Bölüm 4565: Ginnungagap! I


Güç.


Khor, Güc’ü yakından tanıyordu. Khor, Güc’ü En Temel Seviyesi’nde anlıyordu.


En Erken Katlar’da, muazzam miktarda yoğunlaşmış Otorite ve Etki’yi elinde tutmuştu.


Varoluş, her zaman Felsefi soruyu ortaya atabilir ve sorabilirdi: Eğer birinin Medeniyet’i sistematik olarak Çökertilirse ve Varoluş Yolu’nun ta Kalbi onlardan şiddetle alınırsa ve olağanüstü koşullar sayesinde yıllar sonra kendilerini bir şekilde Varoluş’a dönmüş bulurlarsa, Orijinal Güçler’ini gerçekten geri alabilirler mi?


Khor’un zihninde, böyle bir soru son derece aptalcaydı ve temel bir yanlış anlamayı açığa vuruyordu.


Eğer Güneş, Kütlesi’nin ve Işığ’ının bir kısmını kaybetseydi, artık Güneş olmaz mıydı? Temel’de neyse o olmaktan çıkar mıydı?[Not: Sizce? Adui, güzel bir soru attı ortaya.]


Khor, Açlık Kalbi’ni BU Yaşayan Paradoks’un acımasız saldırısında kaybetmişti.


Açlık tarafından ekilen Kaçınılmazlık Tohumu’ndan çıktığından beri, Açlık Kalbi’ni Temel İlkeler’den başlayarak, sistematik bir şekilde Yeniden Geliştirme’ye başlamıştı.


Açlık Yol’u temelde aynı kalmıştı. Çekirdeğ’indeki Varoluş’u hâlâ özdeşti. Sadece Yeniden İnşa’ya ihtiyaç duyan kritik bir parçasını kaybetmişti.


Ama o, BU Medeniyetsel Ölçeğ’e ulaşmış bir Varoluş’tu. Bir zamanlar BU olduğu için, o Temel Sınıflandırma’yı Varoluş’unda her zaman taşıyacaktı.


Yani şu anda, bu kritik anda...


“Teşekkürler, Yabancı,“ diye fısıldadı kendine gözleri kapalıyken; Açlığ’ın Derin Dokumalar’ının artan bir netlikle Varoluş’undan aktığını hissederken.


Mana ve Açlık Hükümdarlığı’nın BU Gerçek İfade’si, Yapı’sı içinde büyük harfli BU sAnıflandırması’nı barındırıyordu. Özellikle onun için, Biyolojik süreçlerdeki bir Enzim gibi hareket ettiği için benzersiz bir Katalitik araç işlevi görüyordu.


Etrafında, Yeniden İnşa Etmesi gereken tam temel deseni sağlayarak, BU’ya dönüşünü dramatik bir şekilde hızlandırıyordu. İfade, kendi Açlığ’ının tanıyabileceği ve hizalanabileceği bir şablon görevi görüyor, Yeniden İnşa’yı katlanarak, hızlandırıyordu.


Varoluş’unda, BU’nun eksiksiz planlarına zaten sahipti. Daha önce zayıflamış durumu nedeniyle belirsizleşmiş ve kararmışlardı ama Yabancı, ilerlemesiyle üzerlerine doğrudan parlak bir ışık tutmuştu. 


Bu artık Her Şey’i Akıl Almaz Derece’de daha kolay ve Erişilebilir kılıyordu. Eğer bu avantajlı konumdan başarılı bir şekilde yararlanamazsa, düşüşünden önce elinde tuttuğu o muazzam Güc’ü gerçekten hak etmiyordu.


Ani bir netlikle gözlerini açtı ve mutlak bir inançla konuştu.


“Sadece BU-Önce’si mi?“ dedi ağırlık taşıyan bir sesle. “Daha önce bu eşikte bulundum. Bu Güc’ü yakından tanıyorum.“


BOOM!


Bu anlayışı ilan ettiği anda, küçük formundan korkunç bir Obsidiyen-Kızıl ışık sütunu fışkırdı ve yukarıdaki çökmüş gökyüzüne fırladı.


Güc’ü, bu Savaş Alan’ında toplanan tüm güçlü Varoluşlar’ın toplu bakışlarını hemen onun konumuna çevirmesine neden olan korkunç derecede yoğun baskı dalgaları yaydı.


BU Dokuma’dan gelen Sahte BU Avatarlar’ı, temsil ettiği tehdidi yeniden değerlendirirken, ifadeleri küçümsemeden gerçek endişeye kayarak, baktılar. Formlar’ı içgüdüsel olarak Savunma Otorite’siyle nabız gibi attı.


BU-Öncesi Varoluşlar, Damian ve Schrodinger, her ikisi de Ânalitik bir odakla tüm dikkatlerini ona çevirdiler. Damian’ın Kızıl gözleri tanımayla karışık bir ilgiyle parladı. Schrodinger’in ifadesi hızlı dönüşüm karşısında şaşkınlık gösterdi.


Böylesine önemli bir anda, İlk Açlığ’ın Çehre’si başını çevirip, doğrudan Infiniverse’nin konumuna baktı.


Minnettarlık ve kararlılık taşıyan bir sesle konuştu.


“Yabancı’ya içten teşekkürlerimi ilet,“ dedi ölçülü bir yoğunlukla. “Ona, tüm bu zaman boyunca gerçek boyuma göre düzgün davranmadığım için gerçekten üzgün olduğumu söyle. Mücadeleleri boyunca yanında bir BU Varoluş’u vardı ve yine de o, Bu Ayrım’ı hak edecek kadar yeterli katkıda bulunmuyordu.“


Gözler’i yenilenmiş bir amaçla parladı.


“Ona şu anda bu mevcut çağda olup, bitenler hakkında endişelenmemesini ve En Erken Katlar’da başardığı kritik görevler her neyse tamamen ona odaklanmasını söyle. Onun Zamansal Geçiş’inde bu kez beni de yanında götüremediği için itiraf etmeliyim ki üzgünüm ama o Varoluş’un hangi Belirli Zaman Dilim’inde ortaya çıktığını kim bilir...“


Kabullenişle başını iki yana salladı.


“Ama bu durumda kısmet değilmiş. Ancak, şu anki durumla ilgili tamamen rahatlayabilir. Buradaki her şeyi mutlak bir kesinlikle halledeceğim.“


Varoluş’undan yayılan derin bir güvenle böyle sözler söyledi.


Infiniverse, Khor’un Noah’ın En Erken Katlar’da olduğu varsayımını düzeltmedi. Aslında Sonsuz Açılım’da Tor ile buluştuğunu ifşa etmemeyi seçti, çünkü bu bilgi şu anda Khor’un işlemesi için çok fazla olabilirdi.


Böylece, Infiniverse mesajı kabul ederek, sadece başını salladı.


Ve ardından, dönüşüm hızlanan bir yoğunlukla devam etti. 


Son derece yoğunlaşmış Kızıl ve Obsidiyen ışık dalgası nehirleri, Khor’un küçük formunu Sistematik olarak sarmaya başladı. BU-Önce’si Varoluş’un şaşmaz Âura’sı, çıldırtıcı bir cazibe ve korkunç bir güzellikle ondan çiçek açmıştı. 


Bu savaş alanında toplanan herkese Ânalitik bir değerlendirmeyle bakarken, gözleri ölçülemez derecede soğuklaştı.


Bir sonraki anda, sanki bir şeyi Tüketecekmiş gibi ağzını açtı ve korkunç bir Otorite’yle konuştu.


“Şu anda herkesin işgal ettiği bu Katlar’a açım,“ diye ilan etti, Varoluş’un kendisinde yankılanan bir sesle.


Tek bir basit ifade.


Ve yine de bir sonraki anda, her şey felaket bir şekilde değişti.


BOOM!


Çevre anında kayboldu ve Saf Çöküş ve Yıkım Bölgesi’ne dönüştü. Bu çatışmayı barındıran Aşkınlık Paradoksal Katlar basitçe var olmaktan çıktı.


Mana ve Açlık Medeniyeti’ne ait olan herkesin görüş alanında bir İstem belirdi.


>>İlk Açlık Kavramsal bir ısırık aldı ve Aşkınlık Paradoksal Katlar’ı bütünüyle tamamen Yut’tu.>>


>>Bu Alan içindeki tüm kurucu Katlar tüketildi.>>


>>Etkilenen Varoluş Çarklar’ı içindeki Zayıf Yaşam Formlar’ı, İşleme ve Koruma için Otomatik olarak Infiniverse’ye gönderildi.>>


>>Çevresel Durum: Tam Çöküş > >


…!


Çevre, anında Sonsuz Çöküş Bölgeler’ine dönüştü; Çünkü gerçekten Tek Bir İfade ve Kavramsal eylemle Khor, Koca bir Aşkınlık Alan’ın Işığ’ını söndürmüştü!