11.Bölüm: İki Yabancı Arasındaki İttifak

İç güdüsünü ve sebeplerini henüz ayıramayan genç ejderhanın öfkesi, bazen, kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış bir yetişkinden daha yıkıcıdır.

Bağ kurmaya başladığın biri tarafından terk edilirsen nasıl hissederdin? Küçük çocuk ihanet hissini taşımak için çok küçüktü.

Şanslıydı ki, Noah üzerine pek gitmemişti. O, onu hep bir yerlere göndermeye çalışmıştı ama hep 'buradan daha iyi bir yere git' diyordu. O, küçük olana bu zamandan itibaren onunla yaşamasını bile söylemişti.

"Bu zamandan itibaren..."

Ancak durum bir süreliğine geçerliydi. Herhangi bir zaman yeniden değişebilirdi.

Eğer beni tekrardan terk ederse, onu öldüreceğim. İstemiyorum. Noah yapmamamı söyledi. Çocuk onu araştıran adama dik dik baktı.

Leonard onun delice bakışlarına karşın irkilmişti. 3 yaşında birinin bakışı değildi bu; gözleri kanlı bir kırmızıydı ve hiçbir duygusu yoktu.

"Kim olduğum hakkında meraklı mısın?"

"Eğer öyle olduğumu söylersem bana der misin?"

"Hayır. Noah bana kimse tarafından yakalanmamam gerektiğini söyledi. Noah gözlerden kaçınmam gerektiğini söyledi."

Aniden çocuk kendi kendine ciddi bir yüzle mırıldandı. "Ama Noah izinsizce kimseyi öldürmemi söyledi..."

Leonard ne duyduğundan emindi. Utanarak bir dakikalığına durdu. Ne bekliyordun? Allah aşkına o bir ejderha! Onu Eleonora Asil'den almam lazım.

Çocuk sırıttı ve kollarını açtı. "O zaman bayım, neden benimle anlaşma yapmıyorsunuz?"

Leonard gönülsüzce çocuğu kollarına aldı. Çocuk ona yaslanıp kulağına fısıldadı. "Noah'ın beni terk etmesine izin verme. O zaman sessiz olup sorun çıkarmayacağım..."

"...."

"Bey Amca kim olduğumu biliyor bu yüzden bana yardım etmen kolay olur değil mi?"

Elbette ki, bebek ejderhanın kişiliği Noah'layken farklıydı. Cadı önündeki adamı hor görürdü ve cadının nefret ettiğinden o da nefret ederdi.

Ancak onu öldürme dürtüsüne rağmen küçük ejderha yapamadı çünkü Eleonora tarafından emir vermediği sürece kimseye elini sürmemesi gerektiği söylenmişti.

Masum gibi davranan çocuk, dedektife gülümsedi.

"....Hmm."

Buna karşın çocuğa bakan Leonard dudaklarını kıvırıp gülümsedi. Maalesef, Eleonora Asil'in istediği gibi ejderhayı damgalamasına izin vermek gibi bir niyeti yoktu. Şimdi bile, Leonard onu düşündüğünde stresleniyordu ve ejderhayla ilgilendiği tamamen bitap düşmüş olabilirdi.

Eğer çocuğun şartlarına uyarsa o zaman bu, düşman bölgesine sızma-araştırmaya benzer bir şey olacak. Hedefine yakın olacak ve Eleonora Asil'i ejderhayı damgalamaktan alıkoyacaktı.

Kısa bir düşünceye dalmadan sonra Leonard kafasını salladı. "Evet. O işi yapalım."

O gün cadının arazisinde asla hayal edemeyeceği bir anlaşma kuruldu. İkiside birbirinin kurnaz kalplerini bilemediler ama bir şekilde bir ittifak gibi görünüyordu.

*

Noah uyandığında neredeyse akşam olmuştu. Günün yarısı gitmişti, geçen gece 12 saat boyunca uyumuştu.

"...."

Karanlık odada gözlerini kısarak bakarken etrafta kımıldandı ve yanında uyuyan kıvırcık siyah saçlı çocuğu gördü. Yeni uyandığı için kafası karışmış olsa da Noah kahkaha patlattı.

Melek gibi uyuyor. Çocuğun sadece bir karın ağrısı olduğunu düşünmüştüm ama bence bu kibar ve nazik çocuk, yetiştirmek için iyi olurdu. Elbette, eğer insan olsaydı.

Düşününce, sanırım dünden biraz daha yaşlı. Eğer bu şekilde büyümeye devam ederse yakında çocuk olacak.

Noah, çocuğu uyandırmamak için dikkatlice yataktan çıktı. Tuhaf bir şekilde ağır hissediyorum. Çok fazla uyuduğum için mi? Acaba iyi, sıcak bir banyo beni daha iyi hissettirir mi.

Bir süre sonra sıcak sulu banyoya daldı -gergin sinirler için deva- ve gözlerini kapatıp keyfe kayarken bir melodi mırıldandı. Aniden önceki gün bağladığı adamı hatırlarken şoke olarak uyandı.

"Bu doğru, Kyle Leonard!"

Aniden, saçı hala köpüklü ve ıslakken duş elbisesiyle banyodan çıktı. Spiral merdivendem aşağı süzülürken, mutfak masasının önünde oturan adam, onun geldiği tarafa bakmadan onu selamladı.

"Uzun zaman uyudun, leydi."