Violet Evergarden - Türkçe Çevrimiçi Oku

"Ben bir yazara olan ihtiyacınızı yerine getirmek için buraya gönderildim. Otomatik Memories Doll isminin iyice gitmemesi için görevlerimi en üst düzeyde tatmin edecek şekilde yerine getireceğim. Aletimin kalem mi, kağıt mı yoksa daktilo mu olduğu önemli değil. planlandığı gibi. " Violet, bu sözleri Oscar'ın üzerine sıkıca yapıştırılmış büyük, mücevher benzeri gözleri ile dile getirdi. Oscar'ı biraz kibar hissettirdi, ama tuhaf bir başıyla cevap vermeyi başardı. Bebek iki haftalık bir süre için talep edilmişti. Tam bir senaryoyu tamamlamak için çok fazla zamanları vardı. Oscar kendini kurdu ve çalışmasına hemen başlamak için Violet'e yol gösterdi. Ancak, oraya vardıklarında, Violet'in ilk görevlerinin bir yazar olarak değil, bir hizmetçi olarak ortaya çıkacağı anlaşıldı. Oscar hem bir ofis hem de yatak odası olarak ikiye katlanması için gerekli her şeyi bir odaya çekti. Yere yayılan kıyafetler, yarı mamul yemeklerle dolu bulaşıkları ve bulaşıkları kirletmişti. Bu sefil bir manzaraydı. Böyle bir yerde zeminde yürümek için yer bulmak zor olabilirdi. Violet, mavi gözlerini Oscar'a tekrar öğrettiği için sessiz kaldı. Gözlerin kendileri suçlanıyor gibiydi. Gelişime hazırlanmak için hiç bir şey yaptın mı? "...Üzgünüm." Oscar kendisi, çalışan bir adama uygun bir oda olmadığını biliyordu. Günlerini yalnız başına başladığından beri, Oscar oturma odasına pek dokunmamıştı. Sonuç olarak, bu oda oldukça baskın bir durumda kalmıştır. Ama evinin bu ofisi, tuvaleti ve tuvaleti iyi döşenmiş odaları, en sefil bir duruma düşmüştü. Aniden Violet'in bir otomaton olduğu için minnettar hissediyordu. Onun fiziksel görünümü, gençlerin alacakaranlığında veya belki de yirmili yaşlarının başında genç bir kadını önerdi. Oscar, bu yaşta gerçek bir kız çocuğu olan bir ofisin bu utanç verici halini gösterme durumundan daha fazla tahammül edeceği birtakım diğer tuhaf şeyleri düşünebilirdi. Tekdüze değildi ve Oscar'ın ilerleyen yılları bahane değildi. "Efendim, size bir hizmetçi olarak değil, bir yazar olarak hareket etmek için burada olduğumu saygıyla hatırlatmalıyım." Yine de konuştuğunda bile, Violet gövdesinden beyaz, fırlamış bir önlük çekti ve odayı belli bir şevkle temizlemeye başladı. Böylece ilk günlerini bitti. İkincisi, nihayetinde hem kendilerini ofiste oturtmayı başardılar, hem de gerçek işin önünü açtılar. Daha net olmak gerekirse, Oscar yatağa yaslandı ve Violet ofisin tek sandalyesine oturdu. Ellerini masaya yerleştirilen daktiloda dinlendirdi. "Konuştu-" Oscar öyküsünü dikte etmeye başladıkça, Menekşe'nin elleri bir tutam hızla tuşların üzerinden geçti. Vuruşları henüz sessizdi ve elbette hafızada mükemmel bir performans sergiliyordu. Oscar'ın gözleri sürprizle büyüdü. "Oldukça hızlısın, değil mi?" İltifatın alınmasından sonra, Violet kolunu kaldırmış ve siyah eldiveni bir elinden çıkarmıştı.Oscar'ı görmek için açık kolunu tuttu. İşaretlendi ve fırladı. Tamamen mekanik bir kol. Parmaklar ve mafsallar sadece sağlam bir yapıya sahipti, sadece bir rudimental boya katıyla bitirildi. "Benim parçalarım, hala insan formunu simüle ederken maksimum fayda için seçildi. Bunlar Estark tarafından üretildi. Dayanıklılıklarıyla ünlüdürler. Ayrıca, insan ellerinden çok daha fazla hareket ve basınç dayanımı sunarlar. Bana dikte ettiğin gibi sözlerini kesin olarak kaydediyorum. " “Öyleyse… Uh, peki, şimdi söylediklerimi yazmak zorunda değilsin. Sadece senaryodaki kelimeler.” Oscar dikte etmeye başladı. Birkaç ara verdiler, ancak yazının ilk günü için oldukça iyi görünüyordu. Tabii ki, zaten oyunun aklında bir yerlerde yapılandırılmıştı. Şimdiye kadar kelimeleri bulmak oldukça kolay görünüyordu. Ve o konuştuğunda Oscar, Violet'in mükemmel bir kanal ve yazı olduğunu fark etti. Başından beri, onun sessiz görünümünü belirtti ve çalışmaya başladıkça, bu izlenime sadık kalıyordu. Ona sormak için o kadar ileri gitmemiş olsa da, nefes almanın sesini gerçekten duyamayacağını anladı. Odanın tek sesi, Oscar’ın kendi sesinin yanı sıra, daktilodaki klik sesiydi. Gözlerini kapattıysa, sanki anahtarların kendisini zorluyormuş gibi görünüyordu. Gelişimini kontrol etmek için pasajları okumasını istediğinde, sesi açık ve mükemmel şekilde etkilendi. Sadece onu dinlemek bir sevinçti. Sesi sayesinde her geçit görkemli bir masal gibi görünüyordu. Yani onları bu kadar popüler yapan şey budur. Sonunda Auto Memories Doll'ın nitelikleri için derin bir takdir görüyor gibiydi. Ancak Oscar ve Violet'in düzelme dördüncü gününde aniden durdu. Birkaç gün bir kelime yazılmadan geçti. Oscar yazarın en yaygın rahatsızlığıyla boğuşuyordu. Hikaye ona açık görünse de, kelimeler olması gereken kumaşa dönüşmeyecekti. Uzun yıllara dayanan deneyimler Oscar'ın bu durumda ne yapması gerektiğini öğretti. Cevap basitti: Yazmayı bırak. Zorlandığında büyük bir yazının doğmadığına olan inancıydı. Violet beklemek zorunda kaldığı için pişman oldu. Violet, onun için, evin etrafındaki diğer her türlü iş için, temizlikten pişirmeye kadar olan taleplere hızlı ve ciddi şekilde uyuyor.İlk ve en önemlisi, çalışkan bir eğilim ile tasarlanmış gibi görünüyordu. Oscar, ev yapımı bir yemeği yediği ve hala serviste buharı yuttuğu zamandır. Birçok yemek dağıtılmıştı ve bazen yemek için dışarı çıkmıştı, ama böyle yiyecekler bir şekilde iyi niyetli bir aceminin işçileri tarafından hazırlanan basit bir öğünle kıyaslandığında pallandı. Her lokmasını ağzında eriten sıradışı omletleri yedi. Tofu ile karıştırılmış bir hamburger patlıcasını yediler, "Doğudan uzak topraklardan taşınan egzotik bir tarif" olarak sunuldu. Sulu soslar ve rengârenk sebzelerle süslenmiş pilavlar yedi.Bu dağlık arazide deniz ürünleri au graten, nadir bir mücevher yedi. Violet kaçınılmaz olarak yemeği bir çeşit salata veya çorba ile dengeledi. Oscar her şeyden çok etkilendi. AlucardSubs[color=#008cba]AlucardSubs.blogpot.com[/color]

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;