Bugün de erken kalktım.

Merak ediyorumda neden bu kadar geç saatlere kadar uyuyordum?

Saate baktığımda, Rosetta'nın beni uyandırmak için gelmeden önce 30 dakikam olduğunu gösteriyor.

Eminim kardeşlerim bir süre önce uyandılar ve sabah kılıç antrenmanlarına çoktan başladılar.

Onları kaçıramam!

Yataktan atladım, günlük eğitimime de başlamayı planlıyorum ama… .. acıyor.

Dün aniden çalışmaya başladığımdan beri, bugün kaslarım oldukça ağrıyor. 

Midem iyi gibi görünüyor, ama ne zaman kollarımı hareket ettirmeye çalışsam , elektrik çarpıyormuş gibi geliyor.

Görünüşe göre mekiklerin en azından yapılabilir olması gerekir, bu yüzden sanırım şimdilik bunları yolumdan çıkaracağım.

... .Huh? Bu dünkü kadar kötü değildi. Bugün 100 mekiğin hepsini tek oturuşta yapabildim. Hala oldukça zordu, ama oldukça çabuk yaptım. 

Vücudum sadece bir günlük eğitimden sonra 100 mekik yapmaya alışkın mı? Normalde bu imkansız olurdu.

Ama böyle görünüyor…. Onları dün yaptığım gibi yaptım. Bu, bugün tüm şınavları tek seferde yapabileceğim anlamına mı geliyor?

….Yaptım. Onları yaparken kollarım çok acıdı, ama 50 tanesi de yaptım. Sadece dün, yarıya kadar bile bitmeden çökmüştüm….

Sadece bir gün için çok fazla bir gelişme değil mi ??

Alicia aslında inanılmaz biri mi… ..? Sadece biraz çaba sarf ederek, o kadar çok şey yapabilir ki ……

Öyleyse merak ettiğim oyunda neden bu kadar beceriksiz göründü?

Gerçekten büyümek için çok şımarık olmasıydı, değil mi?

Bunun anlamı…. Yeteneklerimi düzgün bir şekilde bildiğim sürece, oyunda Alicia'dan daha iyi bir kötü olabilirim. 

Ufufufufu. Sırıtmayı durduramıyorum.

Sadece 10 dakika oldu… Hala iki set daha yapmak için yeterli zamanım var!

Yenilenen enerji ile egzersizime devam ediyorum.

Beklendiği gibi, eğitim rejimin üç tam setini yapmak oldukça zordu.

Sonunda o kadar yorgundum ki, düzgün bir şekilde ayakta kalamayacağımdan endişelendim…. Ama başardım! Her şeyi bitirdim. Fena değil, ha?

kapı çalındığını duydum.

“Alicia-sama.”

Görünüşe göre Rosetta beni uyandırmak için burada.

İyi değil. Süper terliyim ve nefessiz kalıyorum….

Gerçek bir kötülük, hiç kimsenin onları bu kadar çirkin göründüğünü görmesine asla izin vermez.

Şu anda içeri girerse utanç verici olacağım.

“Ben zaten uyanığım, bu yüzden içeri girip beni uyandırmana gerek yok ~” Aceleyle ona sesleniyorum.

Rosetta yaklaşık 30 saniye bekledi gibi görünüyor, ama sonra odamdan uzaklaşırken onun ayak seslerini duyabiliyorum.

Neden orada durdu ve bu kadar uzun süre bekledi? O zaten uyanık olduğum için şaşırmış mıydı? Yakında kullanacağından eminim.

Nefesimi kontrol altına alır almaz kıyafetlerimi değiştirip kütüphaneye doğru yola koyulurum.

Bahçeden geçerken bir kez daha kardeşlerimin kılıç dövüş becerilerini uygularken çok çalıştıklarını görüyorum.

İç çekiyorum

Ne kadar çok izlersem, o kadar çok denemek istiyorum! Ama önce biraz kas yapmalıyım… ..

Onları izlerken, kalbimde büyük bir iç mücadele patlar, ama sonunda sabrım kazanır.

Bulunduğum yerde kalıyorum ve izlemeye devam ediyorum. Güneşin kardeşimin menekşe gözlerinden nasıl bu kadar güzel parladığını fark ettim.

Tıpkı babamız gibi, üçünün de oldukça mor gözlere sahipken, annemin altın olanlarını paylaşıyorum.

Yardım edemem ama menekşe gözler bir kötülüğe daha fazla yakışıyor gibi hissediyorum… Altın gözlerden daha kötü bir his veriyorlar. Kardeşlerimi kıskanmamı sağlıyor.

Ama önemli olan tek şey görünüş değil! İçinde önemli olan bu! Gözlerimin renginin, ne kadar kötülük yapabileceğimle ilgisi yok.

Kendimi buna ikna ettiğimde, bir kez daha kütüphaneye yöneldim.

Bugün kütüphanenin farklı bir alanına gidiyorum ve aramamın bir yarısını daha iyi araştırıyorum.

Ama ne yazık ki, orada da karanlık büyüsü hakkında hiçbir kitap bulamıyorum.

Onları bulmanın kolay olacağını düşünmemiştim, ama bunun bu kadar zor olacağını hiç hayal bile edemezdim. Bu kütüphanenin nasıl düzenlendiğini anlayamıyorum.

Sanırım bu doğru bir kararlılık ve irade gücü olmadan onları bulamayacağım anlamına geliyor.

En azından bugün için, hayvanlar hakkında bazı kitaplar okuyarak yerleşmeye karar verdim.

Ve bu benim tipik günlük rutinim olarak, bir hafta göz açıp kapayıncaya kadar hissettiren şeyde.

Bu süre zarfında, mülkün etrafında erke uyanıy ve sonra saatlerce nasıl kaybolduğum konusunda bir söylenti yayıldı. İnsanlar sözde garip davranışlarımı duyduğunda şok oldular ve birçoğu ailemin beni muayene etmek için doktora başvurması gerektiğini öne sürdü.

Bu oldukça kaba! Harika aklı başındayım ve sağlıklıyım!

Yine de, kimsenin kendimi o zaman kütüphanede gezdirdiğimi tahmin etmeyi bile düşünemeyeceği doğrudur…

Babam her zaman akşam yemeğinde bütün gün ne yaptığımı sormak için bir noktaya değinecekti, ama aslında ne yaptığımı anlatmamın bir yolu yok, bu yüzden sadece tatlı bir şekilde gülümseyip bir tür yalan fırlatabilirim.

Neredeyse gerçekten kötü niyetli bir kötülük gibi değil mi?

7 yaşında zaten bu kadar lezzetli şeytani eğilimler sergiliyorsam, büyüdükten sonra ne kadar harika bir iğrençlik yaşayacağımı düşün!

Geçen hafta çok fazla büyüdüğümü düşünüyorum. Hayır, tabii ki daha uzun boylu değilim.

Ama şimdi yaklaşık bir saat içinde 10 kitabın tamamını okuyabiliyorum. Her gün yaklaşık 10 saat okuyorum, yani günde 100 kitap okuyorum.

Dürüst olmak gerekirse, ben bile bu hızı biraz rahatsız edici buluyorum. Ama bir şekilde ne kadar hızlı okudum.

Belki beynim bir şeyleri çok hızlı bir şekilde işleyebilir mi?

Geçen hafta da çok daha güçlendim. Sadece bana bakarak söyleyemeseniz de, hala konuşacak kasım yok gibi görünüyor, her gün bir oturuşta 500 mekik ve 300 şınav yapacak kadar güçlüyüm.

Bu kadar hızlı nasıl geliştirebileceğimi daha gizemli buluyorum. Nasıl yönettiğime dair hiçbir fikrim yok.

Artı, artık her türlü arka dönüşü, havada bükülmeleri halledebiliyorum….

Fiziksel yeteneklerim bu noktada neredeyse insanüstü değil mi?

Belki de bu sadece büyünün var olduğu bir dünya için normdur.

Kayıtsızca tüm bunları düşünürken, yataktan atlıyorum, değişiyorum ve bahçeye doğru ilerliyorum.