Ye Tong günlerden bir gün yine çok açtı,hatta o kadar açtı ki kızarmıştı.

Lu Yan mutfakta mutlu bir şekilde yemek pişiriyordu, evde yaşayan kötü bir ruhun olmasını ise tamamen göremezden geliyordu.

Ye Tong acı bir şekilde mırıldanarak mutfağa girdi, "açlıktan ölmemi mi istiyor bu? "

Lu Yan sakince sebzeleri kızartmaya devam ediyordu ve, Ye Tong'un somut olmayan bedeninin mutfağa girdiğini fark edememişti.

Ye Tong gözyaşlarıyla,onun ayaklarını yakalayıverdi.

Lu Yan korkarak bağırdı, "siktir!"

Ye Tong karnını ovuşturdu. Birkaç aydır aç kalmıştı ve sonunda az miktarda korku emmeyi başarmıştı.

"Mutfaktan çık," dedi Lu Yan sakinleştikten sonra.

Ye Tong, "tekrar çığlık atabilir misin? Sadece birazcık korktun. Neyse ki onu yiyebildim."

Lu Yan ona baktı ve yakasından tutarak onu fırlattı.

Ye Tong çok şaşırdı, tavanda süzüldü, "bana nasıl dokunabilirsin!?"

"Sana Yin Yang gözlerim olduğunu söylemiştim," dedi Lu Yan soğukça.

"Hayır, Yin Yang Gözlü olanlar sadece görebiliyorlar, ama kötü ruhlara dokunamıyorlar."

Lu Yan yumruğunu sıktı, "her durumda dokunabilirim."

Ye Tong avizeye asıldı ve bağırdı, "wuwuwu ..."

Kötü bir ruh olmak çok zor, çok zor.

-Azlnnə