taşıyordu.


Ancak mütevazı görünen formundan yayılan Âura tamamen farklı bir hikaye anlatıyordu.


Sıradan görünüşüne rağmen girişi şanlıydı. Savaş Alan’ını incelemek için yukarı yükselirken, Varoluş’u yoğunlaşmış Otorite’yle alev alev yanıyordu. Birçok düşmanca bakış, temsil ettiği derin gücü hissettiklerinde, yeniden değerlendirmeyle hemen üzerine odaklandı.


Çağlar süren mücadeleye ve azme tanıklık etmiş gözlerle toplanan tüm Güçler’e bakındı. Vücudu, Çaba’nın somut hâle gelmiş görünür tezahürüyle yanıyordu.


Konuştuğunda, sesi tüm Savaş Alan’ında dikkat talep eden bir ağırlıkla taşındı.


“Görünüşe göre bir sürü genç çatışma için burada toplanıyor,“ dedi eğlence ve sert değerlendirmeyi harmanlayan bir tonla. “Ben, gerçekten mücadele etmeye ve gelişim yolunda gerçek Çaba sarf etmeye başladığımda, sizler birer Olasılık olarak bile Tasarlanmamıştınız.“


Gözler’i düşman kuvvetlerini taradı.


“Zaman boyunca kendi Varoluşlar’ınıza Biriktirdiğ’iniz ve yatırdığınız Çaba...“ dedi sesi yoğunluk kazanarak. “İzin verin o yoğunlaşmış Çaba’yı sizden alayım ve doğru kullanım için sunayım. Çaba Mutlak Zirvesi’ne arıtıldığında, neler başarılabileceğini size göstereyim.“


BOOM!


Görünüşte zararsız İlk Çiftçi, Çaba Yol’uyla yoğunlaşmış Otorite’siyle Akıl Almaz Derece’de parlak yanarken, dik durdu. Varoluş’u, BU Yaşayan Duygusal onu vahşice ezmeden önce ulaştığı Aşama’yı hissediyor ve O’na uzanıyordu.


BU-Önce’si Varoluş’u neredeyse elle tutulur şekilde tekrar avucunun içinde hissedebiliyordu. Bu kritik anda, o gücü bir kez daha kavramak için Birikmiş Çabası’nı diğerlerine karşı koyuyordu.


Ya bu savaşla onu geri alacaktı ya da o sayısız mücadele çağları boyunca yatırdığı tüm Çaba’yı ve Hasad’ı hak etmiyordu.


İlk Çiftçi; Infiniverse, Khor, Alexander Asmodeus ve diğer kilit figürlerle aynı savunma hattında gururla durmak için yükseldi. Arkalarında, Milyonlar’ca Primus Kaçınılmazlık senkronize bir koordinasyonla hareket etmeye başladı.


Varoluş’u sarsan seslerle ilahiler söylemeye başlarken, mükemmel bir uyum içinde yumruklarını gökyüzüne kaldırdılar.


“MANA!“ diye kükrediler inançla.


“AÇLIK!“ diye cevap verdiler aynı şevkle.


İlahi artan bir yoğunlukla tekrarlandı. “MANA!“ “AÇLIK!“ “MANA!“ “AÇLIK!“


Temel Hükümdarlıklar’ının ritmik beyanı, savaş alanı boyunca dalgalanan görünür Otorite dalgaları yarattı. Hepsinin etrafını saran Medeniyet Otorite’si ışığı benzeri görülmemiş bir konsantrasyon Seviyesi’ne ulaştı!


Sahne, ezici ihtimallere karşı meydan okuyan kararlılığıyla gerçekten şanlıydı.


Noah’ın güçleri arasında böyle dramatik bir gösteri tezahür ederken, BU Yaratığ’ın Mürit’i Damian, toplanan herkese Ânalitik bir ilgiyle bakarak, yukarı yükseldi.


Beyaz Saçlar’ı, Sonlar’ın kokusunu taşıyan bir rüzgarla hareket ediyordu. Kızıl gözleri, karanlık bir eğlenceyle karışık yırtıcı bir beklentiyle parlıyordu.


Konuştuğunda, sesi orada bulunan herkesten dikkat talep eden heybetli bir ağırlık taşıyordu.


“Uzun uykumdan uyandıktan çok kısa bir süre sonra ne kadar içten ve sıcak bir karşılama,“ dedi alaycılığı ve çatışmaya duyduğu gerçek takdiri harmanlayan bir tonla. “Buraya varış amacım tekil ve basitti. Özellikle sinir bozucu bir Öl’ü Düzen Varoluş’u, haberdar edilmediğim amaçlar uğruna Yaşayan Düzen’in güvence altına alınmasını istiyor.“


Gülümsemesi tehlikeli bir keskinlikle genişledi.


“Ama varışımda ne gözlemliyorum? Paradoks Günahkarları’nın da burada toplandığını mı görüyorum? BU Dokuma’dan gönderilen Avatarlar olarak Tezahür eden Yozlaşmış Elemental Günahkarları’nı mı?“


Gerçek bir karanlık eğlenceyle güldü.


“Haha, eğer ve ne zaman Avatar Formlar’ınızı burada sistematik olarak parçalarsam, BU Dokuma’nın sözde güvenli Sınırlar’ı içinde korunan gerçek Varoluşlar’ınızı da parçalayacağımı anlıyorsunuz, değil mi? Bağlantı, onu nasıl sömüreceğini gerçekten bilenler için iki yönlü çalışır.“


İfadesi daha ciddi ve tehlikeli bir hâl aldı.


“Görünüşe göre uyandıktan çok kısa bir süre sonra son derece meşgul olacağım. Ancak bu karşılama ve fırsat için hepinize içtenlikle teşekkür etmeliyim.“


Korkunç tavrı ve heybetli doğası, elini kasıtlı bir hareketle kaldırırken, dışarıya doğru yayıldı. Kavrayış’ında şimdi, Saniyeler önce orada olmayan bir Silah belirdi.


Berrak beyaz bir Kılıç maddeleşti; Bıçağ’ı Fiziksel Madde’den ziyade kristalleşmiş Kavram’dan oluşmuş gibi görünüyordu.


Ve bu Kılıç, yeterli algıya sahip olanlar tarafından hemen tanınabilecek bir Varoluş İlkesi’nin şaşmaz ışığıyla çevriliydi.


İlke, Tekillik Seviye’si sınıflandırmasını tamamen Aşıyor’du.


Orada bulunanların çoğunun doğrudan tanık olduğu her şeyin Ötesi’nde bir şeydi.


Heybetli bir Otorite’yle konuşurken, gözleri yoğunlaşmış Kızıl ışıkla parladı.


“Elimle ilk kim çökertilecek?“ diye sordu sesi savaş alanında taşınırken. “Bu Sigrid gönüllü olarak öne çıkıp, fedakarlıkla halkı arasındaki Sayısız Ölüm’ü kurtaracak mı? Yoksa BU Dokuma’nın itaatkar köpekleri hevesle öne atılıp, Kılıcım’ın Varoluşlar’ını kestiğini hissetmek için acele mi edecekler?“


Başını alaycı bir düşünceyle yana eğdi.


“Seçimler, seçimler, seçimler. Aralarından seçim yapılacak o kadar çok potansiyel kurban var ki.“


Damian’ın temsil ettiği vahşiliği ve korkunç yoğunlaşmış Güc’ü gören orada bulunanların çoğunun ifadesi dramatik bir şekilde değişti. Âura’sı ve duruşu, bu savaş alanında bireysel olarak En Güçlü Varoluş’un o olduğunu açıkça gösteriyordu!


Ama evet!


Toplananlar arasındaki bazıları, yakınsama kaosunda kritik bir detayı geçici olarak unutmuş olabilirlerdi.


Bu, bizzat BU Yaratığ’ın Mürit’iydi. O Kavranamaz Varoluş tarafından doğrudan eğitilmişti.


Ve Paradoks ile BU Dokuma’ya hizmet edenler... Çatışmalar’la dolu çağlar boyunca BU Yaratığ’ın yeminli düşmanları değiller miydi?