"Buyrun hocam dinliyorum" dedim. 
Direk konuya girdi.
"Ben iki ay önce evlendim belki duymuşsundur" dedi. Duymamıştım ama cevabımı beklemeden devam etti. "Eşimi çok seviyorum. Onunla kavga etmek istemiyorum ama son zamanlarda bazı konularda anlaşamıyoruz"

"Ne gibi konularda mesela?" diye sordum. Hızlı hızlı konuşuyordu. Sanki kimsenin onu bu şekilde görmesini istemiyor da hızlıca bu işi bitirip gitmek istiyordu. Söylediği cümleleri önceden hazırlamış gibiydi.

"Ben ücretli öğretmenim, yani kadrolu değilim, aynı işi yaptığımız halde diğer öğretmenlere göre daha az maaş alıyorum. Bir yandan da atanabilmek için KPSS çalışıyorum. Tabi bu kadar şeyin içinde ev işlerini de ihmal etmiyorum. Halimden şikayetçi de değilim. Ama eşim atanmamı istemiyor, ücretli öğretmen olarak kalmamı istiyor."

Bunları söyledikten sonra nihayet durup nefes aldı. Normalde ders anlatırken sakın ve tane tane anlattığı için onu bu şekilde görmek beni şaşırttı ama belli etmedim.
"Neden böyle bir şey istiyor?" diye sordum.
"Çünkü doğu görevine gittiğimde bir süre ayrı kalmamız gerekecek."
"Bunu kendisi mi söyledi?"
"Evet"
"Başka bir nedeni var mı sizce?"
"Başka ne gibi bir nedeni olabilir ki?"

Ben biliyordum aslında nedenini; çünkü atanırsa şimdikinin 4 katı maaş alacaktı yani büyük ihtimalle kocasından daha fazla... ve bazı erkekler kendinden daha fazla maaş alan bir kadını yanlarında istemezler. Neden bilmiyorum ama bu konuda aşırı gurur yapan erkekler var. Bunları ona söylemedim. Kocasını çok seven yeni evlenmiş bir kadına bunları söylersem mutlaka kocasını savunacaktı. Bu yüzden sorusunu görmezden gelip başka bir soru yönelttim.

"Peki hocam siz nasıl olmasını isterdiniz?"
"Ben kesinlikle atanmak isterdim, çünkü her dönem tekrar başvuru yapmaktan ve yerime kadrolu bir öğretmen gelir de işimi kaybederim korkusundan çok sıkıldım. Bir süre eşimden ayrı kalmaya dayanabilirim, keşke o da benimle gelse. Ama ona 'benimle gel' dediğimde çok sert bir şekilde tepki verdi. Ben de şimdi tekrar sormaya cesaret edemiyorum."

...
Bir iki dakika sessizce düşündüm sonra
"Hocam size tavsiyem KPSS çalışmaya devam edin. Eşinizle bu konu hakkında çok konuşmayın, eğer sorarsa kesin bir dille doğuya gitmek istediğinizi söyleyin."
"Ama böyle bir şey yüzünden kavga etmek istemiyorum"
Nurdan hocanın gözlerine baktım.

"Hocam 'böyle bir şey' dediğiniz şey sizin hayalleriniz. Lütfen kimsenin hayallerinizi küçük görmesine izin vermeyin." Kendi öğretmenime bu şekilde tavsiye vermek çok garip hissettirdi ama ciddiyetimi bozmadım. O da beni sanki öğrencisi değil de gerçek bir psikologmuşum gibi dinledi.

Son olarak tel tokadan verip biraz daha konuşup gönderdim. Arkasından bakarken:
"Zor bi durum" dedi İlmek.
"Keşke atandıktan sonra evlenseymiş" dedim. "Bazı insanlar bu konuda çok aceleci."